Fanfic สองรัก (บาส&บอล)

บทที่13 แกล้งเธอ
บาสกับบอลได้พบกันอีกครั้ง ก่อนที่ทั้งสองจะขนกระเป๋าสัมภาระของแม่ ของแม่บ้านลิลี่ และของบาสเข้าสู่บ้านพักที่เตรียมไว้ให้แล้ว
บาสกับบอลก็คุยกันอย่างร่าเริง จุติมานั้นก็เหลือบไปเห็นแผ่นหลังของทั้งสองคนที่กำลังขึ้นบันใดไป ก่อนที่จะเอ่ยขึ้น กับแม่บ้าน
“คืนนี้เราจะทานอะไรกันดีละ”
แม่บ้านลิลี่เสนอ
“ให้ลิลี่ทำให้ทานสิ รับรองถูกใจใครหลายๆ คน”
ในตอนนี้สองหนุ่มกำลังเดินลงมาจากบันใด ก่อนที่จะมองเห็นใบหน้าของจุติมาก่อนที่จะโผเข้ากอดทั้งสองคน
“แม่เป็นอะไรหรอครับ”
จุติมาบ่ายเบื่ยง
“แม่กำลังกลุ้มใจเรื่อง อาหารเย็นนะสิ แต่ที่บ้านหลังนี้เป็นเตาแก๊สแบบไหนหรอ เปิดปุ๊บติดปั๊บหรอ”
บาสเขาคุ้นเคยที่นี่ดี ก่อนตอบไปขำไป
“เปล่าครับแม่ ที่นี่มีแต่เตาแก๊สหัวฟู่ครับ มาๆ งั้นคืนนี้ผมจะสอนบอลทำอาหารให้นะครับ”
จุติมาปลื้มใจที่ทั้งสองคนทำในสิ่งที่ตัวเองไม่เคยเห็นมาก่อน
“บาสลูกทำอาหารเป็นด้วยหรอ”
บาสตอบอย่างมั่นใจ
“ครับแม่ ผมทำเป็นครับ”
จุติมาเบิกตาโตอย่างประหลาดใจ ก่อนที่บอลจะเสริม
“แล้วมันยากไหมละ”
“โอเค เราจะสอนนายก็แล้วกัน หมุนวาวเตาทางด้านซ้ายหมุนไปข้างหน้า แล้วก็จะได้ยินเสียงแก๊สดัง ถ้าแรงไปให้ผ่อนลง
แล้วเราเอาปืนยิงแก๊สจี้ไปตรงรู แค่นี้ก็ได้แล้ว”
“โอ้โห นายทำเป็นจริงๆ ด้วย แล้วใครสอนให้นายละ”
คนขับรถประจำโรงงานเอ่ยด้วยความมั่นใจ
“ข้าเอง ข้าสอนให้กับบาส”
“น้าพล สอนให้กับบาสหรอครับ งั้นสอนให้บอลหน่อยสิครับ”
คนขับรถยิ้มกริ่มก่อนที่จะตอบไป
“ได้สิ”
บอลหมุนไปตามที่บาสสอนไปเมื่อสักครู่ ก่อนที่จะประหลาดใจว่าเขาทำเป็นแล้ว
“แม่ ดูสิครับ ผมทำเป็นแล้ว”
บอลปลื้มใจตัวเองที่ทำได้แล้ว
 ก่อนที่จะมีหญิงสาวร่างสูงโปร่งเดินลั่นวาจาอย่างขัดจังหวะ
“ใครๆ ก็ทำเป็นนั่นแหล่ะ เรื่องง่ายๆ แค่นี้ก็ทำไมเป็น”น้ำเสียงยั่วยวนชวนโมโหเอ่ยขึ้น
“ขอโทษนะคะ คุณเป็นใครไม่ทราบ”จุติมาหมั่นใส้ก่อนถามอีกฝ่าย
อีกฝ่ายเชิดหน้าขึ้นก่อนบอก
“ฉันคือ รัตนา ฉันเป็นแฟนใหม่ของคุณประวิทย์นะสิ”
รัตน์บอก
“ฉันก็เป็นแฟนเขาเหมือนกัน”
รัตนายุ
“ของตาย ของเน่าๆ มันไม่เหมาะสมกับของดีมีราคาอย่างฉันนี่ ถ้าหากว่าเป็นอดีตแฟนก็ว่าไปอีกอย่าง”
จุติมาทำหูทวนลมก่อนที่จะบอกไป
“อ้อ แล้วที่คุณตามมาที่นี่มาเพราะอะไรหรอคะ”
“ก็มาดูเจ้าแฝดนรกจอมแสบนี่สิ โง่แล้วไม่รู้จักเจียมตัว”
รัตนายุให้อีกฝ่ายโกรธ
 
บาสกำหมัดแน่น ก่อนเอ่ยแบบกัดฟัน
“มันจะมากเกินไปแล้วนะ ยัยปากปลาร้า”
“อ๋อ นี่สู้หรอ มาสิยะ”
บาสครุ่นคิดก่อนที่จะเอาน้ำใส่กะละมังก่อนที่จะสาดใส่หน้ารัตนา
“นี่แน่ะ สุขสันต์วันสงกรานต์”
บอลหัวเราะในลำคอ
รัตนากริ๊ดลั่นบ้าน ก่อนที่จะด่าอีกฝ่าย
“นี่ กล้าดียังไง มาสาดใส่ฉันเนี่ยหา ไอ้แฝดนรก”
“อ้าว ช่วงนี้กำลังจะเข้าหน้าฝนนี่ ผมเลยเห็นคุณบ่นว่าร้อน ผมเลยสาดใส่คุณให้ชื่นใจ”บาสบอกแบบหน้าซื่อๆ
รัตนากริ๊ดพร้อมเสียงแว๊ดๆ บ่นพึมพำตามประสานางร้ายในละครหลังข่าว
ทั้งสองส่งสัญญาณให้กันก่อนที่จะหัวเราะพร้อมกัน
“มันไปแล้ว สะใจเว้ย วันนี้วันมหาเฮง”
บอลหัวเราะที่แฟนใหม่ของพ่อมีสภาพไม่ต่างกับหมาตกน้ำ ก่อนที่จุติมาจะเอ่ยถาม
“นั่นใครหรอลูก”
บาสทำหน้าเหยเกก่อนตอบไปแบบเรียบๆ
“แฟนใหม่พ่อ เขาเป็นเลขานะแม่ เขาชื่อรัตนา”
“บาส แสดงว่าพ่อยังไม่เลิกเจ้าชู้ใช่ไหม”
บาสพยักหน้าแทนคำตอบ
“ใช่นะแม่ ผมบอกให้พ่อว่าเลิกเจ้าชู้แต่ก็ยังควงยัยนี่มาซะงั้น”
“ดีละ แม่จะบอกความจริงกับพ่อ ว่าถ้าไม่เลิกเจ้าชู้ แม่จะไม่มาคืนดีกันกับพ่อ ต่อให้ตายยังไงก็คงไม่มีวันยอม”
จุติมาเอ่ยหัวเด็ดตีนขาดก่อนเดินขึ้นไปข้างบนบ้าน
“บาส แม่เราเป็นแบบนี้บ่อยไหม”
บาสตอบ
“ก็ไม่นะ วันนี้คงจะมีปัญหากันจริงๆ นั่นแหล่ะ แล้วเราจะเอายังไงดีกับยัยเลขาฯนั่น”
บอลคิดอะไรไม่ค่อยออกเลย ก่อนที่คนขับรถประจำบ้านเสริม
“คุณหนูทั้งสอง คือผมต้องขอโทษด้วยที่ไม่ได้พากันไปเที่ยวทะเล”
บาสกับบอลหันขวับไปทางต้นเสียง
“ขอบคุณมากๆ นะครับ น้าพล”
“ใช่แล้ว แผนของเราคือ ต้องให้พ่อเราไปเที่ยวทะเล เพราะว่าเรายังไม่ได้ไปเลย”
“ใช่เราก็เหมือนกัน”บอลบอก
“แล้วเราจะไปเที่ยวที่ไหนดีละ”
บาสกับบอลยังไม่เคยไปเที่ยวเมืองสงขลาเพราะว่าใกล้เมืองปัตตานี
“ใช่สงขลา”ทั้งสองคนพูดพร้อมกัน
“แล้วเราจะให้แม่เราไปไหม”
บาสเริ่มมีแผนการในการแกล้งรัตนาอยู่แล้ว
“คงไม่หรอก อย่าลืมนะว่าเราจะแกล้งรัตนาศัตรูตัวฉกาจของเราให้ออกไป”
“ใช่เนอะบาส”บอลบอก
“แล้วว่าแต่เราจะพากันไปวันไหนดีละ”
บอลเหลือบไปมองปฏิทินก่อนที่จะเห็นวันไหนตรงกับวันเสาร์
“เอาวันเสาร์ที่จะถึงดีไหม”บอลเสนอ
“ก็ดีนะบาส”
 
ในค่ำวันเดียวกัน ประวิทย์เดินเข้ามาในบ้านก่อนที่จะมองเห็นจุติมาแฟนเก่าของเขา ในแววตาของประวิทย์ยังอาลัยอาวรณ์ต่อจุติมา
แต่จุติมาหันไปอีกทางเพราะหลบสายตา คนที่นั่งอยู่ด้านข้างนั่นคือ รัตนาวันนี้เธอสวมชุดเดรสสีแดง บาสกับบอลกำลังทำอาหารจนเสร็จก่อนที่
จะนำมาเสิร์ฟบนโต๊ะอาหาร ประวิทย์เอ่ยขึ้นกับบาส
“นี่บาสทำเองหรอลูก”
แววตาของบาสเป็นแววตาที่มีแต่ความสุข
“ครับพ่อ พอดีเรากับบอลช่วยกันทำครับ”
บาสเอ่ยขึ้นกับพ่อของเขา
“ทานแล้วนะ”
ประวิทย์ตักอาหารก่อนตักเข้าปาก ก่อนที่จะบอก
“อร่อยมากเลยลูก นี่คืออะไรหรอ”
บอลจึงพูดเป็นภาษาอีสานขึ้น
“เมนูนี้คือ ก้อยไข่มดแดง ของแซ่บเด้อพ่อ”
“แล้วในจานของฉันคงจะเป็นก้อยไข่มดแดงใช่ไหม”รัตนาเอ่ยถาม
บาสกับบอลยิ้มๆ ก่อนที่จะเห็นอีกฝ่ายตักขึ้นมากิน
“ถ้วยนั่นบ่แม่นก้อยไข่มดแดงหรอก มันคือก้อยขี้กะปอม(ก้อยกิ้งก่า)ต่างหากละอีหล่า”
รัตนาได้ยินก่อนที่จะคายทิ้ง
“ไอ้เด็กแสบ อี๋หยะแหยง ไม่กินก็ได้ฝากไว้ก่อนนะไอ้เด็กนรก”
รัตนารีบลุกขึ้นก่อนที่จะเดินออกจากบ้านไป ก่อนที่ทั้งสองคนจะหัวเราะเบาๆ ด้วยความสะใจ
ประวิทย์จ้องเขม็งใส่อีกฝ่ายก่อนที่ทั้งสองจะสัญญาเรื่องการไปเที่ยวทะเลในเสาร์ที่จะมาถึง
“พ่อครับ คือว่าถ้าผมรบกวนอะไรบางอย่าง จะได้ไหมครับ”
ประวิทย์ได้ฟังจึงเอ่ยถาม
“มีอะไรหรอ”
ทั้งสองจึงพูดพร้อมกัน
“คือว่าพวกเราอยากไปเที่ยวทะเลครับ”
“เที่ยวทะเล มีใครไปบ้าง”
บาสกับบอลพยักหน้าพร้อมกัน
“ก็มีพ่อ รัตนา ผมและบอลครับ”บาสตอบ
“ไปวันไหนละ”
“วันเสาร์นี้ครับ”
“ก็ดีนะ จะได้พักผ่อนหย่อนใจ”
บาสกับบอลอมยิ้มที่ยังมีอีกแผนหนึ่งที่เขายังไม่ได้ใช้มันคือจะใช้เร็วๆ นี้
ก่อนที่จบบทสนทนาลง
 วันเสาร์ก็มาถึง
“นะๆ รัตน์ไปกับผมเถอะนะๆ “ประวิทย์ชักชวนรัตนาให้อีกฝ่ายไป
“ทะเลหรอคะ ก็ได้ค่ะ รัตน์ไปแน่”
วันนี้เธอสวมชุดบิกินี่เอวต่ำ ก่อนที่สองหนุ่มบาสบอลจะเดินออกมา ก่อนที่จะอมยิ้มและเลิกคิ้วให้รัตนา รัตนาทำหน้าบึ้งอย่างจริงจัง
“ไอ้เด็กนรก แกนี่จะไปด้วยหรอ”รัตนาตวาดใส่
“ผมชวนเขาไปเองแหล่ะคุณคงไม่ว่าอะไรนะ”
“ก็ได้ค่ะ รัตน์ไม่ได้ว่าอะไรนี่คะ”
รัตนามีท่าทีอ่อนช้อย
ก่อนที่บาสกับบอลรีบขึ้นไปนั่งรถ ก่อนที่จะอมยิ้มอย่างมีนัยน์ ในตอนนี้รถเคลื่อนออกมาจากปัตตานีแล้ว
ทั้งสี่คนกำลังหยิบแผ่นเพลงสตริงในยุคนั้นขึ้นมาฟังอย่างเมามัน
ก่อนที่จะมาถึงสะพานติณนสุรานนท์และตามมาด้วย แหลมสมิหลา เขานั้นเดินไปนั่งชมข้างชายทะเล บาสกับบอลเล่นน้ำอย่างมีความสุข
ก่อนที่จะเรียก
“รัตนาครับ มาเล่นด้วยกันสิครับ”
“ไม่เอา”
“มาเถอะครับ ผมเลิกแกล้งแล้ว”
บาสบอก
“เลิกแกล้งจริงนะ”รัตนาถามอย่างแน่ใจ
“ครับ”
รัตนารีบเดินลงไป ก่อนที่บอลจะเดินมาทางด้านหลัง และผลักเลขาสาว ลงน้ำ บอลขำหนักมากๆ ที่อีกฝ่ายหลงกล
“นี่แกล้งฉันมากนักหรอ เด็กนรก”
“ก็ผมหมั่นใส้นี่ แบบนี้มันก็สมควรแล้วนะ”
หญิงสาวเริ่มกริ๊ดลั่น ก่อนที่ผู้คนแถวนั้นจะหันมาทางเสียงคนกริ๊ด
“ฉันไม่เอาแล้ว โดนแกล้งตลอด ฝากไว้ก่อนนะเจ้าเด็กนรก”
เธอเดินด้วยเท้าเปล่า ก่อนทิ้งให้ ทั้งสามคนมองหน้ากัน ก่อนบาสอุทานขึ้น
“บอลเราว่าเล่นพอแล้วละ”
“ใช่ๆ”
“พ่อครับผมว่าเรากลับกันดีกว่า รัตนาโกรธใหญ่แล้ว”
ประวิทย์ลุกขึ้นหอบเสื่อไปไว้ในท้ายรถ ก่อนที่ทั้งสามคนจะขึ้นรถ และรถเคลื่อนกลับเมืองสงขลาสู่เมืองปัตตานี
 น้าพลเห็นสภาพของแต่ละคนก็เริ่มที่จะเข้าใจว่าสองคนนั่งข้างหลังตัวเริ่มแห้ง ก่อนที่จะมองไปยังประวิทย์ ประวิทย์นั้นอด
เป็นห่วงจุติมาไม่ไหวเลยเข้ามาถาม
“จุติมา ทำไมไม่คุยกับเราละ”
“คุณสนใจฉันด้วยหรอคะ”
ประวิทย์แก้ตัว
“ผมสนใจคุณสิ คุณจะโกรธ จะงอน ยังไง ผมก็ต้องตามง้อคุณอยู่ดี”
“หรอคะ แล้วคุณไม่ตามยัยเลขาฯ นั่นหรอคะ”
ประวิทย์บอกไปตามความจริง
“มีแต่เขานั่นแหล่ะสนใจผม ผมเองก็คิดถึงคุณมากๆ เลย ถึงแม้ว่าเราจะเคยเซ็นใบหย่าร้างกัน แต่ผมเองก็อยากจะไปจดทะเบียนสมรสกันอีกสักครั้ง คุณตกลงไหม”
จุติมาหันมามองบุตรชายสองคน ก่อนที่แม่บ้านจะพยักหน้ารับ
“ตกลงค่ะ”
เสียงเฮดังขึ้นทันที ก่อนที่ทั้งคู่จะยิ้มให้กันอีกครั้ง