FATE/BROKEN SPIRITS (fate fanfiction)
เขียนโดย gilos
วันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2563 เวลา 20.35 น.
แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2563 15.45 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
5) อุบัติสงคราม(เขียนใหม่)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ(นึกต่อจากตอนเก่าไม่ออกเลยเขียนใหม่ขอโทษคนที่อ่านไปแล้วด้วยครับ)
กระสุนเวทย์นับไม่ถ้วนที่โจมตีใส่เจ้าปีศาจไม่ยั้งก็ทำให้มันล้มลงไป แล้วนักเวทย์ผมสีทองก็เดินตรงมาหาหนิงและหยิบสร้อยขึ้นมาดู
"อืม...เจ้านี่แหละ"
"เด็กคนนี้สินะ...ผู้ครอบครองจอกชั้นที่1"
พอเขาพูดจบหญิงสาวผมสีดำก็เดินตามมา saberที่อุ้มหนิงอยู่ก็ถอยห่างจากนักเวทย์และหญิงสาวคนนั้น
"พวกเจ้าเป็นใครกัน"
saberวางหนิงลงและชักดาบขึ้นมาป้องกัน แต่เหตุการณ์ที่เหมือนจะจบก็ได้เริ่มปะทุอีกครั้งเมื่อปีศาจตัวนั้นลุกขึ้นมาและมันก็กระโจนใส่assassinแต่ก็ได้นักเวทย์คนนั้นช่วยขัดขวางเอาไว้
"assassinส่งเจ้าพันทางนั่นมาให้ข้า...ด้วยนามแห่งราชาจงไปสู้เพื่อข้าซะ!!"
นักเวทย์คนนั้นกางสมุดหินอ่อนออกและสั่งการทันที assassinที่ได้รับคำสั่งก็เรียกหมาป่ายักษ์ออกมาส่วนตนก็ชักปืนยาวออกมาเล่ง ส่วนsaberก็ยังคงปกป้องหนิงไม่ขยับไปไหน
"ไปช่วยเขาทีsaberชั้นไม่อยากเห็นเจ้านั่นอีกแล้ว"
"น้อมรับคำสั่ง"
saberที่ได้รับคำสั่งก็เข้าร่วมการต่อสู้ในทันที
"พวกแก!!!"
เจ้าปีศาจพุ่งตรงเข้ามาหานักเวทย์แต่assassinก็สั่งให้หมาป่ามาขวางไว้ หมาป่ายักษ์ที่มาขวางก็ถูกตัดขาด้วยเลือดที่กลายสภาพเป็นดาบแต่ด้วยความที่หมาป่าตัวนั้นเป็นวิญญาณทำให้มันไม่เป็นอะไรและสามารถหันหลังกลับและกัดเจ้าปีศาจนั่นจนมันขาดครึ่ง แต่มันก็ยังไม่จบเมื่อตัวที่หมาป่ากินไปกลายสภาพแหลกเหลวเป็นเลือดและมันก็ไปโผล่ที่ด้านหลังassassinแต่saberที่วิ่งเข้ามาก็ใช่เท้าถีบเจ้าปีศาจออกไปและใช้ดาบหักแทงซ้ำไปอีกทีแต่ก็เหมือนเดิมมันร่างนั่นกลายสภาพไปเป็นเลือดและครั้งนี้มันไปโผล่ด้านหลังของนักเวทย์แต่ก็มีกระสุนของassassinยิงเข้ากลางหน้าผากจนมันล้มลงไปอีกครั้งแต่ครั้งนี้นักเวทย์เหมือนจะเรียกโซ่ออกมาจากประตูมิติแต่ก็ไม่เอาออกมาแต่สิ่งที่เอาออกมาคือหอกสีดำและเขาก็เสียบหอกไว้กับร่างของปีศาจตนนั้น
"หอกของซินเทพแห่งดวงจันทร์ เเกจะถูกสาปให้ทุกครั้งเมื่อราตรีมาเยือนแกจะถูกแสงจันทร์แผดเผา..จงทรมานซะเจ้าปีศาจชั้นต่ำ!"
ตัดมาที่หนิงและหญิงสาวผมดำ หญิงสาวคนนั้นที่กำลังทำแผลให้หนิงก็ถามหนิงเกี่ยวกับเรื่องของจอก
"นี่เธอน่ะ..ไปสร้อยนี้มาจากไหนหรอ"
"อะ เอ่อ..ได้มาจากเพื่อนค่ะ"
หญิงคนนั้นเห็นท่าทางของหนิงก็รู้ทันทีว่าหนิงไม่ได้มีส่วนรู้เห็นอะไรกับสงครามจอกเลย เธอจึงดึงหนิงมาและกอดเธอไว้
"ลำบากแย่เลยสินะ.."
พอหนิงได้ยินคำนั้นน้ำตาก็ไหลออกมาแล้วก็กอดผู้หญิงคนนั้นแน่นและเธอก็ร้องไห้จนสลบไป
.
.
.
หนิงตื่นขึ้นมาที่โรงพยาบาลโดยที่ข้างๆมีsaberที่สวมชุดสูทนั่งหลับอยู่ข้างๆ หนิงที่ตื่นขึ้นมาก็นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเธอนั่งกอดเข่าแล้วร้องไห้ออกมา
"ทำไมล่ะ...ทำไมชั้นต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย"
saberที่นั่งหลับอยู่พอได้ยินเสียงหนิงก็ตื่นขึ้นมา
"เป็นอะไรไปหรือมาสเตอร์ ที่นี่ไม่สะดวกอย่างนั้นหรือ"
"เปล่าหรอก...ชั้นแค่.."
saberที่เห็นหนิงทำท่าทางอ้ำอึ้งก็นั่งคุกเข่าลงกับพื้น
"ข้าเป็นเซอร์แวนท์ของท่าน หากท่านทุกข์ใจข้าเองก็ทุกข์เหมือนกันดังนั้นได้โปรดพูดในสิ่งที่ท่านเป็นกังวลออกมาเถิด"
"ชั้นกลัว...กลัวที่จะ-"
แต่หนิงที่กำลังจะพูดก็ถูกขัดจังหวะโดยหญิงสาวผมดำที่มาเยี่ยม
"แฮะๆเอ่อ...ถ้ายังไม่ว่างชั้นไปรอด้านนอกก็ได้นะ"
หนิงที่เห็นคนเข้ามาก็เขินจนต้องกลับไปนอนซุกในผ้าห่ม หญิงสาวคนนั้นพอเห็นหนิงก็หัวเราะและเดินเข้ามาในห้อง
"ไม่ต้องอายหรอกเป็นเรื่องปกติน่ะ"
พอหนิงได้ยินคำว่าปกติก็ยอมออกมาจากผ้าห่ม พอออกมาหญิงสาวผมดำก็เห็นตาของหนิงที่บวมเพราะเพิ่งร้องไห้
"เธอกลัวสินะ..ชั้นรู้ดีว่าความกลัวมันเป็นยังไง เธออยากจะถอนตัวหรือป่าวล่ะ"
หญิงสาวคนนั้นไม่รีรอยื่นข้อเสนอให้กับหนิงทันที หนิงที่ได้ยินก็ลังเลอยู่สักพักแต่พอเธอก้มลงไปมองที่สร้อยของมะลิแล้วเธอก็ได้คำตอบ
"ไม่ได้หรอกค่ะ...เพื่อนของหนูน่ะ ได้ฝากความหวังไว้กับหนูแล้ว"
หนิงตอบด้วยแววตาที่มั่นใจมากจนทำให้หญิงสาวผมดำหัวเราะออกมา
"ฮ่าๆ...ถ้าเจ้าตัวยืนยันขนาดนี้คงจะต้องยอมสินะ ชั้นชื่อโทซากะ ริน เรียกรินเฉยๆก็ได้เพราะว่าเราคงได้อยู่ด้วยกันอีกนาน"
หนิงได้รู้จักรินก็ลุกขึ้นมานั่งและแนะนำตัว
"เอ่อ..หนูชื่อหนิงค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"
แล้วทั้งคู่ก็คุยกันพักใหญ่และรินก็เริ่มอธิบายสิ่งที่หนิงกำลังเผชิญอยู่จนหนิงเริ่มเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องของเซอร์แวนท์ เวทย์มนต์ และจอกศักดิ์สิทธิ์
"นี่หนิงจัง นี่คือทั้งหมดที่เธอจะต้องรู้เพราะเธอได้ตัดสินใจไปแล้ว...ถึงจะดูแปลกๆแต่ยินดีต้อนรับเข้าสู่สงครามจอกศักดิ์สิทธิ์ครั้งที่6"
ภาพตัดมาที่assassinและนักเวทย์ที่กลับมาตรวจสอบพื้นที่และพบว่าร่างของปีศาจตนนั้นได้หายไปแล้ว
"casterเจ้าจะเอายังไงต่อ"
assassinถามนักเวทย์
"แกส่งเจ้าวิญญาณนั้นออกไปได้ไกลแค่ไหนassassin"
"ทุกที่บนโลก"
casterที่เหมือนจะพูดอะไรก็ถูกassassinขัด
"พวกเราชาวอินเดียนแดงเชื่อมต่อกับวิญญาณของทุกสิ่งอยู่แล้ว ไม่มีปัญหา"
"ดี..ถ้าอย่างนั้นนี่คือคำสั่งลับจากข้า จงตามหาชายคนนี้ให้เจอ"
casterส่งรูปของชายผมสีแดงคนหนึ่งให้กับassassin
EP 5 END (ขอโทษจริงๆครับแล้วก็ขอโทษที่หายไปนานครับพอดีติดธุระ แล้วผมก็จะกลับมาอัพทุกวันครับขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ))
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ