FATE/BROKEN SPIRITS (fate fanfiction)

7.3

เขียนโดย gilos

วันที่ 30 มีนาคม พ.ศ. 2563 เวลา 20.35 น.

  7 ตอน
  1 วิจารณ์
  7,557 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 25 พฤษภาคม พ.ศ. 2563 15.45 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

5) อุบัติสงคราม(เขียนใหม่)

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

(นึกต่อจากตอนเก่าไม่ออกเลยเขียนใหม่ขอโทษคนที่อ่านไปแล้วด้วยครับ)

กระสุนเวทย์นับไม่ถ้วนที่โจมตีใส่เจ้าปีศาจไม่ยั้งก็ทำให้มันล้มลงไป แล้วนักเวทย์ผมสีทองก็เดินตรงมาหาหนิงและหยิบสร้อยขึ้นมาดู

"อืม...เจ้านี่แหละ"

"เด็กคนนี้สินะ...ผู้ครอบครองจอกชั้นที่1"

พอเขาพูดจบหญิงสาวผมสีดำก็เดินตามมา saberที่อุ้มหนิงอยู่ก็ถอยห่างจากนักเวทย์และหญิงสาวคนนั้น

"พวกเจ้าเป็นใครกัน"

saberวางหนิงลงและชักดาบขึ้นมาป้องกัน แต่เหตุการณ์ที่เหมือนจะจบก็ได้เริ่มปะทุอีกครั้งเมื่อปีศาจตัวนั้นลุกขึ้นมาและมันก็กระโจนใส่assassinแต่ก็ได้นักเวทย์คนนั้นช่วยขัดขวางเอาไว้

"assassinส่งเจ้าพันทางนั่นมาให้ข้า...ด้วยนามแห่งราชาจงไปสู้เพื่อข้าซะ!!"

นักเวทย์คนนั้นกางสมุดหินอ่อนออกและสั่งการทันที assassinที่ได้รับคำสั่งก็เรียกหมาป่ายักษ์ออกมาส่วนตนก็ชักปืนยาวออกมาเล่ง ส่วนsaberก็ยังคงปกป้องหนิงไม่ขยับไปไหน

"ไปช่วยเขาทีsaberชั้นไม่อยากเห็นเจ้านั่นอีกแล้ว"

"น้อมรับคำสั่ง"

saberที่ได้รับคำสั่งก็เข้าร่วมการต่อสู้ในทันที

"พวกแก!!!"

เจ้าปีศาจพุ่งตรงเข้ามาหานักเวทย์แต่assassinก็สั่งให้หมาป่ามาขวางไว้ หมาป่ายักษ์ที่มาขวางก็ถูกตัดขาด้วยเลือดที่กลายสภาพเป็นดาบแต่ด้วยความที่หมาป่าตัวนั้นเป็นวิญญาณทำให้มันไม่เป็นอะไรและสามารถหันหลังกลับและกัดเจ้าปีศาจนั่นจนมันขาดครึ่ง แต่มันก็ยังไม่จบเมื่อตัวที่หมาป่ากินไปกลายสภาพแหลกเหลวเป็นเลือดและมันก็ไปโผล่ที่ด้านหลังassassinแต่saberที่วิ่งเข้ามาก็ใช่เท้าถีบเจ้าปีศาจออกไปและใช้ดาบหักแทงซ้ำไปอีกทีแต่ก็เหมือนเดิมมันร่างนั่นกลายสภาพไปเป็นเลือดและครั้งนี้มันไปโผล่ด้านหลังของนักเวทย์แต่ก็มีกระสุนของassassinยิงเข้ากลางหน้าผากจนมันล้มลงไปอีกครั้งแต่ครั้งนี้นักเวทย์เหมือนจะเรียกโซ่ออกมาจากประตูมิติแต่ก็ไม่เอาออกมาแต่สิ่งที่เอาออกมาคือหอกสีดำและเขาก็เสียบหอกไว้กับร่างของปีศาจตนนั้น

"หอกของซินเทพแห่งดวงจันทร์ เเกจะถูกสาปให้ทุกครั้งเมื่อราตรีมาเยือนแกจะถูกแสงจันทร์แผดเผา..จงทรมานซะเจ้าปีศาจชั้นต่ำ!"

ตัดมาที่หนิงและหญิงสาวผมดำ หญิงสาวคนนั้นที่กำลังทำแผลให้หนิงก็ถามหนิงเกี่ยวกับเรื่องของจอก

"นี่เธอน่ะ..ไปสร้อยนี้มาจากไหนหรอ"

"อะ เอ่อ..ได้มาจากเพื่อนค่ะ"

หญิงคนนั้นเห็นท่าทางของหนิงก็รู้ทันทีว่าหนิงไม่ได้มีส่วนรู้เห็นอะไรกับสงครามจอกเลย เธอจึงดึงหนิงมาและกอดเธอไว้

"ลำบากแย่เลยสินะ.."

พอหนิงได้ยินคำนั้นน้ำตาก็ไหลออกมาแล้วก็กอดผู้หญิงคนนั้นแน่นและเธอก็ร้องไห้จนสลบไป

.

.

.

หนิงตื่นขึ้นมาที่โรงพยาบาลโดยที่ข้างๆมีsaberที่สวมชุดสูทนั่งหลับอยู่ข้างๆ หนิงที่ตื่นขึ้นมาก็นึกถึงเรื่องที่เกิดขึ้นเธอนั่งกอดเข่าแล้วร้องไห้ออกมา

"ทำไมล่ะ...ทำไมชั้นต้องมาเจอเรื่องแบบนี้ด้วย"

saberที่นั่งหลับอยู่พอได้ยินเสียงหนิงก็ตื่นขึ้นมา

"เป็นอะไรไปหรือมาสเตอร์ ที่นี่ไม่สะดวกอย่างนั้นหรือ"

"เปล่าหรอก...ชั้นแค่.."

saberที่เห็นหนิงทำท่าทางอ้ำอึ้งก็นั่งคุกเข่าลงกับพื้น

"ข้าเป็นเซอร์แวนท์ของท่าน หากท่านทุกข์ใจข้าเองก็ทุกข์เหมือนกันดังนั้นได้โปรดพูดในสิ่งที่ท่านเป็นกังวลออกมาเถิด"

"ชั้นกลัว...กลัวที่จะ-"

แต่หนิงที่กำลังจะพูดก็ถูกขัดจังหวะโดยหญิงสาวผมดำที่มาเยี่ยม

"แฮะๆเอ่อ...ถ้ายังไม่ว่างชั้นไปรอด้านนอกก็ได้นะ"

หนิงที่เห็นคนเข้ามาก็เขินจนต้องกลับไปนอนซุกในผ้าห่ม หญิงสาวคนนั้นพอเห็นหนิงก็หัวเราะและเดินเข้ามาในห้อง

"ไม่ต้องอายหรอกเป็นเรื่องปกติน่ะ"

พอหนิงได้ยินคำว่าปกติก็ยอมออกมาจากผ้าห่ม พอออกมาหญิงสาวผมดำก็เห็นตาของหนิงที่บวมเพราะเพิ่งร้องไห้

"เธอกลัวสินะ..ชั้นรู้ดีว่าความกลัวมันเป็นยังไง เธออยากจะถอนตัวหรือป่าวล่ะ"

หญิงสาวคนนั้นไม่รีรอยื่นข้อเสนอให้กับหนิงทันที หนิงที่ได้ยินก็ลังเลอยู่สักพักแต่พอเธอก้มลงไปมองที่สร้อยของมะลิแล้วเธอก็ได้คำตอบ

"ไม่ได้หรอกค่ะ...เพื่อนของหนูน่ะ ได้ฝากความหวังไว้กับหนูแล้ว"

หนิงตอบด้วยแววตาที่มั่นใจมากจนทำให้หญิงสาวผมดำหัวเราะออกมา

"ฮ่าๆ...ถ้าเจ้าตัวยืนยันขนาดนี้คงจะต้องยอมสินะ ชั้นชื่อโทซากะ ริน เรียกรินเฉยๆก็ได้เพราะว่าเราคงได้อยู่ด้วยกันอีกนาน"

หนิงได้รู้จักรินก็ลุกขึ้นมานั่งและแนะนำตัว

"เอ่อ..หนูชื่อหนิงค่ะ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ"

แล้วทั้งคู่ก็คุยกันพักใหญ่และรินก็เริ่มอธิบายสิ่งที่หนิงกำลังเผชิญอยู่จนหนิงเริ่มเข้าใจเกี่ยวกับเรื่องของเซอร์แวนท์ เวทย์มนต์ และจอกศักดิ์สิทธิ์

"นี่หนิงจัง นี่คือทั้งหมดที่เธอจะต้องรู้เพราะเธอได้ตัดสินใจไปแล้ว...ถึงจะดูแปลกๆแต่ยินดีต้อนรับเข้าสู่สงครามจอกศักดิ์สิทธิ์ครั้งที่6"

ภาพตัดมาที่assassinและนักเวทย์ที่กลับมาตรวจสอบพื้นที่และพบว่าร่างของปีศาจตนนั้นได้หายไปแล้ว

"casterเจ้าจะเอายังไงต่อ"

assassinถามนักเวทย์

"แกส่งเจ้าวิญญาณนั้นออกไปได้ไกลแค่ไหนassassin"

"ทุกที่บนโลก"

casterที่เหมือนจะพูดอะไรก็ถูกassassinขัด

"พวกเราชาวอินเดียนแดงเชื่อมต่อกับวิญญาณของทุกสิ่งอยู่แล้ว ไม่มีปัญหา"

"ดี..ถ้าอย่างนั้นนี่คือคำสั่งลับจากข้า จงตามหาชายคนนี้ให้เจอ"

casterส่งรูปของชายผมสีแดงคนหนึ่งให้กับassassin

EP 5 END (ขอโทษจริงๆครับแล้วก็ขอโทษที่หายไปนานครับพอดีติดธุระ แล้วผมก็จะกลับมาอัพทุกวันครับขอบคุณที่เข้ามาอ่านครับ))

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
5 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

คุณคิดยังไงกับนิยายฟิคชั่นเรื่องนี้

* สามารถกรอกแบบสำรวจโดยไม่ต้องเป็นสมาชิกก็ได้ครับ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา