ลิขิตรัก สองหัวใจ (โอม เฌอปราง bnk48) เรื่องนี้ลง เว็บนี้ Readawrite และ Dek-D
เขียนโดย 
ณัฐพล
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2562 เวลา 22.23 น.
แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2563 21.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
8) เปิดเผยความจริง
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความอดิศรกับเฌอปรางกำลังขนสัมภาระบางส่วนออกจากบ้านกำลังจะ ไปร้านแพทตี้
“พ่อคะ เสร็จหรือยัง”เฌอเร่งรีบบิดา
“เสร็จแล้ว ปะไปหาแม่กัน”
เฌอขึ้นรถก่อนรถจะค่อยเคลื่อนออกจากบ้านพักของพนักงานกรมชลประทาน ไปตามถนนใหญ่แล้วสุดท้ายมาหยุดที่ร้านแพทตี้
“แม่ แม่จ๋า แม่”เฌอปรางตะโกนเรียก
ประไพเดินลงมา เห็นอดิศร
“พี่สร เหนื่อยมากไหม”
“เหนื่อยสิ พี่ขอโทษนะแล้วลูกเราอีกคนละ”
ประไพนึกขึ้นได้จึงเอ่ย
“อ๋อ ยัยแพทหรอ มันนอนยังไม่ทันตื่นนะ สงสัยนอนดึกแล้วละมั๊งพี่”
อดิศรถอนหายใจ
“เฌอเก็บเสื้อผ้าไปเก็บที่ห้องนะ”อดิศรสั่งบุตรสาว
“ค่ะพ่อ”
เฌอเดินขึ้นไปบ้านหลังนี้มีห้องนอนอยู่สามห้อง ก่อนจะมองอีกคนที่งัวเงียพึ่งตื่น
“มาแล้วหรอเฌอ” แพทเอ่ยขึ้น
“ใช่ แล้วเล่นเกมจนดึกเลยนะ”
“เกมอะไร กีฬาอีสปอร์ตนะ”
เฌอปรางหัวเราะก่อนยกลังกระดาษมาเก็บ
“ถ้าหิว ก็ลงไปกินนะ”
เฌอบอกแบบเรียบๆ
แพทเดินลงมา
“อ้าวแพท มาหาพ่อสิ”
แพทเดินเข้ามาใกล้อดิศร
“พ่อ”
“เด็กคนนี้หรอแพท”
ประไพพยักหน้าแทนคำตอบ
เฌอก็เดินลงมา
“พ่อคะ ของหลังรถเอาลงหมดแล้วนะคะพ่อ”
อดิศรมองหน้าบุตรสาวทั้งสองคน
ก่อนเรียกทั้งสองคนมานั่งข้างๆ กัน
“วันนี้พ่อมีอะไรจะบอกและจะเล่าความจริงให้ฟัง ที่ผ่านมาพ่อปิดบังไว้เยอะ
เฌอและแพท ถ้าพ่อเล่าอะไรไป จะต้องดูแลช่วยเหลือกันนะ”
ทั้งสองคนมองหน้าอย่างงุนงง
“มีอะไรหรอคะพ่อ”
อดิศรเริ่มเล่า
“เฌอปรางกับแพท ลูกทั้งสองคนเป็นลูกของพ่อ เฌอปรางกับแพทเป็น..พี่น้องกัน พี่น้องฝาแฝดกัน”
ทั้งสองคนมองหน้ากัน
“จริงหรอคะพ่อที่หนูเป็นพี่น้องฝาแฝด”
ประไพ พยักหน้าก่อนเอ่ย
“เรื่องจริงเลยละลูก”
“ค่ะพ่อ ตอนที่พี่เฌออยู่กับแม่หนูก็ยังดูแลพ่ออยู่”
อดิศรนึกขึ้นได้ พร้อมพยักหน้า
“พ่อก็ว่าอยู่นะว่าทำไมเฌอถึงอยากเรียนภาษาอังกฤษ”
ทั้งคู่กำลังจับมือเดินไปด้วยกัน
“พี่เฌอ แพทไม่รู้เลยว่าตลอดเวลาแพทโชคดีที่มีพี่เฌอ”
ในตอนนี้สองสาวคู่เหมือนกำลังคุยกัน
“ใช่พี่เองก็ไม่รู้มาก่อนว่าเราเป็นพี่น้องกัน แต่พี่ก็โชคดีนะที่ได้เจอกัน จำวันที่เราเจอกันครั้งแรกได้ไหม”
แพทหลับตา ก่อนนึกถึงวันนั้นที่ชนเฌอปรางจนเอ็นดูอย่างใกล้ชิด ตอนสลับตัวกัน
“จำได้สิพี่เฌอ พี่เฌอไปไหนแพทไปด้วย”
เฌอหันมามองหน้าอีกฝ่ายก่อนถามเรื่องที่ยังค้างคาใจ
“แพทชอบคุณกอล์ฟไหม”
แพทฟังดังนั้นถึงกับแข็งกระด้างพร้อมขึ้นเสียงใส่
“นายขี้เก๊กนั่นนะหรอ ให้มันไปตายนั่นยิ่งดี แพทจะได้สมน้ำหน้ามันให้คอยดู”
เฌอได้ฟังดังนั้นรู้เลยที่ตนปลอมเป็นแพททำไมชายหนุ่มถึงด่า
“เฌอว่าแพทมองโลกในแง่ร้ายนะ เขาอาจจะเป็นคนดีก็ได้”เฌอปลอบใจอีกฝ่าย
“ก็ได้ แพทเองเห็นหน้านายนั่นอยากเตะอยากชกและตบสักที”
แพทตอบแบบเรียบๆ ก่อนเดินออกไป
…
โรงแรมโอมการ์เด้น ในตอนนี้โอมกำลังเล่นดนตรี ชายในชุดสูท กำลังกระแอมไอขัดจังหวะอีกฝ่าย
“พี่โอม นี่ชั่งโรแมนติกดีนี่ครับ”
โอมเอ่ยพร้อมวางกีต้าร์ลง
“พี่เขียนเพลงนี้ให้เฌอโดยเฉพาะ พี่เองก็อยากให้เฌอได้ฟังเพลงนี้บ้างจัง”
กอล์ฟมองไปที่เนื้อเพลงที่พี่โอมเขียน
“เพลงๆ นี้พี่แต่งออกมาจากใจหรอ”กอล์ฟถาม
“ใช่สิ ไม่ว่าจะเป็นเฌอคนไหนพี่ก็จะรักแล้ว นายไม่สนใจคนชื่อแพทหรอ”โอมถามด้วยความสงสัย
“ไม่นี่พี่ ต่อให้ยัยนั่นมีแฟนใหม่ผมก็จะเอาสาวคนใหม่มาอวดเช่นกัน”
โอมหัวเราะที่ทั้งคู่ดูไม่ถูกใจกัน
“ฮ่าๆ ระวังนะเว้ย เดี๋ยวจะเกิดความรัก ใครเกลียดอะไรมักได้อย่างนั้นนะเว้ย”
โอมเดินไปที่โต๊ะทำงานพร้อมเขียนบันทึกลงไปในนั้นก่อนเดินออกจากห้องไป
กอล์ฟหงุดหงิดก่อนมองไปที่รูปๆ หนึ่ง
…
อดิศรกับประไพ เห็นบุตรสาวสองคนกำลังคุยกันนึกถึงเรื่องเมื่อครั้งก่อน
“พี่ศร ดูลูกของเราสองคนสิ เขาคุยกันถูกคอเลย”
“ใช่ ประไพ ถ้าหากว่าลูกของเรามีว่าที่ลูกเขยละ เราจะทำยังไง”
ประไพครุ่นคิด ก่อนตอบ
“ก็ไม่รู้สิว่า ลูกสาวเราสองคนนี้ จะมีเจ้าของหรือยัง ถ้ายังคงจะปล่อยให้ เขาตัดสินใจกันเอาเองแล้วละมั๊ง”
“ตอนนี้ลูกของเราก็อายุ23ปีแล้วเหลือสองปีข้างหน้าก็ยี่สิบห้าแล้ว ข้าหนักใจจังเลย”
อดิศรมองบุตรสาวอยู่สองคนก่อนเรียกบุตรสาวมาเตรียมทำอาหารช่วยกัน
แพทช่วยเฌอหั่นเนื้อ ส่วนเฌอกำลังง่วนอยู่กับเครื่องปรุงส่วนผสม
“แพททพเป็นด้วยหรอ”เฌอประหลาดใจที่เห็นอีกฝ่ายช่วย
“นี่เจ้ สมัยนี้เนี่ยนะ ดูYouTube ก็ทำเป็นแล้ว”แพทตอบ
เฌอทำอาหารจนเสร็จพร้อมยิ้มให้แพท
ประไพกำลังรอให้บุตรสาวทั้งสองมาเสิร์ฟ อดิศรกำลังดูFacebook ข่าวของกรมชลประทาน
“มาแล้วค่ะพ่อ เมนูวันนี้คือ ผัดถั่วลันเตาหมู เราสองคนทำเอง”
อดิศรกับประไพยิ้มกริ่มก่อนตักข้าวใส่จานพร้อมชิม
“อร่อยมากเลยลูก เฌอก็เก่ง แพทก็เริ่มเก่ง พ่อไม่เสียแรงเลยที่มีลูกแบบนี้”
เฌอปรางเสริม
“พ่อคะ เฌอ..ถ้าเฌอมีแฟนพ่อจะด่าหนูไหมคะ”
“แพทด้วยค่ะพ่อ แพทจะคอยดูแลพ่อเลย”แพทเสริม
“ทีละคนนะลูก เฌอพ่อขอบอกเลยนะว่า เราต้องรอให้พร้อมถึงมี แพทก็ฟังพ่อนะ ถึงจะมีก็พ่อไม่ว่าหรอกนะลูก เห็นบางบ้านนะ มีลูกตั้งแต่18ปี สุดท้ายก็อุ้มท้องใครเป็นพ่อเด็กไม่รู้ก็มี จำไว้นะลูก”
“ค่ะพ่อ แพทกับพี่เฌอจะคอยดูแลซึ่งกันและกันเองค่ะ”
อดิศรโผกอดบุตรสาวสองคน
…
ต้อนนี้ นิ่มกำลังเขียนบันทึกประจำวัน นิ่มชำเลืองเห็นรองผู้จัดการ
“ท่านรองผู้จัดการคะ วันนี้แต่งตัวเนี๊ยบมากเลยนะคะ”นิ่มเอ่ยคำชม
“เรามีนัดกับเฌอ ว่าแต่เฌอไม่มาหรอ”
นิ่มงุนงงก่อนเอ่ยออกไป
“เฌอไม่มีนะคะ มีแต่คนชื่อแพท”
“นั่นแหล่ะแพทไปไหน วันนี้ไม่มาหรอ”
“ถ้ามาก็เห็นแล้วนี่คะท่านรองผู้จัดการ”
โอมเชิดหน้าก่อนเดินออกจากร๊อปบี้ นิ่มงุนงง
โอมเดินมาที่ร้านแพทตี้ ในตอนนี้สองคนกำลังคุยเรื่องงานในอนาคตของทั้งคู่ เฌอมองเห็นโอมจึงหยุดเดิน
“เจ้ หยุดเดินทำไม”แพทเอ่ยขึ้นก่อนมองขึ้นมามองเห็นโอม
โอมตกใจ ที่เห็นสองคนนี้หน้าเหมือนกัน
“เฌอทำไมมีสองคน”
“พี่โอม มาหาใครหรอคะ”แพทแทรกก่อนเอ่ยถามอีกฝ่าย
“คุณโอม”
โอมแยกทั้งคนไม่ได้ เขาเลยจดจำเรื่องขับรถชนกัน เฌอปรางจำได้จึงเอ่ยขึ้น
“ฉันเฌอปรางเองค่ะคุณโอม คนนี้คือน้องสาวฝาแฝดฉันเอง เขาชื่อแพท แต่อย่าบอกให้กอล์ฟรู้นะคะ”
“ครับ เฌอผมสัญญา”
โอมบอก
ก่อนที่เฌอจะหันหน้ามาหาอีกฝ่าย
…
กอล์ฟกำลังตามหาแพท
“คุณนิ่ม แพทไม่มีหรอวันนี้”
“ไม่นี่คะ สงสัยเดี๋ยวอีกหน่อยคงมา”
โอม เฌอปรางและแพท เฌอปรางกวักมือไล่บอกแพทให้ไปทำงานที่โรงแรมโอมการ์เด้นท์
แพทเดินมาถึงโรงแรม กอล์ฟเอ่ยขึ้น
“นี่เธอไปไหนมา”
แพทบอกอย่างอารมณ์เสีย
“ปล่อยมือฉัน ปล่อยนะไอ้คนผีทะเล ปล่อย”แพทขัดขืน
“ไม่ปล่อย ถ้าคุณขัดขืนผม ผมจะจูบคุณ”
“ก็เอาสิ ฉันจะไปฟ้องตำรวจปล่อยนะ ปล่อยเดี๋ยวนี้”
แพทเอ่ย กอล์ฟประกบริมฝีปากเข้าหาอีกฝ่าย
แพทตั้งสติ พร้อมใช้ฝ่ามือประทะหน้าของอีกฝ่าย
ก่อนเดินหนีไป
“ยัยบ้าเอ๋ย”
แพทเดินมาเห็นพี่นิ่มกำลังทำงาน นิ่มจึงเอ่ยขึ้น
“อ้าว แพทพึ่งมาถึงหรอ”
“ค่ะพี่นิ่ม แพทมาแล้วพี่นิ่มคะนั่นกุญแจห้องชั้นบนหรอคะ”แพทถามเพื่อนร่วมงาน
“ใช่นะพี่ว่า แพทเห็นผู้จัดการไหม”เพื่อนร่วมงานถามหาอีกฝ่าย
แพทสวนกลับทันที
“เห็นสิคะพี่นิ่ม วันนี้พี่นิ่มไม่กลับไปหาแฟนหรอคะ”
แพทเอ่ยถามกับเพื่อนร่วมงาน
“กลับสิเลิกกะเมื่อไหร่พี่กลับทันที พี่เลิกกะบ่ายแต่นี่ยังเช้าอยู่”
แพทหยิบปากกาขึ้นมาจด
“หรอคะพี่ พี่มีลูกหรือยังคะ”
“พี่มีแล้วละ เขาอายุเจ็ดขวบ แฟนพี่ไปส่งเขาทุกวัน แต่เขาก็ติดพี่มากๆ เมื่อเช้าพี่ไปตรวจดูลูกค้าชั้น4มา เขาบอกว่าแอร์ในห้องเสียพี่เลยเรียกช่างมาซ่อมนะน้อง”
แพทฟังก่อนจะยืนยิ้มให้ลูกค้าของโรงแรม
…
เฌอปรางตอนนี้กำลังคุยกับโอม สีหน้าของเธอยังหวั่นใจด้วยเขินอาย
“ผมพึ่งรู้เลยนะครับว่า เฌอมีพี่น้องฝาแฝด”
เฌอยิ้มแก้เก้อแล้วเอ่ยขึ้นเบาๆ
“หรอคะ เฌอเองเห็นเธอครั้งแรกก็ตกใจมากๆ และสงสัยว่าทำไมหน้าตาเราเหมือนกัน แต่พ่อของเราไม่เคยเล่าอะไรเกี่ยวกับแพท”
โอมสูดลมหายใจก่อนตอบ
“ผมคิดว่าพ่อของเฌออาจจะมีเรื่องบางเรื่องอยู่ก็ได้เลยยอมปิดบัง”
เฌอหันขวับมามองโอม
“คุณโอม คือว่า คอนเสิร์ตครั้งหน้าเฌออยากให้คุณเป็นนักดนตรีในห้องอัดเสียงพวกเราไหมคะ”เฌอปรางยื่นข้อเสนอ
“ครับ ถ้าเฌอเสนอผมก็จะทำครับ ปีหน้าจะมีการประกวดร้องเพลง ผมเคยคิดเสนอโครงการนี้มานานแล้ว เฌอครับฝากถามแพทหน่อยว่า สนใจร้องเพลงไหมครับ”
โอมเอ่ย
เฌอกรอกตาไปมาก่อนพยักหน้า
“ค่ะเดี๋ยวจะถามให้นะคะ”
เสียงหวานเอ่ยตอบ
ก่อนที่ทั้งสองจะเงียบลงโดยไม่พูดใดๆ อีกเลย
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
