ลิขิตรัก สองหัวใจ (โอม เฌอปราง bnk48) เรื่องนี้ลง เว็บนี้ Readawrite และ Dek-D
เขียนโดย 
ณัฐพล
วันที่ 16 สิงหาคม พ.ศ. 2562 เวลา 22.23 น.
แก้ไขเมื่อ 20 ตุลาคม พ.ศ. 2563 21.23 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
6) ไม่ค่อยแน่ใจ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความโอมครุ่นคิด ภาพใบหน้าของเฌอ ทั้งรอยยิ้ม ความสดใส จนติดตา ชายหนุ่มอีกคนเคาะประตูห้องก่อนที่เจ้าของห้องนั้นได้เอ่ยขึ้น
“เข้ามา”
ชายอีกคนนั้นเปิดประตูเดินเข้ามาพร้อมกระแอมไอ
“พี่โอม อะนี่ แฟ้มเอกสารรายงานประจำปีครับ”กอล์ฟพูดขึ้น
โอมหยิบปากกาขึ้นมาตรวจทานก่อนเอ่ยขึ้น
“แล้วเฌอปรางไม่มาหรอ”
กอล์ฟยืนนิ่งไปอีกก่อนตอบไปเรียบๆ
“แพทหรอพี่โอม แพทอยู่ข้างล่างฝ่ายพนักงานต้อนรับนะครับ แต่เห็นพี่นิ่มบอกว่าเธอเก่งภาษาอังกฤษมากๆ เลยครับ”
“อะไรนะเฌอหรอเก่งภาษาอังกฤษ”
“ครับ”
โอมเองก็ตกใจที่อีกฝ่สยเก่งภาษาอังกฤษ ในตอนนี้แพท(เฌอปราง)เรียนรู้งานอย่างรวดเร็ว
“งั้นฝากบอกแพทด้วยว่าหลังเลิกงานเราจะนัดทานข้าวที่ร้านท้ายซอย”
กอล์ฟตอบเรียบๆ ก่อนพยักหน้าตอบ
พนักงานต้อนรับสาวคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนเขาคือแพท(เฌอปราง) เขาคุยกับพี่ที่ทำงาน
“พี่นิ่ม พี่คิดว่าคุณโอมเขาเป็นคนแบบไหนหรอคะ”
นิ่มเสนอความคิด
“คิดว่าเป็นคนดี รักลูกน้อง อารมณ์ดีชอบเล่นดนตรี รวมๆ แล้วดีมากเลยนะ”
“แต่…แพทว่า แพทชอบเขามากๆ เลย ดีกว่าหน้าอ่อนเกาหลี”
เฌอปรางบอก ก่อนที่ชายหนุ่มชุดสูทจะเดินมาทางด้านหลังของอีกฝ่าย
“เธอว่าใครหน้าอ่อนเกาหลี”
เฌอมองหน้าคนเอ่ยก่อนหันหน้ามาทางอื่น
“นี่คุณ พี่โอมเขานัดทานข้าวกับคุณ”
“แล้วนาย มาส่งข่าวฉันแค่นี้หรอ นัดที่ไหน”เฌอปรางถาม
“นัดที่ร้านแพทตี้”
กอล์ฟเดินเลี่ยงไปก่อนที่ร่างเล็กจะหันไป
‘เชอะ ไปได้ก็ดี’
เฌอปรางเดินมาถึงบ้านวันนี้บรรยากาศน่านอนมากเพราะฝนตก เฌอเองก็เห็นแม่ทำงานหนักจึงเข้าไปช่วย
“แม่คะ มาหนูช่วยแม่อีกแรง”
ประไพมองหน้าบุตรสาว
“แพท เห้ย เฌอ ลูกนี่นับวันยิ่งทำตัวเหมือนแพทเลยนะ”
เฌอยิ้มก่อนเอ่ย
“แม่คะ แพทเขาช่วยแม่แบบนี้หรอคะ”
“ใช่นะสิ แพทก็ช่วยแม่ พอเฌอมาก็ช่วยแม่อีกแรง”
“แม่เหนื่อยมากไหมคะ”
“แม่ไม่เหนื่อยหรอก แม่เห็นลูกตั้งใจทำงานแม่ก็ตายตาหลับแล้ว”
ประไพอมยิ้มกับบุตรสาว แพทกับเฌอปรางนอกจากใบหน้าคล้ายคลึงกันแล้ว ความกตัญญูยังเหมือนกัน
“แม่คะ เฌอเคยเห็นรูปแม่ในบ้านพักพ่อ มีพ่อ หนู แม่แล้วก็คนที่หน้าเหมือนกับเรา แม่เล่าได้ไหมคะว่าเราคือใคร”
“แม่..แม่คิดว่าตอนนี้ยังไม่ถึงเวลาที่จะบอกลูก รอพ่อ กับแพทมาถึงก่อนเดี๋ยวแม่จะเล่าความจริง”
เฌอปรางงุนงง
“ความจริง ความจริงอะไรคะแม่” เฌอปรางถามมารดาของตนเพราะอยากรู้ความจริง
“เปล่าละลูก แม่ว่าลูกไปทานข้าวกันเถอะ”
ในทันใดนั้น รถของโอมก็เคลื่อนมาหยุดรถหน้มร้าน
“เฌอครับ เฌอ”
“อ้าวคุณโอมมาแล้วหรอคะ”
โอมสวมชุดทำงานเขาเห็นเฌอมีเสน่ห์เลยรู้ว่าเธอคือเฌอ
“ครับ เฌอ เฌอสั่งหรือยังครับ”
“ยังเลยค่ะนี่ร้านแม่ของเฌอเอง โอมจะกินอะไรเดี๋ยวทำให้กินนะคะ”
โอมยกมือห้าม
“เฌอครับผมว่างานนี้ปล่อยให้แม่ของคุณทำให้เราสองคนกินครับ”
โอมเองก็อยากขอร้องให้เธอกลับมานั่งตามเดิน ในตอนนี้เฌอนั่งอยู่กับที่ ประไพมีหน้าที่ทำอาหารก่อนพยักหน้าบุตรสาว
“ผมติดใจอาหารที่นี่มากๆ เลยครับ”
“ทำไมหรอคะ”
“ก็แม่คุณทำอาหารได้อร่อยผมเองเลยฝากตัวเป็นลูกค้าไงครับ”
ประไพ ยิ้มเจื่อนก่อนมองหน้าบุตรสาว
“หรอคะ โอมคะ คุณดูมีใจกับฉันจังเลย ผิดกับน้องชายคุณเลยนะคะ”
เฌอเอ่ยคำชื่นชม
“หรอครับ ขอบคุณมากๆ ผมเองก็เข้าใจคุณมากๆ เลยที่ทำให้ผมรู้จักเข้มแข็งสู้คน”
“ไม่หรอกมั๊งคะ”
เฌอเริ่มสนุกสนานกับมันเสียแล้วก่อนที่จะตักข้าวมาหนึ่งคำแล้วยิ้มให้กัน
…
ณ ห้องแลปของสถาบันวิจัย แพทต้องศึกษาเรื่องนี้
“อุ๋งอิ๋ง โคโรฟิลในผักนี่มีสีอะไรหรอ”
“ถูกต้อง เราเคยเรียน…เคยเรียนในธรรมศาสตร์นะเขาบอกว่าผักมีสีเขียวต้องเอาสารนี้มาทดลองถ้ามันเป็นกรด”
แพทสวมรอยเป็นเฌอก็ดูเก่งไม่เบา
อดิศรต้องทำงานควบคุมระดับน้ำในตอนนี้เขาต้องฝ่าสายฝนทำงาน เฌอปราง(แพท)ก็เดินมาถึงบ้านพัก
“พ่อ พ่อคะ พ่อ”
‘พ่อคงยังไม่มา พ่อทำอะไรอยู่นะ พ่อทำงานหนักขนาดนี้ด้วยเหรอเนี่ย พ่อนะพ่อ’
แพทคิดในใจ ก่อนจะหาเรียนทำอาหารในโซเชียล
“เมนูวันนี้ ต้มมะระ กับ พะโล้กันดีกว่า” แพทพูดกับตัวเองก่อนเข้าครัว ในมือถือหม้อกับทัพพีคอยคนให้กลมกล่อม
“เสร็จแล้ว พ่อยังไม่มาอีก งั้นเราลองชิมละกัน”
แพทตักข้าวใส่จานพร้อมกิน
“อร่อยจัง รอให้เรากินจนหมดแล้วเหลือให้พ่อกินดีกว่า”
แพทกินเสร็จแล้วก็เอาฝาชีครอบอาหารที่เหลือไว้ก่อนที่จะขึ้นไปอ่านหนังสือภาษาอังกฤษ
เวลา 21.00น. อดิศรก็เปิดประตูเข้ามา แต่ต้องแปลกใจ
“เฌอทำต้มมะระกับพะโล้หรอ ไหนขอชิมหน่อยสิ”
อดิศรตักข้าวใส่จาน ตักมะระมาพร้อมชิม
“อร่อย เฌอคงไปอ่านหนังสือแล้วสินะ”
อดิศรอดเป็นห่วงอีกฝ่ายไม่ได้
แพทตอนนี้กำลังดาวน์โหลดไฟล์mp3 ในการพูดภาษาอังกฤษก่อนที่จะอ่านหนังสือ
“Hello = ฮัลโหล ,แปลว่า สวัสดี Good afternoon = กู๊ดอาฟเทอร์ นูน แปลว่า สวัสดีตอนบ่าย”
แพทตั้งใจเรียนภาษาอังกฤษจนพลอยหลับไป
วันรุ่งขึ้น แพทลุกขึ้นมา คำกล่าวทักทาย ทักทายขึ้น
“Good Morning Cherprang”
แพทมองหน้าไปทางต้นเสียง
“Good Morning Daddy”
แพทกล่าวคำทักทายด้วยเช่นกัน
“ลูกฝึกภาษาอังกฤษหรอ”
“ค่ะพ่อ เฌออ่อนภาษาอังกฤษมากๆ เลยอยากเรียน”
แพทตอบกับพ่อของตน จนอดิศรเองถามอีกฝ่าย
“เฌอวันนี้ไม่ไปวงbnk48 หรอเห็นไปตลอด”
แพทมองนาฬิกาที่ข้อมือ
“ไปอยู่นะพ่อ เฌอจะไปตอนบ่ายๆ”
“ลูกจะไปตอนไหนก็ได้ นะพ่อไม่ว่านั่นคือความฝันของลูกนี่”
แพทเองก็ไม่รู้ว่าจะไปตู้ปลาของวงbnk48 ยังไง เลยส่งไลน์ไปหา
แพท: เฌอเราจะไปตู้ปลายัง
เฌอปราง: ก็ขึ้นรถไฟฟ้า BTS สิ เธอจะเจอ ปัญ อร ไข่มุกและสมาชิกคนอื่นๆ
แพท: เดี๋ยวบ่ายๆ ฉันไป ตอนนี้กำลังเรียนภาษาอังกฤษอยู่
เฌอปราง: ตอนนี้ช่วยแม่อยู่ เธอไปทำอะไรให้ผู้จัดการไม่ถูกใจละ
แพท: ก็อีตาบ้านั่นโครตขี้เก๊ก ฉันก็เลยชวนหาเรื่องทะเลาะนะสิ
เฌอปราง: J หรอ มิน่าเห็นหน้าฉันทีไรเลยด่าฉันทุกที
แพท: งั้นเราไม่รบกวนเธอนะเฌอ ค่อยคุยกัน
เฌอปราง: OK
แพทวางโทรศัพท์ก่อนหยิบหนังสือภาษาอังกฤษเพื่อมาทบทวนพร้อมNote บันทึกลงไปในสมุดและโทรศัพท์
…
ร้านขายอาหาร “แพทตี้” เปิดทำการทุกวันจันทร์-เสาร์ หยุดวันอาทิตย์ ประไพกำลังจัดเตรียมร้านเพื่อที่จะเปิดร้าน โดยมีเฌอปรางมาจัดเตรียมช่วยประไพ ประไพเองก็ยิ้มมาให้บุตรสาว
“เฌอ วันนี้ไม่ไปเล่นเกมแทนแพทหรอลูก”
เขาไม่เคยรู้เลยว่าแพทนะมีงานเสริมคือ เกมเมอร์
“ไม่นี่คะแม่ แต่ถ้าเฌออยากเล่นก็เล่น Assassin หรือก็อ่านหนังสือภาษาอังกฤษมากกว่า พอเรียนอังกฤษก็เรียนภาษาญี่ปุ่น”
ประไพฟังเฌอปรางบอกถึงกับยิ้มแหยๆ วันนี้ฝนตกปรอยๆ พอมีลูกค้ามาอุดหนุนอยู่บ้าง
“ป้าไพ เอาสุกี้ จานนึง แล้วก็ข้าวมันไก่ด้วยครับ อ้าวแพทวันนี้ไม่ถ่ายทอดสดแคสเกมหรอ”ลูกค้าหนุ่มเอ่ยถาม
“ไม่นะ วันนี้แพทไม่ค่อยสบาย เพราะเดินตากฝน แพทเลยขอเลื่อนนะ”
“หายไวๆ นะ แพท”
“ขอบคุณ”
เฌอบอก ก่อนจะหยิบจานข้าวมาจานหนึ่ง กับถ้วยใบใหญ่พอใส่สุกี้ได้
“วันนี้เศรษฐกิจก็ไม่ค่อยดี ฝนก็ตก แพท(เฌอปราง)ลูกจงจำไว้นะว่า ทุกอาชีพมันก็มีเงิน มีรายได้ของมัน ความรู้ที่เราร่ำเรียนมานะเราใช้ให้เกิดประโยชน์เข้าใจนะลูก”
“ค่ะแม่”เฌอตอบ ตอนนี้ฝนก็ตก
ชายหนุ่มในชุดทำงาน กำลังครุ่นคิดเรื่อง เฌอปราง เขาไม่มั่นใจเลย กลัวว่าจะทักผิดคน กอล์ฟกำลังจิบกาแฟพร้อมมองไปยังบรรยากาศที่มีเมฆสีครามกับสายฝนโปรยปราย
“วันนี้ฝนตก บางพื้นที่โดนน้ำท่วม ธรรมชาติของฤดูฝนชั่งเปรียบเหมือนฤดูใบไม้ผลิเลยนะครับพี่โอม” คนพูดหันหน้ามาทางโอม
“พี่ก็ว่างั้นนะ พี่เองจะจับผิดว่า เฌอปรางทำไมมีสองคน”
“ผีหลอกมั๊งครับ หรือไม่ก็คนหน้าเหมือนกันอย่าไปใส่ใจเลยพี่”
โอมนั่งคิ้วขมวดก่อนนึกถึงรถคันโปรด
“เฌอปรางเขามีรถอีกคัน แต่ตอนที่ผมขึ้นมาOffice มันก็ยังมีรถนะ”
“พี่หมายความว่ายังไงครับ”
“พี่คิดว่า คนที่นัดทานข้าวคือเฌอ ใช่ เฌอจริงๆ แล้วแพทเขาหายไปไหน”
โอมตั้งข้อสงสัย ว่าอีกคนหายราวกับว่ามีเวทมนตร์
…
ณ เอมคลอเทียร์ ชั้น1 ในตอนนี้เฌอปราง(แพท)มาถึงที่หมาย เห็นเพื่อนๆ สมาชิกในวงกำลังซ้อมร้องเพลง
“อ้าว พี่เฌอ พึ่งมาหรอคะ”เสียงหวานของหญิงสาวคนหนึ่งเอ่ยขึ้น
“ใช่ แล้วไข่มุก แล้วจ๊อบซังยังไม่มาหรอ”
แพทเอ่ยถามอีกฝ่าย ไข่มุกปฏิเสธ
“ไม่เห็นนะ เดี๋ยวจ๊อบซังมาเอง”
พูดยังไม่ทันขาดคำ ชายหัวโล้น รูปร่างใหญ่ เดินเข้ามา
“พี่จ๊อบซังมาพอดีเลย”
“น้องๆ ทุกคนวันนี้พี่จะมีอะไรมาบอก วันนี้เราจะฝึกเต้นเพลง Beginner ส่วนเฌอปรางรู้ตำแหน่งของตัวเองแล้วนะ”
“ค่ะ พี่จ๊อบซัง”
“ทำให้ดีนะครับน้องๆ ทุกคน”
แพทถามอีกฝ่ายทันที
“ไข่มุกพี่อยู่ตำแหน่งไหนหรอ”
ไข่มุก ปัญ และ อร มองหน้ากันก่อนตอบ
“พี่เฌออยู่กัปตันวง พี่เป็นตัวโดดเด่นสุด”
แพทยืนอึ้ง
“ฉันเนี่ยนะเป็นกัปตัน”
“ใช่ พี่เป็นกัปตันวง พวกเราเป็นเมมเบอร์” ไข่มุกตอบ
ก่อนทุกคนเต้น
…
เฌอปรางเองยังห่วงเรื่องแพทเต้นไม่เก่ง เลยกำลังจะขออนุญาติแม่
“แม่จ๋า ให้เฌอไปข้างนอกได้ไหม”
“ไปไหนหรอเฌอ”
“ไปในเมือง”
“กลับมากี่โมงละลูก”
“หกโมงเย็นแม่”
“รีบไปรีบกลับมานะ”
เฌอรีบขึ้นรถก่อนเคลื่อนออกไป
…
สมาชิกในวง อึ้งกับแพทที่เต้นไม่พร้อมกัน
“วันนี้พี่เฌอเป็นอะไรเนี่ย กินยาไม่เขย่าขวดหรอ”
“ใช่ๆ”อรเสริม
“ขอโทษนะทุกคน ที่พี่หลงวันข้างหน้าจะทำให้ดีกว่านี้” แพทตอบ
“เฌอ วันนี้เป็นอะไรเนี่ยหา ทุกครั้งไม่มีพลาดนี่”
“พี่จ๊อบ เฌอวันนี้ทำไม่ค่อยดี วันหลังเฌอจะตั้งใจเต้นให้เยอะกว่านี้นะคะ”
“ก็ได้ๆ”
เฌอปรางมาแอบดูแพทที่สวมรอยเป็นตน
‘แพท จะเต้นได้ดีหรือเปล่านะ’
แพทพ่นลมหายใจ
“เฌอ ตอนไหนเธอจะมาซะที”
เฌอย่องมาทางอีกด้าน
“แพท เธอไม่สบายใจหรอ”คู่เหมือนเอ่ยถาม
“ใช่เฌอ เฌอสอนแพทเต้นหน่อยได้ไหม”
เฌอพยักหน้ารับ
เฌอสอนแพทเต้นตามจังหวะ จนแพทเต้นเก่งขึ้น
ก่อนแยกย้ายจากกันไป
รถคันโปรดของเฌอเคลื่อนไปจนถึงร้านแพทตี้ เห็นแม่ของตนกำลังเก็บของเตรียมปิดร้าน
“แม่ มาหนูช่วย”
“เฌอ แม่เองก็ดีใจนะที่มีลูกทั้งสองคน นิสัย การแบ่งเบาคล้ายๆ กัน”
“แม่คะ เฌอช่วยแม่ตามหน้าที่นี่คะ งั้นเฌอช่วยเสร็จจะไปอาบน้ำนะคะแม่”
เฌอเก็บของจนเสร็จก็ขึ้นไปอาบน้ำ
ชายหนุ่มที่แอบดูคือโอม
‘คนนี้ใช่เฌอหรือเปล่านะไม่ค่อยแน่ใจจังเลย สู้ๆ นะเฌอ’
ก่อนที่ชายหนุ่มจะอดคิดไม่ได้ว่าเธอคือเฌอหรือคนอื่นก็ตาม
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
