{Fic Gintama Yaoi } [HijiGin]

                                                     
 
 
ชายหนุ่มผมสีเงินอ่อนกำลังขมวดคิ้วหน้ายุ่งเหยิง มือเรียวยาวจับที่ปลายคางของตน ตาเรียวเล็กจ้องเขม็งไปยังกล่องกระดาษบรรจุของเหลวสีสันน่ารักที่เรียงรายในตู้แช่เย็น ปากบางสีหวานบ่นพึมพำอยู่คนเดียว
 
"เมื่อวานคุณกินกินของโยโมสต์ เมื่อวานวันก่อนกินของจัชมิลล์ วันก่อนโน้นก็กินของเหมยจี้ งั้นวันนี้กินของเจแปน-เดนมาร์กละกัน" มือเรียวงามกำลังจะเอื้อมไปหยิบ จู่ๆก็ต้องสะดุ้งเพราะมีใครบางคนมากระซิบที่ใบหู
 
"ทำอะไรอยู่ สารพัดรับจ้าง" เสียงนุ่มทุ้มคุ้นหูเอ่ยอย่างชิดใกล้ ก่อนที่กินโทกิจะหันไปมองผู้ที่อยู่ด้านหลัง ก็ปะทะกับใบหน้าอันหล่อเหลาของชายผมสีดำทมิฬ
 
กินโทกิหน้าแดงซ่านเพราะระยะห่างนั้นแทบจะหายใจร่วมกันได้อยู่แล้ว ชายผมดำเห็นปฏิกิริยาเช่นนั้นก็ยิ่งได้ใจ จึงค่อยๆยื่นหน้าเข้าไปใกล้มากขึ้น ก่อนที่จะ...
 
ตู้มมม!!!!!
 
ร่างของชายผมดำก็ลอยปลิวปะทะกับฝากั้นห้องจนพังเป็นรู ด้วยหมัดขวาของคุณกินโทกิ
 
"ทำบ้าอะไรก็แกห้ะ ฮิจิคาตะ เป็นตำรวจแต่บุกรุกเข้าบ้านเข้าช่องชาวบ้านเขาก็ได้หรอวะ!" เมื่อกี้หัวใจของหนุ่มผมเงินแทบจะทะเต้นปะทุทะลุอกออกมา
 
"ยัยหมวยบอกให้ชั้นเข้ามาเว้ย" ฮิจิคาตะพยุงตัวเองให้ลุกขึ้น มือกุมแก้มซ้ายที่ปวดหน่อยๆไว้ ก่อนที่จะเดินเข้าไปหาคนที่กำลังถือกล่องนมสตรอว์เบอร์รี่สีชมพูน่ารักไว้ในมือ
 
ซากาตะ กินโทกิหรือที่ฮิจิคาตะมักเรียก สารพัดรับจ้าง ไม่ใช่ชายหนุ่มตัวเล็กน่ารักหรือคุณสมบัติเคะน้อยครอบจักรวาล ทั้งยังตัวสูงพอๆกับฮิจิคาตะ คำพูดคำจาก็ใช่ย่อย พลังกำลังที่มากล้นจนแทบล้มช้างได้เลยด้วยซ้ำ ถึงอย่างนั้นก็ยังคงมีเหล่าชายฉกรรจ์ผู้ไม่กลัวตาย ทยอยมาขายขนมจีบซาลาเปาให้ชายคนนี้ไม่เว้นวัน
 
จนแฟนหนุ่มอย่างท่านรองแห่งหน่วยชินเซนกุมิ ฮิจิคาตะ โทชิโร่ นั้นกลัดกลุ้มใจยิ่งนัก จนแทบจะยกทั้งหน่วยไปถล่มบ้านพวกมันให้รู้แล้วรู้รอด บังอาจมายุ่งกับคนน่ารักของท่านรองผู้หล่อเหลาได้ยังไง ก็แกยื่นหน้าเข้ามาใกล้ทำไมเล่า กินโทกิมองแฟนหนุ่มตาขวาง ทั้งอมลมจนแก้มทั้งสองเต็มตุงไปหมด
 
ฮิจิคาตะเห็นเช่นนั้นก็ยิ้มพอใจในความน่ารักน่าเอ็นดู ก่อนจะยื่นหน้าเข้าไปจุ๊บแก้มของคนที่คอสเป็นแฮมเตอร์เบาๆ คนถูกกระทำหน้าแดงระเรื่อ ถึงจะแตะเนื้อต้องตัวกันบ่อยแต่คนผมเงินก็ไม่คุ้นชินกับสัมผัสอันชวนให้ใจละลายได้เสียที
 
หน้าตาเหรอหรา แต่กลับดูเขินอายของกินโทกิทำให้ท่านรองแห่งชินเซนกุมิอดใจเต้นไม่ได้ ชายหนุ่มผมดำจึงโน้มใบหน้าคมหล่อเหลาเข้าไปใกล้อย่างไม่รู้จักเข็ด ตาเรียวคมสีน้ำตาลไหม้จ้องมองไปยังริมฝีปากสีชมพูอ่อนชวนให้หลงไหล
 
กินโทกิมองเข้าไปยังตัวตาของแฟนหนุ่มที่ส่งมาอย่างหวานเชื่อม มือเรียวถือกล่องนมที่เปิดแกะไว้อย่างแม่นมั่น จนในที่สุดฮิจิคาตะก็ประกบบนริมฝีปากของคนตรงหน้าอย่างแผ่วเบานุ่มนวลราวกับปุยนุ่น ก่อนจะสอดแทรกเรียวลิ้นเขาไปในโพรงปากหวานนุ่มนั้น กินโทกิเองก็ตอบรับมันอย่างเต็มใจ
 
ท่านรองใช้มือจับใบหน้าของกินโทกิประคองให้ตอบรับสัมผัสได้อย่างเต็มที่ มืออีกข้างก็ดึงคนร่างเพรียวให้ขยับมาชิดใกล้ ตาเรียวมองคนผมเงินที่หลับตาจูบอย่างรักใคร่ปนห่วงหา แต่ชายหนุ่มผมดำกลับผละตนออกไปเพราะเกรงว่าเรื่องมันจะเลยเถิดไปใหญ่
 
กินโทกิหน้าแดงระเรื่อทั้งยังหายใจหอบไม่เต็มปอด หน้านั้นเห่อร้อนไปจากจากจูบอันวาบหวาม ก่อนจะแสร้งกลบเกลื่อนความเขินด้วยการยกกล่องนมชมพูกระดกขึ้นดื่ม ด้วยความที่เร่งรีบเกินไป ทำให้น้ำบางส่วนที่ล้นเต็มโพรงปากไหลลงจากมุมปากคนผมเงิน น้ำนมชมพูย้อยมาตามปลายคางมน ผ่านลำคอขาวผ่อง โดยที่หนุ่มผมเงินก็ไม่ได้สนอกสนใจมันมากนัก เพราะความเขินมันมีมากกว่า
 
ฮิจิคาตะซึ่งมองการเคลื่อนไหลของสายน้ำนั้น ถึงกับต้องกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ยิ่งตอนนี้กินโทกิใช้หลังมือเช็ดมันออก ก่อนที่คนผมเงินจะแลบลิ้นสีชมพูสดออกมาไล้เลียอย่างนึกเสียดาย ใบหน้ามนที่ขึ้นสีแดงก่ำ ปากบางซึ่งเคลือบน้ำสีใสจนมันวาวกำลังอ้าออกใช้เรียวลิ้นไล้เลียไปบนมือ สายตาหวานล้ำที่มองมายังชายหนุ่มผมดำราวกับกำลังเชิญชวน
 
แล้วฟางเส้นที่ไม่เคยถูกมัดอยู่แล้วก็หลุดปลิวหายไป ฮิจิคาตะกระโจนเข้าหากินโทกะทันที จนร่างของนั้นล้มลงไปกับพื้น พร้อมกับน้ำในกล่องชมพูที่กระฉอกออกมาจนเลอะหกใส่ผู้ที่ถือ บัดนี้ได้ตกหล่นลงพื้นไหลเอ่อนองทั่วเป็นวงกว้าง
 
ฮิจิคาตะเองก็ตกใจ ที่จู่ๆก็ทำไปโดยสัญชาติญาณ ก่อนจะมองแฟนหนุ่มสุดรักสุดหวงของตน ที่บัดนี้กำลังนั่งเอามือยันพื้นด้านหลัง ชายหนุ่มผมดำยืนมองประติมากรรมฝีมือชั้นเอกของตนอย่างหลงใหล น้ำชมพูขุ่นเหลวที่อยู่บนใบหน้างามนั้น ไหลเลื้อยลงมาผ่านคอขาวน่าขบกัด
 
เสื้อคลุมกิโมโนที่คนผมเงินมักสวนใส่แขนเพียงข้างเดียว เผยให้เห็นเสื้อด้านในแขนสั้นสีดำซึ่งกระดุมเสื้อถูกเจ้าของมันปลดออกหวังคลายร้อน เผยให้เห็นแผ่นอกขาวผ่องและคราบน้ำนมที่อยู่บนนั้น ท่านรองใจเต้นตึกตักประหนึ่งฆ้องถูกตีสนั่นไหวหวั่น ไล่สายตาต่ำลงมา กางเกงขายาวสีดำก็เลอะเทอะด้วยเหมือนกัน ขาเรียวยาวยกชันขึ้นอ้าออก และมีกล่องน้ำนมอยู่ที่หว่างขานั้น
 
สายตาอันโลมเลียของฮิจิคาตะที่มองมา ทำเอาคนผมเงินจิตใจไหวหวั่น แต่ถึงกระนั้นด้วยความคิดถึงปนห่วงหาที่ไม่เจอกันหลายวัน จึงต้องขอลงมือกระทำการบางอย่างเสียหน่อย ผู้ที่ทั้งตัวเลอะเทอะไปด้วยน้ำนม แลบลิ้นชมพูออกมาคราบน้ำส่วนที่ไหลผ่านปากบางนั้น ทั้งยังส่งสายตาวิบวับไปทางแฟนหนุ่ม อ่อนจะเอ่ยปากขอร้องอะไรบางอย่าง
 
"นี่คุณแฟน ช่วยเช็ดคราบพวกนี้ออกให้คุณกินหน่อยสิ มันเหนียวตัวอะ ถึงคุณกินจะชอบของหวาน แต่ถ้าคุณกินหวานไปทั้งตัวแบบนี้ มันก็ลำบ-" พูดยังไม่ทันจะจบประโยค ฮิจิคาตะที่มองคุณแฟนของตนมานานพอแล้ว ก็ได้กระโจนเข้าใส่ร่างของผู้ที่อ้างว่าหวานไปทั้งตัวอีกครั้ง
 
ชายผมดำผลักร่างของคนช่างอ่อยนอนราบไปบนพื้น แทรกตัวเข้าไปในหว่างขาของคนเบื้องล่าง ก่อนที่จะประกบปากดูดดึงปลายลิ้นสีหวานนั้นอย่างหยอกล้อ จนได้ยินเสียงครางอื้ออึงอยู่ในลำคอของผู้ที่อนอนรอบซึ่งปิดตารอรับสัมผัสอย่างโหยหา
 
คงเป็นเพราะฮิจิคาตะนั้นต้องเข้าไปประชุมที่โคโนฮะ ห่างหายไปนานหลายวัน จนทำให้แฟนหนุ่มผมเงินเกิดเหงาเปล่าเปลี่ยวใจ เมื่อได้เจอหน้ากันจึงอ้อนวอนร้องขอสัมผัสจากเขาเช่นนี้
 
ปากของคนทั้งสองบดจูบเข้าหากันร้อนแรงขึ้นเรื่อยๆ เกี่ยวกระหวัดเรียวลิ้นร้อนสอดแทรกกันไปมาอย่างไม่มีใครยอมใคร ผละออกสูดอากาศเล็กน้อยแล้วประกบเข้ากันอีกครั้ง
 
กินโทกิก็ยกแขนคล้องคอหนุ่มผมดำอย่างหาที่ยึดเหนี่ยว นิ้วมือยาวสอดขยุ้มกลุ่มผมน้ำด้วยความเสียวซ่าน ส่งเสียงครางในลำคอด้วยความพอใจ
 
ท่านรองไล้มือขวาผ่านเอวเพรียวได้รูป ผ่านหน้าท้องที่สัมผัสได้ถึงกล้ามเนื้อที่ขึ้นรูปเล็กน้อยอย่างคนสุขภาพดี มาถึงแผ่นอกที่คราบน้ำสีหกเลอะใส่
 
สัมผัสของคนด้านบนทำเอากินโทกิใจหายวาบ และใจก็ยิ่งเต้นแรงมากขึ้นเพื่อแฟนหนุ่มไล้มือนั้นเข้าในเสื้อในจนถึงหน้าอกของเขา พร้อมกับนิ้วที่บดคลึงยอดอกนั้นอย่างแผ่วเบาราวกับกั่นแกล้ง พร้อมกับที่ฮิจิคาตะได้ผละริมฝีปากออกไป จนทำให้หนุ่มผมเงินหลุดครางออกมา
 
"อื้อ...อย่าแกล้งสิ...เจ้าบ้า" เอ่ยปากบอกผู้ที่กำลังไล้เลียคราบน้ำหวานที่คอของตนด้วยเสียงอันแผ่วเบา
 
มืออีกข้างของฮิจิคาตะก็ลูบไล้ต้นขาด้านในของคนเบื้อล่าง สัมผัสได้ถึงความเปียกแฉะจากน้ำนมเจ้าปัญหา ก่อนที่จะเลื่อนขึ้นเพื่อจะปลดโอบิซึ่งพันอ้อมที่เอวของอีกฝ่ายออก
 
กินโทกิกัดริมฝีปากล่างจนเลือดแทบซิบอย่างอดกลั้น เพราะกลัวว่าคางุระกับชินปาจิที่กำลังนั่งดูทีวีอยู่ในห้องนั่งเล่นจะได้ยินเข้า
 
ฮิจิคาตะไล้เลียที่ลำคอขาวผ่องนั้น ทั้งยังดูดดึงจนมันขึ้นเป็นรอยแดง ก่อนที่ยังขบกัดยอดอกที่แข็งชูชั้นผ้าเนื้อผ้า จนผู้ถูกกระทำหลุดเสียงครางแผ่วออกมาอย่างเสียวซ่าน จากการถูกสัมผัสทั้งสองข้างนั้น
 
"อ๊ะ...อื้อ..คุณกินบอกว่า..อย่างแกล้งไง" คนด้านบนยกยิ้มอย่างพอใจ ก่อนที่จะยกลำตัวขึ้นมา
 
นิ้วมือเรียวยาวของท่านรองทั้งสองข้างปลดเสื้อแขนยาวสีดำเครื่องแบบของชินเซนกุมิออก ก้มสายตามองผู้กำลังหายใจหอบเบื้องล่างอย่างพึงใจ
 
แผ่นอกขาวที่มีรอยแดงๆจากฝีปากของเขา ใบหน้าที่แดงระเรื่อ ปากที่แดงบวมเจ่อจากการจูบสัมผัสเปิดอ้าสูดอากาศหายใจ เสื้อชุดกิโมโนที่หลุดลุ่ยช่างเซ็กซี่ขยี้ใจ
 
จนหนุ่มผมดำอยากที่จะกระชากมันให้ขาดไม่มีชิ้นดี ตามด้วยถลกกางเกงสีดำนั้นให้พ้นทาง แล้วสอดแทรกเข้าประสานภายในช่องทางอันอุ่นร้อนนั้น
ให้คนใต้ร่างส่งเสียงครางหวานดังสนั่นไปจนถึงนามิโมริ
 
อยากให้ชายผมสีเงินนี้กลืนกลินส่วนที่แสดงถึงความเป็นชายชาตรีของเขาให้ความตัณหาราคะนี้มอดมิดไป
 
อยากจะเห็นถึงพัฒนาการของการฝึกขี่ม้าบนหน้าขาเขาอย่างร้อนแรง พร้อมขยับสอดแทรกให้เอวพริ้วไหวไปกับการกระทำอันวาบหวามที่เขามอบให้
แค่คิดส่วนที่อัดแน่นอยู่ภายใต้กางเกงสีดำเครื่องแบบตำรวจนั้นก็แทบปะทุพวยพุ่งน้ำสีขุ่นออกมา
 
"ทนไม่ไหวแล้วโว้ยยยย" ฮิจิคาตะ โทชิโร่ รองหัวหน้าหน่วยตำรวจพิเศษชินเซนกุมิ ร้องตะโกนออกมาเสียงดังนั้นอย่างฮึกเหิม
 
เตรียมพร้อมที่จะกระทำการอย่างที่ตนได้ร่างแบบแผนความคิด แล้วมองไปยังผู้ที่อยู่เบื้องล่างด้วยความกระหายทางกามารมณ์ หน้าตาหล่อเหลาที่ยกยิ้มอย่างคนโรคจิต ท่านรองโน้มตัวลงไปหาผู้ที่อยู่เบื้องล่างอีกครั้ง ก่อนที่จะ...
 
ตู้มมมม!!!!!!
 
สาวน้อยหน้าผมหมวยที่ตากลมโตสีน้ำเงิน ขว้างร่มประจำกายอันเป็นสัญลักษณืของชนพันธุ์ที่มากด้วยพละกำลัง เสยเอาร่างของผู้ที่กำลังจะกระทำการบัดสีบัดเถิงกับหนุ่มผมเงิน ไปทะปะกับกำแพงปูนจนเป็นวงรอยร้าวขนาดใหญ่ จนเลือดปะทุท่วมปอดไหลออกปาก
 
"ลื้อจะทำอะไรกับอากินจังของอั้วห้ะ ไอ้บ้ามายองเลอร์" เสียงออกเหน่อตามประสาคนจีนหัดพูดไทยเอ่ยออกมาอย่างเดือดระอุ
 
"คราวหลังพวกคุณช่วยไปทำกันที่ห้องแบบมิดชิดได้ไหมครับ ผนังมันพังเป็นรูจนชาวบ้านเขาจะเห็นได้อยู่แล้ว" ชินปาจิที่เกี่ยวอยู่บนใบหน้าของที่แขวนแว่นคุง กล่าวพร้อมชี้นิ้วไปยังผนังไม้ซึ่งเป็นรูโบ๋กว้างจากการกินโทกิได้ซัดแฟนหนุ่มกระเด็นไปในตอนแรกเริ่ม
 
"คิดจะกระทำการเผด็จศึกกับอากินจังผู้แสนบอบบางของร้านรับจ้างสารพัดงั้นหรอ" คางุระเด็กสาวผมส้มกล่าวเสียงเย็นพร้อมกับหน้าตาและท่าทางที่พร้อมจะปิดชีวิตคนให้ตายได้
 
ชินปาจิก็สั่งทางจิตให้ที่แขวนแว่นคุงหยิบไม้เบสบอลที่วางไว้ใกล้ส่งให้กับอาหมวยร้อยพลัง พร้อมกับของตนเองด้วย
 
"ลื้อพร้อมที่จะรับโทษอัยการศึกครั้งนี้แล้วสินะ" คางุระเอาไม้เบสบอลเคาะบนฝ่ามือของตน หัวเราะหึๆในลำคอ ท่าทางเหมือนนักเลงคุมถิ่นแถวซอกมุมตึก
 
เด็กทั้งสองพร้อมใจกันเดินเข้าไปใกล้ผู้บังอาจกระทำการอุกอาจนั้น ช่างราวกับปีศาจที่ถูกพระผู้สร้างถีบกระเด็นตกขอบสวรรค์
 
"จงดับไปซะ เก็ทซึกะ เท็นโช" สองร่างประสานเสียงพร้อมกันอย่างดังลั่น พร้อมกับกระโจมร่างใส่ไปยังท่านรองแห่งชินเซนกุมิ จนเกิดประกายแสงสีดำแดงวาบ และแรงสนั่นสะเทือนจากการใช้ท่าไม้ที่ไม่ตายนั้น แล้วร่างนั้นก็สลบเหมือบไป
 
หมดสิ้นแล้วซึ่งท่านรองผู้หล่อเหลาที่แสนจะคลั่งไคล้มายองเนสของตำรวจพิเศษชุดดำชินเซนกุมิแห่งเมืองเซริน
 
....ขอไว้อาลัย