ตราบาปสีขาว
เขียนโดย 
Chapond
วันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2561 เวลา 14.10 น.
แก้ไขเมื่อ 19 พฤศจิกายน พ.ศ. 2561 10.52 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
17) 17 สงสัย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
“นี่ ถ้าจะยังพูดจาไร้สาระอีกล่ะก็แกจะโดนชั้นตบแน่เฟย์ นี่คงจะสร้างเรื่องโกหกมาพูดเพื่อให้ชั้นตัดใจจากเขื่อนล่ะสิไม่มีทาง ชั้นรู้นะว่านี่คือแผนของ
แก”จินนี่ที่แต่งตัวอยู่ในห้องหันไปว่าเฟย์ที่ยังคงพูดเรื่องเขื่อนหลอกเธอไม่หยุดตั้งแต่เมื่อคืน
“ชั้นไม่ได้คิดอย่างนั้นนะจินนี่แต่เขื่อนต้องการจะหลอกเราจริงๆเค้าไม่ได้คิดดีกับพวกเราจริงๆ”เฟย์ยังยืนยันคำเดิมก่อนที่จะเดินตามจินนี่ที่เดินหนีเฟย์
แล้วเปิดประตูห้องออกไปทำให้เฟย์ชะงักเมื่อเห็นเขื่อนรออยู่
“ผมมารับจินนี่ไปเตรียมตัวก่อนจะถ่ายโฆษณาครับ เอ๊ะเมื่อกี้ผมเหมือนได้ยินว่าพวกคุณพูดว่าหลอก ใครหลอกอะไรกันหรอครับ”เขื่อนทักทายจินนี่
ก่อนที่จะแกล้งทำเป็นถามเฟย์ขึ้น
“แค่เรื่องไร้สาระน่ะค่ะเขื่อน ของพวกขี้อิจฉาแล้วพาลไปกันดีกว่าค่ะ”จินนี่พูดแล้วรีบควงแขนเขื่อนให้ไปกับตัวเองเพื่ออยู่ห่างจากเฟย์ เฟย์ชะงักเมื่อ
แวบหนึ่งเธอแอบเห็นสายตาเขื่อนมองมาทางเธอแล้วเหมือนกับยิ้มเยาะให้เธอ นี่มันเรื่องอะไรกันเธอต้องรู้ความจริงให้ได้
“ค่ะคุณลุง เฟียซมาดูงานถ่ายโฆษณาที่เกาะแล้วก็แวะมาเช็คสินค้าด้วยค่ะ งั้นถ้ากลับไปเฟียซจะเอาของฝากไปฝากคุณลุงนะคะ แล้วก็ฝากคุณป้าด้วย
นัดทานข้าวหรอคะ ได้สิคะ ค่ะสวัสดีค่ะ”ฟางยืนคุยโทรศัพท์กับพ่อของป๊อปปี้ที่หน้าล็อบบี้ ป๊อปปี้ที่กลับไปเอาแว่นกันแดดให้แคทเดินเข้ามาได้ยินเข้า
ก็ชะงัก
“นี่คุณจะไปกินข้าวกับพ่อผมหรอ ผมบอกคุณแล้วไงว่าพ่อผมมีแม่ผมอยู่แล้วทำอะไรหัดเกรงใจแม่ผมหน่อยเถอะ”ป๊อปปี้จับใจความได้ก็ตรงเข้าไป
โวยวายใส่ฟางทันที
“แหม คุณเท่าที่ชั้นอ่านข่าวซุบซิบไฮโซมาชั้นก็รู้ว่าพ่อแม่คุณเค้าระหองระแหงกันมานานแล้ว แถมพ่อคุณก็ได้ชื่อว่าเจ้าชู้เสือผู้หญิงซะด้วยสิ”ฟางพูด
แล้วยิ้มเยาะกับข่าววงในที่เค้าเม้าท์เรื่องบ้านป๊อปปี้กัน
“ถ้ารู้แล้วยังจะไปเล่นกับไฟทำไม พ่อผมไม่มีวันคบคุณนานหรอก”ป๊อปปี้ย้อนกลับว่าฟาง
“หรือบางทีชั้นอาจจะมีวิธีทำให้เค้าหยุดอยู่ที่ชั้นแล้วเราก็แต่งงานกันหลังจากที่แม่คุณหย่าเสร็จ เอ งั้นคุณก็ต้องเรียกชั้นว่าแม่สิ งั้นซ้อมเรียกเลยสิคุณ
ว่าคุณแม่เฟียซสวัสดีครับ”ฟางได้ทียิ่งพูดจายั่วโมโหป๊อปปี้ไม่หยุด
“นี่คุณ มันจะมากไปแล้วนะ”ป๊อปปี้โมโห กระชากข้อมือฟางมาจับอย่างแรง
“เกิดอะไรขึ้นคะป๊อป”แคทเดินออกมาตามคู้หมั้นเห็นท่าทางป๊อปปี้และฟางเหมือนมีปากเสียงกันก็รีบเข้าไปหา ป๊อปปี้ถอนหายใจปล่อยมือฟางแล้ว
เดินหนีไปทันทีก่อนที่แคทจะรีบตามไปโดยที่ฟางยืนมองตามแล้วยิ้มเยาะอย่างสะใจ
“ถ้าวันนี้จะเอานักมวยไปแข่งที่ชลบุรีงั้นแก้วไปด้วยนะพ่อ”ทางด้านแก้วเมื่อรู้ข่าวว่าพ่อของเธอจะพารัศมีแขและนักมวยในค่ายไปแข่งชกมวยที่ชลบุรีก็
รีบรบเร้าขอตามไปด้วยทันที
“เงียบไปเลยไอ้แก้ว แกไม่ใช่เด็กๆแล้วนะที่จะมาตามพ่อไปทุกที่แบบนี้ มีลูกต้องเลี้ยงตั้ง2คน”พ่อแก้วพูดพลางมองไปยังโทโมะที่ฟื้นจากไข้แล้วมา
ช่วยรัศมีแขทำงานเบาๆอย่างขัดถ้วยรางวัลอยู่ที่ชานบ้านของแก้วใกล้ๆกับน้ำหนึ่งที่นั่งดูการ์ตูนอยู่
“กับน้ำหนึ่งแก้วไม่เป็นไรหรอก แต่อีกคน”แก้วพูดพลางปรายตาหันกลับไปมองโทโมะที่ถูกรัศมีแขแกล้งมากอดด้วยความตกใจแล้ววิ่งหนีก่อนที่จะ
หัวเราะออกมาด้วยความสดใส ราวกับเป็นคนละคนกับผู้ชายใจร้ายคนนั้นในอดีตเลย
“ไปกันเถอะรัศมีแข เดี๋ยวพาเด็กๆไปลงทะเบียนสาย แล้วเดี๋ยวมะรืนพ่อจะกลับมานะลูก ส่วนนายดูแลลูกเมียของนายดีๆล่ะ”พ่อแก้วสั่งทุกคนก่อนที่จะ
ขับรถออกไปจากบ้าน แก้วถอนหายใจมองพ่อของเธอและลูกน้องคนอื่นๆก่อนที่จะหันไปมองโทโมะที่กำลังจัดของในบ้านแล้วนั่งทำงานเขียนหนังสือ
ของเธอต่อ
“ตายแล้ว ทำไมถึงเป็นแบบนี้”แก้วหันไปมองที่สนามหญ้าแล้วตกใจเมื่อเห็นน้ำหนึ่งและโทโมะตัวเปียกน้ำทั้งคู่
“พอดีว่าก๊อกน้ำด้านข้างโรงยิมมันแตก แล้วพี่ว่าจะลองซ่อมเองดู แต่คงมีอะไรผิดพลาด เอ่อ แล้วขอโทษนะที่ไม่ทันดูว่าน้ำหนึ่งตามเข้ามาดูด้วย เลย
ตัวเปียกทั้งคู่”โทโมะสารภาพผิดพร้อมกับก้มหน้าสำนึกผิดพร้อมกับน้ำหนึ่งที่ยืนข้างๆ
“ช่างเถอะ ถ้าซ่อมไม่ได้ก็ไม่ต้องทำเดี๋ยวชั้นจัดการเอง อ้อ แล้วเมื่อกี้นี้อย่ามาแทนตัวเองว่าพี่ เพราะชั้นเป็นลูกคนเดียวไม่มีพี่น้อง”แก้วรีบว่าก่อนจะพา
ลูกถอยห่างโทโมะ ชายหนุ่มเม้มปากมองท่าทีรังเกียจของแก้วแล้วยิ่งน้อยใจ
“ทำไมต้องจงเกลียดจงชังกันแบบนี้ด้วยล่ะแก้วทั้งๆที่พ่อบอกว่าพี่คือสามีเราเป็นพ่อของน้ำหนึ่ง ถึงแม้อดีตจะเคยทำไม่ดีกับแก้วไว้ แต่แก้วจะให้
โอกาสไม่ได้เลยหรอ สักครั้งได้มั้ย”โทโมะเดินตามแก้วเข้ามาในบ้านแล้วว่า
“ไม่มีวันนั้นซะหรอก รู้อะไรมั้ย เพราะนายทำให้ชั้นต้องหมดอนาคตในมหาลัย นายทำให้ชั้นต้องอับอาย นายกับเพื่อนมันสารเลวไม่มีใครเทียบ นายทำ
ชั้นท้อง นายทำลายทุกอย่าง แค่คำว่าขอโทษมันยังน้อยไป”แก้วว่าก่อนที่จะผลักโทโมะล้มไปกองกับพื้นแล้วรีบขึ้นไปพาลูกชายไปอาบน้ำทันที
“อ๊ะ ใครใช้ให้นายขึ้นมาบนนี้ ออกไปเลยนะ”แก้วที่ออกมาจากห้องน้ำแล้วตกใจเมื่อเห็นโทโมะเข้ามาในห้องน้ำเธอ สักพักชายหนุ่มก้มลงคุกเข่าตรง
หน้าเธอยิ่งทำให้แก้วตกใจกับสิ่งที่เห็น
“พี่ขอโทษ จะให้ทำอะไรก็ได้เราลองมาพูดจากันดีๆได้มั้ยแก้ว”โทโมะคุกเข่าขอร้อง
“หึ ทำอะไรก็ได้งั้นหรอ”แก้วยิ้มเยาะออกมาก่อนที่จะขว้างปาทุกอย่างใส่โทโมะจนชายหนุ่มร้องและพยายามเอามือปัดป้อง
“แก้วหยุดก่อนแก้ว”แต่แล้วลำโพงบลูทูธอันหนึ่งลอยเข้าหัวโทโมะจนทำให้หางคิ้วแตกชายหนุ่มลุกขึ้นเดินเข้าไปหาแก้ว
เพี้ยะ
เมื่อโทโมะเข้ามาใกล้แก้วตบหน้าหันอย่างแรง
“อื้ออ”เมื่อถูกตบภาพในอดีตของโทโมะที่เคยทำร้ายแก้วก็ฉายเข้ามาในหัวก่อนที่จะคว้าแก้วมาบดจูบอย่างร้อนแรง แก้วเบิกตาโพลงพยายามขัดขืน
ก่อนที่จะเอามือปัดป้องออกไปแต่มือหนาที่มีแรงมากกว่าไม่ยอมปล่อยยิ่งกอดรัดแก้วแน่นพลางเอามือเคล้นที่สะโพกมนอย่างเมามัน
เพี้ยะ
แก้วใช้แรงเฮือกสุดท้ายผละออกจากอ้อมกอดของโทโมะและตบหน้าหันเป็นจังหวะที่น้ำหนึ่งเดินออกจาก้องน้ำมาหาเธอ
“ไอ้สารเลวต่อให้ความทรงจำจะกลับมารึไม่มาแต่จิตใต้สำนึกนายมันก็เลวไม่มีที่ติ ชั้นเกลียดนายจะไม่มีวันให้อภัยนายเด็ดขาด จะไปไหนก็ไป
ไป๊”แก้วตวาดไล่ชายหนุ่มก่อนจะรีบอุ้มลูกชายหายเข้าไปในห้องน้ำ โทโมะมองตามร่างบางด้วยความรู้สึกผิดก่อนที่จะเดินคอตกออกไปจากบ้านทันที
“สวยมากครับจินนี่ โอเคครับเดี๋ยวพรุ่งนี้ถ่ายฉากริมหาดต่อ วันนี้ ให้ทีมงานพักผ่อนตามอัธยาศัยเลยนะครับ”เขื่อนประคองจินนี่ที่ถ่ายฉากใต้น้ำเสร็จ
แล้วพลางเอาน้ำให้ก่อนที่จะสั่งให้ทีมงานพักได้และทำกิจกรรมดำน้ำที่เรือส่วนตัวของเขา พลางสอดสายตามองหาเฟย์
“จริงสิคะลี แล้วนี่เฟย์เค้าหายไปไหนหรอคะทำไมไม่มาดูแลจินนี่”ฟางเห็นจินนี่ตามติดเขื่อนแจก็รีบถามลีที่กำลังเช็คภาพพอดี
“เฟย์บอกว่าปวดท้องเหมือนจะไม่สบายน่ะ ดีแล้วจะได้ไม่ต้องมาวุ่นวายตรงนี้”จินนี่ได้ยินที่ฟางถามก็รีบตอบแทนทำให้เขื่อนและฟางมองหน้ากันตกใจ
“ว้ายตายแล้วลี เฟียซขอโทษนะ ไฟล์ภาพหายไปเลย งั้นเอาแบบนี้สิ เดี๋ยวให้จินนี่เค้าถ่ายใหม่แล้วกันเนาะ ส่วนคนอื่นๆไปดำน้ำต่ออีกฝั่งของเรือได้
นะคะ”ฟางแกล้งเอาน้ำหกใส่ไฟล์ที่เก็บภาพที่พึ่งถ่ายมา ก่อนที่จะสั่งลีให้ทำงานใหม่แล้วเลี่ยงพาเขื่อนออกไปคุยในที่ลับตาคน ป๊อปปี้ที่สวมชุดดำน้ำ
ให้แคทเสร็จชะงักก่อนที่จะแอบย่องตามทั้งคู่ไป
“แสดงว่ายัยเฟย์นั่นต้องแอบไปสืบความลับของพวกเราแน่ๆเขื่อนจะทำยังไงดี”ฟางตกใจเพราะรู้ทันทีว่านั่นคือแผนของเฟย์ก็รีบพูด
“งั้นเอาแบบนี้ เดี๋ยวเขื่อนจะใช้เรือเล็กของคนงานที่มาส่งของเมื่อกี้นี้กลับไปก่อนแล้วกัน“เขื่อนพูดก่อนที่จะแอบย่องออกไปที่เรือพร้อมกับพนักงานส่ง
อาหารทันที
“อ๊ะ นี่มันอะไรปล่อยชั้นนะ”ฟางตกใจเมื่อออกมาจากห้องแล้วต้องถูกป๊อปปี้ดึงกลับไปที่เดิมแล้วล็อคห้องไว้
“คุณมีแผนอะไรกับเขื่อน แล้วคิดจะทำอะไรเพื่อนผมบอกมาเดี๋ยวนี้นะ”ป๊อปปี้คาดคั้นจากฟางทันที
“โอ๊ะโอ ห่วงเพื่อนรักด้วยหรอคะ เอ๊ะรึว่าจะเป็นมากกว่าเพื่อนล่ะเนี่ยเพราะเห็นเป็นห่วงกันดีจริงๆ แก๊งค์เพื่อนที่ร่วมกันทำเลวต้องปกป้องกัน”ฟางยิ้ม
เยาะแล้ววาออกมาทำให้ป๊อปปี้เดือดจัดบีบแขนของฟางที่จับไว้จนฟางร้องเสียงหลงพยายามดิ้นให้หลุดแต่กลับไม่เป็นผล
“นี่มันจะมากไปแล้ว หยุดว่าผมกับเพื่อนสักที คุณเป็นบ้ารึไงถึงได้ตั้งแต่หาเรื่องผมแบบนี้อยู่เรื่อย ผมไปทำอะไรให้คุณนักหนา”ป๊อปปี้โมโหเผลอตวาด
ใส่ฟางทำให้ร่างบางสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะทำฟอร์มไม่กลัว
“ถึงแม้เราจะพึ่งเจอกัน แต่ถ้าเรื่องความเลวร้ายที่คุณเคยทำกับเพื่อนแล้วช่วยกันปกปิดบางทีมันอาจจะถึงเวลาที่ความลับพวกนั้นเปิดเผย สงสัยชั้นกับ
เขื่อนคงเป็นกรรมตามทันของกลุ่มพวกคุณล่ะมั้งที่พร้อมจะเปิดโปงเรื่องชั่วๆของกลุ่มคุณ โอ๊ย”ฟางยิ้มเยาะแล้วพูดจากวนประสาทออกมาอีกครั้งป๊อปปี้
โมโหเดินเข้ามากระชากแขนฟางอีกครั้ง ฟางทั้งดิ้นทั้งเตะทั้งถีบป๊อปปี้
“ถึงหน้าตาเหมือนกันก็จริง แต่ไม่มีวันที่จะเหมือนฟางเพราะจิตใจคุณมันแต่คิดเรื่องชั่วร้ายหาเรื่องทำลายคนอื่น”ป๊อปปี้ตะคอกว่าฟางไม่หยุดทำให้ฟาง
ตกใจถอยหนีชนกับระเบียงห้องในเรือแล้วหงายหลังพลัดตกลงไป แล้วภาพในอดีตที่เขาเคยทิ้งให้ฟางต้องเจอกับเรื่องเลวร้ายก็ผุดเข้ามาในหัวป๊อปปี้
ไม่รอช้ารีบตรงไปคว้าแขนฟางเอาไว้
“คุณป๊อป คุณเฟียซ”ถึงแม้ป๊อปปี้ที่คว้าแขนฟางไว้ทันแต่เสียหลักพลัดตกทะเลลงไปท่ามกลางความตกใจของลีที่เข้ามาในห้องเพื่อตามฟางก่อนที่จะ
ตามให้คนอื่นมาช่วย ฟางที่ดิ้นและเริ่มกลัวทุกอย่างในทะเลในอดีตก็ดิ้นลนลานก่อนที่จะค่อยๆจมดิ่งลงไปในทะเลป๊อปปี้ที่ตกลงมาว่ายน้ำลงไปช่วย
ฟาง ก่อนที่จะประคองฟางขึ้นมา ฟางที่เริ่มจะหมดอากาศหายใจเริ่มสำลักทำให้ป๊อปปี้ตัดสินใจจูบฟางเพื่อเอาลมจากปากของเขาให้เธอทำให้ฟาง
ได้สติและลืมตามองป๊อปปี้ก่อนที่ป๊อปปี้จะถูกป๊อปปี้ดึงขึ้นไปบนฝั่งทันที
“อ๊ะ นี่มันประตูอะไรกันเนี่ย”ทางด้านเฟย์ที่หลบพนักงานในรีสอร์ตของเขื่อนพ้นก็แอบเข้ามาในบ้าน เพื่อค้นหาเบาะแสแปลกๆแล้วชะงักเมื่อขึ้นไปชั้น
บนแล้วเห็นประตูห้องบานหนึ่งก่อนที่จะเปิดออกไปพบกับห้องนอนสีหวานของผู้หญิงคนหนึ่งเฟย์เดินเข้าไปเห็นรูปในห้องแล้วเบิกตาโพลงเมื่อเห็นผู้
หญิงคนหนึ่ง
“นั่นคือรูปของขิม น้องสาวแท้ๆของผมที่ถูกไอ้ชั่วคนหนึ่งข่มขืนจนท้อง มันทั้งอัดคลิปเอาไว้เพื่อแบล้กเมล์ขิมทำให้ขิมต้องอับอายก่อนที่จะตัดสินใจ
แขวนคอตายที่ห้องนี้”เขื่อนที่ตามกลับเข้ามาทันเห็นเฟย์ยืนอึ้งกับภาพของขิมก่อนจะเดินมาบอกความจริงให้เฟย์รู้ เฟย์ตกใจถอยหนีเขื่อนไปทันที
“ผู้หญิงสาวสดใสที่เรียนดีมีอนาคตไกลกลับต้องมาหมดอนาคตเพราะไอ้เลวคนหนึ่ง อยากรู้มั้ยว่ามันเป็นใคร รู้สึกจะชื่อกวิน นี่ล่ะมั้ง วันนั้นที่ขิมไปหา
ไอ้กวินที่คอนโดเพื่อทวงความยุติธรรมแต่กลับถูกมันกับเพื่อนผู้หญิงของมันจัดการจนขิมแท้งลูก และที่น่าเจ็บปวดที่สุดเพื่อนรักที่ยอมขับรถมาส่งขิมที่
คอนโดกวินกลับกลัวความผิดเลือกที่จะช่วยเพื่อนในกลุ่มแทนจะพาขิมไปส่งโรงพยาบาล เรื่องนี้มันคุ้นๆมั้ยล่ะ”เขื่อนพูดต่ออีกไม่สนใจว่าเฟย์จะเริ่ม
กลัวแล้วพยายามเดินหนี สักพักเขื่อนกระชากร่างบางมาแนบลำตัวแล้วผลักลงไปกองกับพื้นอย่างแรง
“หลังจากขิมตาย แม่ของขิมก็ช็อคเส้นเลือกในสมองแตกตรอมใจตาย ครอบครัวที่อบอุ่นต้องพังทลายเพราะความชั่วของพวกกลุ่มเพื่อนชั่วๆที่ทำกับ
ขิม”เขื่อนตวาดใส่เฟย์เสียงดังจนน่ากลัว เฟย์เริ่มกลัวน้ำเสียงและท่าทางของเขื่อนในตอนนี้เริ่มน้ำตาไหลออกมา
“ชั้นขอโทษ ตอนนั้นชั้นยังเด็ก ชั้นก็แค่คิดว่ากวินแค่หลอกเล่นสนุกเหมือนสาวคนอื่นๆ แต่ขิมก็ดูชอบกวินเลยไม่คิดว่ามันจะบานปลายขนาดนี้”เฟย์
ยกมือไหว้ขอโทษ
“ไม่ต้องมาขอโทษชั้น คนที่ควรจะขอโทษก็คือคนนี้ เพื่อนที่เค้าเชื่อใจเธอแต่เธอกับส่งเค้าไปให้เดนสังคมอย่างกวิน”เขื่อนกระชากร่างบางของเฟย์ไป
ตรงหน้ารูปของขิมและอัฐิ เฟย์ร้องไห้ออกมา ความรู้ผิดบาปในอดีตที่เคยเผลอหลอกเพื่อนของเธอตอนนี้กลับเข้ามาอีกครั้ง
“ชั้นตามพวกเธอมานานแล้วและวางแผนทุกอย่างเพื่อจะจัดพวกเพื่อนชั่วของเธอ”เขื่อนกระซิบที่่ข้างหูเฟย์ที่กำลังร้องไห้ด้วยความกลัว
“อย่านะ ชั้นขอโทษแทนทุกคน อย่างทำร้ายกันอีกเลย เราควรจะหยุดไม่คิดแค้นกันอีก”เฟย์พยายามพูดดีๆกับเขื่อนให้ใจเย็นลงแต่เขายิ้มเยาะไม่ฟัง
ก่อนที่จะเหวี่ยงเฟย์ลงไปที่เตียงนอนอย่างแรง
“ทำเป็นมาพูดดีเหมือนคนสำนึกได้ แต่จริงๆก็หาทางเอาตัวรอดล่ะสิ กลัวที่รู้ว่ามีคนรู้ความชั่วของพวกเธอ ได้ ในเมื่อเธอก็รู้ความลับของชั้นแล้ว ชั้น
คงจะต้องปิดปากเธอเหมือนกับที่ขิมเคยเจอแล้วกัน”เขื่อนก็ก่อนที่จะโถมร่างเข้าหาเฟย์ที่หวีดร้องขอความช่วยเหลือแต่เสียงนั้นกลืนหายไปเมื่อถูก
เขื่อนบดจูบเธออย่างจาบจ้วงและดิบเถื่อน
“อย่าคิดว่าแค่คำพูดดีๆของเธอจะทำให้ชั้นหยุดแก้แค้นให้ขิมเธอกับพวกเพื่อนชั่วจะต้องเจ็บปวดกว่าครอบครัวชั้นเป็นสิบเท่า”เขื่อนถอนจูบของเฟย์
ออกมาแล้วพูดอีกครั้งก่อนที่จะโถมร่างซุกไซร้ตามตัวของเฟย์พร้อมกับฉีกทึ้งเสื้อผ้าออกโดยไม่สนใจว่าร่างบางจะกรีดร้องและร้องไห้ออกมาแค่ไหน
เฟย์โดนซะแล้ว แล้วฟางกับป๊อปจะเป็นไงต่อต้องติดตาม คนที่ขอตอนแยกแต่ละคู่เดี๋ยวจะหาช่วงที่อัพพาร์ทแยกนะถ้ายังเหลือคนอ่านอยู่
555555
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
✓ เรื่องนี้ไม่มีเจตนาทำให้บุคคลที่อ้างถึงเสียชื่อเสียง และฉันจะยอมรับผิดเมื่อบุคคลนั้นตำหนิหรือเตื่อนมา
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
