ตราบาปสีขาว

 
 
 
 
 
 
 
“อือ ที่นี่ที่ไหนกัน”โทโมะค่อยๆลืมตาขึ้นแล้วมองไปรอบๆห้องก่อนที่จะพูดขึ้น ตอนนั้นแก้ว พ่อของเธอที่นั่งเฝ้าอยู่รีบกรูเข้าไปหาชายหนุ่มทันที
 
 
 
“ก็โรงพยาบาลน่ะสิถามได้ นี่ไม่รู้ว่ากรรมอะไรของพวกชั้นที่ต้องเอาคนสารเลวอย่างนายมาส่งโรงพยาบาลด้วยนะ น่าจะปล่อยให้ตายๆข้างทางไป
ซะ”แก้วรีบว่าพลางบ่นไม่หยุด
 
 
 
 
 
“พาผมมาส่งที่นี่งั้นหรอครับ ขอบคุณนะครับ คุณ เอ่อ คุณคือใครหรอครับ”โทโมะค่อยๆนั่งแล้วขอบคุณแก้วและพ่อ
 
 
 
 
“ไม่ต้องมาเล่นละครหลอกพวกเรานะ ชั้นไม่ตลกด้วย”แก้วรีบโวยวายเมื่อเห็นท่าทางที่แปลกไปของโทโมะ
 
 
 
 
 
 
“เอ่อ จำพวกเราไม่ได้ไม่เป็นไรแล้วจำได้รึเปล่าล่ะว่าตัวเองชื่ออะไร”พ่อแก้วถามอีกครั้ง
 
 
 
 
“ผม หรอครับ แล้วผมเป็นใครกัน”โทโมะพูดก่อนที่จะเอามือกุมหัวพยายามนึกคิด แก้วและพ่อตกใจก่อนที่รีบไปตามหมอมาตรวจอาการของโทโมะ
ในทันที
 
 
 
 
“คนไข้มีอาการสมองเสื่อมชั่วคราวครับ เกิดจากการถูกกระทบกระเทือนอย่างรุนแรง ถ้าได้เจอคนที่รู้จักหรือเหตุการณ์ที่เคยทำอาจจะทำให้ความทรง
จำกลับมาได้ครับ”หมอบอกอาการของโทโมะแล้วขอตัวออกจากห้องไป
 
 
 
 
 
“เอ่อ แล้วนี่ตกลงผมเป็นใครหรอครับ”โทโมะมองหน้าแก้วและพ่อก่อนที่จะถามอีกครั้ง
 
 
 
 
 
“ก็เป็นผัวนังแก้วลูกชั้นไงล่ะ/หา อะไรนะพ่อ”พ่อของแก้วด่วนสรุปทำให้ร่างบางร้องเสียงหลงอย่างตกใจ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวถึงห้องก็อย่าลืมทานยาแล้วนอนพักล่ะฟาง พรุ่งนี้เราต้องเข้าบริษัทกันแต่เช้า”เขื่อนพูดเมื่อมาส่งฟางที่คอนโดสุดหรูของเธอ
 
 
 
 
 
“เป็นอะไรไป หรือว่าเห็นฉากเศร้าที่จุดชมวิวเมื่อเย็นแล้วอยากใจอ่อนไม่แก้แค้นพวกนั้นแล้ว”เขื่อนที่เห็นฟางนั่งเหม่อก็รีบพูดดักคอ
 
 
 
 
“ไม่มีวันซะหรอก เกมส์แก้แค้นของเรายังไงมันก็ยังเหมือนเดิมไม่เปลี่ยน หึ ฉากเมื่อกี้มันก็แค่คนโง่ๆคนหนึ่งที่พึ่งจะสำนึกว่าเคยทำเลวจนให้ฟางต้อง
ตายก็เท่านั้น ถ้าเค้าคิดได้เค้าคงไม่ทำเลวไว้เมื่อ5ปีก่อนหรอก”ฟางรีบว่าแล้วย้อนคิดถึงหลายชั่วโมงก่อนที่เธอและเขื่อนแอบสะกดรอยตามป๊อปปี้ไป
จนรู้ว่าเขาเอาดอกไม้มาให้เธอในที่ที่เธอตกหน้าผาไป เขาทำแบบนี้ทุกปีแต่นั่นก็ไม่มีทางที่จะลบล้างบาปที่เขาและเพื่อนเคยก่อไว้หรอก
 
 
 
 
 
 
 
“ก็ดีที่ฟางไม่ใจอ่อนกับพวกนั้น เราจะได้เริ่มเกมส์กันต่อ อ๊ะ ว่าแล้วก็ต้องไปแล้วล่ะ พอดีว่ามีคนเค้าคิดถึง”เขื่อนพูดจบก็ชูมือถือตัวเองที่มีสายเข้าเป็นจิ
นนี่โทรมาก่อนที่จะรับโทรศัพท์แล้วขับรถออกไปหาเธอ ฟางส่ายหน้าช้าๆก่อนที่จะเดินขึ้นห้องไปเพื่อจัดการตัวเอง
 
 
 
 
 
 
“คนเลวๆอย่างพี่ไม่มีวันสำนึกผิดได้จริงหรอกพี่ป๊อป”ฟางนั่งมองเชือกถักที่ครั้งหนึ่งนาราน้องสาวของป๊อปปี้เคยถักให้เธอและเขามาก่อนแล้วพูดขึ้น
ก่อนทีจะเอาเชือกถักโยนกลับเข้ากล่องไม้ตรงโต๊ะเครื่องแป้งตามเดิม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
“ตายแล้วสายแล้วๆ”เฟย์ที่วิ่งตัวเปียกฝนเข้ามาในบริษัทพูดขึ้นพลางวิ่งไปเข้าห้องน้ำแล้วชนเข้ากับฟางที่กำลังจออกมาจากห้องน้ำเข้า
 
 
 
 
 
“ทำไมตัวเปียกแบบนี้ล่ะครับคุณเฟย์แล้วแบบนี้เดี๋ยวก็เป็นหวัดแย่หรอกครับ”เขื่อนที่เดินมากับฟางร้องทักพลางมองไปยังเสื้อสีขาวของเฟย์ที่เห็นเสื้อ
ชั้นในโผล่ออกมาชัดเจนก็ถอดเสื้อสูทคลุมให้อย่างอ่อนโยนทำให้เฟย์อึ้งกับการกระทำของเขาและหน้าแดงขึ้นทันที
 
 
 
 
 
“อะไรกันจ้ะเฟย์ทำไมตัวเปียกแบบนี้ล่ะ”จินนี่ที่เดินเข้ามาเห็นเขื่อนดูแลเฟย์เข้าก็รีบปรี่เข้ามาคล้องแขนเขื่อนแสดงความเป็นเจ้าของแล้วชะงักเมื่อสบ
สายตาของฟางที่เหล่มองอยู่
 
 
 
 
“พอดีว่าชั้นเปียกฝนมาคุณเขื่อนเค้าเลยเอาเสื้อมาคลุมให้ว่าแต่เธอมาทำอะไรที่นี่น่ะจินนี่”เฟย์รีบตอบก่อนที่จะขยับตัวออกห่างจากเขื่อนเมื่อสบสายตา
จิกกัดของเพื่อนสาวที่จ้องมา
 
 
 
 
“พอดีว่างานโฆษณาครีมกันแดดเค้าอยากได้เซเลปมาเป็นพรีเซนเตอร์และเล่นโฆษณา ผมเลยอยากให้คุณจินนี่เค้ามาเล่นโฆษณาชิ้นนี่น่ะครับ แล้ววัน
นี้จะได้แจงรายระเอียดงานกับทีมผู้กำกับโฆษณาด้วยเลย คุณก็เข้าฟังด้วยนะครับ งานนี้ผมจะให้คุณอยู่ทีมถ่ายทำด้วยเพื่อจะได้ดูแลคุณจินนี่”เขื่อน
พูดจบก็พาฟางเดินไปจาก2สาวเพื่อแนะนำส่วนต่างๆในบริษัทให้ญาติสาวทันที
 
 
 
 
 
“เธอก็รู้ใช่มั้ยว่าชั้นสนใจเค้าอยู่ ถึงจะอยู่บริษัทเดียวกัน แต่เค้าก็เป็นเจ้านายของเธอฉะนั้นรักษาระยะห่างไว้หน่อยนะ เดี๋ยวเค้าจะหาว่าเธอตั้งใจมาจับ
เจ้าของที่นี่”จินนี่เห็นเขื่อนเสียสละเอาเสื้อสูทคลุมให้เฟย์ก็รีบพูดวาด้วยความอิจฉาก่อนที่จะเดินเชิดตามเขื่อนไป เฟย์ถอนหายใจแล้วส่ายหน้ากับ
ความเอาแต่ใจของจินนี่ก่อนที่จะเดินเอาของไปเก็บที่โต๊ะทำงาน
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวพี่จะให้เราไปช่วยงานถ่ายโฆษณาครีมกันแดดตัวนี้นะเฟย์ นี่คือลี ผู้กำกับโฆษณาชุดนี้เดี๋ยวเฟย์กับลีคุยรายละเอียดงานกันได้เลยนะ”เฟย์เดินเข้า
มาในห้องประชุมก่อนที่รุ่นพี่ที่บริษัทจะแนะนำให้รู้จักกับลีผู้กำกับโฆษณาที่กำลังคุยกับเขื่อน จินนี่และฟางอยู่
 
 
 
 
 
“พอดีผมได้ยินมาจากที่ทำงานเก่าคุณเฟย์คุณเฟย์ถือเป็นคนที่ทำงานดีเยี่ยมมาตลอดยังไงผมฝากเนื้อฝากตัวด้วยนะครับ”ลียิ้มให้เฟย์อย่างเป็นมิตร
 
 
 
 
 
 
“ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก จริงๆแล้วเฟย์กับลีอายุเท่ากัน ไม่ต้องเรียกคุณก็ได้”เฟย์ยิ้มและตอบกลับลีไปเช่นกัน
 
 
 
 
 
“แหมพอเจอเพื่อนใหม่แล้วลืมเพื่อนเก่าเลยนะ คุณลีจะจีบเพื่อนจินนี่ก็ได้นะคะพอดีเค้าอกหักมาน่ะค่ะต้องการคนดามใจ”จินนี่เห็นเฟย์และลีพูดคุยกัน
ถูกคอก็รีบพูดกันท่าไม่ให้เฟย์มายุ่งกับเขื่อนทันที
 
 
 
 
 
“เอาล่ะค่ะคุยเล่นกันมานานแล้ว เดี๋ยวเรารีบประชุมกันดีกว่านะคะพี่ดีว่าเฟียซรีบ”ฟางรีบพูดตัดบทสนทนาก่อนที่จะพูดคุยรายละเอียดในที่ประชุมจน
เสร็จแล้วเดินออกมากับเขื่อน
 
 
 
 
 
“เขื่อนคะเดี๋ยววันนี้ไปทานข้าวกับจินนี่นะคะ”จินนี่รีบพูด
 
 
 
 
“พอดีว่าเขื่อนเค้าต้องไปลองชุดที่จะจัดงานวันพรุ่งนี้น่ะค่ะ ถ้าไม่รังเกียจถือว่าเฟียซเชิญทุกคนมางานเลี้ยงเปิดตัวของเฟียซแล้วกันนะคะ เพราะเห็นว่า
เพื่อนรักของคุณจินนี่จัดงานนนี้ให้เฟียซซะด้วย”ฟางพูดแล้วยิ้มหวานให้กับจินนี่ก่อนที่จะรีบดึงเขื่อนออกไปจากจินนี่ทันที
 
 
 
 
 
“หนอย ก็อีแค่ญาติทำตัวหวงก้างน่าหมั่นไส้”จินนี่ว่าไล่หลังไปเมื่อเห็นฟางพยายามกันท่าเธอออกห่างจากเขื่อนก่อนที่จะสั่่งให้เฟย์ไปเลือกชุดเพื่อไป
งานเลี้ยงของฟางในวันพรุ่งนี้กับตัวเองทันที
 
 
 
 
 
“เดี๋ยวเสร็จงานแล้วเฟียซจะปิดลานกว้างตรงนี้ไว้ปาร์ตี้ให้กับลูกน้องคุณแคททุกคนนะคะ คืนนี้สนุกให้เต็มที่เลยนะคะ”เมื่อถึงงานเลี้ยงฟางเดินมาพูด
คุยกับลูกน้องของป๊อปปี้ที่เตรียมงานอย่างเป็นมิตรพลางมองแคทและป๊อปปี้ที่นั่งคุยกันหวานอยู่มุมหนึ่งก็นึกหมั่นไส้ก่อนที่งานจะเริ่มฟางในชุดเดรสสี
เงินผ่าหลังสวมหน้ากากสีเงินควงคู่กับเขื่อนต้อนรับแขกในงาน
 
 
 
 
 
 
“ดอกไม้สำหรับคนสวยๆอย่างคุณเฟียซครับ และก็ขอบคุณสำหรับคำเชิญมางานปาร์ตี้นะครับ”กวินเดินเข้ามาในงานพร้อมกับจินนี่แล้วยื่นช่อดอ
กกุหลาบสีแดงสดให้กับฟางพลางถือวิสาสะช้อนมือของฟางมาจุมพิศ
 
 
 
 
 
“ขอบคุณค่ะ เชิญเข้าไปสนุกในงานได้เลยนะคะ ปะเขื่อนไปทางนั้นกัน”ฟางยิ้มและพูดกลับก่อนที่จะเชิดแล้วคล้องแขนเขื่อนให้ห่างจากจินน่ไปทันที
 
 
 
 
 
“นายต้องหาทางแยก2คนนั้นออกจากกันนกวิน”จินนี่ฮึดฮัดไม่พอใจรีบสั่งเพื่อนชายทันที
 
 
 
 
 
“คุณเฟียซนี่สวยมากเลยเนาะป๊อป ทั้งสวยทั้งเก่งแบบนี้ไม่น่าเชื่อว่าเธอยังโสด”แคทที่ยืนเช็คความเรียบร้อยในงานอยู่กับป๊อปปี้พูดชมฟางขณะที่ขึ้น
ไปกล่าวทักทายแขกและสื่อมวลชนต่างๆในงาน
 
 
 
 
 
“ใช่ ทั้งสวย มั่นใจ ไม่เหมือนกับฟางเลยสักนิด”ป๊อปปี้พูดพึมพำเบาๆก่อนที่จะปลีดตัวไปหาเครื่องดื่ม ดื่มในงาน
 
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ยินดีกับป๊อปด้วยนะ”เมื่อเห็นว่าป๊อปปี้มาหลบมุมคนเดียวเฟย์ก็ถือโอกาสมาหาชายหนุ่ม
 
 
 
 
 
“อื้อ ขอบใจนะเฟย์ และป๊อปก็ขอให้เฟย์ได้เจอคนที่ดีและดูแลเฟย์เร็วๆนะ”ป๊อปปี้ยิ้มและตอบเฟย์ก่อนที่จะเดินเอาเครื่องดื่มไปให้แคท เฟย์มองภาพ
นั้นด้วยความช้ำใจก่อนที่จะรีบยกแก้วแชมเปญบริเวณนั้นดื่มเข้าไปหลายแก้วจนเวลาล่วงเลยถึงAfter partyของกลุ่มป๊อปปี้
 
 
 
 
 
 
 
"วันนี้สนุกให้เต็มที่นะคะไมเมาไม่เลิก”ฟางพูดจบก็สั่งดีใจเปิดเพลงให้ลูกน้องของป๊อปปี้เต้นกันอย่างสนุกสนานก่อนที่จะปรายตามองไปทางเขื่อนที่ถูก
จินนี่ลากไปเต้นรำด้วยแล้วส่ายหน้า
 
 
 
 
 
 
“อะไรกัน อย่าพึ่งกลับไปพักสิคะ ลูกน้องคุณกำลังสนุก เป็นเจ้านายจะทิ้งลูกน้องได้ลงหรอ”ฟางรีบเดินไปดักป๊อปปี้ที่กำลังพาแคทไปนอนพักที่ห้อง
ว่างบนเรือทันที
 
 
 
 
 
“ก็เห็นๆอยู่ว่าแคทเค้าไม่ไหวแล้ว หลีกทางด้วยครับ”ป๊อปปี้รีบพูด
 
 
 
 
“อย่าพึ่งสิคะ วันนี้เฟียซขอถือโอกาสเลี้ยงฉลองให้ว่าที่บ่าวสาวสุดที่รักแห่งปีหน่อยสิคะ ขอให้พวกคุณทั้ง2คนรักกันไปนานๆจนไม่มีอะไรมาพรากจาก
กันได้เลย มา ดื่มค่ะดื่ม”ฟางพูดจบก็เอาแก้วไวน์รินให้ป๊อปปี้แล้วให้ชายหนุ่มดื่มไปจนหมดแก้ว เมื่อดื่มไปสักพัก ลูกน้องของป๊อปปี้ก็มาแสดงความ
ยินดีกับเขาจนดื่มต่อไปหลายแก้วด้วยที่มีฟางยืนมองภาพที่ป๊อปปี้ถูกมอมเหล้าอย่างมีความสุข
 
 
 
 
 
“แคท อยู่ที่หนาย”ป๊อปปี้ที่เริ่มเมาแล้วมองหาแคทที่เขาทิ้งไว้ให้นั่งรอที่เก้าอี้ก็หายไป
 
 
 
 
 
“เหมือนเฟียซเค้าจะพาแคทไปนอนพักน่ะครับ”เขื่อนที่ปลีกตัวมาจากจินนี่ได้ก็พูดขึ้นก่อนที่ป๊อปปี้จะรีบไปหาแคททันทีจนมาถึงห้องป๊อปปี้เห็นฟาง
กำลังห่มผ้าให้ใครอยู่บนเตียงแล้วเดินหมายจะออกไปข้างนอก
 
 
 
 
 
 
 
“แหม นี่คงจะมาตามคนรักของคุณสินะคะ นี่คงจะรักกันมากถึงขั้นขาดออกจากกันไม่ได้ ไม่น่าเชื่อเลยว่าเสือผู้หญิงอย่างคุณจะรักผู้หญิงคนนี้ได้ขนาด
นี้”ฟางเห็นป๊อปปี้เดินเข้ามาก็รีบเปิดประเด็นว่า
 
 
 
 
 
“ใช่ ผมรักแคท รักกันมากจนอยากจะใช้ชีวิตคู่ด้วย แคทคือผู้หญิงที่ดีพร้อมและคือแม่ที่ดีของลูกผม ผมรักเธอ”คำพูดที่ป๊อปปี้บอกออกมามันเหมือน
กับมีดกรีดซ้ำลงไปในแผลเก่าของฟาง ทำให้ร่างบางกำมือแน่นมองป๊อปปี้ตาขวาง
 
 
 
 
 
 
“ให้เกียรติผู้หญิงคนนึงแต่กลับทำเลวกับผู้หญิงอีกคนนึงได้ลงคอ คนอย่างคุณมันสารเลวไม่มีอะไรจะเปรียบ เลวๆๆ”ฟางที่เมาด้วยฤทธิ์ของไวน์ตรง
เข้ามาทุบอกชายหนุ่มรัวแล้วน้ำตาไหลออกมา ป๊อปปี้ตกใจก่อนที่จะรีบรวบข้อมือบางเอาไว้ทำให้ทั้งคู่แนบชิดกัน
 
 
 
 
 
“พี่ขอโทษ ฟาง”เมื่อป๊อปปี้มองร่างบางที่อยู่ตรงหน้ากำลังร้องไห้ตัดพ้อเขา ภาพของฟางในอดีตก็ฉายเข้ามาในหัวก่อนที่ชายหนุ่มจะพูดขอโทษเธอ
ออกมา ทั้งคู่สบตากันนิ่ง ก่อนที่ป๊อปปี้จะโน้มใบหน้ามาจุมพิศร่างบางเอาไว้โดนที่ฟางก็เผลอหลับตารับสัมผัสนั้น
 
 
 
 
 
 
“ฮืออ ป๊อปปี้ ทำไมไม่เลือกเฟย์”แต่แล้วเสียงองเฟย์ก็ดังขึ้นทำให้ทั้งคู่ผละออกจากกัน ป๊อปปี้มองไปที่เตียงพบว่า คนที่นอนอยู่ไม่ใช่แคทแต่คือเฟย์
ชายหนุ่มเห็นเฟย์กำลังลุกในสภาพที่เมาไม่ได้ที่ก็รีบเข้าไปประคองเฟย์ไว้
 
 
 
 
 
 
“เฟย์ใจเย็นๆ เมาแล้วนะ/ฮือ เฟย์รักป๊อปมาตั้งแต่เรียนแล้ว แตป๊อปก็มองข้ามเฟย์ไปหาผู้หญิงคนอื่นตลอด มีทั้งนังฟางแล้วก็ยังมาเป็นแคทอีก ทำไม
เฟย์ไม่เคยอยู่ในสายตาป๊อปเลย เฟย์รักป๊อปได้ยินมั้ย ฮือๆ”ป๊อปปี้พยายามดันเฟย์ให้ลงนอน แต่เฟย์ที่เมาแล้วพูดไม่รู้เรื่องเริ่มดิ้นไปมาและตัดพ้อไม่
ยอมอยู่นิ่งก่อนที่จะสวมกอดป๊อปปี้ร้องไห้ออกมา
 
 
 
 
 
“อ๊ะ คุณแคท อย่าเข้าไปค่ะ”ฟางเดินออกมาจากห้องเห็นแคทที่สร่างเมาแล้วกำลังเดินมาก็ทำทีรีบพูดห้าม
 
 
 
 
“มีอะไรรึเปล่าตะคุณเฟียซ/เอ่อ คือว่ามันไม่เหมาะสักเท่าไหร่น่ะค่ะคุณแคท”แคทถามด้วยความสงสัยก่อนที่ฟางจะรีบเล่นละครแล้วทำหน้าเศร้า แคท
ยิ่งสงสัยรีบเดินเข้าไปในห้องแล้วอึ้งเมือเห็นภาพป๊อปปี้แลเฟย์กำลังกอดรัดกันอยู่บนเตียงและที่สำคัญเฟย์และป๊อปปี้กำลังจูบกันอยู่
 
 
 
 
 
 
“ไหนว่าจะไม่มีใครอีกแล้วนอกจากแคท  ไหนว่าแคททำให้คุณเปลี่ยนไปไงคะป๊อป”
 
 
 
 
เพี้ยะ
 
 
 
 
แคทตรงเข้าไปแยกป๊อปปี้ออกจากเฟย์แล้วตบหน้าป๊อปปี้หันแล้วร้องไห้วิ่งออกไปทันที
 
 
 
 
 
 
“แคทเดี๋ยวสิแคท”ป๊อปปี้ที่ถูกแคทตบได้สติรีบลุกขึ้นตามแฟนสาวไปก็ชะงักเมื่อเขาบังเอิญเห็นเงาสะท้อนในกระจกเห็นฟางที่กำลังยืนกอดอกยิ้ม
อย่างสะใจอยู่
 
 
 
งานปั่นหัวคืองานถนัดของเค้าล่ะตอนนี้
 
 
เมนของไรท์เตอร์เค้าพึ่งแต่งงานไป เห็นคนเลิกติดตามคู่นี้เยอะมาก ไม่รู้ว่ายังมีคนติดตามเรื่องนี้อยู่มั้ย ยังไงก็ขอความเห็นน้อยน้าา ว่าควรอัพต่อดีมั้ยย