ตราบาปสีขาว

 

 

 

 

 

“ฟางรีบเก็บของเลยนะลูกเดี๋ยววันพรุ่งนี้แม่จะให้เราลงกรุงเทพไปกับลุงบุญเพราะเค้าต้องลงไปส่งของ

พอดี”แม่ของฟางพูดขึ้นเมื่อเห็นฟางนั่งเขียนอะไรบางอย่างอยู่ที่ชานบ้าน

 

 

 

“ค่ะแม่ ใจหายจังที่พรุ่งนี้แล้วฟางจะต้องไปเรียนมหาลัย ไกลจากแม่ เป็นห่วงแม่จัง รึว่าฟางไม่ไปแล้ว

ดี”ฟางวิ่งมากอดคนเป็นแม่พลางหอมแก้มฟอดใหญ่

 

 

 

 

“ดูพูดเข้า ไปสิลูกหนูได้ทุนมหาลัยดังแล้ว อย่าทิ้งโอกาสไปสิ ดีซะอีกตั้งใจเรียนแล้วมีงานดีๆทำแล้ว

ค่อยกลับมาทำงานที่บ้านเราตอนเรียนจบ”แม่ฟางตีแขนลูกสาวเบาๆทีนึงก่อนที่จะพูดต่อ

 

 

 

 

“ค่ะ ฟางจะตั้งใจเรียนแล้วหางานดีๆทำ เก็บเงินแล้วพาแม่ไปเที่ยวรอบโลกเลย ฟางรักแม่นะคะ”ฟาง

พูดพลางหอมแก้มแม่อีกครั้งด้วยความรัก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“วันพรุ่งนี้มีปฐมนิเทศรับน้องใหม่พวกเธอจะไปกันมั้ย”อีกด้านหนึ่งที่ผับหรูใจกลางเมืองกรุงเทพหญิง

สาวผมสั้นเดินเข้าไปนั่งในกลุ่มเพื่อนที่โซนวีไอพีพลางถามขึ้น

 

 

 

 

 

“ไปฟังอาจารย์พล่ามทำไม พูดเหมือนเดิมทุกปี แถมกิจกรรมรับน้องก็ร้อนและก็น่าเบื่ออีกต่างหาก ชั้น

ไม่ไปหรอก เธออยากจะไปคนเดียวก็ไปเลยนะเฟย์”จินนี่สาวสวยในกลุ่มพูดขึ้นพลางนั่งไขว่ห้างจิบ

คอกเทลสีสวยอย่างไม่ใส่ใจ

 

 

 

“งั้นแล้วแต่เธอก็แล้วกัน แล้วนี่ป๊อปปี้ไม่มาหรอคืนนี้”เฟย์พูดพลางชะเง้อมองหาป๊อปปี้เพื่อนชายใน

กลุ่ม

 

 

 

 

“แหมๆเฟย์จ๋าทำอย่างกับไม่รู้นิสัยเพื่อนของพวกเรา โน่น อยู่กับน้องคริสตัลที่โซนVIPโน้น”กวินท์

เพื่อนชายในกลุ่มพูดพลางหันไปหัวเราะกับโทโมะที่กำลังคลอเคลียกับสาวหุ่นนางแบบคนหนึ่งจนจิน

นี่แอบเบ้ปากหมั่นไส้เฟย์ที่ทำหน้าซึมลงไปแบบนั้น

 

 

 

 

“แต่พรุ่งนี้ชั้นว่าจะเข้าไปที่คณะสักหน่อย อยากจะไปดูสาวๆปี1ปีนี้เหมือนกัน อยากจะรู้ว่าจะขาว ใส

แค่ไหน อ้าว เพื่อนกว่าจะลงมาได้มานั่งสิ”โทโมะพูดพลางดื่มวิสกี้ในแก้วใสจนหมดแล้วหันไปทักร่าง

สูงของป๊อปปี้ที่เดินแยกกับคริสตัลนางแบบสาวมาหาเพื่อนๆแล้วนั่งลง

 

 

 

 

 

“กว่าจะเคลียร์รู้เรื่อง โครตน่ารำคาญเลยผู้หญิงสมัยนี้มันจะมีมั้ยวะ ผู้หญิงดีๆที่ไม่หลงใหลเงิน”ป๊อปปี้

พูดจบพลางดื่มเบียร์ที่ถูกรินในแก้วจนหมด

 

 

 

 

 

“มีสิถ้าป๊อปเลิกเจ้าชู้ผู้หญิงดีๆก็มีอยู่นะ”เฟย์พูดพลางยิ้มแป้นให้ป๊อปปี้

 

 

 

 

“โอ๊ย เอาล่ะๆเลิกพูดเรื่องรักๆใคร่ๆ พรุ่งนี้พวกเราจะเข้ามหาลัยไปดูกิจกรรมรับน้องนะ จินนี่กะว่าจะ

ไปดูพวกปี1หน่อยเผื่อมีหน่วยก้านดีจะได้คัดเข้าลีดของคณะ”จินนี่หมั่นไส้กับท่าทางของเฟย์ก็รีบพูด

เปลี่ยนเรื่องเพื่อให้เพื่อนๆในกลุ่มกลับมาสนใจตัวเอง

 

 

 

 

 

 

“ถ้าจินนี่คนสวยไปงั้นพวกเราก็ไปบ้างดีกว่า เผื่อจะได้ดูว่าปีนี้เฟรชชี่สวยๆสดๆรึเปล่า”กวินพูดก่อนที่

จะชนแก้วกันอย่างชอบใจกับโทโมะ ป๊อปปี้มองเพื่อน2คนพลางส่ายหน้าก่อนที่จะเลี่ยงขอตัวกลับออก

ไปก่อน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“หิวน้ำจังเลย”ฟางเดินตามหาตู้กดน้ำเพื่อเติมน้ำในกระติกในระหว่างพักกลางวันของการรับน้องที่มหา

ลัย พลันสายตาเห็นที่กดน้ำร่างบางรีบวิ่งไปชนกับใครคนหนึ่ง

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวสิปี1มาชนคนอื่นแล้วจะหนีไปแบบนี้ไม่ได้หรอกนะ”กวินมองฟางที่จะหยิบกระติกน้ำสีชมพู

หวานของตัวเองก็รีบยึดเอาไว้พร้อมกับเดินเข้าหาเธอ

 

 

 

 

 

“ขอโทษค่ะพี่ ฟางขอกระติกน้ำฟางคืนด้วยค่ะ”ฟางอึกอักและกลัวท่าทางของกวินก็รีบพูด

 

 

 

 

 

 

“จะรีบไปไหนล่ะจ้ะน้องฟางบัญชีปี1 อยู่คุยกับพวกพี่ๆก่อนสิ วันนี้กิจกรรมรับน้องรวมของมหาลัย

เค้าก็อยากจะให้พวกเราสนิทสนมรู้จักกันนะ”โทโมะเดินเข้ามาดักฟางเอาไว้ไม่ให้ไปไหนแล้วพูดต่อ

 

 

 

 

“แต่ฟางจะต้องกลับไปรวมแล้ว ขอกระติกน้ำฟางคืนด้วยค่ะ”ฟางพยายามขอร้อง

 

 

 

 

 

“อยากได้กระติกน้ำอันนี้ไปทำไมล่ะจ้ะ ในเมื่อน้องฟางก็จะไปกินข้าวกิบพวกพี่แล้ว ไม่ต้องไปสนใจ

หรอกรับน้องช่วงบ่าย ร้อนจะตายเดี๋ยวผิวก็เสียหรอกไปกินข้าว ดูหนังแอร์เย็นๆกับพวกพี่ดีกว่า”กวิน

พูดพลางเดินเข้าหาฟางที่ถอยไปก็เจอกับโทโมะที่ดักไว้ด้วยความกลัว

 

 

 

 

 

“ผู้หญิงเค้าไม่ชอบก็จะยังไปยุ่งกับเค้าอีกเป็นรุ่นพี่ซะเปล่าทำตัวไม่น่าเคารพเลย”เสียงใสๆเสียงหนึ่งดัง

ขึ้นทำให้โทโมะกับกวินต้องหันไปตามต้นเสียงแล้วพบกับสาวน้อยร่างสูงคนหนึ่งกับลุคผมสั้นที่ทะ

มัดทแมงกอดอกจ้องเอาเรื่อง และที่ป้ายชื่อห้อยคอเขียนไว้ว่า แก้ว วิศวะ

 

 

 

 

 

 

 

“โอ้โห น้องปี1คนนี้ปากดีจังเลยว่ะโทะมะ เรียนคณะเดียวกับแกด้วยนิ”กวินว่า

 

 

 

 

 

“ถ้ามีรุ่นพี่แย่ๆแบบนี้ร่วมคณะก็ขอไม่มีจะดีกว่า/นี่ว่าไงนะ”แก้วว่าก่อที่โทโมะโมโหเดินเข้าไป

กระชากแขนแก้วด้วยความโมโห

 

 

 

 

พลั่ก

 

 

 

 

 

แต่ก่อนที่จะทำอะไร แก้วก็จัดการถีบโทโมะจนล้มกระเด็นลงไปกองกับพื้นก่อนที่กวินจะเข้าไปดู แก้ว

อาศัยจังหวะนั้น รีบคว้าข้อมือบางของฟางวิ่งหนีโทโมะและกวินไปทันที

 

 

 

 

 

 

“นี่เธอ พอก่อนๆเราเหนื่อย นี่ก็คงหนีพวกรุ่นพี่พวกนั้นมาพ้นแล้วล่ะ”ฟางรีบบอกให้แก้วที่พาเธอวิ่ง

หนีให้หยุดก่อนที่จะหอบหายใจด้วยความเหนื่อย

 

 

 

 

 

 

“นี่ ทีหลังนะถ้าเจอพวกแบบนั้นอีกก็ด่าไปเลย หรือไม่ต้องไปยุ่งพวกนั้นก็คงเป็นพวกรุ่นพี่ชีกอที่จ้อง

จะหลีรุ่นน้องปี1ล่ะสิท่า”แก้วพูด

 

 

 

 

 

“แต่เราคงไม่เจอกับพวกเค้าแล้วล่ะ แต่ยังไงก็ขอบใจเธอมากนะที่ช่วยชั้นไว้”ฟางพูดพลางยิ้มหวานให้

กับแก้ว

 

 

 

 

 

“กรี๊ดด น้องแก้วทอมเน็ตไอดอลจากเว็ปทอมดี้นี่นา ขอถ่ายรูปหน่อยค่า”แต่ก่อนที่ฟางและแก้วจะคุย

อะไรมาก รุ่นพี่ผู้หญิงกลุ่มหนึ่งที่เห็นแก้วก็รีบพุ่งเข้าไปขอแก้วถ่ายรูปทำให้ฟางและแก้วไม่ได้พูดกัน

อีก

 

 

 

 

 

“ตายล่ะกระติกน้ำอันนั้นแม่ซื้อให้ด้วยสิ หายไปไหนแล้วเนี่ย”ฟางที่นึกได้ว่าไม่ได้เก็บกระติกน้ำมาก็

รีบวิ่งกลับมาที่เดิมพลางก้มหากระติกน้ำ

 

 

 

 

 

“หานี่อยู่รึเปล่าครับ”ป๊อปปี้เห็นฟางก้มๆเงยๆหาของอยู่ก็ลองยื่นกระติกน้ำให้กฟาง

 

 

 

 

“ใช่ค่ะ เอ่อ ขอบคุณนะคะพี่ เอ่อ”ฟางยิ้มอย่างดีใจแล้วรับกระติกน้ำ

 

 

 

 

 

 

“เรียกพี่ว่าพี่ป๊อปปี้ก็ได้ครับ พี่เรียนอยู่ถาปัตย์ปี3ครับ น้องฟาง บัญชี”ป๊อปปี้พูดแล้วยิ้มให้อย่างเป็น

มิตรพลางอ่านป้ายชื่อของฟาง

 

 

 

 

 

“ค่ะ ขอบคุณอีกครั้งนะคะพี่ป๊อปปี้”ฟางพูด

 

 

 

 

 

“พี่ว่ากระติกน้ำเรามันตกจนก้นมันแตกแล้วนะ เอาอย่างนี้แล้วกันรออยู่ตรงนี้ก่อน”ป๊อปปี้พูดก่อนที่จะ

หายไปแล้ววิ่งเอาโกโก้ที่อยู่ในแก้วเก็บความเย็นใบใหญ่ยื่นให้กับฟาง

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรค่ะพี่ ฟางเกรงใจ”ฟางตกใจเมื่อป๊อปปี้ยื่นแก้วน้ำของตัวเองให้กับฟาง

 

 

 

 

 

“ได้ไงล่ะครับ พี่สารภาพเลยก็ได้ที่ก้นมันรั่วแบบนี้เพราะว่าเมื่อกี้พี่เดินมาแล้วไม่ทันมองเลยเตะมัน

กระเด็นเลยสภาพเป็นแบบนี้ น้องเอาแก้วพี่ไปเถอะ ถือซะว่าเลี้ยงน้องปี1คณะข้างๆแทนการต้อนรับ

เข้าสู่มหาลัยนี้แล้วกันครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ”ป๊อปปี้พูดแล้วเอาแก้วน้ำตัวเองยัดใส่มือฟางกึ่งมัดมือ

ชกกลายๆ

 

 

 

 

“เอาอย่างนั้นก็ได้ค่ะพี่ป๊อปปี้ ขอบคุณอีกครั้งนะคะ ฟางขอตัวก่อนเดี๋ยวเค้าเรียกรวมแล้ว”ฟางยิ้มออก

มาด้วยความดีใจก่อนที่จะรีบวิ่งกลับไปที่ลานกว้างเพื่อเตรียมรับน้องต่อ

 

 

 

 

 

 

 

“เออ จะโดดคุมน้องไปเล่นเกมส์บ้านกวินหรอ เอาดิไปด้วย”ป๊อปปี้ยืนมองฟางที่วิ่งไปแล้วพลางส่าย

หน้าขำก่อนรับสายของโทโมะก่อนที่จะเดินกลับไปที่รถ โดยที่เผลอถือแก้วน้ำสีชมพูของฟางติดมือไป

ด้วย

 

 

 

 

 

“เห้อ พรุ่งนี้ก็เริ่มเรียนแล้ว เราจะได้เจอกันอีกมั้ยนะ พี่ป๊อปปี้”หลังจากรับน้องทั้งวันจนเสร็จฟางก็กลับ

มาอาบน้ำและพักผ่อนที่หอ พลางนั่งมองแก้วน้ำเก็บความเย็นของป๊อปปี้ที่ให้เธอมาแล้วยิ้มออกมา

อย่างมีความสุข

 

 

เรื่องเก่าไม่ทันจบเปิดเรื่องใหม่อีกแล้ว55555 ยังม่ีคนอ่านป๊อปฟางอยู่ในนี้มั้ยอ่ะ

 

 

ฝากติดตามด้วยแล้วกันน้า