Fic inazuma eleven/go Loli สุดยอดนักเตะหญิง|oc
9.3
เขียนโดย 
Shiorisama
วันที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2561 เวลา 19.01 น.
3 ตอน
2 วิจารณ์
8,295 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2561 20.06 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
แชร์นิยายฟิคชั่น
2) ไรมง ฮิโยมิ 100%
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ.
.
.
ผ่านไป3ปี...
จิ๊บ... จิ๊บ... จิ๊บ...
เสียงนกตัวเล็กน่ารัก ปลุกเด็กสาวให้ตื่นห้วงนินทราอันเเสนหวาน เเขนเรียวสองข้างชูมือขึ้นฟ้า บิดตัวขับไล่ความขี้เกียจออกไป เด็กสาวเดินไปล้างหน้าก็พบกับใบหน้าอันเเสนหวานของตัวเอง ที่ปรากฎในกระจกที่ใสราวกับผื่นน้ำ...
“...”
เด็กสาวไม่พูดอะไรมาก กลับมองใบหน้าเรียวคมของตัวเอง จมูกใบเล็กจิ้มลิ้ม ดวงตากลมโตสีม่วงอเมทิสที่ฉายเเววเจิดจรัส ริมฝีปากหยักได้รูปสีหวาน หากได้ลิ้มลองคงจะไม่เป็นที่เสียใจ พวงเเก้มสีฝาดอมชมพูน่ารัก เกศาเส้นงามสีรัตติกาลที่เป็นเอกลักษณ์... ซ้อนทับกับ เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่มีเเววตาเศร้าสร้อย...
“อย่ากังวลไปสิ... ตัวเราคือ ไรมง ฮิโยมิต่างหาก...”
ฮิโยมิพูดกับตัวตนของเธอ มือน้อยๆลูบไปยังเเผ่นกระจกไปมา พลางนึกยเอนอดีตอันโหดร้ายของตน เด็กสาวค่อยๆถอดอาภรณ์ที่ปกปิดเรือนร่างอันงดงามออก ใช้เท้าของตนจุ่มลงไปในน้ำเย็นชื่นใจ ก่อนจะไปเเย่งตัวเสร็จสรรพ เมื้อเธอลงมาจากบันไดก็พบพี่สาวของตัวเองที่กำลังทำอาหารอยู่ กลิ่นหอมกรุ่นลอบมาเเตะจมูกจนเธอ นึกหิวขึ้นมากลางคัน...
“วันนี้อากาศที่โปตัวค่อยข้างร้อนเนอะ มากินหมี่เย็นดีกว่ามั้ย...ฮิโยมิ...”
“โอฮาโยะ... โอเน่ซัง...(อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่สาว)”
เด็กสาวค่อยๆนั่งลงที่เก้าอี้ไม้สีน้ำตาล นัตสึมิจึงเอาอาหารอันโอชะมาให้น้องสาวสุดที่รัก เธอค่อยๆลงมือทานอาหารอย่างมีมารยาท ฮิโยมิมาอยู่ที่โปตัวพร้อมกับพี่สาวมาได้สองเดือนเเล้ว พวกเธอช่วยกันตามหาร่องรอยเเละเบาะเเสลของคาเงยาม่า เเละนั่นทำให้เธอค้นพบว่ามันเกี่ยวโยงไปยังกาชิล มหาเศรษฐีผู้โด่งดังด้วย
เมื่อทานอาหารเสร็จ จึงลุกไปดื่มน้ำต่อ...
“ได้เวลาไปเเล้วเหรอ ฮิโยมิจัง...”
เเละเเล้วบุคคลที่เธอนับถือว่าเป็นพี่อีกคน ก็เดินมาทักเธอด้วยความร่างเริงชื่อของเขาคือ‘โรโคโค่ อูลปะ’
เธอเหลือบมองเขาเล็กน้อย ก่อนเอ่นถ้อยคำสั้นๆที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่อัดเเน่นเอ่ยออกมา...
“ค่ะ คงต้องจากโปตัวไปเเล้วสินะ...”
พอเห็นดังนั้น นัตสึมิจึงหยิบกระเป๋าสีเทามาสะพายให้กับฮิโยมิ ก่อนจะบอกว่า...
“ให้พี่พาไปส่งที่สนามบินนะ...”
“โอเน่จัง... คิดถึงนะคะ”
“เหมือนกันจ้ะคนเก่ง...”
บนเครื่องบิน...
เครื่องบินลำใหญ่ท่องโลกกว้างไปตามท้องฟ้า ด้วยความเร็ว ฮิโยมิถึงเเม้เธอจะอายุเพียงสามขวบ เเต่เธอกลับมีความเป็นผู้ใหญ่อย่างเหลือเชื่อ เธอค่อยเปิดหนังสือเเต่ละหน้าอ่านไป... เเต่ก็ต้องสะดุอกับข่าวๆข่างหนึ่ง...
“อินาสึมะ เเจเเปนชนะดราก้อน ไฟเออร์ ทีมญี่ปุ่นชนะเกาหลีไปได้อย่าสวยงาม...โดยกัปตันคือ...เอนโด มาโมรุ”
.
.
.
.
“มุ่งหน้าสูญี่ปุ่น...น่าสนุกดีนิ”
=========================================
Talk to rairi
โย่วววววว ไรท์เตอร์ไรริมาเเย้ว มีคนบอกว่ามันสั้นไป หรือมันเป็นบัค ป่าวจ้า ไรริต้องการให้มันสั้นๆก่อนเพราะไรริปั่นในห้องเรียน(!?) มาต่อเเล้วนะ มาสั้นๆยังดีกว่าไม่มานะเออ(-0- โปรดติดตามตอนต่อไปนะจ้ะ ^^
To be continued...^^
Vote&mate...
(โหวต&เม้นด้วยยย)
.
.
ผ่านไป3ปี...
จิ๊บ... จิ๊บ... จิ๊บ...
เสียงนกตัวเล็กน่ารัก ปลุกเด็กสาวให้ตื่นห้วงนินทราอันเเสนหวาน เเขนเรียวสองข้างชูมือขึ้นฟ้า บิดตัวขับไล่ความขี้เกียจออกไป เด็กสาวเดินไปล้างหน้าก็พบกับใบหน้าอันเเสนหวานของตัวเอง ที่ปรากฎในกระจกที่ใสราวกับผื่นน้ำ...
“...”
เด็กสาวไม่พูดอะไรมาก กลับมองใบหน้าเรียวคมของตัวเอง จมูกใบเล็กจิ้มลิ้ม ดวงตากลมโตสีม่วงอเมทิสที่ฉายเเววเจิดจรัส ริมฝีปากหยักได้รูปสีหวาน หากได้ลิ้มลองคงจะไม่เป็นที่เสียใจ พวงเเก้มสีฝาดอมชมพูน่ารัก เกศาเส้นงามสีรัตติกาลที่เป็นเอกลักษณ์... ซ้อนทับกับ เด็กผู้หญิงคนหนึ่งที่มีเเววตาเศร้าสร้อย...
“อย่ากังวลไปสิ... ตัวเราคือ ไรมง ฮิโยมิต่างหาก...”
ฮิโยมิพูดกับตัวตนของเธอ มือน้อยๆลูบไปยังเเผ่นกระจกไปมา พลางนึกยเอนอดีตอันโหดร้ายของตน เด็กสาวค่อยๆถอดอาภรณ์ที่ปกปิดเรือนร่างอันงดงามออก ใช้เท้าของตนจุ่มลงไปในน้ำเย็นชื่นใจ ก่อนจะไปเเย่งตัวเสร็จสรรพ เมื้อเธอลงมาจากบันไดก็พบพี่สาวของตัวเองที่กำลังทำอาหารอยู่ กลิ่นหอมกรุ่นลอบมาเเตะจมูกจนเธอ นึกหิวขึ้นมากลางคัน...
“วันนี้อากาศที่โปตัวค่อยข้างร้อนเนอะ มากินหมี่เย็นดีกว่ามั้ย...ฮิโยมิ...”
“โอฮาโยะ... โอเน่ซัง...(อรุณสวัสดิ์ค่ะ พี่สาว)”
เด็กสาวค่อยๆนั่งลงที่เก้าอี้ไม้สีน้ำตาล นัตสึมิจึงเอาอาหารอันโอชะมาให้น้องสาวสุดที่รัก เธอค่อยๆลงมือทานอาหารอย่างมีมารยาท ฮิโยมิมาอยู่ที่โปตัวพร้อมกับพี่สาวมาได้สองเดือนเเล้ว พวกเธอช่วยกันตามหาร่องรอยเเละเบาะเเสลของคาเงยาม่า เเละนั่นทำให้เธอค้นพบว่ามันเกี่ยวโยงไปยังกาชิล มหาเศรษฐีผู้โด่งดังด้วย
เมื่อทานอาหารเสร็จ จึงลุกไปดื่มน้ำต่อ...
“ได้เวลาไปเเล้วเหรอ ฮิโยมิจัง...”
เเละเเล้วบุคคลที่เธอนับถือว่าเป็นพี่อีกคน ก็เดินมาทักเธอด้วยความร่างเริงชื่อของเขาคือ‘โรโคโค่ อูลปะ’
เธอเหลือบมองเขาเล็กน้อย ก่อนเอ่นถ้อยคำสั้นๆที่เต็มไปด้วยความรู้สึกที่อัดเเน่นเอ่ยออกมา...
“ค่ะ คงต้องจากโปตัวไปเเล้วสินะ...”
พอเห็นดังนั้น นัตสึมิจึงหยิบกระเป๋าสีเทามาสะพายให้กับฮิโยมิ ก่อนจะบอกว่า...
“ให้พี่พาไปส่งที่สนามบินนะ...”
“โอเน่จัง... คิดถึงนะคะ”
“เหมือนกันจ้ะคนเก่ง...”
บนเครื่องบิน...
เครื่องบินลำใหญ่ท่องโลกกว้างไปตามท้องฟ้า ด้วยความเร็ว ฮิโยมิถึงเเม้เธอจะอายุเพียงสามขวบ เเต่เธอกลับมีความเป็นผู้ใหญ่อย่างเหลือเชื่อ เธอค่อยเปิดหนังสือเเต่ละหน้าอ่านไป... เเต่ก็ต้องสะดุอกับข่าวๆข่างหนึ่ง...
“อินาสึมะ เเจเเปนชนะดราก้อน ไฟเออร์ ทีมญี่ปุ่นชนะเกาหลีไปได้อย่าสวยงาม...โดยกัปตันคือ...เอนโด มาโมรุ”
.
.
.
.
“มุ่งหน้าสูญี่ปุ่น...น่าสนุกดีนิ”
=========================================
Talk to rairi
โย่วววววว ไรท์เตอร์ไรริมาเเย้ว มีคนบอกว่ามันสั้นไป หรือมันเป็นบัค ป่าวจ้า ไรริต้องการให้มันสั้นๆก่อนเพราะไรริปั่นในห้องเรียน(!?) มาต่อเเล้วนะ มาสั้นๆยังดีกว่าไม่มานะเออ(-0- โปรดติดตามตอนต่อไปนะจ้ะ ^^
To be continued...^^
Vote&mate...
(โหวต&เม้นด้วยยย)
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
