วิวาห์...ไร้รัก

 

 

 

 

                   แก้ว แจม มิล่า นั่งรถออกไปเที่ยวกันที่จุดชมวิว แก้วปลีกตัวออกมาเดินคนเดียวแล้วมองไปยังทะเลกว้างพร้อมกับนึกถึงโทโมะ แจมกับมิล่าเห็นแก้วยืนนิ่งๆก็รู้ว่าต้องคิดอะไรอยู่แน่ๆ 

 

 

 

 

 

 

แจม: แกเป็นอะไรรึเปล่า

 

 

 

 

แก้ว: เปล่าหนิ

 

 

 

 

 

แจม: เอ่อ...แกหิวรึยัง

 

 

 

 

 

 

มิล่า: ไปหาไรกินกันดีกว่า

 

 

 

 

แก้ว: อืม

 

 

 

 

 

 

 

                     โทโมะรีบขับรถมาที่สนามบินทันทีและทิ้งรถไว้ที่สนามบินจากนั้นก็รีบไปจัดการเช็คอิน และเข้าไปนั่งรอเตรียมตัวที่จะขึ้นเครื่องทันที ตลอดเวลาที่นั่งรอนั้นก็โทรหาแก้วตลอดแต่แก้วไม่ยอมรับสายโทโมะเลย 

 

 

 

 

 

 

 

แจม: อิ่มจังเลย

 

 

 

 

 

มิล่า: ก็แกอ่ะ กินจุไง

 

 

 

 

แก้ว: เดี๋ยวชั้นไปร้านหนังสือก่อนนะ

 

 

 

 

แจม: งั้นชั้นไปเข้าห้องน้ำนะ

 

 

 

 

มิล่า: เอ่อชั้นก็ปวด งั้นเดี๋ยวพวกเราตามไปนะ

 

 

 

 

 

แก้ว: โอเค

 

 

 

 

 

 

 

                         แก้วเข้าไปในร้านหนังสือและเลือกหนังสือเกี่ยวกับแม่และเด็กอยู่สักพักจากนั้นก็ไปจ่ายเงิน ในจังหวะที่จ่ายเงินมีคนจะจ่ายพร้อมกันแก้วเลยหันไปมอง ปรากฎว่าเป็นภาวุฒิ

 

 

 

 

 

 

 

ภาวุฒิ: คุณแก้ว

 

 

 

แก้ว: อ้าว 

 

 

 

 

                   

                        หลังจากทั้งคู่ซื้อหนังสือเสร็จก็ออกมาคุยกันหน้าร้านหนังสือ 

 

 

 

 

 

แก้ว: คุณภาวุฒิ มาทำอะไรที่เกาะสมุยค่ะ

 

 

 

 

 

 

ภาวุฒิ: ผมมาพักผ่อนอะครับ...แล้วคุณแก้วล่ะครับ

 

 

 

 

 

แก้ว: แก้วก็มาพักผ่อนเหมือนกันค่ะ

 

 

 

 

 

ภาวุฒิ: เราสองคนนี้บังเอิญเจอกันบ่อยจังเลยนะครับ

 

 

 

 

 

 

แก้ว: (:

 

 

 

 

 

ภาวุฒิ: เอ่อเมื่อกี้ผมเห็นคุณซื้อหนังสือ...หนังสือเหมือนสำหรับคนท้อง คุณซื้อไปฝากคุณขนมจีนเหรอครับ

 

 

 

 

แก้ว: อ่อเปล่าหรอกค่ะ ซื้ออ่านเอง

 

 

 

 

ภาวุฒิ: อ่านเอง ?

 

 

 

 

แก้ว: ค่ะ ตอนนี้แก้วกำลังท้อง 

 

 

 

 

 

                        ภาวุฒิมีอาการตกใจและนิ่งไป ไม่นานมิล่ากับแจมก็เดินมา 

 

 

 

 

 

มิล่า: แก้ว 

 

 

 

 

 

แก้ว: อ้าวมากันแล้ว เอ่อคุณภาวุฒิค่ะ นี่เพื่อนแก้วค่ะ แจม กับมิล่า

 

 

 

 

 

ภาวุฒิ: สวัสดีครับ ยินดีที่ได้รู้จักนะครับ

 

 

 

 

 

มิล่า แจม: ค่ะ

 

 

 

 

 

แก้ว: งั้นแก้วขอตัวก่อนนะค่ะ

 

 

 

 

ภาวุฒิ: เดี๋ยวครับ คุณแก้วพักที่ไหนกันเหรอครับ 

 

 

 

 

 

แก้ว: อ่อรีสอร์ทของมิล่านะค่ะ 

 

 

 

 

 

มิล่า: อันนี้ เป็นนามบัตรนะค่ะ

 

 

 

 

 

 

ภาวุฒิ: พรุ่งนี้ผมจะไปเที่ยวเกาะเต่า ไปด้วยกันมั้ยครับ

 

 

 

 

 

แก้ว: ก็ได้ค่ะ แก้วเองก็เบื่อๆอยู่เหมือนกัน พวกแกไปด้วยนะ

 

 

 

 

แจม: ได้ดิ

 

 

 

 

 

 

                           โทโมะเดินทางมาถึงเกาะสมุยแต่ก็ไม่รู้ว่าแก้วพักที่ไหน เลยเลือกโรงแรมแถวๆสนามบินเป็นที่ตั้งหลัก และหลังจากได้ห้องพักแล้วโทโมะก็เตรียมตัวจะออกไปหาแก้ว แต่บังเห็นภาวุฒิเข้า แต่ไม่เห็นแก้วเลยเข้าไปหาภาวุฒิ

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: คุณเอาแก้วไปไว้ที่ไหน

 

 

 

 

ภาวุฒิ: คุณโทโมะ คุณพูดอะไร

 

 

 

 

 

โทโมะ: อย่ามาเนียนทำเป็นไม่รู้เรื่องเลย ผมรู้นะว่าคุณพาแก้วมาอ่ะ

 

 

 

 

 

 

ภาวุฒิ: คุรพูดบ้าอะไรของคุณห้ะ 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: แก้วหนีมาที่เกาะสมุย คุณรู้ใช่มั้ยว่าแก้วอยู่ไหน

 

 

 

 

 

 

ภาวุฒิ: หนีมา คุณหมายความว่าไง

 

 

 

 

 

โทโมะ: แก้วกำลังท้อง เรากำลังจะมีลูกกัน บอกมาว่าแก้วอยู่ไหน

 

 

 

 

 

 

 

ภาวุฒิ: ทำไมคุณแก้วต้องหนีคุณด้วย

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ก็เพราะคุณไง ตัวต้นเหตุ ถ้าคุณไม่เข้ามาเราก็คงไม่ต้องทะเลาะหรอก

 

 

 

 

 

 

ภาวุฒิ: เพราะผม คุณพูดอะไร 

 

 

 

 

 

โทโมะ: โธ่เอ้ย! บอกมาแก้วอยู่ไหน 

 

 

 

 

 

 

                          ภาวุฒิเห็นโทโมะร้อนรนและเห็นใจเพราะแก้วกำลังท้องอยู่เลยให้นามบัตรที่มิล่าให้มาให้โทโมะไป

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: อะไร 

 

 

 

 

 

ภาวุฒิ: คุณอยากเจอคุณแก้วไม่ใช่เหรอ

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: แก้วไม่ได้อยู่ที่นี้เหรอ

 

 

 

 

 

ภาวุฒิ: คุณฟังผมให้ดีนะ ผมกับคุณแก้วเราเป็นเพื่อนกัน ทุกอย่างคุณคิดไปเองทั้งนั้น แต่ถ้าจะให้ผมบอกคุณตรงๆอ่ะนะ ผมจะบอกคุณว่า ผมรู้สึกดีกับคุณแก้วนะ เธอเป็นคนน่ารัก นิสัยดี เก่ง ฉลาด แต่ในเมื่อเธอแต่งงานมีครอบครัวแล้ว คนอย่างผมคงทำอะไรไม่ได้ แล้วยิ่งมารู้ว่าเธอท้อง ผมยิ่งไม่ควรที่จะรู้สึกแบบนั้นกับเธอ หวังว่าคุณจะเข้าใจในสิ่งที่ผมพูดนะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

             

 

                                      โทโมะไม่รอช้า รีบขับรถที่เช่ามาขับไปหาแก้วทันที แก้วกลับ มาที่ห้องได้สักพักก็เริ่มหิวขึ้นมาอีก เลยออกไปเซเว่นแถวๆรีสอร์ท ด้านโทโทะก็ขับรถตามจีพีเอสที่นำทางมาและไม่นานก็เจอ 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ขอโทษนะครับ คุณจริญญา พักห้องไหนครับ 

 

 

 

 

 

 

พนักงาน: คุณจริญญา สักครู่นะค่ะ 

 

 

 

 

 

 

มิล่า: พรุ่งนี้...พี่โทโมะ 

 

 

 

 

 

 

                          มิล่าที่เดินมาจะสั่งงานพนักงาน จู่ๆก็ตกใจที่เห็นโทโมะยืนอยู่

 

 

 

 

 

โทโมะ: มิล่า ! แก้วอยู่ไหน 

 

 

 

 

 

 

มิล่า: เอ่อคือ แก้ว แก้ว แก้วไม่ได้ที่นี้หรอกค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: อย่าโกหกพี่ได้มั้ย บอกมาเถอะว่าแก้วอยู่ไหน 

 

 

 

 

 

 

 

มิล่า: แก้ว เอ่อคือ 

 

 

 

 

 

                          แก้วเดินกลับมาจากเซเว่น ก็เห็นมิล่ายืนคุยอยู่กับผู้ชาย แต่ผู้ชายคนที่มิล่ายืนคุยอยู่ดูจากด้านหลังมันดูคุ้นๆ มิล่าเห็นแก้วยืนอยู่ เลยหันไปมองโทโมะเลยหันไปมองตาม เมื่อโทโมะหันไปมองหน้าแก้ว แก้วก็รีบวิ่งหนีเข้าไปด้านในรีสอร์ท แต่โทโมะเร็วกว่ารีบวิ่งตามไปจับตัวไว้ได้ทัน