[ Fanfic South Park ] Only You ใจดวงนี้มีแค่เธอ

เรื่องราวของคนสองคนที่อยู่ห่างไกล ด้วยภาระหน้าที่ของแต่ละคนมันต่างกัน ทำให้ไม่มีเวลาให้กันและกันมากมายอย่างเช่นเมื่อก่อน มันจะเกิดอะไรขึ้นกับระยะห่างของพวกเขาทั้งสองต่อไป 
 
Introduction
บทนำ
 
 
 
Creek
 
 
ในวันที่หิมะโปรยปรายลงมาสู่พื้นดินในเมืองเซาธ์ปาร์ค มีชายหญิงคู่หนึ่งยืนอยู่หน้าร้านทวีค บรา. สาวผมทองที่ถือแก้วกาแฟอยู่ในมือเอ่ยถามบางอย่างกับแฟนหนุ่ม
 
" คะ..เครก....นะ...นายจะไปจริงๆหรอ " ทวีคพูดด้วยน้ำเสียงที่สั่นเทา
 
“ ใช่ ขอโทษที่ไม่ได้บอกก่อนนะ...ที่รัก ” มือเย็นของชายหนุ่มโอบกอดทวีคเอาไว้เป็นเชิงปอบใจแฟนของตน
 
ทวีคร้องไห้ออกมาไม่มีท่าทีว่าจะหยุด ในอกแกร่ง มือสองข้างของทวีคกอดเครกไม่มีท่าทีว่าจะปล่อยออกจากร่างหนา
  
" อึก....นะ...นา..นายจะมีคนอื่นหรือเปล่า?..ฮือ.. " หลังจากที่เงียบไปนาน ทวีคเริ่มเป็นฝ่ายถามเครก ทั้งที่น้ำเสียงสั่นเทา เสียงสะอื้นปะปนกับเสียงหวานๆที่เอ่ยถามออกมา
 
" ไม่แน่นอน ฮันนี่ " เครกตอบกลับร่างบางที่เอ่ยถาม
 
ตอนนี้เป็นเวลาที่ดึกดื่นมากแล้ว แต่เพราะว่าทวีคไม่ยอมปล่อยให้เครกกลับบ้าน ตอนนี้เขาจึงยังอยู่กับทวีค นอนกอดทวีคอยู่บอนเตียงหญิงสาวผมทองที่เอาแต่ร้องไห้
 
 
Only You
 
 
 
Bunny
 
 
" เคนนี่ " เด็กหนุ่มในเสื้อฮู้ดสีส้มหันมามองทางต้นเสียง
 
" บัตเตอร์....ถูกพ่อตีมาอีกแล้วหรอ..เป็นอะไรรึเปล่า? ที่รัก " ร่างสูงของเคนนี่เอ่ยถามคนรักที่เดินมาหาตน อย่างกังวลใจ
 
" ฉันขอโทษนะ…เคนนี่ ฉันต้องย้ายไปอยู่ที่อื่นแล้ว " นับตั้งแต่คำพูดนั้นมันหลุดออกมาจากปากบางมันก็เริ่มมีแต่ความเงียบมาปกคลุม ณ บริเวณนั้นๆ
 
 
Only You
 
 
 
Style
 
 
" เราเลิกกันเถอะ..ไคล์ " แสตนเป็นฝ่ายที่ออกปากพูดมันขึ้นมา หลังจากที่เจ้าตัวพูดจบ เขาไม่คิดที่จะรอฟังคำตอบเลย
 
" ทำไมล่ะ....ทำไมถึงหมดรักกันก่อน " ไคล์ได้แต่ร้องไห้ออกมา เสียงสะอึกสะอื้นดังไปทั่วบริเวณแถวนั้น เสียงของสาวผมแดงไม่มีท่าทีว่าจะหยุด
 
 
Only You
 
 
 
kyman
 
 
" ถ้าแสตนเลือกที่จะทิ้งนายไปหาเวนดี้ก็ปล่อยไปเถอะ ร้องไห้ไปไม่ได้ช่วยให้แสตนกลับมาหรอกนะ " หญิงสาวผมแดงที่ใส่หมวกไหมพรมสีเขียวปิดหูเอาไว้เลือกที่จะนั่งฟังอยู่เงียบๆ
 
" หุบปากไปไอ้อ้วน อย่ามาใส่ใจเรื่องของคนอื่นเขาสิ "ไคล์พูดออกมาด้วยยน้ำเสียงติดรำคาญ น้ำใสยังคงรินไหลออกมาจากดวงตาสีสวย
 
" ฉันก็แค่เป็นห่วง " อีริกเลือกที่จะพูดมันออกมาแม้น้ำเสียงจะเบามากก็ตาม ก่อนที่จะได้ยิน หึ มาจากในลำคอของสาวร่างเล็กตรงหน้า
 
To Be Continued
 
สวัสดีนะ เราไม่รู้ว่าแต่งถูกใจใครรึเปล่า เพราะส่วนตัวเลยจะเป็นคนแต่งนิยายไม่ค่อยสนุกเท่าไรด้วย แต่จะพยายามปรับอารมณ์ให้เข้ากับสถานการณ์นะ ถ้าใครคิดว่าเราควรปรับปรุงตรงไหนก็เม้นได้นะ แล้วก็ตอนนี้เราคิดไรไม่ออกเลย เพราะปกติแต่งเรื่องราวสั้นๆแล้วก็ตัดจบ ส่วนใครอยากทักทายหรือพูดคุยกัน ทักมาได้เสมอเลยนะที่แฟนเพจ เราอยากคุยกับคนอ่านทุกคนนะว่าคิดยังไงกับนิยายของเรา อยากรู้ ถ้าว่างๆก็ทักมาได้นะ
 
 
"ขอบคุณที่เป็นกำลังใจให้นะ"
 
 
100% 
 
 
ขอบคุณที่ติดตามเรา 
 
เม้นให้ด้วยนะ