{ fic exo } Match | Chanbaek #แมทชบ

                                 
           " งั้นของขวัญ... "
 
          .
 
          .
 
          .
 
          .
 
          .
 
          " กูขอเป็นมึงแทนได้มั้ย "
 
          สิ้นเสียงชานยอลไม่รอคำตอบยื่นหน้าเข้าประกบกลีบปากบาง  ร่างสูงเม้มกลีบปากล่างของแบคฮยอนก่อนปลายลิ้นร้อนจะแทรกเข้าไปในในโพรงปาก  ลิ้นหนากวาดน้ำหวานอย่างชอบใจ โดยที่แบคฮยอนก็เปิดปากให้ชานยอลได้เก็บความหวานอย่างเต็มใจ  
 
          จากจูบที่อ่อนหวานกลายเป็นจูบที่เร่าร้อน  ไม่รู้ว่าเราทั้งสองจูบกันนานแค่ไหน  รู้แค่ว่าตอนนี้แผ่นหลังบางของแบคฮยอนได้แนบไปกับเตียงนุ่มแล้ว
 
          กลีบปากทั้งสองยังคงประกบจูบกันอยู่อย่างนั้นแทบจะเป็นเนื้อเดียวกัน  มือหนาที่ไม่อยู่นิ่งเริ่มลูบไล้ไปตามสะโพกมน  ทำเอาคนที่อยู่ใต้ร่างเผลอครางเสียงหวาน  ชานยอลยังคงลูบไล้ไปตามส่วนต่างๆตามร่างกาย  จนมาถึงอกบางมือหนาเคลื่อนไปนวดคลึงที่ยอดอกใต้ร่มผ้า
 
          " อ้ะ! " แบคฮยอนเผลอครางออกมาก  ก่อนที่ชานยอลจะเข้าครอบครองริมฝีอวบอิ่มอีกครั้ง
 
          " อืมมม แบคฮยอน " ชานยอลครางเสียงต่ำ  ทำเอาแบคฮยอนที่ได้ยินถึงกับใจเต้นแรง  
 
          มือสากที่ยังเอาแต่ลูบวนไปตามร่างกายอันน่าหลงไหลของแบคฮยอนก็เป็นอันต้องหยุด  เมื่อชานยอลนึกอะไรได้บางอย่าง
 
          " กูขอโทษ " ชานยอลว่าก่อนจะผละออกไป  ขายาวก้าวไปยังระเบียงข้างหน้าเพื่อสงบสติตัวเอง  
          
          ถ้าพูดถึงความต้องการในตอนนี้ชานยอลมีอยู่แล้ว  มากด้วย  แต่พอนึกถึงวันนั้นแล้วชานยอลก็ทำต่อไปไม่ได้
 
          วันที่แบคฮยอนบอกว่ากลัวเขา
 
          แบคฮยอนมองตามร่างสูงอย่างเข้าใจ  เขารู้ว่าตอนนี้ชานยอลกำลังคิดอะไรอยู่  ก็คงเป็นเรื่องของเขาวันนั้น  วันที่เขาบอกว่าเขากลัวชานยอล  
 
          แต่พอมาในวันนี้ทุกอย่างกลับไม่เหมือนกัน  สัมผัสที่อ่อนโยนที่ชานยอลมอบให้เขามันต่างกับครั้งก่อน
 
          แบคฮยอนนั่งมองสักพักก่อนจะตัดสินใจลุกไปหาร่างสูงที่หน้าระเบียง  แขนยาววาดกอดที่เอวกระสอบ  แนบใบหน้าลงแผ่นหลังกว้าง
 
          " กูขอโทษที่ทำแบบนี้อีก " ชานยอลว่าโดยที่ไม่หันไปมองหน้าร่างบาง
 
          " ชานยอล " เสียงใสเรียก  ก่อนที่ชานยอลจะตัดสินใจหันกลับมา
 
          " ไปนอนกันเถอะ " ร่างสูงคิดว่านี้คือทางที่ดีที่สุด
 
          " มันเจ็บมั้ย " แบคฮยอนไม่ได้ฟังที่ชานยอลบอก  กลับถามคำถามออกไปพร้อมกับสบเข้าไปในตาคู่นั้น
 
          " มันก็เจ็บ เพราะงั้นเราก็ไปนอนกันเถอะ " ยกยิ้มส่งให้ร่างบาง
 
          " แต่เราเชื่อใจชานยอลนะ " ชานยอลยิ้มเมื่อรู้ว่าแบคฮยอนต้องการบอกอะไรเขา 
 
          " ขอบใจ แต่มึงไม่จำเป็นต้องฝืน " เขารู้ว่าแบคฮยอนกลัว  ชานยอลก็กลัวเหมือนกัน
 
          กลัวทำแบคฮยอนเจ็บ
 
          " เราไม่ได้ฝืน เราเชื่อว่าชานยอลจะไม่ทำให้เราเจ็บ "
 
          " มึงแน่ใจหรอ "
 
          " เราแน่ใจ "
 
          " มึงไม่จำเป็นต้องฝืน "
 
          " เราเต็มใจ " ว่าจบแบคฮยอนเขย่งปลายเท้า  ยื่นหน้าเข้าไปจูบริมฝีปากหนาก่อน
 
          จูบที่ใสซื่อ  ไร้เดียงสา  ตามฉบับของแบคฮยอน  มันยังคงทำให้ชานยอลติดใจอยู่เสมอ
 
          ลิ้นเล็กไล่เลียไปตามโพรงปาก  ความไม่ประสีประสา ทำเอาชานยอลทนไม่ไหว  ต้องเปลี่ยนมาคุมเกมเอง
 
          หลังของแบคฮยอนกลับมาแนบกับเตียงนุ่มอีกครั้งพร้อมกับร่างสูงที่คร่อมร่างบางเอาไว้
 
          มือหนาไล่ลูบวนไปตามส่วนเว้าส่วนโค้ง  ก่อนจะค่อยๆถอดเสื้อออกจากลำตัวบาง  ตามด้วยเสื้อของเขา  แบคฮยอนมองตามการกระทำของชานยอลด้วยหัวใจที่สั่นไหว
 
          ชานยอลโน้มใบหน้าเข้าไปใกล้กับแบคฮยอนก่อนจะชิงความหอมจากแก้มใหญ่ฟอดใหญ่
 
          " อยากให้หยุดมั้ย " ชานยอลถามพร้อมเกลี่ยผมแบคฮยอนเล่น  เพราะถ้าไม่ถามตอนนี้เขากลัวว่าอารมณ์เขามันจะหยุดยาก
 
          " มะ ไม่ " ชั่งใจสักพักก่อนจะตัดสินใจตอบออกไป  ถึงแม้ว่าลึกๆแล้วยังกลัว  แต่แบคฮยอนก็ยังคงเชื่อใจชานยอล
 
          ร่างสูงได้ยินอย่างนั้นก็ก้มหน้าลงที่ซอกคอขาว  ลิ้นชื้นไล่เลียก่อนจะขบเม้มให้เกิดรอยแดง
 
          " อ้ะ! ชานยอล "
 
          " อืมมม " ชานยอลครางออกมาอย่างพอใจ
 
          ไล่จูบไปยังไหปลา้ราคู่สวยก่อนจะกดจูบที่อกบาง  ทำเอาแบคฮยอนขนลุกไปทั้งตัว
 
          " อ่าา..อะ.. " แบคฮยอนครางออกมาอย่างไม่ทันได้ตั้งตัวเมื่อชานยอลใช้ปากครอบยอกอกของเขา
 
          ลิ้นร้อนเลียวนที่ยอดอกจนเป็นตุ่มแข็ง  แบคฮยอนเผลอแอ่นอกรับสัมผัส
 
          ชานยอลผละออกก่อนจะเปลี่ยนเป้าหมายไปยังกลางลำตัวของแบคฮยอน  มือหนาเกี่ยวกางเกงพร้อมกับชั้นในตัวบางออกให้หลุดจากขาเรียว  แบคฮยอนหุบขาทันทีตามสัณชาตญาณ  ยกมือบางปิดส่วนนั้นเอาไว้  ทุกกการกระทำอยู่ในสายตาของชานยอล  มันทำให้เขาเอ็นดูแบคฮยอนมากขึ้นไปอีก
 
          " ไม่ต้องอาย " ว่าแล้วก็แกะมือบางออก  เผยให้เห็นแก่นกายเล็กตรงหน้า  แบคฮยอนหน้าแดงเมื่อชานยอลเอาแต่จ้องส่วนนั้นของเขา  
 
          ยกมือสากไปกุมที่แก่นกายเล็ก  ทำเอาแบคฮยอนตกใจ  ชานยอลค่อยจับแก่นกายรูดขึ้นรูดลงอย่างช้าๆ
 
          " อ๊ะ..อ่าาาส์..อะ " แบคฮยอนครางอย่างไม่เป็นภาษา  มือหนาของชานยอลก็ยิ่งรูดเร็วไปอีก  แบคฮยอนร้องครางลั่น  ยิ่งเป็นตัวปลุกอารมณ์ของชานยอลได้เป็นอย่างดี  ชานยอลรูดแก่นกายเล็กรัวๆก่อนที่น้ำขุ่นจะไหลออกมา  พร้อมกับแบคฮยอนที่กระตุกตัวสองสามครั้ง  ร่างบางหอบหายใจอย่างเหนื่อย
 
          ชานยอลมองภาพข้างหน้า  เขาคิดว่าตอนนี้แบคฮยอนเซ็กซี่ที่สุดแล้ว
 
           " มือเปื้อนหมดเลย " แบคฮยอนพูดติดหอบ  โดยที่เขาเองก็ยังเขินชานยอลอยู่
 
           " ไมเป็นไร " ว่าจบก็ดันร่างบางลงไปนอน  ก่อนจะยกขาเรียวทั้งสองข้างตั้ง  ชานยอลโน้มตัวลงไปจูบแบคฮยอน  เพื่อเปลี่ยนความสนใจ  เมื่อเขากำลังสอดนิ้วยาวเข้าไปเบิกทางช่องด้านหลังของแบคฮยอน
 
          " อ่า..เจ็บ" แบคฮยอนร้องขึ้นพร้อมกับน้ำใสที่คลอในตาหวาน
 
          " จะหยุดมั้ย " ชานยอลถามด้วยความเป็นห่วง  เพราะแค่นิ้วเดียวแบคฮยอนก็ร้องเจ็บแล้ว  ของเขาใหญ่กว่านี้หลายเท่า  แล้วแบบนี้แบคฮยอนจะทนได้รึป่าว
 
          " ไม่ เราเชื่อใจชานยอล " ร่างบางยืนยันคำเดิม  ก่อนจะรั้งคอแกร่งลงมาจูบ  ชานยอลเห็ยอย่างนั้นก็ค่อยๆสอดนิ้วเข้าไปใหม่  แบคฮยอนมีสะดุ้งตัวแต่ก็ไม่ได้ร้องออกมา  ร่างสูงจึงเพิ่มนิ้วเข้าไปจากสองเป็นสาม  ขยับเข้าออกอย่างช้าๆ ดูเหมือนว่าแบคฮยอนเริ่มจะปรับตัวได้  ชานยอลจึงถอนนิ้วออก
 
          มือหนาถอดกางเกงตัวเองออกเมื่อรู้สึกคับแน่นน่าอึดอัด  ควักแก่นกายขนาดใหญ่ของตนออกมารูดขึ้นรูดลงสองสามครั้งให้พร้อมก่อนจะไปจ่อที่ช่องทางด้านหลังที่เขาเบิกทางไว้ก่อนหน้านี้
 
          " อะ..อ๊ะ!..อ่าา " แบคฮยอนครางหวานออกมาเมื่อชานยอลใช้ส่วนหัวของแก่นกายลูบวนทางช่องหลังของเขา
         
          " จะเข้าไปแล้วนะ " ว่าจบชานยอลก็ค่อยๆดันส่วนหัวเข้าไป
 
          " อะ..อึก เจ็บ ชะ..ชานยอล เจ็บ " แบคฮยอนร้องออกมาพร้อมกับถดตัวหนี
 
          " ไม่เป็นไรๆ แค่นี้ก็เก่งแล้ว " ชานยอลเห็นแล้วก็สงสาร  ถึงแม้ว่าตอนนี้เขาจะมีความต้องการมากสักแค่ไหน  แต่ถ้าแบคฮยอนเจ็บเขาก็พร้อมที่จะหยุด
 
          " อึก..ไม่เป็นไร "
 
          " พอแล้วๆไม่ทำแล้ว " ชานยอลดึงร่างบางเข้ามาปลอบ  แม้ว่าตอนนี้เขาจะปวดหนึบกลางลำตัวมากแค่ไหน
 
          "..."
 
          "..."
 
          ทั้งสองเงียบมองหน้ากันอย่างสื่อความหมาย  ก่อนที่แบคฮยอนจะพยักหน้าให้ชานยอล
 
          " จะทำให้ดีที่สุดครับที่รัก "  ว่าจบก็จูบที่หน้าผากมน  ก่อนจะกดร่างบางลงไปแนบกับเตียงอีกครั้ง  พร้อมกับสอดแก่นกายเข้าไปใหม่
 
          " อึก..อ่าาส์..อ้ะ " 
 
          " อย่าเกร็งนะครับคนดี "
 
          แบคฮยอนทำตามอย่างว่าง่าย  จึงทำให้ชานยอลสอดแก่นกายเข้าไปได้ลึกกว่าเดิมจนมิด  ร่างสูงแช่แก่นกายไว้สักพัก  จากนั้นก็ค่อยๆเริ่มขยับสะโพก
 
          " อะ...อ่าา " ความรู้สึกและสัมผัสที่ชานยอลมอบให้ทำให้แบคฮยอนรู้สึกดีและเสียวซ่านในเวลาเดียวกัน  
 
          " อ่าา..อืมม แบคฮยอน " ช่องทางหลังของที่ตอดรับอย่างแน่นทำเอาชานยอลแทบคลั่ง
 
          " อ้ะ..อ่าส์..ชานยอล "
 
          เมื่อรู้สึกว่าแบคฮยอนปรับตัวได้แล้วชานยอลก็เร่งจังหวะเร็วกว่าเดิม
 
          " แบคฮยอน อ่าส์ " ชานยอลโน้มตัวลงไปจูบที่ปากอวบอิ่ม  แบคฮยอนยกมือคล้องคอชานยอลเอาไว้  ยิ่งทำให้แก่นกายมันเข้าไปลึกกว่าเดิม
 
          " อ่ะ..ชะ..ชานยอล "
 
          " ว่าไงครับ "
 
          " ตะ..ตรงนั้นมัน "
 
          เมื่อรู้จุดชานยอลก็ไม่รอช้า  เพิ่มแรงเข้าไปกระแทกโดนจุดมากขึ้น  ทำเอาแบคฮยอนครางระงมทั่วห้องกว้างก่อนจะกระตุกตัว  แล้วปลดปล่อยออกมากอีกครั้ง
 
          ชานยอลยังคงโถมแรงเข้าไปจนรู้สึกว่าใกล้จะถึงจุดหมาย  มือหนาจับที่เอวบางเอาไว้ก่อนจะกระแทกเข้าไปรัวๆ
 
          " กูรักมึงนะแบคฮยอน "
 
          " บะ..แบคก็รักชะ..ชานยอลเหมือนกัน อ่าส์ "
 
          และเราทั้งสองก็ถึงจุดหมายพร้อมกัน  น้ำขาวขุ่นไหลออกมาจากช่องทางหลังของแบคฮยอน  เสียงหอบของทั้งสองดังแข่งกันในห้องสี่เหลี่ยม  
 
          ชานยอลไล่จูบซับเหงื่อตามโครงหน้าหวาน  เราทั้งสองสบตากันอย่างมีความหมาย
 
          และบทรักของทั้งสองก็เริ่มขึ้นอีกครั้ง  อีกครั้ง  และอีกครั้ง...
 
 
 
 
 
          จบแล้วววว กลับไปเม้นท์ที่เด็กดีให้เค้าหน่อยน้าาา