Fic naruto ภาค พายุโลหิต

ริวโอซึ่งเป็นโต้โผใหญ่เริ่มอธิบายกติกา “เราจะมีฉลากที่เป็นตัวเลขทั้งหมดแปดอัน อีกหนึ่งเป็นฉลากคำว่าโชกุน ใครจับฉลากได้โชกุน ก็จะมีสิทธิ์สั่ง หมายเลขอื่นให้ทำอะไรก็ได้หรือจะถามอะไรก็ได้ เพราะคำสั่งโชกุน เป็นเด็ดขาด! จะเล่นกันไหม ฉลากมีครบคนพอดี แต่จะขาดไปคนหนึ่งนะ”
ซาอิรีบออกตัวทันทีเพราะขาเค้าโดนอิโนะและสามทหารแห่งเอโดะหนุนต่างหมอนเสียแล้ว”ผมขอไม่เล่นนะครับ”
สาวผมชมพูเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหม็นเบื่อ “ชิ่งหนีไม่ทันซะแล้ว”
ริวโอเขย่าฉลากทันที”พร้อมนะทุกคน”
ทุกคนจึงจับฉลากแล้วดูพร้อมกัน
หนุ่มตี๋ผิวเข้มยิ้มกว้าง”เย้!! อั๊วล่ายเป็งโชกุน”
ผู้เล่นคนอื่นๆก็ไม่ได้คิดอะไรมาก
ริวโอยิ้มชั่วร้ายก่อนจะเริ่มออกคำสั่ง “อั๊วขอสั่ง หมายเลข แปด จงตอบคำถามอั๊วตามจริงห้ามปิดปัง”
ซากุระหรือเบนิสะดุ้งโหยง ไม่รู้ว่าไอ้หน้าตี๋ผิวเข้มบ้าพลังคนนี้มันจะถามอะไร”
“คำถามที่อั๊วจะถามคือ ลื้อกับบันไซ อาบน้ำด้วยกันจนอายุเท่าไหร่”
พอจบคำถาม คนถูกคำถามประเคนหมัดใส่แก้มขวาในทันใด แต่ร่างของชายหนุ่มไม่ยักกระเด็น ทำเอาซาสึเกะตะลึง เพราะหมัดของหญิงสาวใส่พลังจักระเข้าไปด้วย ขนาดเจ้านารูโตะที่ว่าแน่ร่างมันยังกระเด็นไปไกลเป็นกิโล คนโดนต่อยนั้นเพียงเลือดกำเดาไหล
“คำถามมันจะ18+เกินไปแล้วนะย๊ะ!!”
ริวโอเอามือลูบแก้มข้างที่โดนต่อย“คำสั่งโชกุนถือเป็งเด็กขาดนะ ตอบเร็วๆ”
หญิงสาวตอบเสียงอ้อมแอ้ม “14”
งานนี้ทำเอาตะลึง ตอนแรกนึกว่าคำตอบจะแค่สี่ห้าขวบ มิน่าหญิงสาวถึงได้โกรธจนหน้าแดง
“อั๊วขอถามหมายเลขหก”
คาโอรุหรือบันไซสะดุ้งโหยง ริวโอแสยะยิ้ม “อั๊วขอถามว่า ขนาดหน้าอกของเบนิ เท่าไหร่!”
“เฮ้ย คำถามเมื่อกี๊ยัง18+ไม่พอเหรอ!.”หน้าของชายหนุ่มเริ่มแดงขึ้นเรื่อยๆ “ ขนาดมันก็เห็นๆอยู่ว่าคัพ A ไม่ก็ Bนั่นแหละ”
“ม่ายจิงอ่ะ พวกลื้อสองคนโกหก”
สองแฝดหัวชมพูพูดพร้อมกัน “พูดจริง”
“ไม่เชื่อ เพราะ...เพราะ ตอนที่ลื้อโดนฟันกลางหลัง อั๊วเห็นหน้าอกของอาเบนิแล้ว มันใหญ่กว่า B อีกนะ ใหญ่จะคัพDเชียวนะ”
บันไซพ่นลม อย่างไม่พอใจ “ไม่เชื่อก็ตามใจ”แต่ชายหนุ่มก็นึกย้อนไปตอนที่เค้าแบกคนที่เป็นเพื่อนที่เปรียบเสมือนฝาแฝดใส่หลังเมื่อครั้งที่เธอหมดแรงไม่สามารถเดินไปให้พวกหมอและพยาบาลรักษา เค้าจำได้ว่า ที่หลังของรู้ว่ามีอะไรนิ่มๆตึงอยู่ที่หลัง
หน้าขาวๆของชายหนุ่มผมชมพูก็พลันแดงก่ำจนหูแดง
ทำเอาคนอื่นมองอย่างจับผิด...มันคิดอะไรลามกๆอยู่สินะ...
หลังจากริวโอเล่นเป็นโชกุนก็สั่งคนอื่นให้ทำนู่นนี่นั่นไปตามประสา และที่แย่ที่สุดก็คือ ให้ซาสึเกะ ร้องเพลงทำเอาทุกคนอุดหูและริวโอต้องสั่งให้หยุดร้อง
“ลื้อนี่ไม่เคยร้องเพลงเลยรึ ไม่มีพื้นฐานเลยน่อ!”
 ซาสึเกะจำต้องข่มอารมณ์ไม่เถียงด้วยเพราะรู้ว่า พวกซามูไรที่มาจากตระกูลใหญ่ ย่อมต้องได้เรียนศิลปะแขนงต่างๆอย่างดนตรีและร้องเพลง ครั้งก่อนที่เค้าไปบ้านชิอินะ ได้ฟังคิซาชิเล่นซามิเซ็ง มันเพาะมาก...ลูกสาวตัวร้ายคงจะสกิวนี้มาจากพ่อแน่
สาวผมชมพูแสนรำคาญ “จะบ่นทำไม ก็นายเป็นคนสั่งนี่นา”
ริวโอมองหน้าสาวเจ้าอย่างเอาเรื่อง แต่คนถูกมองไม่กลัว “รอให้ถึงทีชั้นเถอะ เล่นให้หงายเลย”
งานนี้ทำเอาหนุ่มหน้าตี๋ผิวเข้มบ้าพลังหน้าซีดเพราะเพื่อนคนนี้มันร้ายกว่าที่เห็นภายนอก
และรอบต่อไปทำเอาริวโอหน้าซีดเพราะคนที่ได้เป็นโชกุน คือหญิงสาวผมชมพู
“คิก คิก คิกๆ ฮิๆ”เสียงหัวเราะจิตๆเริ่มมา ทำเอาโชกุนคนแรก กลืนน้ำลายลงคอลำบาก เพราะดันไปปลุกโหมดโหดของเพื่อนแล้ว “ขอสั่งให้หมายเลขห้า ปั่นจิ้งหลีด สามพันรอบ”
“โธ่ งะ ห๊า สามพัน ลื้อบ้าไปแล้วเรอะ”
ชิโอะที่รอบที่แล้วโดนคำสั่งให้ยืนกลับหัว จนกางเกงบ๊อกเซอร์โผล่ (โคตรอาย)อยู่นานห้านาทียิ้มยียวน “คำสั่งโชกุนถือเป็นเด็ดขาดนะ”
ริวโอจำใจต้องกัดฟันทำอย่างช่วยไม่ได้ เกือบชั่วโมงกว่าจะครบ ทำเอาริวโอที่แข็งแรงยิ่งกว่าม้ากว่าควาย ต้องอ้วกเอาของเก่าออกมา นั่งหน้าเขียวหน้าม่วง มาเล่นเกมส์ต่อ สำหรับคนอื่นโดนคำสั่งที่เล่นเอาขำๆเท่านั้น เช่นให้มิกิ ตบหัวเรม และให้เรมหนุ่มเจ้าสำอางอมนิ้วตัวเองห้านาที ชิโอะโดนสั่งให้ทำท่าหมาน้อย เรียกเสียงฮา อากิระโดนสั่งให้นั่งตักของบันไซทำเอาคนถูกนั่งตักโอดครวญเพราะตัวของเค้าเล็กกว่าอากิระมาก ส่วนบันไซหรือคาโอรุโดนสั่งให้นวลไหล่อากิระ และซาสึเกะโดนคำสั่งให้ใช้คาถาแปรงร่างเป็นตัวเองในแบบผู้หญิงเพราะอยากเห็น และเธอนารูโตะแปรงร่างเป็นผู้หญิงบ่อยๆจนเบื่อ แต่ก็ยอมรับว่าน่ารักดี ผลปรากฏว่า สาวผมพูชมเป๊าะ และแอบบ่นอย่างขำๆว่า น่ารักจนน่าอิจฉา
และคนต่อไปที่ได้เป็นโชกุนคือ ซาสึเกะ
งานนี้ทำเอาสาวผมชมพู แอบกลัวนิดๆว่าจะสั่งอะไรแผลงๆใส่
“ขอสั่งให้ หมายเลข ห้า นั่งตัก หมายเลข เจ็ด”
งานนี้ทำเอาคนที่ได้หมายเลขเจ็ดสะดุ้ง
...รอบที่แล้วก็โดนนั่งตัก จะแบบแล้วนะเว้ย...
มิกิกัดปากอย่างไม่พอใจที่ต้องไปนั่งตัก ชายหนุ่มที่หน้าเหมือนคนที่ชอบ แสบนักนะ!
สาวผมชมพูลอบถอนใจแต่ยังไม่จะหายใจได้เต็มปอด...
“หมายเลขหก”
สาวผมชมพูสะดุ้งเล็กน้อย
อุจิวะหนุ่มยิ้มนิดๆ“แปรงร่างเป็นน้องแมวแล้วมานั่งตักชั้น”
หญิงสาวใช้คาถาแปรงร่าง ร่างของเธอก็กลายเป็นแมวน้อยสีดำตาสีเขียว “เหมียว”
หญิงสาวในร่างแมวดำกระโดดขึ้นบนตักของหนุ่มตาสองสีทันที แรงที่เจ้าแมวแปลงทิ้งตัวลงมานั้นแรงพอสมควร
ซาสึเกะยิ้มได้ใจ “อย่าคืนร่างจนกว่าจะจบเกมส์”
เจ้าแมวดำครางต่ำด้วยน้ำเสียงขุ่นๆ แต่ร่างสูงก็ลูบหัวอย่างเอ็นดู
“แม๊ว!”เจ้าแมวดำกางเล็บจะข่วนมือแต่อีกฝ่าย หลบทัน
“หึ อย่าอารมณ์เสียน่า นี่แค่เกมส์”เค้าเกาคางเจ้าแมวน้อยจน เจ้าแมวดำครางอย่างพอใจ
และแล้วหมายเลขอื่นก็โดนสั่งกันไปตามระเบียบ
รอบต่อมา คราวนี้คนที่ได้เป็นโชกุน คือ มิกิ เธอมองไปที่เป้าหมาย คือเจ้าแมวแปลงสีดำ
“หมายเลขสอง”
งานนี้ทำเอาเจ้าแมวแปรงสะดุ้ง มองร่าบอบบางที่ได้เป็นโชกุนด้วยสายตาวาดระแวง
“มานั่งบนตักชั้น เดี๋ยวนี้”
เจ้าแมวดำถอนใจอย่างโล่งอก จึงเดินไปนั่งตักของคนสั่งแต่โดยดี พร้อมขดตัวเก็บแขนขา กะจะไม่ยุ่ง
“น่ารักจัง”เธออุ้มเจ้าแมวดำขึ้นมาหมายจะจุ๊บปาก”จุ๊บกันเถอะ”แต่ เจ้าแมวดำก็ใช้อุ้งเท้าแสนนุ่มนิ่มยันหน้าอีกฝ่ายเอาไว้โดยไม่กางเล็บใส่
“แม๊ว!หยุดเลย นี่มันนอกเหนือคำสั่งแล้ว”
หนุ่มหัวชมพูรีแก้สถานการณ์ “กฎของเกมส์ คำสั่งสามารถสั่งได้หนึ่งครั้งต่อคน นะครับ ถ้ามิกิจังเล่นนอกกติกา เห็นทีเกมส์คงจะต้องยกเลิก เกมส์นี้เราเล่นเพื่อความสนุกนะครับ”
หญิงสาวกัดฟันกรอด ก่อนจะแสยะยิ้ม “หมายเลขหนึ่ง”
เจ้าแมวดำเบิกตาโพลง มองตาของคนเป็นโชกุน
มิกิชะงักเล็กน้อยก่อนจะนิ่งราวกับหุ่น “ขอสั่งให้หมายเลขหนึ่ง ดื่มสาเกหนึ่งขวด”
คาโอรุดื่มสาเกรวดเดียวหมดขวด หญิงสาวค่อยๆสั่งหมายเลขอื่นไปเรื่อยๆ ทำเอาซาสึเกะแปลกใจ ที่มิกิเหมือนถูกสะกดจิตเพราะความโกรธเกรี้ยวที่เจ้าหล่อนมีหายไปราวกับไม่เกิดขึ้น
เกมส์ดำเนินต่อไปเรื่อยๆจนทุกคนได้เป็นโชกุนครบทุกคน และต่อด้วยแข่งกันดวลดื่มเหล้ากัน พอจบเกมส์เป็นเวลาเดียวกับที่เรือได้แล่นมาถึงฝั่ง เหล่าทหารเริ่มสร่างเมาก็พากันลากสังขารกลับบ้าน
ซากุระในตอนนี้ได้คืนร่างแล้ว เรี่ยวแรงที่มีก็ดูจะหมดไป จนญาติแฝดต้องพาแบกใส่หลังกลับบ้าน แต่ดูเหมือนว่าฝ่ายชายจะแบกพาเซไปเซมาจนเกือบกลิ้งด้วยฤทธิ์สุรา จนหญิงสาวต้องเป็นฝ่ายแบกใส่หลังเสียเอง
ซาอิ ซาสึเกะมองอย่างอึ้งผิดกับคนอื่นที่เฉยๆ เรมเอ่ยด้วยรอยยิ้มในขณะที่ตนแบกเพื่อนซี้หน้าตี๋ผิวเข้มที่ดวลเหล้าจนหมดสภาพ “ไม่ได้เห็นภาพนั้นนานแล้วนะ เมื่อก่อนเบนิคุงจะแบกบันไซคุงขึ้นหลังพากลับบ้านบ่อยมากเลยแหละครับ คิดถึงจังเลยน้า...”
สองพี่น้องที่พากันแบกใส่หลัง ท่ามกลางแสงจันทร์ส่องในยามค่ำ ซสึเกะอดไม่ได้ที่จะแอบตามไปเพราะห่วง กลัวจะไปสลบที่ข้างทาง
ระหว่างที่ลอบตามมา ก็พบว่าหญิงสาวไม่มีทีท่าว่าจะเมาเลย เธอเดินตรงทั้งๆที่แบกแฝดชายไว้บนหลัง ทำเอาเค้าแปลกใจเพราะเธอก็ดื่มเข้าไปตั้งหลายขวด แต่ไม่เมาสักนิด คอโคตรแข็งเลย เค้าจำได้ว่าในวัยเด็กตอนที่เค้ายังอยู่ในหมู่บ้านโคโนฮะ  ครั้งหนึ่งขณะที่เค้ากำลังมาปิกนิกที่ป่านอกหมู่บ้าน ซากุระเผลอดื่มเหล้าขนานหนึ่ง  ใบหน้าของเธอเริ่มแดงและเมาอาละวาด แต่แทนที่จะไล่กระทืบนารูโตะที่ชอบสร้างความรำคาญให้แก่เธอ เมื่อครั้งตอนที่ไม่เมา แต่คนโดนไล่กระทืบกลับเป็นตัวเค้าแทน มือ เท้า หมัดศอก ลูกถีบ ลูกเตะ เค้าโดนจนน่วม โดยที่อาจารย์คาคาชิก็ช่วยอะไรไม่ได้ นั่นทำให้เค้าต้องนอน โรง’บาลเป็นอาทิตย์ คนที่มาช่วยเค้านั้นคือพ่อของเธอ วันต่อมาตอนที่เธอมาเยี่ยมเค้า เธอก็ดันจำอะไรไม่ได้ เค้าก็ไม่กล้าพูดอะไร แต่ทำไมตอนนี้ เธอกลับดูเมาเหล้า ทั้งๆที่ดื่มเข้าไปมาก ดูท่าคอเธอจะแข็งมากและร่างกายเธอก็ยังแข็งแรง จนสามารถแบกผู้ชายใส่หลังได้
เมื่อเห็นว่าเธอาถึงบ้าน ทำไมถึงรู้ว่าที่เธอมาเป็นบ้านของเธอ เค้าจำคิโยโกะ น้องสาวของคิซาชิ พ่อของซากุระที่ออกมารับลูกชายและหลานสาวได้ ถึงจะดูต่างจากที่เคยเห็นในความทรงจำ เพราะอายุมากแต่เค้าก็ยังจำได้ และป้ายที่แขวนอยู่หน้าประตูบ้าน ที่เขียนว่า ฮารุโนะ เป็นสิ่งที่ยืนยันได้ เมื่อเห็นว่าเธอกลับถึงบ้านโดยปลอดภัยจึงกลับไปที่พักของตนบ้าง คืนนี้ช่างสนุกและยาวนาน จริงๆ