ไฟแค้นซ่อนรัก

 

 

 

 

                                          ฟางกำลังจะนอนแต่ป๊อบปี้มาเคาะเรียกฟางเลยออกมาเปิดประตูให้ 

 

 

 

ฟาง: มีอะไรชั้นจะนอนแล้ว

 

 

 

ป๊อบ: เอานมมาให้อ่ะ เห็นมีอยู่ในตู้เย็น เลยเอาใส่แก้วมาให้ 

 

 

 

 

                   ฟางเห็นสีหน้าป๊อบปี้ดูอ้อนวอนสุดๆฟางเลยรับมาดื่มจนหมด ป๊อบปี้รับแก้วกลับคืนมาแล้วยืนยิ้มไม่ไปไหน

 

 

 

ฟาง: ไปได้แล้ว ชั้นจะนอนแล้ว 

 

 

 

 

ป๊อบ: อืม พรุ่งนี้อยากกินอะไรมั้ย จะไปหาให้ 

 

 

 

ฟาง: ไม่อ่ะ 

 

 

 

ป๊อบ: งั้นพรุ่งนี้ชั้นขอทำอาหารให้เธอกินนะ 

 

 

 

ฟาง: จะกินได้เหรอ

 

 

 

ป๊อบ: ได้ดิ 

 

 

 

 

                             ฟางไม่ตอบอะไรแล้วปิดประตูเข้าห้องไปทันที

 

 

 

 

 

 

 

                เช้าวันรุ่งขึ้น

 

 

 

 

 

 

ฟาง: จะกินได้เหรอ คนแบบนายทำไรแบบนี้ได้ด้วยเหรอ

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: นี่ ลองกินก่อน แล้วจะรู้

 

 

 

 

 

ฟาง: อืม ลองดูก็ได้ 

 

 

 

 

 

 

 

                      ความสัมพันธ์ระหว่างฟางกับป๊อบปี้ก็ค่อยๆพัฒนาไปในทางที่ดีขึ้นเรื่อยๆ ฟางเองก็มีแอบแกล้งป๊อบปี้บ้างในบางที ส่วนป๊อบปี้ก็ได้แต่ยอม เพราะไม่คิดจะสู้อะไรฟางอีกแล้ว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: กลับเมืองไทยกันมั้ย

 

 

 

 

 

 

ฟาง: นายก็น่าจะรู้นะว่าชั้นมาอยู่ที่นี้เพราะอะไร 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ชั้นอยากให้เธอกลับไป ชั้นอยากทำบางสิ่งบางอย่างให้เธอ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ทำอะไร ? 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ถ้ากลับก็จะรู้เอง 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นไม่ไว้ใจนาย    

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปหมดแล้วจริงๆนะ ชั้นเปลี่ยนไปก็เพราะเธอกับลูก ตอนนี้ทุกอย่างมันเปลี่ยนไปหมดแล้ว 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นรู้ ทำไมนายต้องจริงจังขนาดนั้นเนี่ย ชั้นก็แค่ ยังไม่อยากกลับเฉยๆ 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: งั้นชั้นจะรอวันที่เธอพร้อมนะ