ไฟแค้นซ่อนรัก

 

 

 

 

 

 

                 ฟางขับรถมาที่คอนโดตามแผนที่ ที่ป๊อบปี้ส่งมาให้ เมื่อฟางเดินเข้ามาด้านในคอนโด กำลังจะโทรหาป๊อบปี้ ป๊อบปี้ก็เดินมากระซิบข้างหลัง

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ต้องโทรหรอก

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: นาย !!

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: มาเร็วดีหนิ

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: มีอะไรก็รีบๆพูดมา ชั้นจะได้รีบไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: กุญแจรถเธออยู่บนห้องชั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นจะรออยู่ตรงนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: นี่ เธอคิดว่าเธอเป็นคุณหนูเหรอ นึกจะสั่งให้ใคร เอาอะไรมาให้ตรงไหน ที่ไหนก็ได้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เปล่า ที่ชั้นไม่ขึ้นไป เพราะชั้นรู้ดี ว่าคนอย่างนาย มันเป็นคนประเภทไหน

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ตามใจนะ ถ้าเธอไม่ขึ้นไป ชั้นก็จะไม่เอาลงมาให้ ชั้นจะเอาไปให้ทีเดียวก็ตอนไปหา คุณเฟย์ ไปนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: นาย !!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                    ฟางไม่มีทางเลือกเลยเดินตามป๊อบปี้ไป และเมื่อเข้ามาในลิฟต์ ฟางก็เห็นป๊อบปี้ หยิบกุญแจรถออกมาจากกระเป๋า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: นายหลอก ชั้นทำไม

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ชั้นไปหลอกอะไรเธอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เอามา เอาคืนมา เดี๋ยวนี้เลยนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ให้ อยากได้ก็ตามมา

 

 

 

 

 

 

 

 

                      เมื่อลิฟต์เปิดป๊อบปี้ก็เดินออกไปทันที ฟางรีบตามไปจนถึงห้องของป๊อบปี้ ป๊อบปี้เข้ามาในห้องก็นั่งที่โซฟาแล้วเปิดโทรทัศน์เพื่อดูหนัง ฟางทนไม่ไหวเลยเดินไปถอดปลั๊กออก แล้วเดินมาหาป๊อบปี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ทำบ้าอะไร อีกห้ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: นายนั่นแหละทำบ้าอะไรอีก นายอย่ามาลีลา เอากุญแจรถชั้นคืนมาเดี๋ยวนี้

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ถ้าชั้นให้เธอ แล้วชั้นจะเอารถที่ไหนใช้ล่ะ อย่าใจร้ายกับผัวตัวเองหน่อยเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบปี้พูดแล้วดึงฟางลงมานั่งบนตัก แล้วกอดฟางไว้

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ปล่อยชั้นนะ !!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ปล่อย เข้าถ้ำเสือแล้ว คิดว่าจะออกไปได้ง่ายๆเหรอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: หึ เสือเหรอ นายมันไม่ใช่เสือ แต่นายมันซาตาน สัตว์ที่หลุดออกมาจากนรกตังหากล่ะ !!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ปากดีนักนะ เธอจำได้ม่ะ ว่าเวลาเธอปากดีกับชั้น เธอต้องโดนอะไร !!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: นายมันก็ดีใช้กำลังข่มเหงคนอื่น

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เธอคิดว่าชั้าพิศวาสเธอมากนักเหรอ จะว่าไป เธอกับน้องสาวเธอ มันดูแตกต่างกันมากเลยนะ น้องเธอออกจะน่ารักเรียบร้อย ซึ่งมันต่างกับคนอย่างเธอ ที่จืดชืด เฉยชา หยาบกระด้าง ไม่มีอะไรดีเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นขอร้อง อย่ายุ่งกับเฟย์ได้มั้ย

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เธอขอร้องชั้นเหรอ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นขอนะ เฟย์ไม่รู้เรื่องอะไรด้วย ถ้านายจะแก้แค้น ก็ลงที่ชั้น อย่าทำยุ่งกับน้องกับพ่อชั้นเลยนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไปได้ล่ะ ชั้นจะอาบน้ำนอนล่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ทำไมอ่ะ ทำไมนายถึงไม่เหตุผล ไม่นึกถึงความถูกต้องบ้าง นายจะจงเกลียดจงชังพ่อชั้น ทำไมนักหนา แล้วอีกอย่าง พ่อกับแม่นายก็เสียไปตั้งนานแล้ว น้องชายนายยังไม่คิดไม่แบบเลย ทำไมห้ะ ทำไม !!

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ในขณะที่เธอ พ่อเธอ ครอบครัวเธอ อยู่สุขสบาย มีความสุข บนความทุกข์ของเด็กผู้ชายสองคน กับคนแก่หนึ่งคนที่ต้องสูญเสียลูกไป เธอคิดว่าเค้าจะนั่งดีใจ จะนั่งขอบคุณพวกชั่วๆที่ทำลายครอบครัวเค้ารึไงห้ะ !!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ต้องให้พ่อชั้นตายก่อนรึไง นายถึงจะพอใจ

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ก็ไม่แน่นะ ความตาย แลกกับ ความตาย หลังจากพ่อกับแม่ชั้นตาย พ่อเธอมันไม่ได้หยุดอยู่แค่นั้น มันคิดจะฆ่าชั้นกับน้องของชั้นด้วย รู้เอาไว้ซะ พ่อที่ต่อหน้า แสร้งทำดีกับลูก เป็นพ่อเด่น เป็นเศรษฐีระดับต้น เป็นคนใจบุญ ช่วยเหลือสังคม ช่วยเหลือเพื่อนมนุษย์ ทุกอย่างมันก็แค่สร้างภาพเป็นคนดี พ่อเธอมันเลวยิ่งกว่า...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

               ฟางทนไม่ไหวตบหน้าป๊อบปี้ แล้วร้องไห้ออกมา

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ถ้านายจะฆ่าพ่อชั้น นายก็ฆ่าชั้นก่อนล่ะกัน เพราะชั้นจะไม่มีวันให้นายทำอะไรพ่อชั้นเด็ดขาด ถึงแม้เรื่องทุกอย่างจะจริงหรือไม่จริง ชั้นก็ไม่ยอมให้คนเลวๆแบบนาย มาทำลายครอบครัวชั้นแน่ !

 

 

 

 

 

 

 

 

   

               ฟางพูดจบก็รีบเดินออกไปจากห้องทันที. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: ไม่รู้ว่าพี่เราจะกลับมากินขนมรึเปล่านะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: น่าจะกลับมาทันนะค่ะ เดี๋ยวเฟย์ลองโทรหาพี่ฟางดูดีกว่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: เอ้า พี่เรามาพอดีเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: เฟย์กำลังจะโทรหาพอดีเลย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พ่อค่ะ ฟางมีเรื่องอยากคุยกับพ่อค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: เรื่องอะไรเหรอลูก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: เฟย์ พี่ขอคุยกับพ่อสองคนนะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: ค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พ่อค่ะ ฟางมีเรื่องอยากถาม พ่อรู้จักคนที่ชื่อ ภาคภูมิกับ ภัทศนีย์ จิระคุณ รึเปล่าค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: !!!!!!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                ฟางแทบไม่อยากจะเชื่อสายตาตัวเอง พ่อของเค้านิ่งไปแล้วมีท่าทางตกใจที่ได้ยินชื่อของสองคนนี้

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พ่อทำอะไรพวกเค้าค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: ฟางเอาอะไรมาพูด พ่อจะไปรู้จักได้ไง ใครกัน ภาคภูมิ ภัทศนีย์ พ่อไม่รู้จักหรอก

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: พ่อบอกความจริงฟางมาเถอะนะค่ะ ฟางขอร้อง

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: ฟางเลิกพูดจาเหลวไหลได้แล้วนะ พ่อบอกว่าไม่รู้จักก็คือไม่รู้จัก !!!