เเล้วเราจะได้รักกันไหม ?

 
 
 
 
 
                         1 ปีต่อมา 
 
 
 
                       วันนี้เป็นวันหมั้นของ โทโมะเเละฟาง ทั้งสองยืนหน้าประตูตอนรับเเขกผู้มีเกียติที่มาในงานราวๆไม่ต่ำกว่า 300 คน มีทั้งญาติผู้ใหญ่ของทั้งฝ่ายหญิงเเละฝ่ายชาย ถึงบอกว่าจัดงานเล็กๆก็เถอะเเต่คนรู้จัก คนสนิท เพื่อนฝ่ายพ่อเเม่ของฝ่ายชายหญิงก็มาก เพราะเธอเเละเขาต่างเป็นที่รู้จักขอคนใหญ่คนโต ก็เเหม่..ลูกประทานบริษัทอันดับหนึ่งของประทเทศ เเละลูกของร้านเเบร์นเสื้อผ้าที่ดัง เเละเเพง!ที่สุด เเต่งงานกันใครๆก็อยากมาร่วมยินดี 
 
 
 
 
                       'ฟาง' เธอห่างกับป๊อปปี้ได้ 1 ปีเต็มๆ เธอไม่รู้หรอกนะว่าเขากลับมาเขาจะเสียใจเเค่ไหน ? เเต่เธอไม่สนหรอก เธอเลือกคนที่เธอรัก.. 
 
 
                       พิธีดำเนินการมาเรื่อยๆจนถึงช่วงสำคัญ คือฟางต้องส่วมเเหวนให้โทโมะ เเละโทโมะกส่วมเเหวนให้ฟังเช่นกัน 
 
 
 
               *ด้านป๊อปปนี้เเก้ว* 
 
 
                "โอ้ยย พี่ป็อปป ใจเย็นๆเด่เเก้วตาดวงใจพี่ไม่หนีไปไหนหรอก" น้องสาวของเขา'เเก้ว'โวยวายเมื่อพี่ชายสุดที่รักรีบลากเธอออกจากเรื่องมาที่รถ ที่ป๊าม๊าจัดไว้ให้มารับ 
 
 
 
 
                 " บ่นมากน่า พี่คิดถึงฟางใจจะขาดละะะไม่ได้เจอกัดนานคงสวยขึ้นเเน่ๆเลย>< ลุงครับ ไปบ้านนีระสิงห์ด่วนๆเลยครับ " เขาหันมาพูดกับน้องจบเขาก็หันมาพูดกับคนขับรถให้ไปที่บ้านฟาง.. 
 
 
 
                  " เด่วนะ! พี่ป๊อปป กลับมาจากอังกฤษทั้งทีไม่ไปหาป๊าม๊าก่อนหรอ " เธอไม่คิดว่าพี่ชายของเธอจะหลงคนที่ชื่อว่าฟางมากขนานนั้น จนไม่กลับไปไหว้พ่อเเม่ก่อน เธอเคยเห็นรูปของฟางบ่อยครั้งเพราะพี่ชายตัวดีเอามาอวดบ่อยๆว่าเเฟนเขาสวย จนเขารีบเรียนจบกลับมาหาเธอ
 
 
                  ตอนเเรกเธอไม่อยากกลับไทยหรอกนะ เเต่คนที่คุณก็รู้ว่าใครลากเธอมา เเละอางว่าวันนี้จะกลับไปขอฟางเเต่งงานเเละเดือนหน้ายังไงเขาก็ต้องเเต่งงานกับฟาง เเละฉันเป็นน้องต้องมาร่วมพิธี 'พี่พี่ชานชั้นมั้นหน้าาาามากว่าเธอจะเเต่งกับเขา'
 
 
 
                 " เด่วค่อยกลับไงง ชั้ลโทรไปบอกเเล้วว่าจะจะไปรับลูกสะใภ้มาให้ดูตัวว><" เขาพูดใจเขิลไป มือของเขากำกล่องกัมยีสีน้ำเงินไว้เเน่น จนมาถึงบ้านของฟาง.. 
 
 
 
                 " เขามีงานไรหรือป่าวพี่ป๊อป รถเเน่นเชียว " เธอพูดเมื่อเห็นรถหลายร้อยคัดจอดล้นออกมาจากบ้านหลังใหญ่ 
 
 
 
                 " วันนี้วันเกิดฟาง ฟางคงจะจัดงานวันเกิดละมั้ง "ป๊อปปี้พูด
 
 
 
               " อ่อออ ! ไม่น่าละ ถึงจะมาวันนี้เอาให้ได้ " เธอหรี่ตามองพี่ชายอย่างเจ้าเล่ 
 
 
 
                " เออน่า " ป๊อปปพูดเเล้วเกาหัวเพราะความลับเเตก ใช่เขาตั้งใจมาขอเธอเเต่งงานในวันเกิดของเธอ
 
 
 
                รถของป๊อปปี้เเละเเก้วเคลื่นตัวไปยังหน้าคฤหาดหลังใหญ่ มีพรมเเดงปูออกมาให้คนที่ลงจากรถเดิน เขาเปิดประตูลงมาอย่างสง่า เขาใส่ชุดสูตสีดำเเละรองเท้าหนัง มีดอกไม้ที่เขาถือ มีเเหวนที่อยู่ในกระเป่า เขาสวมเเว่นดำลงมาก่ะเซอไพร์เธอถ้าเธอจำเขาไม่ได้ก็ดีไป เเต่รวมๆเเล้วเขาดูเท่มาก 
 
 
 
                 นักข่าวที่อยู่หน้าประตูงานเริ่มรุมเข้ามาหาเขา เพราะไม่คิดว่าเขาจะมางานนี้ละมั้ง... 
 
 
 
                " คุณป๊อปปี้ใช่มั้ยคะะ  คุณบินกลับจากอังกฤษเพื่อมาร่วมงานนี้เลยใช่มั้ยคะ"
 
 
 
               " เอ่อ..ครับ ^^ " เขาไม่เเปลกใจหรอกว่าทำไมถึงมีนักข่าวมารายล้อมเขา ก็เขาเป็นถึงลูกชายของเจ้าของร้านเพชธที่กำลังมีสาขาขยายไปทั่วโลก กับหน้าตาที่ดูหล่อของเขาทำให้เขาดังมากในประเทศไทย 
 
 
 
                " รู้สึกยังไงบ้างคะ ที่มาร่วมงานหมั้นของเพื่อนสนิทของตัวเองกับเเฟนเก่าเเบบนี้คะ " นักข่าวถาม 
 
 
 
                 
                " พวกคุณพูดว่าอะไรนะ " เเก้วที่ส่วมเเว่นดำลงมาจากรถก็มาได้ยินทันที นี้บ้านฟางเเฟนพี่ป๊อป? หวังจะไม่ใช่อย่างที่เราคิดนะ.. 
 
 
 
                 ไม่ทันที่นักข่าวจะตอบ ป๊อปปี้ก็รีบเเหวกวงล้อมออกมาทันที เเฟนเก่างั้นหรอ ? มีมีนะเเฟนเก่าที่อยู่บ้านหลังนี้ มีเเต่เเฟนคนปัจจุบันต่างหาก 
 
 
                  เขาเดินเข้าไปเปิดประตูห้องโถ่งใหญ่ที่จัดงาน ถึงคนดูเเลประตูบอกว่าให้เเค่คนสนิทเท่านั้นที่เข้าไป เขาก็ไม่สน เดินดุมๆเขาไปในห้องนั้น.. 
 
                 
 
 
                ประตูใหญ่ของห้องโถมเป็นออก พร้อมกับป๊อปปี้ที่ยืนอยู่ระหว่างประตูทั้งสองด้าน 
 
 
 
                เขามาทันเวลาพอดี เขาเห็นเพื่อนของเขาบรรจงใส่เเหวนทีี่นิ้วนางด้านซ้ายของฟางเเต่ไม่ทันใส่ได้เต็มนิ้ว ทุกคนในงานรวมทั้งโทโมะเเละฟางหันไปมองที่หน้าประตูเพราะเเสงที่เเสบตานั้นอย่างชั่งใจ.. 'ใครกันนะที่เข้ามาทำลายพิธี '
 
 
 
             ป๊อปปี้ยืนนิ่งอยู่ที่หน้าประตูที่เปิดออก น้ำตาของเขาเอ่อล้นไหลออกมากจากเเว่นสีดำ เขาถอดมันออกดูชัดๆว่านั้นคือ.. 'ฟางกับโทโมะจริงๆใช่มั้ย'
 
 
 
              "ป๊อปปี้!" ฟางเเละโทโมะพุดออกมาพร้อมกัน เธอเเละเขารีบยืนขึ้น เเหวนที่นิ้วนางของฟางยังสวมไม่ทันเส็ดทำให้มันหล่นลงพื้น เเต่โทโมะกับฟางไม่สนใจมันอีกต่อไปเเล้ว 
 
 
              " ทำไมมึงทำเเบบนี้ได้ไงว่ะ ทำไมม ทำไม ทำไมม !! " ป๊อปปนี้ทิ้งดอกไม้ เเล้วตรงดิ่งเข้าไปต่อยโทโมะล้มลงกับพื้น ฟางรีบประคองโทโมะขึ้นมานั่ง เเต่ป๊อปปี้กระชากโทโมะขึ้นมาต่อยอีกไม่ยั่ง 
 
 
                " พี่ป๊อป !! " เเก้ว ที่พึ่งเข้ามาเห็นเหตุการณ์ก็ถึงกับงงๆในสิ่งที่เกิดขึ้น เเต่ก็เดาได้ไม่ยากเพราะคนที่ชุดหมั้นนั้น คือ 'ฟาง'นักข่าววจากที่อยู่ด้านนอก รีบตรงดิ่งเข้ามาเก็บรูปเพื่อทำข่าว 
 
 
 
                 " พี่ป๊อปป หยุดด หยุดด บอกให้หยุด " เธอรีบวิ่งไปห้าม เเขกในงานบ้างส่วนก็รีบออกไปด้านนอกเพราะกลัวโดนลูกหลง บอดี้กาดรีบเข้าไปล็อกตัวป๊อปปี้ที่กำลังบ้าคลั่งง 
 
 
 
                 " ปล่อยกู !!! กูจะฆ่ามันให้ตายย " ป๊อปปี้ทั้งร้องไห้ เสียใจ ทั้งโกรธ ยิ่งฟางมองหน้าเขาเหมือนเขาเป็นตัวอะไร เเล้วควงโทโมะเเสดงความเป็นเจ้าของอย่างเด่นชัดมันยิ่งทำให้ใจเขาสลาย เขาทรุดตัวลงไปอย่างหมดเรียวเเรง เเก้วตกใจมากเพราะโทโมะไม่เคยเปนเเบบนี้มาก่อน 
 
 
                  " พี่ป๊อปป " เเก้วเข้าไปนั่งลงเเล้วส่วมกอดป๊อปปี้จากด้านข้างอย่าปรอบโยน "ไม่เป็นไรนะ ไม่เป็นไร " เธอเริ่มน้ำตาคลอด้วยความสงสารพี่ของตน เเละเเค้นในสิ่งที่ฟางเเละโทโมะทำกับพี่ของเธอ
 
 
                  " ฟางทำไมทำเเบบนี้ เรายังไม่เลิกกันนะฟาง ทำไมฟางถึงหมั้นกับไอ้โทโมะ" ป๊อปพูดเสียงเเทบไม่มี เเต่ ณ. ที่ตรงนั้นมันเงียบจนได้ยิน 
 
 
 
                    " ป๊อปป ฟะ ฟาง ขอโทษ ฟางไม่ได้รักป๊อป " เธอเริ่มน้ำตาคลออย่างรู้สึกผิด ป๊อปปี้ดีกับเธอมาก เเต่จะให้ทำยังไง 'ในเมื่อจะดีให้ตาย ก็ไม่ได้เเปลว่าได้เป็นคนที่ใช่ของเธอ'
 
 
 
                     " เพราะไอ้โมะใช่มั้ยยย เพราะมันใช่มั้ย " ป๊อปปี้พุงมากระชากคอเสื้อโทโมะอีกครั้ง เเต่บอดี้กาดก็เข้ามาดึงตัวไว้ "มึงเเย่งฟางงไปจากกู ตอนที่กูไม่อยู่มึงก็ใช่โอกาศนี้ทำให้ฟางหลงมึง เเละรักมึง ทำไมมึงทำเเบบนี้ !! "
 
 
                      " ผิดเเล้ว มึงเข้าใจผิดเเล้วไอ้ป๊อป กูกับฟางรักกันมาก่อนที่มึงจะคบก่ะฟางซะอีก " โทโมะพูด
 
 
 
 
------------------------------------------------------------
เเค่นี้ก่อนน่าา เด่วมาอัพพเพิ่มอีกก