ผู้ติดตามที่รัก

   หลังจากที่อธิบายเหตุการณ์ให้ประธานและครอบครัวของป๊อปปี้ให้ฟังทั้งหมดก็รีบมาขอโทษขอโพยเจ้าหญิงเป็นยกใหญ่ ถึงขั้นจะให้ป๊อปปี้ลาออกจากวงการ แต่เจ้าหญิงห้ามไว้เพราะป๊อปปี้กำลังมีอนาคตและกำลังเรียนอยู่ ที่ให้ไปเป็นผู้ติดตามเพราะลงโทษเท่านั้น ทางประธานก็ได้จัดการทำงานแถลงข่าวการดรอปเรียนและลาพักหยุดงานจากป๊อปปี้อย่างไม่มีกำหนด โดยให้เหตุผลว่าป๊อปปี้ป่วยและต้องได้เข้ารับการรักษาที่อเมริกา
        
    หลังจากเคลียร์เรื่องราวทั้งหมดลงแล้ว ป๊อปปี้ได้ย้ายข้าวของเข้ามาอยู่ในคฤหาสน์ซึ่งเป็นที่อยู่อาศัยของฟางตอนอยู่เมืองไทย

    ''ภานุ''ฟางเดินเข้ามาเรียกป๊อปปี้ที่กำลังจัดของอยู่ในห้องของตนเอง
    ''ครับ คุณฟาง''ป๊อปปี้วางของแล้วรีบหันมาโค้งให้ฟาง
    ''ทำไมต้องโค้งให้เราด้วยล่ะ ดูแล้วอายุก็รุ่นราวคราวเดียวกัน เรียกเราว่าฟางเฉยๆก็ได้นะ กันเองเถอะ''ฟางพูดแล้วเดินดูรอบห้อง
    ''จะดีเหรอฟาง''ป๊อปปี้ที่ยืนนิ่งอยู่พูดแหย่ทำเอาฟางหันควับ
    ''เธอนี่ว่านอนสอนง่ายดีนะ บอกให้พูดอะไรก็พูด''ฟางจ้องป๊อปปี้แล้วยกยิ้ม
    ''แล้วจะให้พูดอะไรอีกดีครับ''ป๊อปปี้ถามตอบ
    ''ฟางสวย''ฟางพูดแล้วทำท่าทางแอ๊บแบ๊ว ป๊อปปี้ขำแล้วเลียนแบบท่าทางฟาง
    ''เธอล้อเลียนเราเหรอภานุ''ฟางพูด
    ''เธอล้อเลียนเราเหรอภานุ''ป๊อปพูดตาม
    ''เราไม่ได้ให้พูดตาม''ฟางหันไปมองค้อน
    ''เราไม่ได้ให้พูดตาม''ป๊อปปี้ยังคงแกล้งแหย่ฟางต่อไป
    ''นี่! ภานุ อย่ากวนเรานะ ไม่งั้นเราจะตบ''ฟางแกล้งอารมณ์เสีย
    ''นี่! ธนันต์ธร อย่ากวนเรานะ ไม่งั้นเราจะจูบ''ป๊อปปี้ยังแหย่อยู่
    ''ชักจะลามปามแล้วนะ อยากให้เราแจ้งตำรวจมั้ย''ฟางแกล้งขู่
    ''เอ้ยๆ ขอโทษครับ ผมแค่อยากแหย่คุณฟางเล่นเฉยๆ''ป๊อปปี้จ๋อยหลังจากฟางขู่ ฟางเดินเข้าไปใกล้ๆแล้วจ้องหน้าป๊อปปี้ ทำเอาป๊อปปี้ชะงัก
    ''ไม่เป็นไร เราชอบ แหย่เราอีกนะ คนขี้แกล้ง''ฟางยิ้มแล้วจิ้มแก้มป๊อปปี้
    ''เราเรียกว่าป๊อปเฉยๆได้มั้ย''ฟางยังจิ้มแก้มป๊อปปี้อยู่
    ''อะ..เอ่อ ได้สิครับ แต่ว่าคุณฟางทำแบบนี้กับผมจะดีเหรอครับ''ป๊อปถามพลางมองมือเล็กๆที่เล่นแก้มตัวเองอยู่
    ''เราบอกให้กันเอง เรียกเราว่าฟางและแทนตัวเองว่าเราหรือจะแทนว่าป๊อปก็ได้ นี่คือคำสั่ง''ฟางถอนมือออกจากแก้มป๊อปปี้
    ''อ่ะๆก็ได้ เดี๋ยวคนมาเห็นก็เข้าใจผิดหรอกฟาง''ป๊อปปี้พูดด้วยเสียงเนือยๆ
    ''อะไร ทำไมทำเสียงรำคาญเราแบบนั้น กลัวแฟนมาเห็นเหรอ''ฟางแกล้งถามเสียงเศร้า
    ''เปล่าครับ เดี๋ยวคนอื่นจะมองคุณฟาง เอ๊ย ฟางไม่ดีนะ''ป๊อปปี้รีบตอบ
    ''เป็นห่วงเราเหรอ''ฟางยื่นหน้าเข้าไปใกล้ทำให้ใจของอีกคนเต้นไม่เป็นจังหวะ
    ''ป๊อปเป็นผู้ติดตามฟางป๊อปก็เป็นห่วงฟางสิ''ป๊อปปี้ทำใจดีสู้เสือยื่นหน้าเข้าไปใกล้ฟางเหมือนกัน ฟางเริ่มที่จะหน้าแดงผลักป๊อปปี้ออก
    ''ถ้าเห็นว่าติดตามคนอื่นเราจะจับเธอโยนลงบ่อจระเข้ซะ เราขอตัว เชิญจัดห้องต่อ''ฟางรีบวิ่งออกไปข้างนอกพร้อมกับจับที่ตรงที่หน้าอกตัวเอง
    ''บ้าหน่า ทำไมเต้นรัวขนาดนี้เนี่ยหน้าแดงหมดแล้ว เราเป็นอะไรบ้าจริง''ฟางพึมพำกับตัวเองแล้ววิ่งเข้าห้องไป

    หลังจากป๊อปปี้จัดห้องเสร็จก็ล้มตัวลงตรงที่นอนตัวเอง ป๊อปปี้หวนนึกถึงภาพที่ฟางยื่นหน้าเข้าไปใกล้และเขาก็ยื่นหน้าเข้าไปใกล้ตอบทำให้ยิ่งใกล้กันไปอีกแล้วยิ้ม

    ''น่ารักแหะ''ป๊อปปี้พูดออกมาอย่างลืมตัว
    ''เฮ้ย บ้าหน่า นั่นเจ้าหญิงนะโว้ยยย''ป๊อปปี้รีบเตือนสติตัวเอง แล้วหันไปมองโทรศัพท์ก็นึกถึงพิม
    ''โทรหาพิมดีมั้ยนะ''ป๊อปปี้พูดแล้วกดโทรหาพิมก่อนจะมีเสียงผู้หญิงใสๆรับสาย
    ''สวัสดีค่ะ ผู้จัดการน้องพิมนะคะ น้องพิมถ่ายละครอยู่''ผู้จัดการกล่าว
    ''อ๋อๆ ไม่เป็นไรครับ สวัสดีครับ''ป๊อปปี้รีบกดตัดสายทันที พลางคิดในใจว่าจะทำยังไงดี เขาเริ่มรู้ตัวว่าหมดรักพิมไปตั้งนานแล้ว

-----------------------------------------------

ตอนหน้าจะเริ่มมีตัวละครเข้ามาเกี่ยวข้องแล้ว หึหึ