{Fic Naruto} Behind The Scene Konoha Love Story

          ภารกิจการคุ้มกันนักธุรกิจค้าเพชรนั้นผ่านพ้นไปได้ด้วยดี ตอนนี้คาคาชิจึงเช็คของในกระเป๋าสัมภาระพร้อมเตรียมตัวเดินทางกลับไปยังโคโนฮะแต่เขาก็เพิ่งจะฉุกคิดถึงเรื่องยุ่งยากที่กำลังจะเกิดขึ้นเมื่อจัดการกระเป๋าเสร็จ

“ลืมไปเลยแฮะว่ายังกลับโคโนฮะไม่ได้…” เขาพูดพลางถอนหายใจเพราะคิดไปถึงเรื่องไม้กันหมาทีไรก็อดที่จะเซ็งกับมันไม่ได้ทุกที

          การเดินทางไปร่วมงานวันเกิดของผู้นำตระกูลโยชิดะอย่างเรียวอิจิเริ่มขึ้นแทบจะทันทีเมื่ออายากะตะโกนเรียกคาคาชิอยู่หน้าห้องรับรองแขกที่อยู่อีกด้านของตึก

          ตั้งแต่ออกจากที่พักเจ้าหล่อนก็เอาแต่เงียบตลอดทางจึงทำให้เพื่อนร่วมงานอย่างเขาอดที่จะแอบชำเลืองมองไม่ได้ สุดท้ายก็พบว่าที่เจ้าหล่อนเอาแต่เงียบอยู่แบบนั้นเป็นเพราะว่ากำลังใช้ความคิดอย่างหนักหน่วง เขาได้ยินเสียงถอนหายใจหลาย ๆ ครั้งจากคนที่กำลังวิ่งนำอยู่ข้างหน้า ‘ยายนี่ต้องกำลังคิดแผนพิสดารอยู่แน่ ๆ เลยให้ตายสิ’ เขาคิดในใจก่อนที่จะเร่งสปีดความเร็วให้ทันกับคนที่วิ่งกระโดดนำอยู่

          และแล้วคาคาชิก็ต้องพบว่าลางสังหรณ์ของเขานั้นเป็นจริงเพราะแผนที่เขาได้ยินจากอายากะนั้น  แทบจะทำให้เขาล้มลงไปกองกับพื้นเลยทีเดียว เมื่อตะกี้เจ้าหล่อนเพิ่งจะบอกเขาหยก ๆ ว่าให้เขาปลอมตัวเป็นหล่อนและหล่อนจะปลอมตัวเป็นเขาเพราะกลัวว่าเขาจะแสดงได้ไม่สมจริง

“เฮ้อ…ไม่น่าตกปากรับคำ ไอ้เราก็กะว่าจะแก้เผ็ดซะหน่อยแต่สุดท้ายกรรมก็ดันตกมาอยู่ที่เราจนได้” เขาถอนหายใจยาวพร้อมกับพึมพำกับตัวเองขณะที่รื้อข้าวของในกระเป๋าออกมา

“เฮ้ตาแก่ลามกเสร็จรึยัง? ชักช้าอยู่ได้เร็ว ๆ หน่อยสิอีกครึ่งชั่วโมงงานจะเริ่มแล้วนะ” เสียงตะโกนอยู่นอกห้องทำให้คาคาชิต้องรีบเปิดประตูออกมาดู

สภาพของอายากะทำคาคาชิตกใจอยู่ไม่น้อย เนี่ยนะชุดที่เจ้าหล่อนจะใส่ไปร่วมงานวันเกิดน่ะ

“ไม่ต้องมองตั้งแต่หัวจรดเท้าขนาดนั้นหรอกย่ะคนอย่างฟูจิวาระ อายากะไม่มีทางใส่ชุดโจนินไปร่วมงานวันเกิดหรอก!”

“งั้นเธอก็รีบไปแต่งตัวแล้วค่อยมาเรียกฉันก็แล้วกัน”

“ได้ไงกันล่ะยะ ก็ตามแผนที่วางไว้ไงนายต้องปลอมตัวเป็นฉันแล้วฉันก็จะปลอมตัวเป็นนาย!”

          สุดท้ายโจนินผมเงินก็ต้องยอมทำตามที่เพื่อนร่วมงานของเขาบอกอย่างเลี่ยงไม่ได้ ประสานอินเพียงแค่ไม่กี่วินาทีควันสีขาวก็ล้อมรอบตัวเขาไปหมดพร้อมกับอายากะเวอร์ชั่นสองที่โผล่ออกมาแทบจะทันทีแต่ทว่า…มันกลับไม่ใช่เพียงการแปลงร่างธรรมดา

“กริ๊ดดดดดดดดดดด! นี่นายกล้าดียังไงแปลงเป็นฉันตอนใส่บิกินี่แบบนี้!”

ร่างบางของโจนินสาวปรากฏขึ้นพร้อมกับการแต่งกายที่วาบหวิวจนเจ้าตัวอดที่จะหลุดกริ๊ดออกมาด้วยความโมโหไม่ได้

‘กฎข้อแรกของการแปลงร่างเป็นคนอื่นก็คือต้องนึกถึงสภาพของคนคนนั้นก่อน’ งั้นก็แสดงว่าตอนที่เจ้าคาคาชินั่นกำลังนึกถึงเธอ หมอนั่นคงกำลังจะนึกถึงตอนที่เธอใส่บิกินี่สินะ!

          ไม่พูดพร่ำทำเพลงอะไรอายากะจัดการซัดบาทากระทืบมารให้กับคาคาชิแทบจะทันทีและสุดท้ายแล้วเธอก็ตัดสินใจยกเลิกแผนปลอมตัว

          ระหว่างทางเดินไปบ้านของเรียวอิจินั้นทั้งคาคาชิและอายากะต่างไม่มีใครพูดกับใครเลยสักคน ความเงียบจึงเขามาปกคลุมระหว่างคนทั้งสองทำให้ได้ยินแต่เสียงฝีเท้าที่กระทบกับพื้นถนนอย่างชัดเจน

“ฉันขอโทษนะเมื่อกี้น่ะ”

“แหมนึกว่าจะไม่ได้ยินคำนี้แล้วซะอีก!” โจนินสาวหยุดเดินพร้อมกับหันมาเผชิญหน้ากับว่าที่แฟนกำมะลอแทบจะทันที

“ก็เมื่อกี้ถูกเธอซัดจนหมอบไปกองกับพื้นแบบนั้นถ้ายังอ้าปากได้อีกก็ยอดมนุษย์แล้วล่ะ” เฮ้อค่อยโล่งอกหน่อยที่ตอนนี้เจ้าหล่อนดูจะมีท่าทีเย็นลงกว่าเมื่อกี้ลิบลับ ไม่รู้ว่าต่อไปจะเกิดอะไรขึ้นอีกนะ อยู่ใกล้อายากะทีไรแล้วมีแต่เจ็บตัวตลอด

“แสดงว่านายกำลังคิดเรื่องลามกกับฉันอยู่ล่ะสิ!” เธอมองเขาด้วยสายตาขุ่นเคือง พวกผู้ชายลามกก็แบบนี้สินะในหัวสมองคงจะเอาแต่มโนภาพถึงสาวงามในชุดบิกินี่แจ่ม ๆ

“ปะ…เปล่านะคือว่าตอนนั้นฉันนึกถึงเอ่อ…นึกถึงนิยายที่เพิ่งอ่านไปน่ะ” เขาโบกมือปฏิเสธเป็นพัลวันพร้อมกับส่งยิ้มเป็นการขอโทษขอโพย หวังว่าสิ่งที่เขาตอบไปคงจะไม่ไปสะกิดต่อมโมโหของคนที่ยืนอยู่ตรงหน้า

          งานวันเกิดถูกจัดขึ้นอย่างสมฐานะของผู้นำตระกูล ทุกคนที่มาร่วมงานต่างพากันแต่งตัวแบบย้อนยุคในชุดยูกาตะ รวมไปถึงคาคาชิและอายากะที่เพิ่งจะมาถึงได้ไม่นาน

“คิดว่าท่านอายากะกับคุณคาคาชิจะไม่มาแล้วซะอีก” ผู้นำตระกูลโยชิดะวัย23ปีเดินเข้ามาทักคู่รักกำมะลอแทบจะทันทีเมื่อเห็นทั้งสองปรากฏตัวในงาน

“ท่านเรียวอิจิอุตส่าห์ส่งจดหมายไปเชิญทั้งทีจะให้ปฏิเสธได้ยังไงล่ะคะ” หญิงสาวตอบด้วยสีหน้าระรื่นพร้อมกับพยายามที่จะเอื้อมแขนไปคล้องคอของแฟนกำมะลอทำให้ท่าทางของเธอดูเก้ ๆ กัง ๆ เพราะเธอตัวเตี้ยกว่าคาคาชิอยู่มากโข

‘เฮ้อ…เอาอีกแล้วสิยายนี่ แสดงอะไรไม่เคยเนียนเลย นี่มันคือการกอดคอกันแบบเพื่อนเฟ้ย!’ คาคาชิคิดในใจก่อนที่จะตัดสินใจทำอะไรบางอย่างที่ทำให้ทั้งอายากะและเรียวอิจิอึ้งเป็นไก่ตาแตก

“ทีแรกก็เกือบจะไม่ได้มาแล้วล่ะครับเพราะภารกิจเยอะเกินไปแต่ภารกิจก็เสร็จเร็วกว่ากำหนดอายากะเลยชวนผมมาด้วย”

คาคาชิส่งยิ้มตาหยีในแบบฉบับของเขาให้กับเรียวอิจิพร้อมกับเลื่อนแขนไปโอบร่างบางที่ยืนอยู่ข้าง ๆ ให้เข้ามาใกล้กับตัวเขามากกว่าเดิม

“ฉันบอกให้พักก่อนก็ไม่ยอมเธอนี่น้า…” ไม่ว่าเปล่าชายหนุ่มย่อตัวลงให้เท่า ๆ กับร่างบางที่เตี้ยกว่าเขาพร้อมกับยื่นมือข้างที่ว่างไปบีบจมูกของหล่อนด้วยความหมั่นเขี้ยว

          ฟูจิวาระ อายากะและโยชิดะ เรียวอิจิ เบิกตากว้างด้วยความตกใจเพราะไม่คิดว่าจะเห็นภาพแบบนี้ โดยเฉพาะอายากะที่ทำอะไรไม่ถูกไปพักใหญ่ ก็เพราะเธอไม่เคยเห็นตาแก่ลามกนี่ทำแบบนี้กับใครมาก่อนเลยด้วยซ้ำ

“อะแฮ่ม” เสียงกระแอมไอของเรียวอิจิดังขึ้นเมื่อเห็นคนรักของหญิงสาวที่เขาอยากจะเดทด้วยกำลังทำสวีทหวานแหววอยู่ "หวานกันจังเลยนะครับ…ผมว่าเชิญท่านอายากะกับคุณคาคาชิไปนั่งที่โต๊ะกันดีกว่า” เขาพูดขึ้นอีกครั้งพร้อมผายมือเชิญให้สองคู่รักกำมะลอเข้าไปหาโต๊ะนั่ง

“ไปกันเถอะยายเจ๊โหด ชักหิวแล้วล่ะสิ” คาคาชิก้มลงไปกระซิบข้างหูของอายากะด้วยน้ำเสียงอันแผ่วเบา แต่เมื่อกำลังเงยหน้าขึ้นก็พบว่าเรียวอิจิกำลังจ้องเขม็งมายังเขาและหล่อน ชายหนุ่มจึงเลือกที่จะฝังจมูกที่มีผ้าคาดปากคาดอยู่ลงไปบนเรือนผมสีส้มอันนุ่มสลวยของเธอ

“หอมจังเลย…”

          เขาพูดอย่างอารมณ์ดีแต่กลับทำให้คนที่ถูกกระทำนั้นกลับเริ่มรู้สึกใจร้อนรุ่มดั่งไฟถ้าหากว่าเธออัดเขาได้ล่ะก็รับรองว่าจะกระทืบให้จมธรณีเลยทีเดียวข้อหาที่ชักจะเนียนเกินไปแล้ว (อ้าวก็เมื่อกี้เจ๊อยากจะให้สมจริงไม่ใช่เรอะ? //ไรท์) (เปลี่ยนใจละว้อย ใจเต้นตึกตักจนไม่เป็นอันทำอะไรแล้ว! // อายากะ)

“ลองจานนั้นสิครับคุณ…อ้าวกินเสร็จตั้งแต่เมื่อไหร่เนี่ย”เรียวอิจิเบิกตากว้างกับภาพกองจานที่เห็นอยู่ตรงหน้าของคาคาชิ แค่เผลอคุยกับท่านอายากะแปปเดียวเองไม่คิดว่าเจ้าหมอนั่นจะจัดการอาหารหมดแล้ว อยากจะรู้นักว่าใบหน้าใต้ผ้าคาดปากนั้นเป็นแบบไหนกันแน่แต่ก็คงจะหล่อไม่เบาเลยละเพราะสาว ๆ ที่นั่งร่วมโต๊ะเดียวกันต่างพากันมองจนตาเยิ้มเชียว

“อาหารฝีมือของแม่บ้านตระกูลโยชิดะนี่อร่อยไม่แพ้ตระกูลฟูจิวาระเลยนะครับ” คาคาชิหันไปเปิดบทสนากับเรียวอิจิเมื่อเห็นว่าฝ่ายนั้นเอาแต่จ้องเขาจนตาไม่กระพริบ

“ขอบคุณสำหรับคำชมนะครับ สงสัยคุณคาคาชิคงจะไปฝากท้องที่บ้านท่านอายากะบ่อยเลยสินะ”

“ก็ประมาณนั้นครับทุกเย็นเลยก็ว่าได้” เขายิ้มพลางส่งสายตาเยาะเย้ยกลาย ๆ ไปให้กับเรียวอิจิเป็นอันว่านี่น่ะแฟนฉัน! (แหมเล่นใหญ่เมืองไทยรัชดาลัยเธียเตอร์เชียวนะหล่อน //ไรท์)

“ท่านอายากะครับ…เรื่องที่ผมบอกว่ายังอยากจะเดทกับท่านอายากะอยู่นั้นผมก็ยัง…”

          ไม่ทันจะได้พูดอะไรต่อเรียวอิจิก็สังเกตเห็นว่าเจ้านินจาที่ชอบใส่ผ้าคาดปากคีบเนื้อในจานอาหารยัดเข้าปากของอายากะจนเจ้าหล่อนไม่สามารถจะพูดสื่อสารกับเขาได้เพราะต้องเคี้ยวให้ทัน

“มีธุระจะคุยอะไรกับอายากะคุยกับผมแทนก็ได้นะครับ”

เรียวอิจิไม่ได้ตอบรับคำของคาคาชิเขาจึงได้แค่ส่งยิ้มแห้ง ๆ กลับไปแทน ทำไมวันที่เจอเจ้าคาคาชินี่ครั้งแรกตอนนั้นไม่เห็นจะออกอาการแสดงความรักหรือหวงก้างขนาดนี้มาก่อนเลยนะ ‘เพี้ยนไปแล้วรึไง’ เขาคิดในใจก่อนที่จะหันไปสนใจอาหารตรงหน้าต่อ

          งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกราเมื่อถึงเวลาอันสมควรแล้วเจ้าภาพจึงนำเค้กวันเกิดมาอธิษฐานและเป่าเทียน เรียวอิจิค่อย ๆ ตัดเค้กเป็นชิ้น ๆ แล้วแจกให้กับแขกคนสำคัญที่มาร่วมงานวันเกิด 23ปีของเขาในวันนี้ ชายหนุ่มเห็นว่าอายากะยกมือขอเพียงแค่ชิ้นเดียวคิดแล้วก็แปลกใจ

“ตาแก่…เอ้ย! คาคาชิเขาไม่ชอบของหวานน่ะขอบคุณนะคะ” อายากะรับเค้กชิ้นนั้นมาพร้อมกับส่งยิ้มขอบคุณไปให้เรียวอิจิ

“เกือบหลุดแล้วนะเธอเนี่ย แสดงไม่เนียนแล้วยังอยากจะใช้แผนนี้อีก” คาคาชิก้มกระซิบแต่หลังจากนั้นก็ต้องตกใจเมื่อคนที่ยืนข้าง ๆ ยื่นจานใส่เค้กให้กับเขา ก็รู้อยู่แล้วนี่ว่าเขาไม่ค่อยชอบของหวานสักเท่าไหร่แต่ทำไมถึงยังยื่นจานเค้กมาให้เขาอยู่ได้

“นี่-ป้อน-ให้-ฉัน-เดี๋ยว-นี้!” หญิงสาวพยายามเน้นคำพูดให้ชัดถ้อยชัดคำ

“อะไรกัน…เจ้าเรียวอิจินั่นก็เดินไปทางอื่นแล้ว ทำไมจะต้องป้อน” คิ้วเข้มขมวดมุ่นด้วยความไม่เข้าใจ ผู้หญิงนี่นะเดาใจยากจริง ๆ เลย

“อย่าถามมากน่า…ตอนนี้น่ะนายเล่นเป็นแฟนฉันอยู่นะ! เพราะฉะนั้นก็เอาใจฉันหน่อยเซ่” เธอมองเขาด้วยสายตาเจ้าเล่ห์ เฮอะ…อย่าคิดนะว่าตอนนี้จะทำอะไรไม่ได้ อย่างน้อยกระทืบตาแก่ลามกตอนนี้ไม่ได้ก็ขอจิกหัวใช้ให้เป็นประโยชน์สักหน่อย

          โจนินผมเงินจำใจต้องยอมป้อนเค้กให้กับหญิงสาวตรงหน้าอย่างช่วยไม่ได้ เหมือนว่าตอนนี้ทั้งเขาและเธอจะลงเรือลำเดียวกันแล้วเพราะฉะนั้นก็คงต้องพากันไปให้ถึงฝั่ง

“อื้อหืออร่อยจัง…แต่ว่านะยังไม่ได้ซดเหล้าตรงซุ้มนั้น ไปซุ้มเหล้ากันเถอะก่อนกลับน่านะ” เมื่อเค้กชิ้นสุดท้ายถูกกลืนลงคอไปเรียบร้อยแล้วอายากะจึงชวนคาคาชิที่กำลังทำหน้าตาเบื่อโลกให้ไปส่งเธอที่ซุ้มเหล้า เขาจึงจำต้องเดินตามแรงลากของเธอไปโดยที่ไม่สามารถขัดอะไรได้

          โจนินสาวยืนจ้องซุ้มเหล้าด้วยความชั่งใจเพราะมีป้ายเขียนติดระดับดีกรีความแรงของเหล้าไว้ตั้งแต่อ่อนจนถึงแรงสุด เธอกำลังใช้ความคิดอย่างหนักหน่วงว่าจะชิมระดับไหนก่อน ไม่ใช่ว่าเธอเป็นพวกคออ่อนหรอกนะแต่ว่าที่นี่ไม่ใช่โคโนฮะด้วยสิถ้าหากดื่มมากจนเกินไปล่ะก็จะดูแลตัวเองยังไง ถึงจะมีคาคาชิมาด้วยก็เถอะ

“แวะดื่มก่อนกลับใช่มั้ยล่ะครับท่านอายากะ?” เสียงทักของเรียวอิจิทำให้หญิงสาวต้องรีบหันกลับไปมอง

“ก็ประมาณนั้นน่ะนะ…อ้อลืมเอาของขวัญให้ท่านเรียวอิจิเลย…นี่คาคาชิเอาของขวัญให้ท่านเรียวอิจิที” เมื่อเสียงสั่งการของหญิงสาวดังขึ้นชายหนุ่มจึงต้องล้วงเอากล่องเล็ก ๆ ที่เก็บไว้ในชุดยูกาตะออกมา

‘นี่เรามาแสดงเป็นแฟนกำมะลอหรือว่ามาเป็นทาสรับใช้กันแน่ฟะ’ เขาคิดในใจก่อนที่จะยื่นกล่องของขวัญให้กับผู้นำตระกูลโยชิดะ

          ระหว่างทางเดินกลับโรงแรมนั้นอากาศช่างเย็นกว่าตอนออกมาเป็นไหน ๆ คงเป็นเพราะยิ่งดึกยิ่งทำให้อุณหภูมิลดลง สองขาของคาคาชิเดินไปตามทางเดินเรื่อย ๆ ในใจก็ภาวนาให้ถึงโรงแรมไว ๆ เพราะตอนนี้เขากำลังแบกคนเมาที่เอาแต่พูดจาไม่รู้เรื่องด้วยความเบื่อหน่าย

“เฮ้อ…จะมีสักครั้งมั้ยเนี่ยที่ออกปฏิบัติภารกิจแล้วยายเจ๊โหดนี่จะไม่สร้างเรื่องวุ่นวายให้เรา” เขาพึมพำออกมาเบา ๆ ก่อนที่จะสังเกตเห็นป้ายโรงแรมอยู่ลิบ ๆ

“ม่ายมี!” เสียงใสตอบกลับมาอย่างยาน ๆ ทำให้คนที่ได้ยินถึงกับปลงตก

“จ้าวเรียวอีจินั่น! ยังอยากจาเดทกับฉันอยู่…เอ๊อะ” อายากะละเมอออกมาทันทีเมื่อถูกวางลงบนเตียงนุ่มในห้องพักของตัวเอง โชคดีที่ก่อนจะดื่มเหล้าเธอตัดสินใจยื่นกุญแจห้องพักให้กับคาคาชิไว้ จะว่าไปแล้ววันนี้เขาก็เปรียบเสมือนโนบุคนที่สองไปโดยปริยาย

“เรื่องนั้นน่ะฉันจัดการเรียบร้อยแล้วหมอนั่นไม่อยากจะเดทกับเธอแล้วล่ะ” เขาพูดตอบเธอพร้อมกับจัดท่านอนและห่มผ้าให้

“งั้นเรอะ…คร็อกกกกก” ละเมอจบแต่เพียงเท่านั้นอายากะก็จ่มดึงเข้าสู่นิทราพร้อมกับกรนเป็นการบอกฝันดีให้กับคาคาชิกลาย ๆ

“หมดฤทธิ์ได้ซะทีนะยายเจ๊โหด” เขายืนมองเธอได้ประมาณห้านาทีแล้วจึงตัดสินใจกลับไปนอนพักที่ห้องของตัวเอง

          เสียงน้ำกระทบกับพื้นกระเบื้องดังอยู่ในห้องน้ำ แสดงว่าตอนนี้คนที่พักอยู่ในห้องคงจะกำลังอาบน้ำเพื่อเตรียมตัวออกเดินทางกลับโคโนฮะ เมื่อเห็นว่าเป็นเช่นนั้นคนที่แอบเข้ามาทางหน้าต่างห้องจึงยืนรออยู่ตรงระเบียงแทน ไม่รู้ว่าเมื่อไหร่จะอาบเสร็จซักที

‘แอ๊ด’ เสียงเปิดประตูห้องน้ำตามมาด้วยเสียงฝีเท้าที่ย่ำบนพื้นอย่างสม่ำเสมอทำให้คนที่ยืนรออยู่ตรงระเบียงรีบกระโดดพรวดเข้ามาในห้องแทบจะทันที

“เฮ้ย!…” คนที่เพิ่งจะออกจากห้องน้ำมาต้องตะโกนด้วยความตกใจเมื่อเห็นผู้บุกรุก

          โจนินสาวทำอะไรไม่ถูกเมื่อเห็นว่าเจ้าของห้องไม่ได้ใส่อะไรนอกจากผ้าเช็ดตัวที่พันรอบเอวเพียงผืนเดียวแล้วก็ไอ้ผ้าคาดปาก เธอเคยจินตนาการไว้ว่าผู้ชายเกือบทุกคนคงจะชอบแต่งตัวในห้องน้ำเหมือนกับอากิระพี่ชายของเธอ จนทำให้ไม่ได้ชั่งใจเมื่อบุกรุกเข้ามาอย่างอุกอาจแบบนี้ และขณะที่กำลังจะเตรียมกริ๊ดออกมาดัง ๆ นั้น มือของเจ้าของห้องชั่วคราวก็รีบปิดปากเธอไว้ทันที

“ยุ่งจริง ๆ เลยนะเธอเนี่ย…อย่าหลุดกริ๊ดเชียวนะไม่งั้นแขกคงตื่นกันทั้งโรงแรมแน่” เขากระซิบข้างหูเธอด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด ไม่คิดว่าเช้าอันสดใสจะต้องมาเจอเรื่องอะไรแบบนี้

ตุ้บ!

“โอ๊ยเจ็บนะ!” คาคาชิร้องออกมาด้วยความเจ็บปวดเมื่อถูกเท้าของอายากะกระแทกเข้ากับเท้าของเขาด้วยความรุนแรงจึงทำให้เขาจำต้องปล่อยมือที่ปิดปากเธอไว้ด้วยความรวดเร็ว

“หน็อยแน่!” หญิงสาวพูดค้างไว้เพียงเท่านั้นเมื่อหันไปเห็นสภาพคาคาชิอีกครั้งเธอก็แทบจะทำอะไรต่อไม่ได้เพราะตอนนี้ผ้าเช็ดตัวสีขาวสะอาดที่พันรอบเอวของเขามันหลุดลงไปกองกับพื้นเรียบร้อยแล้ว

          ส่วนคนที่ยืนมองอาการอึ้งกิมกี่ของหญิงสาวที่อยู่ตรงหน้าก็อดที่จะสงสัยไม่ได้จึงก้มลงไปตามที่สายตาของอายากะจ้องอยู่

“ให้ตายสิ!” เขาสบถอย่างหัวเสียพร้อมกับรีบหยิบผ้าเช็ดตัวขึ้นมาพันไว้ด้วยความรวดเร็ว น่าอายจริง ๆ เลย หมดกัน เห็นหมดทุกอย่างแบบนี้หวังว่ายายเจ๊โหดนี่คงจะไม่เอาไปโพนทะนาให้ใครต่อใครฟังนะ

“อย่าอยู่เลยไอ้พวกชอบโชว์!...กินนี่ซะหมัดทำลายล้างศัตรู!” เมื่อสติมาอายากะจึงพุ่งเข้าไปซัดหมัดที่เธอเพิ่งจะคิดค้นได้ให้แก่คาคาชิด้วยความรวดเร็ว

“อ๊ากกกกเจ็บนะ!” ชายหนุ่มล้มลงไปกองกับพื้นและ…ให้เดาสิว่าเกิดอะไรขึ้น…และผ้าเช็ดตัวที่เขาเพิ่งจะพันไปเมื่อกี้ก็หลุดลุ่ยลงอีกครั้งทำให้คนที่แจกหมัดยืนหยุดชะงักตัวแข็งทื่อพร้อมกับล้มลงไปกองกับพื้นด้วยความหมดอาลัยตายอยาก

“ทำไมหญิงแกร่งอย่างฉันต้องมาเห็นอะไรแบบนี้ด้วยเนี่ย…” เธอพึมพำออกมาเบา ๆ พร้อมกับสลบไปด้วยความช็อคกับสิ่งที่เห็น!

สภาพหน้าตอนเห็นของสงวนของคาคาชิค่ะ 5555

มาดูสภาพของคาคาชิกันบ้าง จินตนาการกันเอาเองเด้อ 555

 cr. ภาพแรก http://www.rinmarugames.com/playgame.php?game_link=mega-anime-avatar-creator

ภาพสอง https://www.pinterest.com/pin/443252788307425532/