ฟิคชั่นวาย [CHANBAEK]➢GANGSTER #แบคฮยอนโคตรนักเลง
เขียนโดย 
นางฟ้าหน้าตุ้ด
วันที่ 13 กันยายน พ.ศ. 2560 เวลา 18.44 น.
แก้ไขเมื่อ 13 กันยายน พ.ศ. 2560 18.48 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
2) [CHANBAEK] EP 11 (CUT NC)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
(CUT) EP 11
ทุกอย่างกลับเข้าสู้ห้วงของความต้องการอีกครั้ง ชานยอลและแบคฮยอนกำลังเริ่มหน้ามืดตามัวไปกับบทรักร้อนอันแรงที่กำลังจะเกิดขึ้น ไม่อยากจะบอกเลยจริงๆว่าชานยอลเคยแอบวาดฝันเอาไว้ในหัวด้วยว่าถ้าเกิดเราสองคนมีอะไรกันอีกครั้งมันจะต้องร้อนแรงแบบที่ชานยอลวาดฝัน
เขากลายเป็นคนที่มีความคิดเรื่องอย่างว่าตลอดเวลาไปแล้ว..
เขาเริ่มมีความคิดแปลกๆตั้งแต่เมื่อวันนั้น วันที่เขากับแบคฮยอนมีอะไรกันครั้งแรก เมื่อเขาได้รับความรู้สึกดีๆและความสุขนั้นมันก็ทำให้ชานยอลนึกถึงเรื่องอย่างว่ากับแบคฮยอนตลอด
ชานยอลเริ่มจะติดเรื่องนี้ไปแล้ว..
“จะหาว่าใจร้ายไม่ได้นะ” แบคฮยอนพูดดักทางเอาไว้ คนตัวเล็กช้อนตาที่มีหน่วยน้ำตาคลอเบ้านั่นมองหน้าของชานยอลเล่นเอาชานยอลหัวใจกระตุก
“อึก..อือ..” ชานยอลครางหวิวออกมาด้วยความเสียวสะท้าน แบคฮยอนจัดการดึงกางเกงนอนของเขาลงก่อนจะครอบปากละเลงลิ้นลงมาจนชานยอลแทบกรีดร้อง
พอเห็นว่าคนด้านบนหายใจถี่ แบคฮยอนก็กระตุกยิ้ม จัดการสาวปากขึ้นลงก่อนจะควานลิ้นเหมือนที่ชานยอลต้องการก่อนหน้านี้ หยักเล็กๆตรงหัวอวัยวะถูกแบคฮยอนแหย่ลิ้นลงไปในซอกแคบๆนั่น
แท่งร้อนแข็งขืนของชานยอลกระตุกเกร็งบ่อยจนแบคฮยอนแทบหัวเราะ มันผงกหัวขึ้นลงบ่อยจนแบคฮยอนอดเอ็นดูคนที่นอนเกร็งราบกับเตียงไม่ได้
สวบ..สวบ
“ฮึก..คุณแบคฮยอนครับ”
“อ้าไอ” (ว่าไง) แบคฮยอนร้องตอบ ปากเล็กก็ขยับขึ้นลงเรื่อยอย่างไม่มีลดละ
“ขอโทษนะครับ” แบคฮยอนนิ่วหน้าอย่างสงสัย ชานยอลกำลังขอโทษอะไร ก่อนจะรับรู้ถึงแรงกดที่หัวของเขาและแรกกระแทกกระทั้นอย่างรุ่นแรง จนแบคฮยอนแทบสำลัก
ปึกๆๆ!!!
“อื้อออออ!!!!!!” แบคฮยอนครางจนคอแทบแตก ชานยอลเชิดหน้าขึ้นครางเสียงทุ้มกระเส่าแบบโคตรเซ็กซี่ มือหนาก็ยังคงจับที่หัวของแบคฮยอนเอาไว้ แท่งเอ็นหนาและเอวสอบก็ทำหน้าที่สอบสะโพกกระแทกให้ลำเนื้อแข็งนั้นเข้าปากจนลึกไปถึงคอหอย
“อ่ะ..อา..ทนหน่อยครับ” ชานยอลบอกเสียงแหบ คนตัวโตมองคนที่กำลังโดนเขากระแทกสิ่งนั้นเข้าปากด้วยดวงตาที่หื่นกระหาย แบคฮยอนผงกหัวแข่งกับแรงกระแทกสวนเข้าปากเพื่อให้ชานยอลได้เสร็จเร็วๆ แบคฮยอนปวดคอไปหมด
สวบ..สวบ
“อื้ออ”
“ฮ่ะ..อา..” ชานยอลครางหอบครั้งสุดท้ายก่อนท่อนเนื้อนั้นกระกระตุกหงึกแรงๆ ปล่อยมวลน้ำสีขาวเข้าปากแบคฮยอนจนเอ่อลั้น แบคฮยอนผละปากออกมาทั้งยังมีน้ำสีขาวไหลออกมาตามคาง
อึก..
เสียงกลืนน้ำสีขาวดังอึกใหญ่ แบคฮยอนลำเลียงน้ำนั้นลงคอไปอย่างไม่นึกรังเกียจเลยแม้แต่นิด เก็บเกี่ยวทุกหยาดหยดที่หลุดพ้นออกมาจากของตัวเอง ทำความสะอาดรอบท่อนเอ็นที่ยังคงเเข็งขืนราวกับหิน
“คอแทบแตก..” เสียงของแบคฮยอนแหบพร่า คนตัวเล็กนั่งทับอยู่บนแก่นกายที่ตั้งผงาด “กูยังไม่เสร็จ กูจะเอาต่อ”
“แต่ผม..แฮ่ก..เหนื่อยครับ” ชานยอลว่าแล้วหอบน้อยๆ แบคฮยอนพลิกตัวให้ชานยอลขึ้นมาทับร่างของตัวเองอย่างรวดเร็วจนชานยอลอ้าปากค้าง ดีที่คนตัวสูงยังตั้งตัวทันเลยใช้แขนยันเตียงไว้
“จะเอา”
“คุณครับ”
“ชานยอล” แบคฮยอนมองหน้าชานยอลเป็นเชิงออกคำสั่ง คนตัวเล็กตวัดสายตาใส่ชานยอลอย่างเคืองๆด้วยความไม่พอใจ “ตัวเองปล่อยแล้วจะให้คนอื่นทุกข์?”
“เปล่าครับ..ผ..ผมแค่เหนื่อย”
“อืม กูไม่ทำก็ได้” แบคฮยอนว่าเสียงนิ่ง ชานยอลมองหน้าแบคฮยอนอย่าง.งง.งวยก่อนดวงตาคมจะเบิกกว้างอย่างตกใจกับสิ่งที่คนใต้ร่างพูดออกมา
“...”
“กูจะไปหามุนจี”
ปึก!!
ความเจ็บแปลบเเล่นไปทั่วร่างเมื่อแบคฮยอนกำลังจะลุกจากที่นอนพร้อมกับเอ่ยประโยคที่ทำให้ชานยอลหงุดหงิด แขนเล็กก็ถูกแรงชะชากแขนแบคฮยอนให้กลับลงมานอนใต้ร่าง สอดแขนทั้งสองข้างไว้ที่แผ่นหลังเล็กบางแล้วตวัดโอบกอดแน่น
“ไม่..ไม่ให้ไป”
“กูจะไป” แบคฮยอนว่าเสียงนิ่ง แต่ใบหน้าหวานกลับกั้นยิ้มจนแก้มแทบแตก แบคฮยอนก็แค่หลอกชานยอลให้หึงเล่น ไม่คิดว่าจะหึงรุนแรงแบบนี้ ^^
“อย่าไปนะ ไม่เอานะ” ชานยอลกอดแบคฮยอนเอาไว้แนบอก เขาฝังหน้าลงกับอกบางอย่างน้อยอกน้อยใจ ไม่สนใจกันแล้วยังจะมาทิ้งเขาไปหาคนอื่นอีกหรอ..
“มึงบอกเองว่าเหนื่อย กูจะได้ไปหามุนจีไง” แบคฮยอนยังว่าเสียงนิ่ง “เขาแรงเยอะกว่ามึงอีก เผลอๆ..เอากูได้ถึงเช้า”
ปึก! อ็อก!
“ผมก็เอาได้!” ชานยอลจับแบคฮยอนตึงกับเตียงเสียงดังก่อนจะตวาดลั่น แบคฮยอนสังเกตเห็นเลยว่าตอนนี้ชานยอลกำลังโมโห
เอาสิ..อยากโดนชานยอลโหมดเกรี้ยวกราดรังแกเหมือนกัน
“ไหนบอกเหนื่อย?”
“ตอนนี้ไม่เหนื่อยแล้ว” แบคฮยอนเลิกคิ้วข้างนึงขึ้น ก่อนจะสลัดแขนออกจากมือของชานยอลแล้วกอดอก เอียงหน้ามองคนด้านบนด้วยสายตาเรียบนิ่งเพื่อหวังจะกวนประสาทเล่น
“ไม่มีแรงเอาก็ปล่อยกูเถอะหน่า..” แบคฮยอนพูดก่อนจะเหยียดยิ้ม ยิ่งเห็นว่าชานยอลเริ่มโกรธจนตัวสั่นมากเท่าไหร่ แบคฮยอนก็อยากให้โกรธมากกว่าที่เป็นอยู่มากกว่าเท่านั้น “ปล่อยกูไปเอากับคนอื่นเถอะ”
สวบ!
“อ๊าา!! ชานยอล!” แบคฮยอนกรี๊ดร้องเสียงดังเมื่อความโกรธของชานยอลประทุ คนตัวโตจ่อแท่งเอ็นร้อนที่ยังไม่สงบเข้าช่องทางของเขารวดเดียวจนแบคฮยอนจุกตัวงอโดยไม่มีการเบิกทางก่อน
“เมินผมไม่ว่า” เสียงของชานยอลเริ่มเย็นชาขึ้นเรื่อยๆ “แต่ไปหามุนจีผมไม่ให้”
ว่าจบสงครามรักก็เริ่มเกิดขึ้น ชานยอลสอบเอวกระแทกกระทั้นเข้ากับช่องทางรัดตึงของแบคฮยอนอย่างรุนแรงจนร่างของคนตัวเล็กสั่นคลอนเหมือนไปมาโดยที่ไม่กลัวเลยว่าเอวบางจะหัก
แบคฮยอนพยายามกลั้นเสียงครางของตัวเองเอาไว้ด้วยการปิดปากแน่น ดวงตาดั่งกวางน้อยนั่นเอ่อล้นไปด้วยหยาดน้ำตา ทั้งยังสะอื้นไห้ด้วยความเสียวกระสัน
“ห้ามแรง ฮึก..เดี๋ยวป้ามาได้ยินนะ ฮ่ะ..ฮ๊าาาา!!”
ชานยอลไม่สนใจเสียงห้ามของแบคฮยอนเลยสักนิด เขาซี๊ดปากครางหอบดังลั่น จับมือของแบคฮยอนมาโอบรอบคอของตัวเองเอาไว้ ตั้งใจกระแทกลำเนื้อเข้าลึกเพื่อนสั่งสอนคนใต้ร่างจนแบคฮยอนสะอื้นไห้อีกรอบ
“ช..ชานยอล เบา อ๊ะ..!!”
“ห้าม..แฮ่ก พูดถึงเขา” ชานยอลอ้าปากพูดคำสั่งด้วยน้ำเสียงเซ็กส์ซี่ แบคฮยอนครางเสียงหลงปนสะอื้นจนแทบขาดใจ ดวงตาที่มีหยาดน้ำใสจ้องมองหน้าชานยอลที่อ้าปากครางเสียงกระเส่าอย่างหลงใหลในตัวของคนที่กำลังกระแทกกระทั้น
“ห..หึงหรอ อ่ะ..อ๊าา!!”
ชานยอลไม่ตอบอะไรทั้งนั้น เมื่อความหึงหวงและความโกรธเข้าครอบงำ เขาก็จัดการกัดคอคนตัวเล็กเพื่อสร้างรอยตรีตราเป็นเจ้าของไปทั่ว ไม่เว้นแค่นั้น ชานยอลไล่สร้างรอยสีช้ำทุกๆที่ที่ปากของเขาลากผ่าน แสดงความเป็นเจ้าของบนตัวเเบคฮยอนจนทั่วเพราะความหึงหวง
“คุณแบคฮยอนเป็นของผม แฮ่ก..เป็นของชานยอลคนเดียว”
ชานยอลซบหน้าลงที่อกบาง ปากก็พร่ำบอกว่าแบคฮยอนเป็นของเขาอยู่แบบนั้น ชานยอลก็แค่หวง หวงร่างน้อยๆที่กำลังกอดนี่จะตกไปเป็นของคนอื่น ยิ่งนึกว่าคนอื่นจะทำกับแบคฮยอนแบบที่ตนเองทำ ก็ทำเอาชานยอลโมโหขึ้นมาอีกครั้ง สอบสะโพกโหมแรงอัดเข้าจนแบคฮยอนกรีดร้องเสียงหลง
“ชานยอลเบาหน่อย อ๊า! ชานยอล!!”
ชานยอลเชิดหน้าครางกระเส่าอีกครั้ง ยิ่งเห็นคนตัวเล็กกรีดร้องชื่อเขา ชานยอลก็ยิ่งเร่งจังหวะการสอบสะโพกเข้าหาคนตัวบางอย่างหนักหน่วง
คนทั้งสองคนจัดการบดเบียดและเสียดสีกันหลายต่อหลายครั้ง เนิ่นนานจนกว่าชานยอลและแบคฮยอนใกล้จะถึงจุดสิ้นสุด แบคฮยอนยังไม่อยากให้มันจบแค่นี้
เมื่อเห็นว่าทั้งตัวเองและตัวของชานยอลใกล้จะปลดปล่อย แบคฮยอนก็จัดการพลิกตัวเองคร่อมชานยอลเอาไว้ ก่อนจะร่อนสะโพกระรัวจนชานยอลซูดปากครางเสียงแหบพร่าจนแทบขาดใจอยู่รอมร่อ
“ผม..แฮ่ก..ไม่ไหว”
“กูก็จะไปแล้ว ฮ่ะ..ชานยอล!”
แบคฮยอนเร่งสะโพกอีกครั้ง ส่วนชานยอลที่กำลังมองคนที่กำลังใกล้จะปลดปล่อยก็กระแทกเอวสวนเข้าไปด้วย ก่อนทั้งคู่จะเชิดหน้าแล้วกรีดร้องเสียงหลงอีกครั้ง
“ฮ๊าาาา!!”
และนั่นก็ไม่ใช่เสียงกรีดร้องครั้งสุดท้ายของร่างเล็ก เมื่อน้ำสีขาวหนืดถูกฉีดพ่นเข้าไปในทางแคบทุกหยาดหยด แบคฮยอนก็เริ่มบทรักอีกครั้ง อีกครั้ง และอีกครั้ง..
ยังไม่จบ เจอกันที่เด็กดีค่า เย้ๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
