รักได้ไหม ถ้าหัวใจไม่เพี้ยน

ครับผมวาดเองหรือที่เพื่อนชอบเรียกกันว่า ไอ้วาด นั้นแหละครับ ตอนนี้ผมเรียนอยู่ปีสี่เทอมสุดท้ายแล้วนะครับ แมะ! ทำหน้างงไม่น่าเชื่อเลยใช่ไหมครับ ผมเองก็ยังไม่อยากเชื่อตัวผมเองอยู่เหมือนกันว่าผมอยู่รอดมาจนจะจบได้ยังไง เพราะด้วยบุคลิกและท่าทางไม่สนโลกอย่างผม เดินไปไหนมาไหนก็มีแต่คนหมั่นไส้คิดว่าผมทำหน้ากวนตีนใส่พวกมัน หึหึ ผมอยากจะบอกว่า ผมไม่ได้ทำหน้ากวนตีน มันเป็นแบบนี้อยู่แล้ว พวกคุณเชื่อผมไหม? อ้าวววเงียบเลย ช่างเถอะ
พอใกล้จะจบแล้วผมก็คิดถึงช่วงเวลาที่อยู่ปีหนึ่งนะ ช่วงเวลาที่ผมคิดว่าไม่น่าจดจำ แต่มันกลับฝังแน่นอยู่ในใจของผมซะงั้น พอได้เจอเรื่องราวต่างๆที่เกิดขึ้นมาตลอดสามปี คำว่า SOTUS ก็ผุดขึ้นมาในหัวพร้อมกับภาพพี่ว้ากที่ตะโกนแหกปากด่าพวกผมอยู่ในขณะนั้น ผมรู้สึกขอบคุณพี่ว้ากที่คอยแหกปากเตือนสติพวกผม โดยเฉพาะกับพี่ว้ากคนหนึ่งที่ผมไม่เคยลืมพี่เค้าเลย คนที่ทำให้ผมเกลียดระบบSOTUSและก็เป็นพี่เค้าอีกที่ทำให้ผมเข้าใจ ยอมรับในระบบSOTUSได้ในคราวเดียวกัน น่าแปลกนะครับ คนที่เกือบจะบวกกับผมในห้องเชียร์และโรงยิม จะเป็นคนคนเดียวกันที่เข้ามาช่วยผมในวันที่ผมโดนเด็กวิทยายำในตอนนั้น ครั้งสุดท้ายที่ผมเจอกับพี่เค้าก็เป็นวันชิงธงรุ่นและตอนบายศรีสู่ขวัญ ผมกับพี่เค้าได้มีโอกาสปรับความเข้าใจกัน และนั่นก็เป็นครั้งสุดท้ายที่ผมได้เจอกับพี่เค้า ใช่แล้วละ ผมหมายถึง “พี่เปรม”

ครับ ผมเปรมเองหรืออดีตพี่ว้ากสุดโหดของน้องๆปี1 เมื่อ7ปีก่อน แมะ! พูดซะแก่เลย 555+ ตอนนี้ผมเรียนจบมาได้2ปี แล้วน๊า ผมทำงานที่บริษัทผลิตและส่งออกแห่งหนึ่งในแผนกควบคุมการผลิตครับ ช่วงแรกๆที่เข้ามาทำงานก็รู้สึกประหม่าและกดดันเป็นอย่างมาก แต่เหมือนโชคเข้าข้างผมที่แผนกของผมดูแลกันเหมือนพี่น้องมีอะไรก็ช่วยเหลือกัน แถมผมยังมีเพื่อนสนิทอย่าง อาทิตย์ ที่ทำงานในบริษัทเดียวกันแต่คนละแผนก อาทิตย์ทำงานในแผนกจัดซื้อ ทุกวันนี้ความรักของไอ้อาทิตย์หนะหรือ ฮึฮึ แฮปปี้ซะจนผมหมั่นไส้หรืออิจฉานั้นแหละครับบอกตรงๆเลย (เบ๋ปากมองบน) เพราะอะไรหนะเหรอ หึหึ ก็เพราะไอ้0062ของไอ้อาทิตย์หนะซิครับมาหามันเกือบทุกวัน เห็นแล้วก็อิจฉาโว๊ยยยยยย
น่าแปลกนะครับพอผมเห็นหน้าไอ้0062ทีไร มันทำให้ผมนึกถึงใครบางคนขึ้นมา ใช่!!!คุณเข้าใจถูกต้องแล้วละครับ ผมกำลังหมายถึงไอ้เด็กติสท์แตก ไอ้เด็กปีนเกลียวนั่นแหละครับ ไม่รู้มันจะอยู่รอดถึงปีสี่ไหม ผมว่าไม่น่าอยู่รอดหรอกครับ หน้าตากวนส้นตีนคนเค้าซะขนาดนั้นนะ (ไอ้พี่เปรมดูถูกน้อง^^) ผมได้เจอไอ้เด็กนั้นครั้งสุดท้ายก็ตอนงานชิงธงรุ่นและงานบายศรีสู่ขวัญ หลังจากนั้นผมก็ไม่เจอมันอีกเลย จนถึงตอนนี้ “ไอ้วาด”