แค่เธอรักฉัน

 

 

 

 

 

 

 

                           หลังจากวันที่ฟางพูดกับป๊อบปี้ ป๊อบปี้ก็ไม่มาให้ฟางเห็นหน้าอีกเลย จนกระทั่งฟางกลับมาที่บ้าน ป๊อบปี้ก็ไม่ได้มาหาหรือมาวุ่นวายอะไร

 

 

 

 

 

โทโมะ: ฟาง 

 

 

 

 

 

ฟาง: หืม

 

 

 

 

โทโมะ: ฟางไปพูดไรกับป๊อบมันรึเปล่า ทำไม 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางบอกเค้าว่า อย่ามายุ่งกับฟางอีก 

 

 

 

 

โทโมะ: แค่นี้ ? 

 

 

 

 

ฟาง: อืม ฟางขึ้นไปบนห้องก่อนนะ 

 

 

 

 

 

 

                          ฟางขึ้นไปบนห้องแล้วเอากล่องที่เคยใส่ของเกี่ยวกับป๊อบปี้ ออกมาวางไว้บนเตียง ฟางหยิบของทุกอย่างที่เกี่ยวกับป๊อบปี้ที่วางไว้ในห้อง เอาใส่กล่อง ฟางเดินถือกล่อง ออกมาหน้าบ้าน แล้ววางไว้ข้างๆถังขยะ จากนั้นฟางก็เดินกลับเข้าไปในบ้าน จริงๆป๊อบปี้ไม่ได้ไปไหนไกลจากฟางเลย เค้าแอบดูฟางอยู่ตลอด ป๊อบปี้เดินไปหยิบกล่องที่ฟางถือออกไปวางที่หน้าบ้าน กลับเข้ามาไว้ในห้องตัวเอง

 

 

 

 

 

 

 

                             ป๊อบปี้ นั่งหยิบเอาของแต่ละชิ้นออกมาดู แล้วนึกถึงของแต่ละชิ้นที่เคยให้ฟาง ด้านฟางก็พยายามลืมทุกอย่างที่เกี่ยวกับป๊อบปี้ และพยายามที่จะไม่นึกถึงหรือคิดถึงเค้า 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: ทำไมพี่ป๊อบยอมแพ้ง่ายจัง

 

 

 

 

 

โทโมะ: นั่นดิ ทำไมมันยอมง่ายจัง

 

 

 

 

แก้ว: เราต้องหาวิธีช่วยสองคนนี้นะ 

 

 

 

 

โทโมะ: ช่วยยังไง

 

 

 

แก้ว: ไม่รู้อ่ะ ยังคิดไม่ออก 

 

 

 

 

 

 

 

                           เช้าวันรุ่งขึ้น ป๊อบปี้รีบออกจากบ้านแต่เช้าไปหาซื้อ เก้าอี้พับเพราะเมื่อคืนเค้าอ่านหนังสือ เกี่ยวกับการดูแลคุณแม่ในช่วงตั้งครรภ์ 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: จริงๆไม่เห็นต้องลำบากซื้อมาเลยนะ 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่เป็นไรหรอกครับ อย่าบอกฟางนะครับ ว่าผมเป็นคนซื้อมา 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: แล้วจะแอบมาแบบนี้ทุกวันเลยเหรอ ไม่เหนื่อยเหรอ 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่ครับ ที่ผ่านมาฟางเหนื่อยกับผม มาตั้งเยอะ แค่นี้ผมทำได้ครับ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: แม่ค่ะ

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ฟางน่าจะลงมาแล้ว  รีบไปก่อนเถอะ

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ครับ 

 

 

 

 

 

 

 

                      ป๊อบปี้กำลังจะหาทางออกไปแต่ฟางก็กำลังจะเดินมาทางนี้พอดี ป๊อบปี้เลยต้องหาที่หลบ ฟางเดินเข้าไปในครัวเห็นของกินเต็มไปหมด ฟางเลยถามแม่ 

 

 

 

 

 

ฟาง: ใครซื้อมาค่ะแม่ ของชอบฟางทั้งเลย 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: แม่ไปซื้อมาเอง 

 

 

 

 

 

ฟาง: งั้น ฟางขอหมดเลยนะค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

                         ป๊อบปี้แอบดูฟางกินของที่เค้าซื้อมา เค้าก็มีความสุขมองไปยิ้มไป จนฟางเดินไปที่บริเวณสระว่ายน้ำก็เห็น เก้าอี้ฟางชอบมาก ฟางประเดิมนั่งและลองนอนเล่น 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ชอบรึเปล่า

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชอบค่ะ ชอบมากเลย แม่ไปซื้อมาตอนไหนค่ะ 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: แม่ไปสั่งไว้นานแล้ว 

 

 

 

 

 

ฟาง: อ่อ ฟางจะมานั่งอ่านหนังสือ นอนกลางวัน ตรงนี้ทุกวันเลย ฟางว่ามันสบายดีอ่ะค่ะ 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: เออจริงซิ หมอนัดลูกอีกทีวันไหน

 

 

 

 

ฟาง: พรุ่งนี้ค่ะ 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: เอองั้นดีเลย เดี๋ยวแม่ให้คนขับรถพาไปนะ 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางขับเองได้ค่ะแม่ 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ไม่ได้ กำลังท้องกำลังไส้อยู่จะขับเองได้ไง

 

 

 

 

ฟาง: ก้ได้ค่ะ