ผู้หญิงคนนี้ ของผมนะครับ ❤
8.0
เขียนโดย น้ำฝนเอิ้นฝนกะได้
วันที่ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2560 เวลา 18.11 น.
4 ตอน
5 วิจารณ์
7,808 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 13 สิงหาคม พ.ศ. 2560 18.24 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
4)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ทางด้านป๊อปปี้
"ไอ้ป๊อป มึงคิดไงของมึงถึงไปขอเบอร์น้องฟางต่อหน้าแฟนน้อง"เคนตะเปิดประเด็นเมื่อกำลังเดินไปห้องเรียน
"เออ ไม่กลัวตายหรอมึงอ่ะ"จองเบเสริม ป๊อปปี้ที่เดินนำหน้าเลยหันกลับมาตอบอย่างเสียงหนักแน่นว่า
"กูชอบ กูอยากได้ กูไม่กลัวอะไรทั้งนั้น!"ป๊อปปี้หันมาตอบ เพื่อน ๆ ของเขาส่ายหน้ากับความคิดของป๊อปปี้ ขณะเดียวกันจองเบเหลือบไปเห็นฟาง กำลังเดินมาทางพวกเค้า
"เชี่ยแล้ว"จองเบอุทานเบา ๆ เคนตะที่ได้ยินก็มองไปที่สายตาของจองเบที่มองฟางอย่างตกใจ
"ไอ้ป๊อป !"เคนตะเรียกป๊อปปี้เสียงดัง ป๊อปปี้หันมาตามเสียงของเคนตะพลางทำหน้าสงสัย ฟางได้ยินดังนั้นถึงกับตกใจ จองเบทำท่าทางให้ฟางหนีจากตรงนั้น เพื่อไม่ให้ป๊อปปี้เห็น แต่..
"เป็นเชี่ยไรของมึงไอ้เบ"ป๊อปปี้พูด ก่อนที่จะหันหน้ากลับไป
!!
ทันทีที่เค้าหันกลับไป เขาเหลือบไปเห็นฟางที่กำลังจะวิ่งหนีเค้า ป๊อปปี้ที่กำลังจะวิ่งตามต้องหยุดชะงักเมื่อเพื่อนทั้ง 2 ของเค้าดึงแขนไว้
"ปล่อยกู"ป๊อปปี้พูดพลางมองไปที่หญิงสาวที่กำลังวิ่งไปเรื่อย ๆ
"ไอ้ป๊อป กูขอ เลิกยุ่งกับน้องฟางซะ"เคนตะพูด ป๊อปปี้ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น รีบแกะมึงอันเหนียวหนึบของเพื่อนทั้งสอง และรีบวิ่งตรงดิ่งไปที่เธอ..
"อร๊าย ปล่อยนะ"ฟางตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อป๊อปปี้วิ่งมาจับแขนเธอ
"วิ่งหนีพี่ทำไมล่ะน้องฟาง หืม"ป๊อปปี้ถามพลางเอาหน้าไปใกล้ฟาง
"ฟางรีบไปเรียนค่ะ ปล่อยฟาง"ฟางสะบัดแขนออกจากมือของป๊อปปี้
"ไปเรียนกับพี่ที่ห้องพี่ดีกว่า ปะ"ป๊อปปี้พูดจบก็ดึงแขนของฟางตามเค้ามาที่รถทันที
"ไอ้โมะ มึงจะไปไหนวะ"พายุถามโทโมะเมื่อเห็นชายหนุ่มลุกออกจากห้อง
"กูลืมของที่รถ"โทโมะตอบ ก่อนจะเดินลงไปที่ลานจอดรถ ก่อนจะเหลือบไปเห็นรถของป๊อปปี้ ที่มีผู้หญิงของเขากำลังขัดขืนคู่อริของโทโมะ
"ปล่อยฟางเดี๋ยวนี้นะ"ฟางพูดพลางผลักตัวของป๊อปปี้ออก แต่ทว่า
ผลั้วะะะ
โทโมะเดินมากระชากตัวพร้อมต่อยไปที่ใบหน้าของป๊อปปี้ พลางดึงตัวฟางมาแนบกับลำตัวแกร่งของเขา
"มึงจะพาแฟนกูไปไหน"โทโมะพูดเสียงต่ำ ฟางเห็นท่าทีชักจะไม่ดีจึงกุมมือโทโมะไว้
"เรื่องกู เป็นรุ่นน้องอย่ามาทำซ่ากับกู"ป๊อปปี้เดือดที่โทโมะมาต่อยเขา พลางมองไปที่ฟางอย่างโมโห
"ทำตัวให้กูนับถือแล้วหรอ มาแย่งแฟนกูไปแบบนี้ มึงคงดีมากที่จะให้กูนับเป็นพี่อ่ะ !"โทโมะพูดเสียงดังพลางเดินไปกระชากคอเสื้อป๊อปปี้
"หึ เก่งมาจากไหนล่ะ ฟางต้องเป็นของกู''ป๊อปปี้พูดยั่วโมโหป๊อปปี้
"มึงอย่าด้านให้มาก"ทันทีที่โทโมะพูดจบก็ต่อยไปที่หน้าของป๊อปปี้ทันที ป๊อปปี้ผลักตัวโทโมะให้ไปติดกับกำแพงก่อนจะต่อยแบบไม่ยั้งมือ
"อย่าทำไรพี่โมะนะ ปล่อยย"ฟางเดินมาตีที่ต้นแขนของป๊อปปี้พลางผลักป๊อปปี้ออกไป ป๊อปปี้เห็นดังนั้นจึงกระชากตัวฟางมาบดจูบอย่างรวดเร็ว
อื้อออ
โทโมะเห็นดังนั้นทำเอาเลือดขึ้นหน้า ก่อนจะกระชากตัวป๊อปปี้ให้นอนลงกับพื้น
"มึงจูบแฟนกูทำไม มึงมีสิทธิ์อะไรมาจูบผู้หญิงของกู อย่ารนหาทีตายไอ้เลว!"โทโมะพูดพลางต่อยไปที่หน้าของป๊อปปี้ไม่ยั้ง ฟางเดินมาห้ามโทโมะ โทโมะจึงลุกขึ้นมาโอบเอวฟางเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ
"อย่ามายุ่งกับแฟนกูอีก ถ้ามึงทำอีกกูเอามึงตายแน่"โทโมะพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับแฟนสาว
"คิดว่ามันจะจบง่าย ๆ หรอ หึ"ป๊อปปี้ยิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนจะคิดแผนร้ายและลุกออกไปจากตรงนั้น
เป็นไงกันมั่งอ่าา หายไปนานเลยย เม้นติชมกันได้น้าาาาาา
"ไอ้ป๊อป มึงคิดไงของมึงถึงไปขอเบอร์น้องฟางต่อหน้าแฟนน้อง"เคนตะเปิดประเด็นเมื่อกำลังเดินไปห้องเรียน
"เออ ไม่กลัวตายหรอมึงอ่ะ"จองเบเสริม ป๊อปปี้ที่เดินนำหน้าเลยหันกลับมาตอบอย่างเสียงหนักแน่นว่า
"กูชอบ กูอยากได้ กูไม่กลัวอะไรทั้งนั้น!"ป๊อปปี้หันมาตอบ เพื่อน ๆ ของเขาส่ายหน้ากับความคิดของป๊อปปี้ ขณะเดียวกันจองเบเหลือบไปเห็นฟาง กำลังเดินมาทางพวกเค้า
"เชี่ยแล้ว"จองเบอุทานเบา ๆ เคนตะที่ได้ยินก็มองไปที่สายตาของจองเบที่มองฟางอย่างตกใจ
"ไอ้ป๊อป !"เคนตะเรียกป๊อปปี้เสียงดัง ป๊อปปี้หันมาตามเสียงของเคนตะพลางทำหน้าสงสัย ฟางได้ยินดังนั้นถึงกับตกใจ จองเบทำท่าทางให้ฟางหนีจากตรงนั้น เพื่อไม่ให้ป๊อปปี้เห็น แต่..
"เป็นเชี่ยไรของมึงไอ้เบ"ป๊อปปี้พูด ก่อนที่จะหันหน้ากลับไป
!!
ทันทีที่เค้าหันกลับไป เขาเหลือบไปเห็นฟางที่กำลังจะวิ่งหนีเค้า ป๊อปปี้ที่กำลังจะวิ่งตามต้องหยุดชะงักเมื่อเพื่อนทั้ง 2 ของเค้าดึงแขนไว้
"ปล่อยกู"ป๊อปปี้พูดพลางมองไปที่หญิงสาวที่กำลังวิ่งไปเรื่อย ๆ
"ไอ้ป๊อป กูขอ เลิกยุ่งกับน้องฟางซะ"เคนตะพูด ป๊อปปี้ไม่ฟังอะไรทั้งนั้น รีบแกะมึงอันเหนียวหนึบของเพื่อนทั้งสอง และรีบวิ่งตรงดิ่งไปที่เธอ..
"อร๊าย ปล่อยนะ"ฟางตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อป๊อปปี้วิ่งมาจับแขนเธอ
"วิ่งหนีพี่ทำไมล่ะน้องฟาง หืม"ป๊อปปี้ถามพลางเอาหน้าไปใกล้ฟาง
"ฟางรีบไปเรียนค่ะ ปล่อยฟาง"ฟางสะบัดแขนออกจากมือของป๊อปปี้
"ไปเรียนกับพี่ที่ห้องพี่ดีกว่า ปะ"ป๊อปปี้พูดจบก็ดึงแขนของฟางตามเค้ามาที่รถทันที
"ไอ้โมะ มึงจะไปไหนวะ"พายุถามโทโมะเมื่อเห็นชายหนุ่มลุกออกจากห้อง
"กูลืมของที่รถ"โทโมะตอบ ก่อนจะเดินลงไปที่ลานจอดรถ ก่อนจะเหลือบไปเห็นรถของป๊อปปี้ ที่มีผู้หญิงของเขากำลังขัดขืนคู่อริของโทโมะ
"ปล่อยฟางเดี๋ยวนี้นะ"ฟางพูดพลางผลักตัวของป๊อปปี้ออก แต่ทว่า
ผลั้วะะะ
โทโมะเดินมากระชากตัวพร้อมต่อยไปที่ใบหน้าของป๊อปปี้ พลางดึงตัวฟางมาแนบกับลำตัวแกร่งของเขา
"มึงจะพาแฟนกูไปไหน"โทโมะพูดเสียงต่ำ ฟางเห็นท่าทีชักจะไม่ดีจึงกุมมือโทโมะไว้
"เรื่องกู เป็นรุ่นน้องอย่ามาทำซ่ากับกู"ป๊อปปี้เดือดที่โทโมะมาต่อยเขา พลางมองไปที่ฟางอย่างโมโห
"ทำตัวให้กูนับถือแล้วหรอ มาแย่งแฟนกูไปแบบนี้ มึงคงดีมากที่จะให้กูนับเป็นพี่อ่ะ !"โทโมะพูดเสียงดังพลางเดินไปกระชากคอเสื้อป๊อปปี้
"หึ เก่งมาจากไหนล่ะ ฟางต้องเป็นของกู''ป๊อปปี้พูดยั่วโมโหป๊อปปี้
"มึงอย่าด้านให้มาก"ทันทีที่โทโมะพูดจบก็ต่อยไปที่หน้าของป๊อปปี้ทันที ป๊อปปี้ผลักตัวโทโมะให้ไปติดกับกำแพงก่อนจะต่อยแบบไม่ยั้งมือ
"อย่าทำไรพี่โมะนะ ปล่อยย"ฟางเดินมาตีที่ต้นแขนของป๊อปปี้พลางผลักป๊อปปี้ออกไป ป๊อปปี้เห็นดังนั้นจึงกระชากตัวฟางมาบดจูบอย่างรวดเร็ว
อื้อออ
โทโมะเห็นดังนั้นทำเอาเลือดขึ้นหน้า ก่อนจะกระชากตัวป๊อปปี้ให้นอนลงกับพื้น
"มึงจูบแฟนกูทำไม มึงมีสิทธิ์อะไรมาจูบผู้หญิงของกู อย่ารนหาทีตายไอ้เลว!"โทโมะพูดพลางต่อยไปที่หน้าของป๊อปปี้ไม่ยั้ง ฟางเดินมาห้ามโทโมะ โทโมะจึงลุกขึ้นมาโอบเอวฟางเพื่อแสดงความเป็นเจ้าของ
"อย่ามายุ่งกับแฟนกูอีก ถ้ามึงทำอีกกูเอามึงตายแน่"โทโมะพูดทิ้งท้ายก่อนจะเดินออกไปพร้อมกับแฟนสาว
"คิดว่ามันจะจบง่าย ๆ หรอ หึ"ป๊อปปี้ยิ้มมุมปากเล็กน้อย ก่อนจะคิดแผนร้ายและลุกออกไปจากตรงนั้น
เป็นไงกันมั่งอ่าา หายไปนานเลยย เม้นติชมกันได้น้าาาาาา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ