KERBEROS สัญญา หน้าที่ คำสาป #ฮยองกี้
-
เขียนโดย bababeam
วันที่ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 15.53 น.
1 ตอน
3 วิจารณ์
3,382 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 30 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 22.32 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) "สัญญา หน้าที่ คำสาป"
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ 1.
"สัญญา หน้าที่ คำสาป"
"แม่ครับ ผมเห็นก้อนเมฆเป็นรูปนาฬิกาด้วยแหละ"
เด็กชายฮยองวอนวัย 5 ขวบ พูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นกับสิ่งที่เขาเห็นตรงหน้า
"ฮะฮะ โธ่ลูกแม่ ปกติใครๆเขาเห็นก้อนเมฆเป็นรูปหมู เป็นเต่า เป็นนก ไหงลูกแม่เห็นเป็นนาฬิกาล่ะเนี่ย"
คุณแม่ยังสาวพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่นกับลูกชายจอมซนของเธอ
"แต่ผมเห็นเป็นนาฬิกาจริงๆนะครับ นาฬิกาทรายด้วย เหมือนกับว่าเวลาแห่งความสุขกำลังจะหมดไปยังไงยังงั้นเลยครับแม่"
หญิงสาววัยสามสิบชะงักเมื่อได้ฟังคำพูดของลูกชาย พลางสูดหายใจเข้าและถอนหายใจออกอย่างแผ่วเบา แล้วจึงเอื้อมมือไปลูบหัวของเด็กชายฮยองวอนอย่างเอ็นดู
"ความสุขจะไม่หายไปไหน ถ้าหนูมี..." คุณแม่ยังสาวเอามือชี้ไปตรงหัวใจน้อยๆของลูกชาย
"ถ้ามีตรงนี้... มีหัวใจที่เข้มแข็ง และยึดมั่นในความดี จะไม่มีอะไรพรากความสุขไปจากหนูได้นะลูก" คุณแม่พูดด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่นพร้อมกับจูบลงไปกลางกระหม่อมของลูกชายสุดที่รัก
"ครับแม่ ผมจะตามสิ่งที่แม่สอนทุกอย่าง และจะเป็นลูกชายที่ดีของแม่ครับ"
"ฮยองวอน !!! ฮยองวอน !!!"
"อะไรว่ะ ตกใจหมด นายจะพูดให้มันเบาๆบ้างได้มั้ยไอเอ็ม"
ฮยองวอนตื่นขึ้นมาในชุดนอนสีน้ำตาลอ่อน ผมที่ยุ่งเหยิงนิดๆบวกกับหน้าตาง่วงๆของเขา ทำให้ดูเซ็กซี่ไม่เบา
"ฉันก็ปลุกนายเป็นสิบๆครั้งแล้ว นี่ก็เกือบจะร่ายมนต์เอาน้ำมาสาดให้ตื่นแล้วนะเนี่ย"
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้ม ร่างท้วมนิดๆแต่สูงใหญ่ "ไอเอ็ม"เพื่อนสนิทของฮยองวอนพูดด้วยน้ำเสียงลุกลี้ลุกลนราวกับไปทำความผิดอะไรมา
"เออๆ ตื่นแล้วเนี่ย มีอะไรกับฉันอย่างงั้นหรอ"
"นายลืมไปแล้วงั้นเหรอ ว่าวันนี้วันอะไร ห๊ะ !!"
"ถ้าไม่ลืมแล้วฉันจะนอนตื่นสายมั้ยล่ะ อย่าลีลา รีบๆบอกมา ง่วง"
ฮยองวอนดูจะไม่แยแสกับท่าทางของไอเอ็ม ในหัวของเขาตอนนี้มีเพียงแต่คำว่านอนต่อ
"โอ๊ยย ไอ่บ้านี่ ก็วันนี้เป็นวันที่นายต้องไปรับเชื้อสายทายาทลำดับที่ 7 ไงว่ะ เนี่ย ตอนนี้นายท่านก็กำลังกลุ้มอยู่ว่าจะเอายังไง เพราะความลับที่ว่านายเป็นมนุษย์ครึ่งหนึ่งต้องถูกเปิดเผยแน่ๆซึ่งนั่น... นายก็รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ใช่มั้ยล่ะ"
"..."
"อะไรนะ !!!!!! เจ้ามีเชื้อสายของมนุษย์อยู่ครึ่งหนึ่งอย่างนั้นรึ มันเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดในวงศ์ตระกูลของพวกเรา เจ้าก็รู้ว่าตระกูลเราเกลียดพวกมนุษย์มากแค่ไหน ข้ามิอาจมอบเชื้อสายของ KERBEROS ให้เจ้าได้ในตอนนี้ หากแต่เจ้าต้องไปฆ่ามนุษย์ผู้บริสุทธิ์มาเพียงหนึ่ง ซึ่งเป็นสิ่งที่เจ้าต้องไม่ปฎิเสธอยู่แล้วมาโดยเร็วที่สุด มิเช่นนั้นพ่อเจ้าหรือก็คือผู้สืบทอดทายาทลำดับที่ 6 ต้องโดนประหารตามกฎของตระกูล !!!"
"อะไรนะท่านเจ้าเมือง!!! ข้าต้อง...ฆ่ามนุษย์อย่างนั้นรึ ...ไม่มีทาง ข้ามิอาจทำได้และจะไม่มีวันทำโดยเด็ดขาด !!!"
พบปะผู้เขียน
ฝากฟิคเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยเน้อค่า เปิดเรื่องมาอาจดาร์กนิดๆเหมือนมองดูช็อคโกแลตที่เหมือนจะขม แต่มีความหวานซ่อนอยู่เน้อ นายเอกจะมาเมื่อไหร่น้า แล้วฮยองวอนจะทำอย่างไรต่อไป ฝากติดตามด้วยนะคะ ><
"สัญญา หน้าที่ คำสาป"
"แม่ครับ ผมเห็นก้อนเมฆเป็นรูปนาฬิกาด้วยแหละ"
เด็กชายฮยองวอนวัย 5 ขวบ พูดด้วยน้ำเสียงตื่นเต้นกับสิ่งที่เขาเห็นตรงหน้า
"ฮะฮะ โธ่ลูกแม่ ปกติใครๆเขาเห็นก้อนเมฆเป็นรูปหมู เป็นเต่า เป็นนก ไหงลูกแม่เห็นเป็นนาฬิกาล่ะเนี่ย"
คุณแม่ยังสาวพูดด้วยน้ำเสียงอบอุ่นกับลูกชายจอมซนของเธอ
"แต่ผมเห็นเป็นนาฬิกาจริงๆนะครับ นาฬิกาทรายด้วย เหมือนกับว่าเวลาแห่งความสุขกำลังจะหมดไปยังไงยังงั้นเลยครับแม่"
หญิงสาววัยสามสิบชะงักเมื่อได้ฟังคำพูดของลูกชาย พลางสูดหายใจเข้าและถอนหายใจออกอย่างแผ่วเบา แล้วจึงเอื้อมมือไปลูบหัวของเด็กชายฮยองวอนอย่างเอ็นดู
"ความสุขจะไม่หายไปไหน ถ้าหนูมี..." คุณแม่ยังสาวเอามือชี้ไปตรงหัวใจน้อยๆของลูกชาย
"ถ้ามีตรงนี้... มีหัวใจที่เข้มแข็ง และยึดมั่นในความดี จะไม่มีอะไรพรากความสุขไปจากหนูได้นะลูก" คุณแม่พูดด้วยน้ำเสียงที่อบอุ่นพร้อมกับจูบลงไปกลางกระหม่อมของลูกชายสุดที่รัก
"ครับแม่ ผมจะตามสิ่งที่แม่สอนทุกอย่าง และจะเป็นลูกชายที่ดีของแม่ครับ"
"ฮยองวอน !!! ฮยองวอน !!!"
"อะไรว่ะ ตกใจหมด นายจะพูดให้มันเบาๆบ้างได้มั้ยไอเอ็ม"
ฮยองวอนตื่นขึ้นมาในชุดนอนสีน้ำตาลอ่อน ผมที่ยุ่งเหยิงนิดๆบวกกับหน้าตาง่วงๆของเขา ทำให้ดูเซ็กซี่ไม่เบา
"ฉันก็ปลุกนายเป็นสิบๆครั้งแล้ว นี่ก็เกือบจะร่ายมนต์เอาน้ำมาสาดให้ตื่นแล้วนะเนี่ย"
เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลเข้ม ร่างท้วมนิดๆแต่สูงใหญ่ "ไอเอ็ม"เพื่อนสนิทของฮยองวอนพูดด้วยน้ำเสียงลุกลี้ลุกลนราวกับไปทำความผิดอะไรมา
"เออๆ ตื่นแล้วเนี่ย มีอะไรกับฉันอย่างงั้นหรอ"
"นายลืมไปแล้วงั้นเหรอ ว่าวันนี้วันอะไร ห๊ะ !!"
"ถ้าไม่ลืมแล้วฉันจะนอนตื่นสายมั้ยล่ะ อย่าลีลา รีบๆบอกมา ง่วง"
ฮยองวอนดูจะไม่แยแสกับท่าทางของไอเอ็ม ในหัวของเขาตอนนี้มีเพียงแต่คำว่านอนต่อ
"โอ๊ยย ไอ่บ้านี่ ก็วันนี้เป็นวันที่นายต้องไปรับเชื้อสายทายาทลำดับที่ 7 ไงว่ะ เนี่ย ตอนนี้นายท่านก็กำลังกลุ้มอยู่ว่าจะเอายังไง เพราะความลับที่ว่านายเป็นมนุษย์ครึ่งหนึ่งต้องถูกเปิดเผยแน่ๆซึ่งนั่น... นายก็รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้น ใช่มั้ยล่ะ"
"..."
"อะไรนะ !!!!!! เจ้ามีเชื้อสายของมนุษย์อยู่ครึ่งหนึ่งอย่างนั้นรึ มันเป็นสิ่งที่เลวร้ายที่สุดในวงศ์ตระกูลของพวกเรา เจ้าก็รู้ว่าตระกูลเราเกลียดพวกมนุษย์มากแค่ไหน ข้ามิอาจมอบเชื้อสายของ KERBEROS ให้เจ้าได้ในตอนนี้ หากแต่เจ้าต้องไปฆ่ามนุษย์ผู้บริสุทธิ์มาเพียงหนึ่ง ซึ่งเป็นสิ่งที่เจ้าต้องไม่ปฎิเสธอยู่แล้วมาโดยเร็วที่สุด มิเช่นนั้นพ่อเจ้าหรือก็คือผู้สืบทอดทายาทลำดับที่ 6 ต้องโดนประหารตามกฎของตระกูล !!!"
"อะไรนะท่านเจ้าเมือง!!! ข้าต้อง...ฆ่ามนุษย์อย่างนั้นรึ ...ไม่มีทาง ข้ามิอาจทำได้และจะไม่มีวันทำโดยเด็ดขาด !!!"
พบปะผู้เขียน
ฝากฟิคเรื่องนี้ไว้ในอ้อมอกอ้อมใจด้วยเน้อค่า เปิดเรื่องมาอาจดาร์กนิดๆเหมือนมองดูช็อคโกแลตที่เหมือนจะขม แต่มีความหวานซ่อนอยู่เน้อ นายเอกจะมาเมื่อไหร่น้า แล้วฮยองวอนจะทำอย่างไรต่อไป ฝากติดตามด้วยนะคะ ><
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ