หัวใจของมาเฟีย

9.3

เขียนโดย Chapond

วันที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 01.06 น.

  46 ตอน
  268 วิจารณ์
  117.33K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 01.36 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น

แชร์นิยายฟิคชั่น Share Share Share

 

8) 8 ขอโทษที่เอาแต่ใจ

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

 

 

 

 

 

“คุณฟางเดี๋ยวก่อนสิครับ อย่าวิ่งหนีแบบนั้นเดี๋ยวมันจะกระเทือนถึงลูกนะครับ”โทโมะรีบวิ่งตาม

ฟางที่วิ่งหนีออกมาจากสปาแล้วพูดด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

 

“ดี แท้งไปได้ก็ยิ่งดี ในเมื่อคนทำมันไม่สนใจใยดีอยู่แล้วว่าจะเป็นยังไง”ฟางที่หยุดและดิ้นขัดขืน

เมื่อโทโมะล็อคตัวเอาไว้ไม่ให้หนีไปไหนก็โวยวายนึกโกรธเคืองป๊อปปี้ที่พูดอะไรไปโดยไม่คิด

 

 

 

 

 

“ไม่ได้นะฟาง เธอจะแท้งไม่ได้นะ เธอเป็นแม่คนแล้วจะทำอะไรคิดหน้าคิดหลังดีๆสิ”อุษาที่ตาม

ออกมาพร้อมป๊อปปี้ได้ยินก็รีบว่า

 

 

 

 

 

 

 

“ทำไมต้องเป็นฟาง ทำไมเรื่องบ้าๆพวกนี้ต้องเกิดขึ้นกับฟาง ฟางต้องมาจบอนาคตของวัยรุ่น ไม่

ได้ทำในสิ่งที่ฟางฝัน แทนจะได้แต่งงานกับคนที่ฟางรักในวัยที่สมควร แต่นี่ต้องมาท้องตั้งแต่

อายุ16แล้วต้องแต่งงานกับคนที่ไม่ได้รัก แถมคู่ชีวิตก็เฮงซวยไม่มีความรับผิดชอบ ฮือๆ”ฟาง

เหลืออดระเบิดอารมณ์ออกมาด้วยความเครียดสะสมก่อนที่จะเป็นลมล้มพับไปในอ้อมกอดของโท

โมะ ทั้งหมดไม่รอช้ารีบพาฟางไปส่งที่โรงพยาบาลในเครือของมังกรทองทันที

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

“ยัยนั่นยังไม่ตายใช่มั้ยครับม๊า”ทันทีที่อุษาเดินออกมาจากห้องพักของฟางป๊อปปี้ที่นั่งรออยู่ก็รีบ

เดินมาถาม

 

 

 

 

 

 

“ทำไมกันล่ะป๊อป ทำไมอีแค่เรื่องง่ายๆแค่นี้ทำไมถึงยังทำไม่ได้ แค่ทำดีกับคู่ที่ตัวเองแต่งงาน

ด้วยมันยากนักหรอป๊อปทำไมต้องพูดาทำร้ายจิตใจฟางเค้าแบบนี้”อุษาว่าลูกชายตัวเองทันทีที่

ลูกชายถาม

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ยัยนั่นพูดไม่เข้าหูป๊อป ยัยนั่นปากดีอวดเก่งใส่ป๊อปก่อนนิ”ป๊อปปี้อึกอักก่อนที่จะโวยวายออก

มา

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ถ้ามันมีปัญหามากเดี๋ยวฟางออกากโรงพยาบาลแล้ว เราไปหย่ากับฟางมั้ยล่ะแล้วแยกกันอยู่

ถาวรไปซะ ให้ฟางเอาเด็กออก คืนชีวิตวัยรุ่นให้กับฟางและพากลับไทย ส่วนเราป๊าจะให้แต่งงาน

กับหนูขนมจีนรายนั้นคงจะยอมป๊อปตามใจป๊อปหมดทุกอย่าง”เจ้าสัวหลี่จางได้ยินก็พูดสรุป

 

 

 

 

 

“นั่นน่ะสิ อยู่ไปก็มีแต่ปัญหา แยกกันอยู่ก็แล้ว เมียท้องก็แล้วยังจะดีแต่ทำร้ายกัน หย่ากันไปซะ

จะได้จบๆ/ไม่เอานะ ป๊อปไม่ยอม”มาดามหลี่เห็นด้วยกับลูกชายพูดสมทบทำให้ป๊อปปี้โวยวายรีบ

สวนกลับไปทันควัน

 

 

 

 

 

 

“แล้วจะเอายังไงอีก ไม่ยอมปรับเข้าหากัน ให้เลิกก็ไม่เอา อย่าเรื่องมากน่าป๊อป”มาดามหลี่รีบดุ

หลานชายทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ก็ไม่ต้องไปไหนทั้งนั้นล่ะ ยัยนั่นเป็นเมีบป๊อป ท้องกับป๊อปป๊อปก็ดูแลสิ ถ้าไม่มีอะไรแล้วป๊อป

ขอตัวไปดูยัยนั่นก่อนละกัน”ป๊อปปีอึกอักก่อนที่จะพูดออกมาอย่างรวดเร็วแล้วรีบเข้าไปในห้องพัก

ของฟางและล๊อคประตูไม่ให้คนอื่นเข้ามารบกวนทันที

 

 

 

 

 

 

 

“เข้ามาทำไมออกไปเลยนะ”ฟางที่พลิกตัวหันกลับมาเจอกับป๊อปปี้ก็รีบโวยวายพลางไล่ชายหนุ่ม

ไป

 

 

 

 

 

 

”ไม่ไป นี่จะไปไหนน่ะ ป่วยอยู่ไม่ใช่รึไง กลับไปนอนเลยนะ”ป๊อปปี้ไม่ยอมออกจากห้องนั่นทำให้

ฟางเหลืออดรีบลุกจากเตียงเพื่อจะหนีชายหนุ่มออกไปทำให้ป๊อปปี้รีบรั้งและห้ามไว้แทบไม่ทัน

 

 

 

 

 

 

 

“ปล่อยชั้นนะไอ้คนบ้า ฮึก ชั้นไม่อยากอยู่กับนายอีกต่อไปแล้ว ชั้นอยากกลับบ้าน ฮือๆ”ฟาง

พยายามจะหนีแต่ป๊อปปี้ไม่ยอมแพ้รีบรั้งฟางไว้ก่อนที่จะดันฟางลงไปนอนกับเตียงคนไข้ทำให้

ฟางเผลอร้องไห้ออกมาด้วยความอัดอั้นทำให้ป๊อปปี้ชะงักก่อนที่จะยอมล่อยตัวฟางแล้วนั่งลง

ข้างๆเธอรอนกว่าฟางจะร้องไห้เสร็จ

 

 

 

 

 

“เลิกร้องไห้ได้แล้วมันเสียงดังเดี๋ยวหมอพยาบาลก็แห่มาหมดหรอก/นี่ถ้าจะมาสั่งห้ามกันแบบนี้

จะไปไหนก็ไปไอ้คนเฮงซวย ฮือๆ”ป๊อปปี้เห็นฟางสะอึกสะอื้นไม่หยุดก็รีบพูดขึ้นทำให้ฟางหัน

ขวับไปว่าป๊อปปี้พร้อมกับปล่อยโฮออกมาอีกครั้งหนึ่ง

 

 

 

 

 

 

“ชั้นผิดเองล่ะที่ปากไม่ดีเอาแต่ใจใส่เธอไปแบบนั้น หยุดร้องไห้เถอะนะฟาง เราะได้พูดกันดีๆสัก

ที”ป๊อปปี้ถอนหายใจและยอมรับผิดในสิ่งที่ตัวเองทำงี่เง่ากับฟาง ทำให้ฟางชะงักเมื่อได้ยินป๊อปปี้

เรียกชื่อเธอดีๆครั้งแรก

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นหยุดก็ได้ นายจะพูดอะไรก็พูดมาสิ”ฟางรีบปาดน้ำตาก่อนที่จะหันไปหาป๊อปปี้แล้วพูดกับชาย

หนุ่ม

 

 

 

 

 

 

“เราเริ่มต้นด้วยกันใหม่เถอะ/ห้ะ นายว่ายังไงนะ”ป๊อปปี้เงียบสักพักก่อนที่จะพูดทำให้ฟางแทบไม่

เชื่อสิ่งที่ตัวเองได้ยิน

 

 

 

 

 

“ก็ ไหนๆเราก็แต่งงานตามความเหมาะสมของแก๊งค์แล้วเธอเป็นเมียชั้นแม่ของลูกในท้องอีก มัน

ก็ถึงเวลาแล้วที่เราต้องโตเป็นผู้ใหญ่มีความรับผิดชอบ ชั้นเลยคิดว่าไหนๆเราต้องอยู่ด้วยกัน

ตลอดไปเรามาดีกันดีกว่ามั้ยฟาง เริ่มต้นนับ1ด้วยกันอีกครั้งแบบสามีภรรยา แบบพ่อแม่ลูก

กัน”ป๊อปปี้พูดต่อแล้วเงยหน้าสบตากับคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ตรงข้ามตัวเองก่อนที่จะชูนิ้วก้อยขึ้นมา

เชิงขอโอกาสฟางอีกครั้ง

 

 

 

 

 

 

“อื้อ ถ้านายคิดแบบนั้นจริงๆชั้นก็โอเค เรามานับ1ด้วยกันอีกครั้งก็ได้”ฟางยิ้มออกมาพลางตกลง

ก่อนที่จะยื่นนิ้วก้อยเกี่ยวกับนิ้วก้อยของป๊อปปี้และทั้งคู่ยิ้มให้กันอย่างมีความสุข

 

 

 

 

 

 

 

 

 

3เดือนต่อมา

 

 

 

 

 

 

 

“ยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เลยนะคะพี่ฟางที่มารอรับพี่ป๊อปแบบนี้สงสัยกลับไปบ้านคงเตรียมเซอร์ไพร์ให้พี่

ป๊อปแน่ๆ”เฟย์แซวฟางที่อยู่ในชุดคลุมท้องยืนยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ระหว่างรอป๊อปปี้เดินออกมาจากผู้

โดยสารขอออกของสนามบินฮ่องกง

 

 

 

 

 

 

“บ้าหรอเฟย์ไม่มีอะไรหรอก คนไม่ได้เจอกันตั้ง3เดือนก็ยิ้มดีเป็นธรรมดาสิดีซะอีก ป๊อปไปจัดการ

เรื่องเรียนเสร็จคราวนี้ก็จะได้กลับมาอยู่ฮ่องกงยาวสักที”ฟางพูดแล้วยิ้มด้วยความเขินพลางนึกถึง

หลังจากวันที่ออกจากโรงพยาบาลวันนั้นเธอกับป๊อปปี้ก็เริ่มต้นลองคบหากันและดีต่อกันโดยที่

ป๊อปปี้ดูแลเธอเป็นอย่างดีแทบไม่ทะเลาะกันก่อนที่ชายหนุ่มจะต้องกลับอังกฤษไปจัดการเรื่อง

สอบและการรับรางวัลนักเรียนดีเด่นที่โรงเรียนที่ชายหนุ่มเรียนอยู่ซึ่งระหว่างนั้นเธอกับเขาก็อีเมล์

และโทรหากันตลอดจนทำให้พ่อแม่ของป๊อปปี้อดยิ้มน้อยยิ้มใหญ่ไม่ได้ที่เห็นป๊อปปี้และฟางดี

กันๆ สักพักป๊อปปี้เดินออกมาจากผู้โดยสารขาออกพร้อมกับแก้วที่เป็นช่วงหยุดยาวแล้วบินไปรับ

ป๊อปปี้ที่อังกฤษพอดี

 

 

 

 

 

 

 

 

“เดินทางเหนื่อยมั้ย/ก็นิดหน่อย อยากกลับไปแช่น้ำอุ่นที่บ้านมากเลย นี่ป๊อปมีของฝากมาให้ฟาง

กับลูกด้วยนะ”ฟางยิ้มออกมาด้วยความดีใจเมื่อชายหนุ่มมายืนตรงหน้าเธอก่อนที่จะถามไถ่ชาย

หนุ่ม

 

 

 

 

 

“แหมๆพี่ป๊อปลืมไปรึเปล่าคะว่าเฟย์กับคนอื่นก็รอพี่ป๊อปกลับมาเหมือนกันทำไมถึงมีแต่ของฝากพี่

ฟางได้ละคะเนี่ย”เฟย์เห็นป๊อปปี้และฟางกระหนุงกระหนิงกันก็รีบแซว

 

 

 

 

 

 

 

 

“ทำเป็นดีใจจนเนื้อเต้นเงยหน้ารอรับพี่ชั้นแบบนี้ เหอะ หมั่นไส้”แก้วถอดแว่นตาดำออกแล้วรีบ

พูดว่าฟางด้วยความหมั่นไส้ทันที

 

 

 

 

 

“ผมว่าตอนนี้คนรถเอารถมารับแล้วนะครับ เรากลับบ้านกันเถอะครับบอสกับนายหญิงรอทาน

อาหารเย็นแล้ว”โทโมะรีบพูดแล้วเข็นกระเป๋าเดินทางของป๊อปปี้กับแก้วไม่สนคำพูดแก้วทำให้

แก้วย่นจมูกไม่พอใจเมื่อเห็นโทโมะเมินตัวเอง

 

 

 

 

 

“นี่อย่าคิดนะว่าอยู่ที่บ้านแล้วไม่มีชั้นนายจะถือดีมาสั่งชั้นกับพี่ชั้นได้ไอ้ขยะ”แก้วเดินไปชิดโทโมะ

แล้วรีบว่า

 

 

 

 

 

“การย้ายโรงเรียนของคุณหนูไปอยู่โรงเรียนประจำมันคงไม่ทำให้จิตใจของคุณหนูสูงขึ้นเลยงั้น

หรอครับ สงสัยคงจะต้องย้ายโรงเรียนเป็นที่ที่8ของรอบ3ปีแล้วสินะครับให้ไปอยู่โรงเรียนวัดใน

เมืองไทย คุณหนูจะได้รู้สึกสงบและใจเย็นลงบ้าง”โทโมะถอนหายใจก่อนที่จะพูดจิกกัดแก้วกลับ

ไปพร้อมกับเดินหนีทิ้งให้แก้วกระทืบเท้าด้วยความไม่พอใจโทโมะอยู่ตรงนั้น

 

 

 

 

 

 

 

“อ่ะ เอาให้/อะไรน่ะ”เมื่อทานอาหารเย็นเสร็จป๊อปปี้ที่อาบน้ำเสร็จแล้วเดินถือกล่องกล่องหนึ่งยื่น

ให้ฟางที่นั่งทาครีมอยู่ที่โต๊ะเครื่องแป้ง

 

 

 

 

 

 

“เปิดดูสิฟาง ก็ตอนที่อยู่ที่โน่นเห็นว่ามันเหมาะกับฟางเลยซื้อมาฝาก”ป๊อปปี้บอกให้ฟางเปิด

กล่องออกมาพบว่ามันคือสร้อยคอรูปนางฟ้าถือหัวใจที่ทำจากเพชรสีชมพูอยู่

 

 

 

 

 

 

 

“คือจริงๆแล้วแค่พวกยาบำรุงที่ป๊อปเอามาให้ลูกน่ะมันก็แสดงให้เห็นแล้วว่าป๊อปใส่ใจฟางกับลูก

มากแค่ไหน ของแบบนี้ไม่ต้องก็ได้นะ/อย่าเลยฟาง ป๊อปตั้งใจจะให้ฟางนะแทนคำสัญญาว่าป๊อป

จะอยู่กับฟางเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปยังไงล่ะ”ฟางเกรงใจป๊อปปี้ก่อนที่ชายหนุ่มจะรีบพูดแล้วขอ

เป็นคนใส่สร้อยเส้นนี้ให้ฟาง

 

 

 

 

 

 

“จริงสิ นี่ก็เป็นของขวัญที่ฟางจะเอาให้ป๊อปดูเหมือนกัน เราได้ลูกสาวนะป๊อป”ฟางยิ้มพลางนึก

ได้ก่อนที่จะนำภาพที่ตนไปอัลตร้าซาวน์เมื่ออาทิตย์ก่อนให้ป๊อปปี้ดูแล้วบอกชายหนุ่มว่าพวกเขา

ได้ลูกสาว

 

 

 

 

 

“ดีจัง นี่หรอลูกของเรา ลูกคนแรกเป็นลูกสาว เดี๋ยวคนต่อไปป๊อปขอลูกชายนะ”ป๊อปปี้ดีใจรีบ

สวมกอดฟางพร้อมกับหอมแก้มฟางทั้งซ้ายและขวา

 

 

 

 

 

“ทำเป็นพูดไปคนแรกยังไม่ทันจะคลอดออกมาเลยจะมีคนที่2แล้วรึไง”ฟางหน้าแดงจัดพลางทุบ

แขนป๊อปปี้เบาๆแล้วพูด

 

 

 

 

 

“จริงสิ ป๊อปคิดออกแล้ว ลูกของเราคนนี้ป๊อปจะตั้งชื่อว่าแองจี้ ที่มาจากแองเจิ้ลนางฟ้ายังไงล่ะ

เพราะฟางและแองจี้คือนางฟ้าของป๊อป”ป๊อปปี้พูดพลางเอามือลูบที่ท้องนูนของฟางและจากนั้น

ค่อยๆโน้มหน้าบรรจงจูบฟางอย่างอ่อนโยนโดยที่ฟางเองก็ยอมรับสัมผัสนั้นอยู่เนิ่นนาน

 

 

 

 

 

 

 

 

“นี่จะหลบหน้าชั้นตลอดเลยรึไงไอ้ขยะ”แก้วใส่ชุดนอนเดินลงมาเจอกับโทโมะที่กลับจากเล่น

ฟิตเนสในตัวบ้านเสร็จก็รีบว่า

 

 

 

 

 

 

“ผมแค่ไม่มีอะไรต้องคุยกับคุณหนูนี่ครับ”โทโมะรีบพูดปัดแก้ว

 

 

 

 

 

 

“ทำไมนี่แกคิดหรอว่าทำให้ชั้นไปเรียนที่อื่นได้แบบนี้แกจะลอยหน้าลอยตาหยิ่งผยองใส่ชั้นแบบนี้

ได้ ได้ชั้นจะทำให้แกได้รู้ว่าการที่แกทำให้คุณหนูแก้วไม่พอใจมันจะได้รับบทเรียนยังไงบ้าง ไอ้

ขยะ”แก้วมองหน้าโทโมะก่อนจะยิ้มออกมากับแผนร้ายของตนเอง

 

 

 

 

 

ป๊อปฟางเริ่มนับหนึ่งด้วยกันแล้วตั้งชื่อลูกแล้ว แต่แก้วนี่สิ

 

 

มีแผนร้ายกำจัดโทโมะตลอดแบบนี้ดีกันยากแน่นอน

 

 

มาอัฟแล้วน้าาาาา อย่าพึ่งหายไปหมดน้าาา

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
9.2 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9.4 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายฟิคชั่นเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา