หัวใจของมาเฟีย

 

 

 

 

 

 

 

 

“เอ่อ ยัยนั่นเป็นยังไงบ้างครับน้าทับทิม”หลายชั่วโมงต่อมา ป๊อปปี้ที่อาบน้ำและทานอาหารเย็น

เสร็จก็แอบเดินไปถามทับทิมและเฟย์ที่ไปดูอาการของฟางในห้องพักหลังจากทราบว่าฟางไม่ได้

ออกมาทานข้าวเย็น เมื่อทั้งคู่เดินออกมาจากห้องพักที่คืนนี้ฟางจะต้องมานอนค้างที่นี่เพราะหลัง

จากที่ฟางตกน้ำเจ้าสัวหลี่จางก็สั่งให้คนพาฟางมาพักผ่อนที่ห้องนี้ก็รีบถามทันที

 

 

 

 

 

 

 

“ทานข้าวต้มแล้วทานยาแล้วค่ะ พี่ป๊อปจะเข้าไปดูว่าที่เจ้าสาวก็ได้นะคะ/เหลวไหลน่ายัยเฟย์ ที่พี่

ป๊อปแวะมาเนี่ยก็เพราะไม่อยากให้ใครมาตายในบ้านต่างหากล่ะ”เฟย์ยิ้มแป้นแล้วตอบก่อนที่แก้ว

ที่ผ่านมาและได้ยินเข้าก็ปรี่เข้ามาว่าอย่างไม่ยอมแพ้

 

 

 

 

 

 

 

“พี่แก้วก็พูดเข้า ยังไงซะพี่ป๊อปปี้พี่ฟางก็ต้องแต่งงานกันอยู่ดี ไม่พูดกับพี่แก้วด้วยแล้ว ไปหาพี่

โทโมะข้างล่างดีกว่า เห็นว่าจะต้องตามคุณพ่อไปรับน้องไปป์นี่นา”เฟย์ถอนหายใจพร้อมกับ

เปลี่ยนเรื่องพูดทันที

 

 

 

 

 

 

 

“อะไรนะ ไอ้ขยะนั่นคงจะหาทางประจบป๊าล่ะสิ ไม่ได้การณ์ ไปป์ยิ่งติดหมอนั่นอยู่ด้วย ชั้นไม่ยอม

ให้น้องชายชั้นไปเกลือกกลั้วกับไอ้ขยะแน่ๆ”แก้วนึกถึงน้องชายคนเล็กที่เป็นลูกบุญธรรมที่แม่

ของตนรับมาเลี้ยงแทนพี่สาวที่เสียไปกำลังบินมาจากเมืองไทยกับตาของตนเองที่อาศัยอยู่ที่นั่นก็

โวยวายไม่พอใจเพราะรู้ว่าไปป์ติดโทโมะมากกว่าป๊อปปี้และตัวเองรีบปรี่วิ่งลงไปหาพ่อของเธอ

บ้านทันที

 

 

 

 

 

แอ้ด

 

 

 

 

 

 

ป๊อปปี้ที่เห็นว่าทางสะดวกและทุกคนออกไปหมดแล้วตัดสินใจเปิดประตูห้องพักของฟางเข้าไป

ทันที

 

 

 

 

 

“แค่กๆ”เสียงๆอของฟางดังขึ้นทำให้ป๊อปปี้ที่กำลังสาดส่องสายตามองหาฟางเห็นร่างบางเดิน

ออกมาจากห้องน้ำ ทันทีที่ฟางเห็นหน้าป๊อปปี้ ร่างบางก็ชักสีหน้าแล้วเดินหนี ป๊อปปี้ไม่รอช้า รีบ

เดินเข้าไปดักร่างบางไม่ให้หนีตนเอง

 

 

 

 

 

 

“เดี๋ยวจะไปไหน ไม่สบายไม่ใช่หรอทำไมจะออกไปไหนอีก”ป๊อปปี้รีบดุคนตัวเล็กที่พยายามหนี

ตนเองไป

 

 

 

 

 

 

“ก็ไปให้พ้นๆคนที่คิดจะฆ่าชั้นยังไงล่ะ เกลียดชั้นมากแต่ไม่อยากแต่งงานด้วยก็คิดจะฆ่ากันขนาด

นี้ถ้าแต่งไปชั้นคงตกนรกทั้งเป็นสิ ไอ้บ้า ไอ้คนโรคจิต ชั้นยังมีความฝันอีกตั้งเยอะแยะ ชั้นจะไม่

ยอมมาจบชีวิตเพราะเด็กนิสัยอย่างนายหรอก”ฟางไม่พอใจโวยวายพลางเดินเข้าไปผลักอกชาย

หนุ่มแล้งร้องไห้ออกมาอย่างอัดอั้น ไม่ใช่แค่เขาที่ไม่อยากแต่งเธอเองก็ไม่อยากแต่งงานกับเขา

เหมือนกัน

 

 

 

 

 

 

“เลิกโวยวายได้แล้วจะเสียงดังให้ป๊าชั้นเข้ามาด้วยรึไง เงียบเดี๋ยวนี้นะ เงียบ”ป๊อปปี้โวยวายก่อน

ที่จะรีบปิดปากฟางโดยที่ฟางดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดก่อนที่ทั้งคู่จะเซตกลงไปบนเตียงด้วย

กัน

 

 

 

 

 

“ว้าย ทำอะไรกันน่ะ”มาดามหลี่และอุษาเดินเข้ามาแล้วต้องตกใจเมื่อเห็นภาพป๊อปปี้และฟาง

นอนอยู่ด้วยกันบนเตียงนอน “ตอนแรกพ่อเราให้แม่มาคุยกับหนูฟางเรื่องจะยกเลิกงานแต่งงาน

แต่มาตอนนี้แม่ว่าคงไม่ต้องแล้วล่ะมั้ง ไปกันเถอะค่ะคุณแม่เราไปบอกหลี่จางกันดีกว่า”อุษาพูด

ก่อนที่จะเดินพามาดามหลี่ออกไปจากห้องทิ้งให้ป๊อปปี้กับฟางที่รีบผละออกจากกันมองหน้ากัน

อย่างไม่มีใครยอมใคร

 

 

 

 

 

 

 

 

“อย่าทำหน้าแบบนั้นสิฟาง เจ้าหญิงของพ่อ ช่วงแรกหนูอาจจะรับไม่ได้กับเรื่องนี้ แต่อีกเดี๋ยวหนุ

ก็จะรับเรื่องนี้ได้เอง”พ่อของฟางพูดขณะนั่งรถมากับฟางเพื่อไหว้บรรพบุรุษของแก๊งค์มังกรทอง

ที่ศาลเจ้าประจำแก๊งค์แล้วเห็นหน้าของฟางหงิกมาตลอดทาง

 

 

 

 

 

“รับไม่ได้ค่ะ ทั้งคลุมถุงชนแล้วยังจะต้องมาแต่งงานกันภายใน3วันแบบนี้อีก นี่จะไม่ให้ฟางอยู่

เพื่อทำใจกับเรื่องนี้เลยรึไงคะ ฟางยังเด็กอยู่นะแถมยังไม่บรรลุนิติภาวะอีก ต้องมาใช้คำว่านาง

ทั้งๆที่ยังใช้คำว่านางสาวไม่กี่ปีเอง”ฟางโวยวายเมื่อถูกพูดจี้ใจดำเกี่ยวกับเรื่องแต่งงานเข้า

 

 

 

 

 

 

“เอาน่าฟาง คำสั่งของหัวหน้าแก๊งค์มังกรทอง มันคือคำพูดเด็ดขาดไม่มีใครขัดได้หรอก ดีซะอีก

เพราะถ้าเกิดป๊าเป็นอะไรไปอย่างน้อยป๊าก็สบายใจแล้วที่มีคนดูแลเราอย่างนายน้อยป๊อปปี้”พ่อ

ของฟางพูดพลางลูบผมลูกสาวแผ่วเบา

 

 

 

 

 

 

“แต่ฟางไม่ต้องให้ใครมาอยู่กับฟางนี่คะ เรามีกันแค่2คนพ่อลูกเท่านี้ก็เพียงพอแล้ว”ฟางพูดแล้ว

สวมกอดพ่อแน่น

 

 

 

 

 

“ทำเป็นพูดดีไปนั่น ใครจะไปรู้ที่จริงแล้วเธออาจจะดีใจที่ตำแหน่งผู้หญิงของคุณป๊อปเป็นของ

เธอ ชิ ปากทำเป็นเกลียดเค้าแต่เอาเข้าจริงก็กลับมาหาใกล้ชิดนายน้อยลอด ยัยตัวตุ่นหน้าไม่

อาย”ขนมจีนที่ได้ยินฟางพูดระบายเรื่องราวต่างๆให้พ่อตนเองฟังก็ไม่รอช้ารีบตรงดิ่งเข้าเข้าไปว่า

ให้ฟางทันที

 

 

 

 

 

“อย่าเสียมารยาทกับครอบครัวว่าที่สตรีหมายเลข1ในอนาคตของมังกรแบบนั้นสิขนมจีน เกริกชั้น

ต้องของโทษแทนลูกสาวชั้นด้วยนะ/ช่างเถอะดนัย เราเข้าไปข้างในกันเถอะ”ดนัยพ่อของ

ขนมจีนเดินมาพร้อมภรรยาแล้วดุลูกสาวก่อนที่จะขอโทษพ่อของฟางแล้วทั้งหมดก็เดินเข้าไปข้าง

ในศาลเจ้าเพื่อทำพิธี ก่อนที่จะมาทานอาหารเที่ยงด้วยกันด้านในห้องรับรองโดยที่ป๊อปปี้และฟาง

ต้องถูกจับนั่งด้วยกันและพูดคุยกับผู้อาวุโสในแก๊งค์ตลอดเวลา

 

 

 

 

 

 

“เห้อ เสร็จสักที ทำไมมันเหนื่อยแบบนี้/เมื่อยมั้ยครับคุณฟางเห็นใส่ส้นสูงเดินทั่วงานแบบนี้

เปลี่ยนใส่รองเท้าแตะมั้ยครับเดี๋ยวผมให้พี่จงเบไปเอามาเปลี่ยนให้”ฟางเดินมาพักเหนื่อยด้าน

นอกเมื่อถึงเวลาที่คนในแก๊งค์และผู้อาวุโสต้องแยกย้ายกันกลับไปโทโมะจึงเดินเข้ามาถามไถ่

ด้วยความเป็นห่วง

 

 

 

 

 

 

 

“ไม่เป็นไรหรอกโทโมะ บอกแล้วไงว่าไม่ต้องเรียกคุณ มันดูตลกเรียกฟางเฉยๆก็ได้”ฟางพูดแล้ว

ยิ้มให้โทโมะอย่างเป็นมิตร

 

 

 

 

 

 

“แหมๆอยู่เป็นนี่ไอ้ขยะ พอรู้ว่าใครจะมีอำนาจเข้ามาหน่อยก็รีบส่ายหางไปเลียแข้งเลียขาเจ้านาย

ใหม่เลยล่ะสิ”แก้วที่เดินมากับป๊อปปี้ก็รีบว่าโทโมะด้วยความดูถูก

 

 

 

 

 

 

 

“นี่ทำไมพูดแบบนั้นล่ะแก้ว มันไม่เกินไปหน่อยหรอ/ช่างเถอะครับ ผมโดนคุณแก้วว่าผมแบบนั้นน

ชินแล้วล่ะครับ”ฟางโวยวายกลับไปไม่พอใจที่แก้วว่าโทโมะแต่ชายหนุ่มกลับนิ่งและไม่ถือโทษ

 

 

 

 

 

 

 

“เป็นห่วงเป็นใยเหลือเกิน หรือว่าคู่นี้จะมีอะไรในกอไผ่กันล่ะ หึ ก็ดีนะเจตนาของพ่อเธอที่ตั้งใจไว้

ว่าอยากให้ลูกมาเป็นผู้หญิงของมังกรทองก็เป็นจริง แต่ไม่ใช่สตรีหมายเลขหนึ่งนะแต่เป็นเมีย

ขี้ข้า5555”ป๊อปปี้หมั่นไส้ที่ฟางออกรับเป็นห่วงโทโมะก็รีบว่าแต่ทันใดนั้นเองฟางที่ไม่พอใจ

ป๊อปปี้ตรงดิ่งเข้าไปชกหน้าป๊อปปี้จนชายหนุ่มเซเกือบล้มจนเซแก้วและขนมจีนแทบออกรับไม่ทัน

 

 

 

 

 

 

 

“อย่ามาทำปากดีไปหน่อยเลย นายนี่เป็นอย่างที่พ่อนายว่าจริงๆ พวกมีแต่เปลือก ถ้ามีแต่ตัวไม่

ได้มีคำว่าลูกของเจ้าสัวหลี่จางแห่งมังกรทองผู้ยิ่งใหญ่คอยค้ำไว้ล่ะก็ นายโดนลากไปฆ่าทิ้ง

ที่ไหนก็ไม่รู้เพราะความปากดีของนาย”ฟางชี้หน้าว่าป๊อปปี้อย่างไม่พอใจที่ถูกชายหนุ่มดูถูก

 

 

 

 

 

“นี่กล้ามากนะที่มาชกหน้าชั้นยัยขยะเป็นขยะดีๆไม่พอยังทำตัวเป็นปลิงดูดเลือดอีก”

 

 

 

 

 

ซ่า

 

 

 

 

 

 

แต่ก่อนที่ป๊อปปี้จะว่าอะไรฟางอีกโทโมะที่เห็นฟางจะถูกป๊อปปี้ที่พาเพื่อนๆตัวเองมาเอาเรื่องก็

คว้าถังน้ำสาดใส่กลุ่มป๊อปปี้รวมถึงแก้วด้วยแล้วพาฟางวิ่งหนีออกมาด้วยกัน

 

 

 

 

 

 

“พอเถอะโทโมะ พวกเรามาพ้นจากพวกบ้าอำนาจพวกนั้นแล้วล่ะ แต่นายไม่น่าทำแบบนี้เลย มัน

จะทำให้นายเดือดร้อนนะ’ฟางที่ถูกโทโมะวิ่งขึ้นรถรางท่องเที่ยวออกมาด้วยกันเพื่อหนีพวกป๊อปปี้

 

 

 

 

 

 

 

“ช่างเถอะครับ พวกเค้าเห็นผมเป็นแค่เด็กเก็บมาเลี้ยงอยากจะทำอะไรก็ทำอยากให้เป็นอะไรก็

เป็นแต่คุณฟางไม่ควรจะต้องถูกว่าแบบนั้นผมไม่มีวันยอมให้สตรีหมายเลข1ของมังกรทองคนต่อ

ไปต้องถูกทำร้ายหรอกครับ”โทโมะพูดก่อนที่ฟางจะเปลี่ยนเรื่องคุยแล้วให้โทโมะพาเธอเที่ยว

รอบๆระหว่างนั่งรถรางเพื่อไม่ให้ชายหนุ่มเครียดจนเวลาล่วงเลย ทั้งคู่กลับเข้ามาที่คฤหาสน์ริม

ทะเลของเจ้าสัวหลี่จาง

 

 

 

 

 

 

“นั่นไงมันมาแล้วค่ะป๊า มานี่เลยนะไอ้ขยะสารเลวแกกล้ามากนะที่ทำร้ายชั้น/ว้ายพี่แก้วพอเถอะ

ค่ะ”เมื่อโทโมะและฟางเดินเข้าไปในตัวบ้านแก้วที่เห็นโทโมะเข้าก็สั่งลูกน้องไปจับตัวฟางและโท

โมะแยกออกจากกันก่อนที่จะตรงดิ่งไปตบหน้าโทโมะหันจนเฟย์ที่ยืนข้างๆร้องออกมาด้วยความ

ตกใจ

 

 

 

 

 

 

 

“พอเถอะยัยแก้วเรื่องนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ผู้ใหญ่จัดการกันดีกว่า โทโมะ รู้ใช่มั้ยว่าตัวเองมีความ

ผิดที่ทำร้ายลูกๆของชั้นน่ะ”เจ้าสัวหลี่จางเดินเข้ามาห้ามปรามแก้วก่อนที่จะหันไปพูดใส่โทโมะ

ด้วยความเสียงนิ่งสุขุมแต่แฝงไปด้วยความน่ากลัว

 

 

 

 

 

 

“ครับ ผมรู้ว่าที่ผมทำมันผิด แต่คุณฟางไม่สมควรที่จะถูกพวกของนายน้อยดูถูกเพราะนายน้อยกับ

คุณฟางจะต้องแต่งงานกันไม่กี่วันข้างหน้านายน้อยควรจะให้เกียรติคุณฟางมากกว่านี้”โทโมะ

ตอบไปตามตรงทำให้แก้วไม่พอตบหน้าโทโมะที่ถูกจับหันอีกครั้งทำให้ชายหนุ่มกำมือแน่นมอง

แก้วด้วยสายตาเย็นชา

 

 

 

 

 

 

 

“ชั้นรู้ว่าเจ้าป๊อปควรจะต้องดูแลหนูฟาง แต่ครั้งนี้นายพาหนูฟางออกไปข้างนอกด้วยโดยไม่มี

บอดี้การ์ดนี่มันเป็นเรื่องร้ายแรงถึงอันตราย เอาเป็นว่าชั้นจะส่งให้คุณดันยจัดการลงโทษตาม

ความเหมาะสม ส่วนหนูฟางชั้นขอเถอะนะ ก่อนถึงงานแต่งงานต้องเข้ารับการดูแลตัวเองและห้าม

พบป๊อปปี้นกระทั่งถึงงานแต่งงานและยัยแก้วทำร้ายโทโมะไปแบบนั้นโดยไม่ปรึกษาคนอื่น ป๊าว่า

เราควรขอโทษเค้าเพราะอย่างน้อยโทโมะก็อายุมากกว่าเรา”เจ้าสัวหลี่จางสรุป

 

 

 

 

 

 

“ไม่มีวัน แก้วเกลียดมันเกลียดไอ้ขยะ เกลียด”แก้วแผดเสียงว่าก่อนที่จะรีบวิ่งหนีกลับขึ้นไปบน

ห้องโทโมะมองตามแก้วแล้วนิ่งก่อนที่จะเดินตามพ่อของขนมจีนเพื่อไปรับโทษฟางมองตามโท

โมะด้วยความสงสารหมายจะเดินตามแต่ป๊อปปี้เดินเข้ามาขวางเอาไว้ ฟางหน้างอโกรธป๊อปปี้

ก่อนที่จะหนีป๊อปปี้กลับเข้าห้องไป ชายหนุ่มไม่รอช้ารีบอาศัยจังหวะเฟย์ไม่อยู่พุ่งตัวเข้าไปใน

ห้องของฟางทันที

 

 

 

 

 

 

“หลบไปเลยนะไอ้คนเลว ด่าคนอื่นไม่พอยังทำให้โทโมะต้องถูกลงโทษ โอ๊ย”ฟางด่าว่าป๊อปปี้

ไปตามอารมณ์โกรธของตัวเองทำให้ป๊อปปี้โมโหจัดผลักฟางชนกับกำแพงอย่างแรงจะร่างบาง

เอามือกุมที่ไหล่ตัวเองที่ถูกกระแทกแล้วมองหน้าป๊อปปี้ด้วยสายตาโกรธจัด “

 

 

 

 

 

 

ไอ้หน้าตัวเมียรังแกผู้หญิง มาเฟียโรคจิต/เธอว่ายังไงนะ”ฟางไม่ยอมแพ้ว่าป๊อปปี้อีกครั้งก่อนที่

ชายหนุ่มจะตรงดิ่งมาบีบแก้มเนียนของคนตัวเล็กจนฟางร้องก่อนที่จเตะเข้าที่หว่างขาของชาย

หนุ่มจนป๊อปปี้จุกจนตัวงอและปล่อยฟางเป็นอิสระแต่ป๊อปปี้ที่ไหวตัวทันกระชาคนตัวเล็กที่

พยายามหนีมาแนบอกก่อนที่จะดันฟางชิดกับกำแพงไม่ให้หนีไปได้อีก

 

 

 

 

 

 

“ด่าชั้นอีกสิ เอาเลย แต่บอกไว้เลยนะว่าชั้นไม่มีวันก้มหัวให้คนโรคจิตบ้าอำนาจแบบนายไอ้หน้า

ตัวเมีย อื้อออ”ฟางดิ้นไปมาไม่ยอมแพ้ได้แต่ด่าว่าป๊อปปี้ก่อนที่เสียงของเธอจะหายเข้าไปในลำ

คอเมื่อถูกชายหนุ่มปิดปากของเธอด้วยปากของเขา

 

 

 

 

 

 

“จำเอาไว้ว่าชั้นเองก็ไม่ได้พิศวาสคนอย่างเธอเหมือนกันและคนอย่างชั้นทำได้ทุกอย่างเพื่อที่จะ

อยู่เหนือเธอยัยเตี้ย”ป๊อปปี้ผละออกมาจากฟางก่อนที่จะคาดโทษแล้วเดินออกไปจากห้องทิ้งให้

ฟางตัวชายืนช้อคกับสิ่งที่พึ่งเกิดขึ้นไปสดๆร้อนๆเมื่อกี้นี้

 

 

 

 

ตอนนี้สุมไฟให้โทโมะหนักๆหน่อย จะได้เอาคืนยัยตัวร้ายอย่างแก้วให้สาสม

 

ส่วนป๊อปฟางตอนหน้าแต่งงานแล้วจ้าาาา

 

 

 

อย่าลืมติดตามเรื่องนี้กันน้า หนุกไม่หนุกยังไงบอกที