หัวใจของมาเฟีย

 
 
 
 
 
“ป๊า ปล่อยฟางนะ”ป๊อปปี้ได้สติอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงของฟางดังขึ้นเมื่อถูกคนของเกริกก้องมา
ดึงเธอกับแองจี้ไป
 
 
 
“แก แกฆ่าพ่อชั้นไอ้สารเลว”ป๊อปปี้น้ำตาไหลออกมาก่อนที่จะพุ่งตัวหมายไปจัดการพ่อของฟาง
แต่เกริกก้องที่เก่งกว่าป๊อปปี้ชกเด็กหนุ่มหน้าหงายพร้อมกับเอาปืนจ่อหัว ฟางร้องไห้ออกมาพอๆ
กับเสียงของแองจี้ที่ร้องไห้เมื่อเห็นพ่อของเธอทำร้ายคนที่ได้ชื่อเป็นสามีและพ่อของลูกเธอแบบ
นี้
 
 
 
 
 
 
“ป๊า อย่าทำป๊อปปี้หยุดเดี๋ยวนี้/ฟาง”ฟางไม่สนใจวิ่งอุ้มลูกไปหาป๊อปปี้ก่อนที่จะถูกคนของพ่อตัว
เองพลั้งมือซัดเข้าจนล้ม ป๊อปปี้รีบประคองภรรยาและอุ้มลูกขึ้นมาแทนฟาง
 
 
 
 
 
 
“แก ไอ้สารเลว/หยุด ถ้าแกคิดว่าแกจะยิงชั้นชั้นบอกไว้เลยว่าคนของชั้นล้อมที่นี่ไว้หมดแล้ว ยิง
ชั้น1นัด พวกที่ซุ่มยิงของชั้นมันก็จะเป่าหัวนายน้อยกับนายหญิงของแกกระจุยแน่ลองดูสิว่าไอ้
เด็กไม่มีหัวนอนปลายเท้าอย่างแกจะเก่งไปกว่าชั้น”โทโมะอึ้งก่อนที่จะอาศัยทีเผลอยิงเกริกก้อง
แต่ชายสูงวัยพูดขู่ไว้ก่อน
 
 
 
 
 
 
“ทำไมนายถึงทำแบบนี้เกริก หลี่จางไปทำอะไรให้นายทำไมนายถึงฆ่าเค้า”อุษาร้องไห้แทบ
ขาดใจพยายามลุกขึ้นยืนแล้วว่า
 
 
 
 
 
 
“หึ มันทำอะไรชั้นหรอ บอกเลยว่าแค่นี้มันยังน้อยไปกับความแค้นที่ชั้นเก็บมานานแล้ววันนี้ก็เป็น
โอกาสแล้วที่ชั้นจะได้จัดการศัตรูอันดับ1ของชั้นอย่างไอ้หลี่จาง ไอ้ชาติชั่วสารเลวนั่นซะ”เกริก
ก้องพูดออกมาอย่างร้ายกาจทำให้ฟางอึ้งไม่คิดว่าพ่อของเธอจะร้ายกาจได้เท่านี้
 
 
 
 
 
 
 
 
“บุญคุณที่มังกรทองเลี้ยงนายกับครอบครัวมามันไม่ทำให้นายคิดได้ขึ้นมาเลยหรอเกริกทำไมถึง
ทำแบบนี้”อุษาที่ถูกพรรคพวกของเกริกก้องเอาปืนจ่อพูดขึ้นทั้งน้ำตาหลังจากตั้งสติได้
 
 
 
 
 
 
 
“บุญคุณหรอ ผัวของแกโกงธุรกิจของชั้นมาหน้าด้านๆ แล้วทำเป็นมาชุบเลี้ยงชั้นให้เป็นผู้อาวุโส
ในแก๊งค์ทำงานรับใช้พวกแกเนี่ยนะคือบุญคุณ จะบอกไว้เลยนะว่ามันไม่พอถ้าเทียบกับผัวของแก
ทำให้พาขวัญต้องตาย รู้เอาไว้ซะว่าผัวของแกมันไม่คิดจะพอที่จะมีแค่แกกับทับทิม มันกลับมี
บ้านเล็กอีกมากมายแล้วให้ชั้นกับไอ้ดนัยปกปิดก่อนที่มันจะเอ่ยปากขอพาขวัญแม่ยัยฟางมาเป็น
เมียอีกคนจากชั้นไงล่ะ”เกริกก้องแผดเสียงออกมาทำให้ทุกคนอึ้งถึงด้านมืดของเจ้าสัวหลี่จาง
 
 
 
 
 
 
 
“ไอ้สารเลวเกริกกะแล้วว่าต้องเป็นแกแกฆ่าเจ้าสัวไปเพราะแค่เรื่องนั้นงั้นหรอ”ก่อนที่เกริกก้องจะ
พูดอะไรดนัยพ่ของขนมจีนพาพวกที่รอที่สนามบินกลับมาที่บ้านแล้วรีบมาช่วย ก่อนที่จะเกิดความ
ชุลมุน อุษารีบอุ้มแองจี้ไปเพื่อชีวิตรอดของหลานคนเดียวของตระกูล ฟางหมายจะวิ่งหนีไปหา
ลูกแต่จู่ๆขนมจีนก็วิ่งมาดักแล้วตบหน้าฟางจนหันพร้อมกับร้องไห้ออกมา
 
 
 
“แกมันคนทรยศต่อแก๊งค์ออกไปเลยนะ”ขนมจีนแผดเสียงไล่ฟางแต่ป๊อปปี้รีบวิ่งหมายไปหา
ภรรยาแต่ถูกพ่อของฟางยิงเข้าที่หัวไหล่จนขนมจีนและฟางกรีดร้องฟางไม่รอช้ารีบวิ่งไปหา
ป๊อปปี้พร้อมๆกับขนมจีนทันที
 
 
 
 
 
 
“คุณป๊อปเข้าไปก่อนนะคะ ตอนนี้ป๊าของขนมจีนมาแล้ว ออกไปเลยนะนังคนสกปรก คน
ทรยศ”ขนมจีนพูดกับป๊อปปี้ด้วยความเป็นห่วงก่อนจะหันไปว่าใส่ฟางแล้วพยายามผลักฟางที่
ร้องไห้ออกมาด้วยความเสียใจ
 
 
 
 
 
 
 
“อ้อ ต้องขอบคุณพ่อแกนี่คิดจะสำนึกผิดหลังจากพลั้งมือฆ่าแม่ยัยฟางตายแล้วคุยกับชั้นจะให้แก
แต่งงานกับลูกชั้นเพื่อมีทายาทให้ ทำให้การคิดแผนโค่นล้มพวกแกนี้สะสมระยะเวลาให้นานขึ้น
รวบรวมพวกที่แค้นพ่อแกให้ยิ่งแข็งแกร่งขึ้นเพื่อจัดการในวันนี้และมันก็สำเร็จ”เกริกก้องพูดออก
มาอย่างสะใจทำให้ป๊อปปี้อึ้งเมื่อรู้ว่าทุกอย่างมันคือแผนการหมดแล้วแล้วหันไปมองหน้าฟาง
ฟางส่ายหน้าแล้วร้องไห้
 
 
 
 
 
 
 
“จริงสิ ขนมจีนเห็นป๊ามันมาพูดกับมันก่อนที่จะเกิดเรื่องมันต้องรู้เห็นกับพ่อมันแน่ๆไม่งั้นมันคงไม่
เอาตัวเองรั้งป๊อปให้พ่อของมันทำแผนนี้สำเร็จหรอก”ขนมจีนรีบว่าใส่ฟางด้วยความเกลียดชัง
 
 
 
 
 
“ใช่ ถูกต้อง ลูกสาวชั้นยังไงซะก็ต้องรู้เรื่องทุกอย่างอยู่แล้ว เพราะพ่อสั่งให้ทำอะไรก็ต้องทำตาม
ที่ชั้นบอก555”เกริกก้องรับสมอ้างออกมาอย่างสะใจ
 
 
 
 
 
พลั่ก!!
 
 
 
 
 
ป๊อปปี้ผืนตัวเองให้ลุกโดยที่ฟางพยายามจะพูดแล้วผลักฟางล้มลงกับพื้นอีกครั้ง ฟางร้องไห้ออก
มาด้วยความเสียใจ
 
 
 
 
 
 
“ตามธรรมเนียมของมังกรทอง ถ้ามีคนทรยศสิ่งที่จะต้องจัดการกับพวกมันคือฆ่าพวกมันทั้ง
ครอบครัว”ดนัยพูดทำให้ฟางร้องไห้ออกมาหนักกว่าเดิมก่อนที่พวกของเกริกก้องจะรีบดึงฟางให้
ออกจากป๊อปปี้
 
 
 
 
 
“ที่เธอพยายามอยากจะไปจากชั้นกับลูกเพราะสิ่งนี้ใช่มั้ยฟาง เธอร่วมมือกับพ่อของเธอมันคือ
ความจริงใช่มั้ย”ป๊อปปี่มองฟางด้วยสายตาเจ็บปวดพูดขึ้น
 
 
 
 
 
 
“ฟางไม่รู้เรื่องป๊อปเชื่อฟางเถอะนะ อย่าฆ่าฟางเลย”ฟางร้องไห้โฮออกมาและพยายามขอร้อง
 
 
 
 
 
 
“มันโกหกคุณป๊อปทำตัวเป็นคนน่าสงสาร มันไม่ได้รักป๊อปไปมากกว่าความสุขของตัวเอง
หรอก”ขนมจีนรีบว่า
 
 
 
 
 
 
 
“ผู้หญิงคนนี้ทรยศเป็นพวกเดียวกับคนที่ฆ่าพ่อกับน้องเรานะป๊อปยอมหรอที่จะมีงูพิษแบบนี้อยู่ใน
แก๊งค์ ถ้าป๊อปไม่ยอมจัดการยังไงซะทางผู้อาวุโสในแก๊งก็สำเร็จโทษอยู่ดี”ดนัยสมทบ
 
 
 
 
 
 
 
“กรี๊ดด ป๊า”
 
 
 
ปัง
 
 
 
 
แต่ก่อนที่ป๊อปปี้จะพูดอะไรกับฟางพ่อของฟางยิงอีกครั้งที่ท้องของป๊อปปี้ก่อนที่จะรีบดึงฟางไป
ขึ้นรถที่รอรับพวกเขาอยู่
 
 
 
 
 
“ฟางจะไปหาป๊อป ปล่อยฟาง/อย่าโง่ไปหน่อยเลย พวกนั้นจะฆ่าพวกเราทั้งพ่อลูก ถ้าอยากรอด
ก็มากับป๊าถึงแม้ไอ้ป๊อปปี้มันจะช่วยเราแต่ยังไงซะพรุ่งนี้พวกของมังกรทองมันก็ฆ่าแกอยู่ดี”เกริก
ก้องว่าก่อนที่จะดึงฟางขึ้นรถไปฟางร้องไห้ออกมาพยายามจะยื่นมือไปหาป๊อปปี้แต่กลับถูกพวก
ของพ่อของเธอดึงตัวไป ป๊อปปี้มองฟางที่เดินจากตนเองไปแล้วร้องไห้ออกมาด้วยความเจ็บปวด
ที่ถูกพ่อของภรรยายิงไม่พอ ฟางยังเดินจากเขาไปตรงหน้า
 
 
 
 
 
 
“เห็นมั้ยคะคุณป๊อปพวกมันหนีไปแล้วพวกมันร่วมมือกันจริงๆ”ขนมจีนรีบว่าก่อนที่พ่อของเธอจะ
นำพวกรีบตามไปจัดการฟางและพ่อของเธอ ป๊อปปี้ที่ช็อคและยังร้องไห้ออกมากับสิ่งที่เกิดขึ้นใน
วันนี้
 
 
 
 
“ไหนว่าเราจะอยู่ด้วยกันตลอดไปยังไงล่ะฟางเธอไม่อยากอยู่กับชั้นเพราะเธอทรยศพวก
เรา”ป๊อปปี้พูดออกมาด้วยความเจ็บปวดก่อนที่จะหลับตาลงด้วยความอ่อนเพลีย
 
 
 
 
ความสุขมักจะผ่านไปเร็วแบบนี้ล่ะ
 
 
แล้วคนอ่านอ่าาา ยังอ่านอยู่มั้ยอ่ะ หายไปนานจนหายไปกันหมดเลยยยย
 
ไม่ค่อยมีเวลาว่างมาอัพเลย พอมาเปิดอีกทีคนหายหมดเลยยยย
 
รึว่าไรเตอร์ควรหยุดฟิคไว้เท่านี้ดี