ชีวิตที่ขาดหาย

ร้านเค้กใกล้ๆมหาลัย มิลค์ : รีบๆเดินหน่อยซิแก น้องเขารออยู่ที่ร้านแล้วน้ำขิง : ก็รีบอยู่เนี่ย... โอ้ย!! ถึงสักทีเหนื่อยนาย : มาแล้วสั่งอะไรกินหน่อยมั้ยครับมิลค์ : อื้มม น้ำขิงแกกินอะไรน้ำขิง : ฉัน เอาเครปเค้กราดสตอเบอรี่ กับ นมเย็นล่ะกัน นาย : แล้ว สนุ๊กล่ะกินอะไรสนุ๊ก : เอาเค้กมัชฉะ แล้วก็ชาเขียวมิลค์ : นี่เดี๋ยวสามคนนั่งคุยกันไปก่อนน้ะ ขอไปรับโทรศัพท์แปบบนาย : เอ่อออ พี่น้ำขิงเรียนสาขาไหนหรอครับ แล้วพี่มีแฟนยังน้ำขิง : พี่เรียนสาขาภาษาอังกฤษเพื่อการสื่อสารสากล ส่วนมีแฟนยัง ไม่มีอ้ะ ถามทำไมหรอ!?นาย : เอ่ออ พอดีมีคนแถวนี้อยากรู้น้ะครับแต่ไม่กล้าถามสนุ๊ก : แค่กๆๆ ขอทิชชูหน่อยนาย : ใจเย็นดิว่ะเพื่อน รีบไปไหนว่ะ น้ำขิง : เดี๋ยวพี่ขอตัวไปเข้าห้องน้ำแปบน้ะนาย : ครับ เฮ้ย ไอ่สนุ๊ก เป็นไรว้ะ หน้าแดงงเชียว เออนี่มึงขอเฟสพี่นำ้ขิงไปอ่ะ มึงแอดไปล่ะยัง สนุ๊ก : แอดไปล้ะเว้ย แต่พี่เขายังไม่รับนาย : อ้าว ไหนเป็นงั้น เดี๋ยวกูจัดการให้ .......พี่น้ำขิงครับ ผมขอเฟสพี่หน่อยดิครับ น้ำขิง : ได้ๆ เอาโทรศัพท์มาซิ อ่ะนี่ นาย : ผมแอดไปล้ะน้ะครับ รับแอดผมด้วยน้ำขิง : ได้ๆ เรียบร้อยล่ะ นาย : เดี๋ยวครับพี่น้ำขิง พี่รับแอดสนุ๊กยังอ้ะ น้ำขิง : รับแล้วๆ สนุ๊ก : ครับๆมิลค์ : มาแล้ว รอนานมั้ย น้ำขิง : นิดนึง แปบนึงน้ะ