Kiss Devil (ความรักของผู้ชายขนมหวานกับซาตานเอ๋อๆ)

          ผมมองไอ้นิวกับเอิร์ทที่เดินออกจากห้องมาดูยังไงๆสองคนนี้ก็มีบางอย่างที่มันหน้าจะมากเกินกว่าคนรู้จักธรรมดา คนอย่างไอ้นิวถ้าไม่รู้สึกอะไรกับใครซักคนไม่มีทางที่จะสนใจขนาดนี้หรอก
“อ้าวไอ้เต...”
“จะกลับแล้วหรอว่ะ...แล้วนี้เอิร์ทไปส่งหรอ”
“เออ...แล้วเรื่องงานมึงละ...”
“เดี๋ยวพรุ่งนี้กูจะเข้าไปหาที่ร้านแล้วกันแล้วที่คุยๆกันไว้มึงก็บอกเอิร์ทก่อนได้นะ”
“อือ...ไปละ” แม้จะเดินจากไปแล้วแต่สายตาไอ้เอิร์ทมันดูไม่มองผมเป็นมิตรเหมือนเคยซักเท่าไร เฮ้อออ....เพราะไอ้ออฟคนเดียวเลยเอาว่ะใครจะไปอยากทำให้คนอื่นเขาคิดแปลกๆ อย่างน้อยๆก็ทำเพื่อนน้องกับเพื่อน
               
          แล้วดูทำหน้างอเข้าอะไรของมันไอ้เด็กคนนี้ผมเดินไปเอาเค้กออกมาก่อนจะเดินไปหาคนที่นั่งเล่นเกมส์อยู่บนห้อง
“อะเค้ก...”
“อือ...”
“เป็นไรงอนเรื่องไรอีกทำตัวเป็นเด็กไปได้”
“เปล่าก็แค่สงสัยเฉยๆว่าพี่กับพี่เตสนิทกันดีเห็นพี่เขาดูห่วงพี่มากเลยอะ”
“ก็อยู่ด้วยกันมาตั้งแต่เด็กป่ะว่ะเรียนก็เรียนด้วยกันตอนจบใหม่ๆฉันก็ทำงานกับพวกมันนี้แหล่ะแต่ฉันอยากทำร้านมากกว่าเลยออกมาเปิดร้าน”
“อ๋อ...อ้าวแบบนี้เมื่อก่อนพี่ก็ทำงานถ่ายรายการแบบพี่เตอะดิ”
“ก็เออดิ...สงสัยไรอีกไหม”
“ไม่อ่ะ...ว่าแต่ที่บอกว่าเรื่องงานเรื่องอะไรหรอ”
“อ๋อ...ไอ้เตกับไอ้ออฟมันจะมาทำรายการโปรโมตที่ร้านให้แล้วมันจะใช้คอนเซปว่า พ่อค้าแซ่บบอกต่อลูกค้าหล่อพาชิม ไอ้เตมันก็เลยว่าจะชวนนายมาเป็นลูกค้าให้หน่อย”
“ห่ะ?...ให้ผมเนี้ยนะ”
“เออดิ...ได้ไหมละถือว่าช่วยที่ร้านฉันได้ไหม”
“อือ...ก็ได้แต่ผมไม่กินของหวานแบบนี้จะได้หรอ”
“ได้ดิ...ก็เอาแค่สูตรนี้ให้นายกินส่วนอย่างอื่นก็ให้ไอ้ออฟกับไอ้เตมานั่งร่วมพูดคุยแล้วก็กินง่ายจะตาย”
“ก็ได้วันไหนก็บอกด้วยแล้วกันเพราะผมก็ใกล้จะเปิดเทอมแล้ว”
“ออ...อือ..อะส่วนนี้เค้กกินดิ” “แล้วไหนละป้อน...” “เออ...เอ้า”
               
          พี่นิวทำหน้าเบื่อใส่ผมก่อนจะตักเค้กยื่นให้ผมกิน  ผมมากินเค้กอยู่จะครบอาทิตย์แล้วจนบางทีมันทำให้ผมรู้สึกชินไปแล้วที่มาร้านนี้แล้วก็กินเค้ก จนในบางครั้งก็อดคิดไม่ได้นะว่าถ้าผมไม่มาซักวันพี่นิวเขาจะรู้สึกว่าขาดอะไรไปไหน ไม่ซิเขาจะมาคิดทำไมผมก็แค่คนรู้จักเฉยๆ หลังจากนั่งเล่นเกมส์ไปกินเค้กจนหมดผมก็ขอตัวกลับก่อนเพราะยังไงพรุ่งนี้ก็มาอีก  ไม่นานเท่าไรที่ผมขับรถจากร้านพี่นิวกลับมาที่คอนโดยังไม่ทันที่จะไขกุญแจเปิดห้องพี่เตก็เปิดประตูออกมา
“กลับมาแล้วหรอ”
“ครับ...แล้วพี่เตจะไปไหนอ่ะ”
“ว่าจะแวะมาคุยด้วยนี่แหล่ะ”
“คุยกับผม?...เรื่องอะไรอ่ะ” ผมได้แต่คิดในใจว่าขออย่าให้เป็นเรื่องพี่นิวเรื่องเดียวก็พอแล้วเพราะถ้าพี่เตถามผมเรื่องพี่นิวในตอนนี้ผมก็คงจะเชื่อที่พี่ออฟพูดแน่ๆ
“เรื่องงาน...ไอ้นิวไม่ได้บอกหรอ”
“อ๋อ...” เหมือนทุกอย่างมันเบาใจไปเลยทันทีที่พี่เตพูดว่าเรื่องงาน
“ทำไมต้องทำหน้าดูโล่งอกขนาดนั้นว่ะ...กลัวพี่ถามเรื่องไร”
“เปล่าๆ...เข้ามาก่อนดิพี่” ผมชวนพี่เตเข้ามาในห้องก่อนจะนั่งมองหน้าคนที่เข้ามาด้วย
“แปลกๆนะแกเนี้ย...ว่าแต่ไอ้นิวบอกหรือยัง”
“ครับ...บอกแล้วว่าจะให้เป็นลูกค้าหล่อให้กับงานนี้ว่าแต่พี่จะถ่ายวันไหนอ่ะ”
“ก็คิดว่าจะเร่งให้ไวที่สุดอ่ะเพราะนี้ร้านไอ้นิวเปิดมาได้เกือบจะสามเดือนแล้วถ้ารายการถ่ายของมันออกไปก็จะได้โฆษณาช่วยมัน”
“ครับ...เออผมถามอะไรพี่หน่อยได้ป่ะ”
“ถามมาดิ”
“พี่ชอบพี่นิวหรอ”
“ชอบก็ฟ้าผ่าละ...ไม่ใช่โว้ยไปฟังอะไรไอ้ออฟไอ้นั้นมันเพ้อเจ้อ”
“ก็ใครจะไปรู้เห็นพี่ดูห่วงพี่นิวผมก็เลยสงสัย”
“ห่วงดินั้นเพื่อนนะโว้ยแล้วเนี้ยที่สงสัยเพราะอยากรู้หรือหึงละ”
                สิ้นคำพูดผมคนถูกย้อนกลับได้แต่มองหน้าผมนิ่งไป แม้ไอ้เอิร์ทจะไม่ยอมตอบแต่ผมเชื่อได้เลยว่าใช่อย่างที่ผมคิดแน่ๆเพราะไม่งั้นไอ้เอิร์ทคงไม่ทำท่าทางหงุดหงิดหรอก
“ตกลงว่าไง...สงสัยหรือว่าหึง”
“...ก็เปล่า...ผมก็แค่อยากรู้”
“โกหกถ้าไม่เนียนก็อย่าเลยท่าทางแกดูหวงไอ้นิวกว่าพี่อีก”
“ทำไมพี่คิดอย่างนั้นล่ะ”
“ก็พอไอ้ออฟพูดเสร็จแกก็หัวเหวี่ยงออกจากฟิตเนตไม่พอมองฉํนสายตาจะกินเลือดอยู่แล้ว”
“พี่คิดมากไปมั่ง”
“ไอ้เอิร์ทเอ้ย...พี่ก็ไม่ได้พึ่งรู้จักแกป่ะว่ะถ้าชอบไอ้นิวก็บอกมันไปตรงๆ” ผมนั่งมองคนที่ได้แต่เงียบไม่พูดอะไร เอาจริงๆก็พอจะรู้ว่าไอ้เอิร์ทมันก็ชอบผู้หญิงปกติจะแปลกได้ไงถ้าอยู่ๆมาชอบผู้ชายแล้วจะให้มันยอมรับได้ในทันนี้ซิแปลก ยิ่งคนมั่นใจในความดูดีของมันอีกยากไปใหญ่ แต่เชื่อเถอะไอ้นิวมันน่ารักใครอยู่ใกล้ก็ชอบทั้งนั้นแหล่ะ แล้วแบบนี้ไอ้เอิร์ทจะไม่ชอบได้ไง
“เออ...พรุ่งนี้ไปร้านไอ้นิวตอนสิบโมงแกจะไปเองหรือติดรถพี่ไปก็ได้นะ”
“ผมเอารถไปเองดีกว่าเผื่อพี่ไปไหนต่อจะได้ไม่ต้องหนีบผมไปด้วย”
“โอเค...งั้นฉันกลับห้องละ”
“ครับ”  พูดเปิดทางขนาดนี้ที่เหลือก็จัดการตัวเองนะไอ้เอิร์ท
               
          จริงอย่างที่พี่เตพูดไม่มีผิดตกลงผมรู้สึกยังไงกับพี่นิว ผมก็เริ่มไม่มั่นใจเหมือนกันมันก็รู้สึกแปลกๆตั้งแต่เรื่องที่วังน้ำเขียวแล้วที่ผมดันไปจูบพี่นิวทั้งๆที่ผมไม่ได้เมา แล้วหลายๆครั้งที่เห็นว่าพี่นิวน่ารัก หรือผมจะชอบพี่นิวอย่างนั้นหรอ แล้วถ้าผมชอบพี่นิวแล้วพี่นิวเขาชอบผมหรือไง ขนาดผมจูบเขาไปพอเจอกันพี่นิวก็ทำท่าทางปกติ จะให้คิดไงละก็ดูแล้วมันก็ไม่น่าจะเป็นไปได้ โอ้ยยิ่งคิดก็ยิ่งปวดหัวโว้ย...
               
          ตื้อดึ่ง! ตื้อดึ่ง! เสียงไลน์เด้งเข้ามาผมที่กำลังคิดว่าจะทำเค้กตัวใหม่วางมือจากการจดสูตรก่อนจะหันไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาดู
(ว่างคุยไหม...มีเรื่องอยากคุยด้วย)
“เออ...” TRRRRRR
“ว่าไงมึงมีอะไรกับกู”
(กูแค่สงสัย จะว่ากูเผือกก็ได้)
“เรื่องไรว่ะ”
(มึงกับเอิร์ทสรุปยังไงว่ะ)
“ก็ไม่ยังไง...อะไรของมึงเนี้ย”
(กูก็ไม่ได้พึ่งรู้จักกับมึงไหมล่ะตกลงคบกันอยู่หรือไง)
“เปล่า...ก็พี่น้องคนรู้จักกัน”
(มึงกับเอิร์ทเนี้ยนะ...แล้วรู้จักได้ไงเท่าที่กูรู้จักไอ้เอิร์ทแม่งไม่ใช่พวกกินของหวานแต่ดันไปรู้จักคนทำของหวานอย่างมึงเนี้ยไม่แปลกไปหน่อยหรอว่ะ)
“เออมันก็แปลกๆนิดหน่อยที่เจอกัน”
(ยังไง...)
“เรื่องยาวมึงจะฟังหรือไงละ”
(กูมีเวลาให้มึงทั้งวัน...ว่ามา) ถูกตื้อถามขนาดนี้แล้วมีหรอไอ้เตมันจะปล่อยผ่านผมเลยเล่าเรื่องทั้งหมดให้ไอ้เตฟังตั้งแต่ต้น แม้อาจจะไม่ได้เล่าเหตุการณ์บางอย่างออกไปก็ตาม
(เดี๋ยวนะไอ้นิวมึงคิดเค้กสูตรใหม่เพื่อไอ้เอิร์ท)
“ก็เออ...กูก็แค่อยากให้มันยอมกินเค้กของกูอยากให้มันยอมรับว่าเค้กกูอร่อย”
(โห่...กูว่าไม่ธรรมดาแล้วมั่งเนี้ย)
“ไม่ธรรมดาอะไรของมึงว่ะ”
(ก็ทำเค้กให้ใครซักคนปกติมันต้องสนใจเรื่องสุขภาพเรื่องอะไรที่จะเข้าไปในร่างกายหรอว่ะนี้มึงบอกอยากให้มันยอมรับเค้กของมึงเพราะมึงอยากชะแต่เท่าที่กูฟังมามันเหมือนมึงห่วงไอ้เอิร์ทต่างหาก)
“ห่ะ?”
(เออกูพูดเรื่องจริงปกติมึงจะไม่สนใจอะไรมากถ้าไม่ชอบจริงๆ เหมือนตอนที่มึงบอกไม่อยากทำรายการแล้วแต่อยากไปเปิดร้านมากกว่า)
“ไม่หรอก...มึงคิดเยอะไปป่ะว่ะ”
(เยอะอะไรเมื่อเช้าที่ฟิตเนตก็ทีละพอเห็นไอ้เอิร์ทไม่พอใจมึงก็รีบวิ่งออกไปตาม)
“เออ..กู....”
(มึงไม่ได้บอกอะไรกูหรือเปล่า...ยังมีอะไรระหว่างมึงกับไอ้เอิร์ทอีกไหม)
“มันก็มี...แต่กูว่า...มันก็แค่เมาเท่านั้นแหล่ะ”
(อะไรของมึงว่ะเมา)
“ช่างเหอะ...แค่นี้ก่อนนะกูจะทำงานต่อแล้วพรุ่งนี้ค่อยเจอกัน ก่อนที่ความคิดของผมจะเกิดบางอย่างแปลกไปมากกว่านี้ผมขอเลือกที่จะวางสายดีกว่าเพราะตอนนี้ใจผมมันเต้นแรงจนไม่เป็นจังหวะแล้ว