ร้ายแต่รัก

 
 
 
 
"ห๊ะ! มีโจรมาขโมยหลักฐาน" เขื่อนกับเฟย์พูดออกมาอย่างตกใจ
 
 
"อือ มันไม่ได้เอาอะไรไปนอกจากหลักฐาน" ป๊อปพูด
 
 
"พี่ฟางไม่ได้เป็นอะไรใช่ไหม" เฟย์ถามขึ้น
 
 
"ไม่ พี่ไหวตัวก่อน เหลือแค่แสดงละครว่าหลักฐานมันไม่มีอีกแล้วแค่นั้น" ป๊อปพูดเพราะหลักฐานทั้งหมดได้ทำการก๊อปไว้4ชุด หาย1เหลือ3
 
 
"ได้นั้น เออๆมึงอย่าลืมว่าประชุมนะครับ" เขื่อนพูด
 
 
"รู้แล้วๆ" ป๊อปพูดแล้วนั่งทำงานต่อ
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
3เดือนผ่านไป
"ดีใจด้วยนะคะคุณป๊อป ผู้ชายค่ะ" มีนพูดแล้วมองจอที่กำลังซาวด์
 
 
"ครับ" ป๊อปพูดแล้วยิ้มอย่างดีใจแล้วมองลูกที่จอ
 
 
"ขอบคุณนะแก/ไม่เป็นไร เดี๋ยวต้องไปตรวจคนไข้ต่อไปก่อนนะ" มีนพูดจบแล้วกลับไปที่ห้องตรวจ
 
 
"ไปกินข้าวกันเถอะ" ป๊อปพูดแล้วพาฟางไปที่ห้าง
 
 
"ทางนี้ๆคะ" เฟย์เห็นป๊อปกับฟางเดินเข้ามาในร้านก็เรียก
 
 
"เป็นไงๆหญิงหรือชาย" แก้วถามขึ้น
 
 
"ผู้ชาย ดิ้นบ่อยมากด้วย" ฟางตอบแล้วลูบท้อง
 
 
"กินเสร็จเดี๋ยวเฟย์พาช๊อป/อีกแล้วหรอ" เฟย์พูดขึ้นเขื่อนก็พูดออกมาทำให้โดนเฟย์ตีเข้า
 
 
"เมื่อผู้หญิงช๊อปปิ้ง เราก็ต้องจ่าย" โทโมะพูดพร้อมกับมาถุงในมือ
 
 
"อย่าบ่นสิ ลองไปโซนเด็กดูไหมฟาง ฟาง/ห๊ะ ไปๆ" แก้วพูดแล้วยื่นของให้โทโมะถือ แล้วพาฟางไปโซนเด็ก
 
 
"เดี๋ยวชั้นมาฝากดูฟางด้วย" ป๊อปพูดแล้วเดินไป
 
 
"พี่ป๊อปไปไหนอ่ะ" เฟย์เห็นป๊อปเดินไปอีกทางก็ถามขึ้น
 
 
"มันบอดเดี๋ยวมา" เขื่อนพูด
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"ลูกค้าสนใจแบบไหนค่ะ" พนักงานถามป๊อปที่กำลังมองแหวน
 
 
"ผมอยากได้แหวนแต่งงานครับ ผมเลือกไม่ค่อยเป็น" ป๊อปพูดแล้วพนักงานก็แนะนำ
 
 
"เอาวงนี้กับวงนี้ครับ" ป๊อปมาร้านเครื่องเพชรที่ฟางมอง เพราะมันมีป้ายแหวนแต่งงานอยู่ ป๊อปเลยจำได้ว่าฟางไม่ได้ใส่แหวน
 
 
"ขอบคุณคะ" พนักงานพูดแล้วป๊อปก็เดินออกมาจากร้าน
 
 
"ป๊อป มาห้างให้ชวนกันเลยนะ" พิมเดินเข้ามาทักป๊อปที่พึ่งออกจากร้าน
 
 
"อ่อ พอดีป๊อปพาฟางมากินข้าวแล้วก็ซื้อของนะ" ป๊อปพูดแล้วเดินมาหน้าร้านที่ทุกคนกำลังเดินออกมาพอดี
 
 
"โหห คุณฟางท้องใหญ่ขนาดนี้แล้วหรอค่ะ ผู้หญิงหรือชายคะ" พิมเห็นฟางก็รีบพูด
 
 
"ผู้ชายค่ะ" ฟางตอบแล้วมองพิมที่ยืนข้างป๊อปก็ก็รู้สึกจุก
 
 
"เฟย์ว่าเรากลับกันเถอะ พี่ฟางเริ่มเริ่มปวดขาแล้วด้วย" เฟย์พูดทุกคนก็ลงมาที่จอดรถ
 
 
"พิมกลับก่อนนะคะ จุ๊บ" พิมพูดแล้วหอมแก้มป๊อปแล้วขับรถออกไป
 
 
"เอ่อ กลับกันดีกว่านะ" โทโมะพูดเมื่อเห็นฟางเริ่มหงุดหงิด
 
 
"เจอกันนะ" แก้วพูดแล้วออกไป
 
 
"เอ่อ ฟางคือ/อยากกลับบ้าน" ป๊อปพยายามอธิบายแต่ฟางพูดขึ้นมาทำให้ป๊อปเงียบแล้วขับมาถึงบ้าน
 
 
"ทำไมต้องให้น้อยถือด้วย" ถามป๊อปที่ให้แม่บ้านถือของที่ซื้อมา
 
 
"น้อยๆ เดี๋ยวชั้นถือเองๆ" ป๊อปพูดแล้วถือของทั้งหมดเข้าบ้าน
 
 
"คุณฟางโกรธอะไรคุณมาค่ะ" น้อยถามฟางขณะที่นวดให้ฟางอยู่ เพราะฟางบ่นว่าปวดขา
 
 
"ถามเจ้าตัวดู" ฟางพูดแล้วนั่งดูทีวี
 
 
"เกิดอะไรขึ้นค่ะคุณป๊อป" ป้านวลถามป๊อปขึ้น
 
 
 
"คือว่าผมไปเจอพิมโดยบังเอิญ ฟางคิดว่าผมนัดเจอกันก็เลยงอนครับ" ป๊อปพูด
 
 
"ทำไมไม่พูดด้วยละว่าพิมเค้าหอมแก้มด้วย" ฟางพูดออกมาอย่างเย็นชา
 
 
"โห เป็นน้อยก็โกรธค่ะ ไงคุณป๊อปบอกว่าจะไม่ยุ่งกับคุณพิมอีกไงค่ะ โอ๊ะ!/เรื่องของเจ้านาย แกนี่ ขอโทษด้วยนะค่ะ" น้อยพูดจนโดนแม่ตนตี
 
 
"ฟางผมพูดจริงๆนะ/ฟางพอแล้วค่ะ เดี๋ยวน้อยกับป้านวลไปนอนเถอะค่ะ" ป๊อปพยายามง้อฟาง แต่ฟางไม่สนใจ
 
 
"สู้ๆนะค่ะ คุณป๊อป" น้อยพูดแล้วเก็บของ
 
 
"โอ๊ะ! ดิ้นบ่อยจังเลยลูก" ฟางที่อาบน้ำเสร็จกำลังนั่งทาครีมที่ท้องก็รู้สึกว่าลูกดิ้น
 
 
"ลูกดิ้นหรอ" ป๊อปออกจากห้องน้ำก็เดินเข้ามาหาฟางแล้วนั่งลงตรงหน้าฟางก็ลูบท้อง
 
 
"จะมาสนใจทำไม" ฟางพูด
 
 
"ผมไม่รู้จริงๆว่าพิมจะหอมแก้ม ตอนนั้นผมก็บอกแล้วไงว่าคนที่ผมเลือกคือคุณ" ป๊อปพูดแล้วเดินไปหยิบแหวนมาแล้วใส่ที่นิ้วนางข้างซ้าย
 
 
"คิดว่าจะหายโกรธหรอ" ฟางพูดแล้วในใจก็แอบยิ้ม
 
 
"หายเถอนะๆ นี่ๆแหวนอีกวงใส่ให้หน่อย" ป๊อปพูดแล้วเอาแหวนอีกวงใส่ให้ป๊อป
 
 
"หายก็ได้/เย้ หอมที" ป๊อปพูดจบก็หอมแก้มฟางซ้าย ขวา
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
"เอาข้อมูลนี้ไปปล่อยให้คู่แข่ง" นพแล้วยื่นไฟล์ให้ภัทร
 
 
"หรือว่าจะเป็นข้อมูลการประมูล" ภัทรพูด
 
 
"ใช่ ได้เวลาที่พวกมันจะต้องวุ่นวายในเรื่องของตัวเองบ้างละ" นพพูดแล้วยิ้ม
 
 
 
 
 
 
 
 
 
อัพๆ