ซาลาเปาไส้ทุเรียน[ซาลาเปาxทุเรียน][allทุเรียน]
-
เขียนโดย KuroiNamida
วันที่ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 19.48 น.
2 ตอน
4 วิจารณ์
4,925 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 20.10 น. โดย เจ้าของนิยายฟิคชั่น
1) ย้อนรอยรุ่นที่1
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"และแชมป์ของเราคือ..."ครูกันต์ที่ทำหน้าที่เป็นพิธีกรของการแข่งขันร้องเพลงตรั้งนี้พูดเว้นให้เด็กนักเรียนลุ้นระทึก
"หน้ากากทุเรียนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน"
พร้อมเสียงเฮที่ดังขึ้นตามมา
คนที่เพิ่งได้ตำแหน่งแชมป์ของโรงเรียนโบกมือให้ทุกคนอย่างน่ารักน่าเอ็นดู
"และเราได้แชมป์ของเราแล้วนะครับ หน้ากากทุเรียน..."ครูกันต์ผายมือไปทางหน้ากากทุเรียน
"ถอดหน้ากากครับ"
มือเรียวบาวให้ถุงมือหนามค่อยๆยกมือขึ้นจับหน้ากากหนามสีเขียวเบาๆ ถึงมันจะเป็นแค่หน้ากากที่บังแค่ครึ่งหน้าก็เถอะ แต่ทุกคนในโรงเรียนนี้ก็ดูออกแล้วว่าอีกคนน่ารักขนาดไหน แ่อยากจะขอดูให้เต็มตา ความตะมุตะมิที่ทะลุออกนอกหน้ากากอันเล็กนั่นน่ะ
ฟึ่บ หน้ากากสีเขียวอันเล็กถูกถอดออกไปเรียบร้อย
ตากลมโต คิ้วได้รูป แก้มที่ขึ้นสีแดงจางๆจากความร้อน
คนๆนี้ได้ใจคนทั้งโรงเรียนไปจริงๆ
และนี่คือรุ่นที่1ของสายพิเศษTMS
.
.
.
กริ๊งงงงงงงงง กริ๊งงงงงงงง
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นถี่ยิบ ร่างใต้ผ้าห่มใช้มือตะปบนาฬิกาเจ้ากรรม ก่อนจะเปิดลิ้นชักแล้วใส่นาฬิกาปลุกลงไปในนั้นแล้วขังลืมซะ
"อืมมม"ซาลาเปาขยับกายเล็กน้อย ก่อนจะลุกขึ้นแล้วขยี้หัวแรงๆ ทำให้ผมที่ไม่เป็นทรงอยู่แล้วยิ่งยุ่งเข้าไปใหญ่
"..."สายตาคมมองไปที่โทรศัพท์ที่เปิดค้างไว้ที่การแข่งร้องเพลงของสายTMS
".......ถึงว่าทำไมฝันแบบนั้น"
แล้วคำพูดคำแรกของเช้าวันใหม่ก็ออกมา
"หน้ากากทุเรียนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนนน"
พร้อมเสียงเฮที่ดังขึ้นตามมา
คนที่เพิ่งได้ตำแหน่งแชมป์ของโรงเรียนโบกมือให้ทุกคนอย่างน่ารักน่าเอ็นดู
"และเราได้แชมป์ของเราแล้วนะครับ หน้ากากทุเรียน..."ครูกันต์ผายมือไปทางหน้ากากทุเรียน
"ถอดหน้ากากครับ"
มือเรียวบาวให้ถุงมือหนามค่อยๆยกมือขึ้นจับหน้ากากหนามสีเขียวเบาๆ ถึงมันจะเป็นแค่หน้ากากที่บังแค่ครึ่งหน้าก็เถอะ แต่ทุกคนในโรงเรียนนี้ก็ดูออกแล้วว่าอีกคนน่ารักขนาดไหน แ่อยากจะขอดูให้เต็มตา ความตะมุตะมิที่ทะลุออกนอกหน้ากากอันเล็กนั่นน่ะ
ฟึ่บ หน้ากากสีเขียวอันเล็กถูกถอดออกไปเรียบร้อย
ตากลมโต คิ้วได้รูป แก้มที่ขึ้นสีแดงจางๆจากความร้อน
คนๆนี้ได้ใจคนทั้งโรงเรียนไปจริงๆ
และนี่คือรุ่นที่1ของสายพิเศษTMS
.
.
.
กริ๊งงงงงงงงง กริ๊งงงงงงงง
เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นถี่ยิบ ร่างใต้ผ้าห่มใช้มือตะปบนาฬิกาเจ้ากรรม ก่อนจะเปิดลิ้นชักแล้วใส่นาฬิกาปลุกลงไปในนั้นแล้วขังลืมซะ
"อืมมม"ซาลาเปาขยับกายเล็กน้อย ก่อนจะลุกขึ้นแล้วขยี้หัวแรงๆ ทำให้ผมที่ไม่เป็นทรงอยู่แล้วยิ่งยุ่งเข้าไปใหญ่
"..."สายตาคมมองไปที่โทรศัพท์ที่เปิดค้างไว้ที่การแข่งร้องเพลงของสายTMS
".......ถึงว่าทำไมฝันแบบนั้น"
แล้วคำพูดคำแรกของเช้าวันใหม่ก็ออกมา
คำยืนยันของเจ้าของนิยายฟิคชั่น
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ