รักวุ่นๆของนายขี้เก๊กกับยัยจอมจุ้น

 

 

 

 

 

 

 

                                   ฟางกับเฟย์กลับมาบ้านก็เห็น รถ ยี่ห้อหรูจอดหน้าบ้าน แถมมีการ์ดยืนอยู่หน้าบ้าน 2 คน ฟางกับเฟย์รีบเดินเข้าไปในบ้าน ก็เห็นพ่อกับแม่นั่งคุยอยู่กับ แขก ฟางกับเฟย์เลยรีบเดินขึ้นไปข้างบน แต่พ่อฟางกับเฟย์เห็นเลยเรียกไว้ทัน 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: ฟาง มาหาพ่อหน่อย

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฟาง (ชี้ที่ตัวเอง)

 

 

 

 

 

เฟย์: ไปรอข้างบนนะ 

 

 

 

 

 

                                     ฟางเดินเข้าไปหาพ่อกับแม่ แล้วนั่งข้างๆแม่ 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: สวัสดีคุณลุง คุณป้า แล้วก็คุณย่าซิลูก 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: สวัสดีค่ะ 

 

 

 

 

 

 

คุณย่า: นี่ใช่มั้ย หนูฟาง 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: ใช่ครับ ฟางลูกสาวคนโตของผม

 

 

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: หนูเรียนมหาลัย ปีไหนล่ะ 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ปี 3 ค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

                        เฟย์แอบมองอยู่ที่บันได ฟินก็เดินเข้ามาข้างๆ 

 

 

 

 

 

 

ฟิน: ทำไรอ่า 

 

 

 

 

 

เฟย์: เฮ้ย ! ตกใจหมด ! 

 

 

 

 

 

 

ฟิน: มาแอบฟังเหรอ 

 

 

 

 

 

เฟย์: ไม่ได้แอบ แค่อยากรู้เฉยๆ 

 

 

 

 

ฟิน: มันก็เหมือนกันแหละ 

 

 

 

 

 

เฟย์: เออว่าแต่ เรารู้รึเปล่า ว่าพวกเค้าเป็นใครอ่ะ 

 

 

 

 

 

ฟิน: ก็ได้ยินว่าพวกเค้าจะมาขอพี่ฟางไปให้ลูกชายเค้า 

 

 

 

 

 

เฟย์: ห้ะ !!! 

 

 

 

 

 

ฟิน: เสียงดังทำไมเนี้ย 

 

 

 

 

 

               เฟย์รีบดึงตัวฟินไปคุยในห้อง 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: ขอพี่ฟาง อะไรยังไง ไหน เล่ามาซิ 

 

 

 

 

 

ฟิน: ฟินก็รู้ไม่มากหรอก พ่อกับแม่ ไล่ขึ้นมาข้างบนก่อน 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: งั้นเล่าเท่าที่รู้มาก็ได้ 

 

 

 

 

 

 

ฟิน: เห็นเค้าว่า พี่ฟางจะต้องแต่งงานกับลูกเค้า

 

 

 

 

 

เฟย์: แต่งงาน !!!!!

 

 

 

 

 

 

 

                                 

 

 

 

 

ฟาง: ห้ะ !!!!! แต่งงาน 

 

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: ใช่จ้ะ หนูคือว่าที่ลูกสะใภ้ของลุง

 

 

 

 

 

ฟาง: เดี๋ยวนะค่ะ คือ มัน อะไร ยังไง ค่ะเนี้ย 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: คือ

 

 

 

 

 

คุณย่า: เดี๋ยวย่าจะเล่าให้ฟังนะ คือสามีของย่า กับ ปู่ของหนู เป็นเพื่อนสนิทและรักกันมาก ทั้งสองคนเคยให้คำมั่นสัญญากันไว้ ว่าถ้าเกิดเค้ามีหลานจะให้มาแต่งงานกัน แล้วความบังเอิญก็มาเกิดกับหนู แล้วก็หลานของย่า 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: แต่ จะให้หนูแต่งงาน คือ 

 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: เธอกังวลอะไร 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: คือหนูยังเรียนไม่จบ แล้วอีกอย่าง คือ จะให้หนูแต่งงานกับ คนที่หนูไม่เคยรู้จักเนี้ยนะค่ะ 

 

 

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: หนูจะไม่รู้จักได้ไง หนูเรียนที่เดียวกับเค้านะ 

 

 

 

 

 

ฟาง: เรียนที่เดียวกัน 

 

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: ใช่ อ่ะนี่ไงลูกของลุง (ยื่นโทรศัพท์ที่เป็นภาพป๊อบปี้ให้ฟางดู)

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: เอ่อจะว่าไป ยัยฟางอาจจะไม่รู้จักจริงๆก็ได้นะค่ะ เพราะเพิ่งจะย้ายเข้าไปเอง

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ใช่ค่ะ หนูไม่รู้จัก แล้วก็ไม่เคย...พบเค้าด้วย 

 

 

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: จริงสิ ลืมไปเลยงั้นไม่เป็นไร เดี๋ยวพรุ่งนี้ ลุงจะให้เค้ามาหาหนูนะ 

 

 

 

 

 

ฟาง: อย่าค่ะ อย่า....คือหนูว่า มันเร็วไปมั้งค่ะ 

 

 

 

 

คุณย่า: ไม่เร็วไปหรอกจ้ะ มันช้าไปด้วยซ้ำ 

 

 

 

 

 

 

                                    เมื่อแขกทั้งสามคนกลับไปฟางพ่อและแม่ฟางเฟย์และฟิน ก็มารวมตัวกันที่โซฟากลางบ้าน 

 

 

 

 

ฟาง: ขอคำตอบ ด้วยค่ะ 

 

 

 

 

พ่อฟาง: ก็อย่างที่ลูกได้ยินแหละ

 

 

 

 

 

 

ฟาง: แต่งงาน ทั้งๆที่หนูยังเรียนอยู่เนี้ยนะ 

 

 

 

 

พ่อฟาง: เค้าบอกว่า ให้หมั้นกันไว้ก่อน 

 

 

 

 

 

ฟาง: หมั้นด้วย...แล้วทำไมต้องเป็นหนูล่ะที่ต้องแต่ง เป็นเฟย์ไม่ได้เหรอ

 

 

 

 

เฟย์: อ้าว โยนขี้ให้เฉยเลย

 

 

 

 

ฟิน: โยนผู้ชายให้ตังหากล่ะ...โอ๊ย!

 

 

 

 

 

              เฟย์ดีดหน้าผากฟินไปหนึ่งที

 

 

 

 

พ่อฟาง: ก็ในคำสัญญาของปู่กับเพื่อนเค้า บอกว่า ให้หลานคนโต แต่ถ้าสมมุติหลานคนโตดันเป็นเพศเดียวกันก็ให้หลานคนรอง หรือ หลานคนใดคนหนึ่งก็ได้ แต่ลูกดันเป็นผู้หญิง แล้วหลานเค้าดันเป็นผู้ชาย 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่เด็ดขาด ยังไงฟางก็ไม่แต่ง 

 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: ฟางลูก ฟาง