รักวุ่นๆของนายขี้เก๊กกับยัยจอมจุ้น

 

 

 

 

 

 

                 

 

               

         เวลาผ่านไปจนถึงวันแต่งงาน งานจัดในโรงแรมระดับห้าดาว และโรงแรมที่แพงที่สุดในประเทศ ในช่วงเช้าจะเป็นพิธีหมั้น ฟางเดินลงมาจากบันไดในชุดไทยสีเทาดูสวย สง่า ดูดี และดูแพงมากกกก ทุกคนในงานต่างพากันมองมาที่ฟาง ป๊อบปี้ยืนรอฟางที่บันไดขั้นสุดท้าย เค้ามองฟางอย่างตะลึง ไม่คิดว่าเธอจะสวยขนาดนี้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: นาย (ฟางเรียกสติป๊อบปี้) 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ......

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: นายป๊อบปี้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ห้ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: นายเป็นอะไรรึเปล่า 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เปล่าๆ ไปเถอะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                     หลังจากเรียกสติป๊อบปี้ได้ ป๊อบปี้ก็จูงมือฟางพาเข้ามาที่ด้านหน้าผู้ใหญ่ ทั้งสองฝ่าย ทุกคนในงานต่างพากันหยิบทั้งโทรศัพท์และกล้องเพื่อถ่ายภาพ ฟางกับป๊อบปี้ จะมีก็แค่เอลที่ยืนทำหน้าหมั่นไส้ใส่ฟาง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                      พิธีเริ่มไปเรื่อยๆจนถึงขั้นตอนที่ต้องสวมแหวนให้กันและกัน ป๊อบปี้จับมือฟางที่ยื่นอยู่มาสวมแหวนให้ ตอนแรกเค้าคิดว่าคงเฉยๆ ไม่ได้รู้สึกอะไร แต่ทำไมตั้งแต่ฟางเดินลงมาความรู้สึกเค้าถึงเปลี่ยนไปได้มากขนาดนี้ เมื่อป๊อบปี้ใส่ให้ฟางเสร็จฟางก็ไหว้ลงไปที่ตักของป๊อบปี้ ป๊อบปี้แอบพูดแกล้งฟาง "กราบแบบนี้ทุกวันจะเจริญนะรู้มั้ย" ฟางได้ยินเลยตอบทั้งๆที่ยังกราบอยู่ "ฝันไปเถอะ กราบคนแบบนายชั้นยอมไม่เจริญดีกว่า" จากนั้นฟางก็เป็นฝ่ายสวมแหวนให้ป๊อบปี้ และเมื่อเสร็จขั้นตอนที่สวมแหวนต่อไปก็เป็นพิธีรดน้ำสังข์ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                        คุณย่าเป็นคนรดน้ำสังข์คนแรก 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คุณย่า: หนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยกันนะ แล้วก็ดูแลหนูฟางให้ดีๆนะ หนูฟางย่าขอบคุณหนูมากนะที่ยอมแต่งงาน ย่าขอให้ทั้งสองคนมีความสุขมากๆนะ แล้วก็มีเหลนให้ย่าเร็วนะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อป๊อบ: แต่งงานแล้วก็ดูแลครอบครัวให้ดีๆนะ รักษาครอบครัวไว้ให้ได้นานที่สุด และที่สำคัญตอนนี้แกเป็นหัวหน้าครอบครอบเต็มตัวแล้ว อย่าทำให้ทุกคนผิดหวังล่ะ หนูฟางพ่อขอบคุณหนูนะที่ยอมแต่งงานกับป๊อบปี้ ยังไงก็หนักนิดเบาหน่อยอภัยให้กันนะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ป๊อบ: แม่ดีใจกับลูกด้วยนะ ส่วนเธอหวังว่าเธอจะจำที่ชั้นเคยสั่งเคยสอนไว้นะ มารยาททางสังคมนะสำคัญ เธอต้องปรับตัวให้ได้เข้าใจใช่มั้ย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แม่ฟาง: แม่ฝากป๊อบปี้ดูแลฟางแทนแม่ด้วยนะ ถ้าฟางทำอะไรให้ไม่พอใจก็อย่าถือสาฟางเลยนะ ส่วนฟางทำตัวดีๆนะลูก ดูแลป๊อบปี้เค้าให้ดีๆ ตอนนี้ลูกมีครอบครัวแล้ว แม่กับพ่อก็คงหายห่วง

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฮืออ แม่ 

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: หนักนิดเบาหน่อยก็ให้อภัยกันนะ พ่อฝากป๊อบปี้ดูแลฟางแทนพ่อด้วยนะ ในวันข้างหน้าถ้าเกิดไม่มีพ่อหรือแม่อยู่แล้ว ยังไงๆฟางก็ยังมีป๊อบปี้อยู่ พ่อฝากแก้วตาดวงใจของพ่อไว้กับป๊อบปี้นะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ผมสัญญาครับว่าผมจะดูแลฟางตลอดไป 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

              เมื่อได้ยินประโยคที่ป๊อบปี้พูดฟางก็รีบหันไปมอง  ด้วยความรู้สึกแปลกๆ หัวใจเต้นแรง อย่างบอกไม่ถูก 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

พ่อฟาง: เป็นภรรยาที่ดีดูแลสามีให้ดีๆ อย่าดื้อนะ แล้วก็มีหลานให้พ่อกับแม่อุ้มเร็วๆนะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฮืออ ฟางคงคิดถึงพ่อกับแม่แล้วก็น้องมากแน่ๆ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เฟย์: ฝากดูแลพี่ฟางด้วยนะค่ะ พี่ฟางรีบๆมีเจ้าตัวเล็กนะ เฟย์รอเลี้ยงหลานอยู่นะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

แก้ว: ดูแลเพื่อนชั้นดีๆนะ อย่าทำให้เพื่อนชั้นเสียใจล่ะ ไม่งั้น ชั้นจัดการนายกับเพื่อนนายแน่ ส่วนแกก็มีความสุขมากๆนะ ถือไม้เท้ายอดทองกระบองยอดเพชร นะเพื่อนรักแล้วก็รีบๆมีลูกนะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: กูขอให้มึงมีความสุขมากๆนะเพื่อน รักกันนานๆ ขอให้มีลูกมีหลานเต็มบ้านเต็มเมืองเลย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เว่อร์ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

โทโมะ: ส่วนฟางก็ฝากดูแลไอป๊อบด้วยนะ ถ้ามันทำตัวนอกลู่นอกทาง ก็จัดการมันได้เลยนะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เขื่อน: มีความสุขมากๆนะมึงขอให้การแต่งงานครั้งนี้ของมึงไม่เสียเปล่านะ ให้เจอกับรักแท้สักที ส่วนฟางก็ขอให้มีความสุขมากๆนะ ฝากไอคุณชายคนนี้ไว้ด้วยนะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เอล 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เอล: ยินดีด้วยนะค่ะป๊อบ แต่ถึงป๊อบจะแต่งงานแล้ว เอลก็ยังรักป๊อบนะ ส่วนเธอ ระวังไว้นะ ชั้นจะเอาป๊อบปี้กลับมาเป็นของชั้นให้ได้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: มันคงไม่มีวันนั้นหรอก ชั้นสัญญา (หันไปมองหน้าฟาง เพราะได้ยินที่เอลพูด)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                       เอลรู้สึกหน้าแตกเพราะป๊อบปี้ตัดบทเธอแบบนั้น 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ใครเชิญมึงมา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ชั้นเองอ่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เธอ !!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ปัน: กุขอให้มึงมีความสุขมากๆนะ ส่วนฟางมีความสุขมากๆเหมือนกันนะ แต่งแล้วก็อย่าลืมกันนะ ติดต่อกันบ้าง หวังว่า สามีคงไม่ว่าอะไรนะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

เอล: ยินดีด้วยนะค่ะ