รักวุ่นๆของนายขี้เก๊กกับยัยจอมจุ้น

 

 

 

 

 

 

                               เมื่อเข้ามาในร้านฟางก็จะนั่งข้างๆคุณย่า แต่คุณย่าชี้ไปตรงที่ว่างข้างๆป๊อบปี้ ฟางจำใจเลยต้องไปนั่งข้างๆป๊อบปี้ ฟางมองดูราคาพยายามหาของราคาถูกที่สุดแต่ก็ไม่มี ป๊อบปี้แอบสังเกตเห็นฟางดูแปลกๆเลยพอจะเดาออก 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: สั่งๆไปเถอะ อยากกินอะไรก็สั่งง่ายจะตาย

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ก็...ก็กำลังเลือกอยู่ไง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แน่ใจเหรอ (กระซิบข้างๆฟาง) ไม่ใช่มัวแต่ดูราคานะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: นายนี่มัน !!!!

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คุณย่า: รีบๆสั่งเถอะ ย่าหิวแล้ว

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                         เมื่อทานอาหารกันเสร็จ คุณย่าก็อยากเดินในห้างต่อ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คุณย่า: อีกไม่นาน ก็จะถึงวันแต่งงานแล้ว หนูตื่นเต้นรึเปล่า

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ก็ไม่ค่อยเท่าไหร่อะค่ะ

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ไม่เห็นน่าตื่นเต้นเลย เค้าก็เหมือนผมแต่งๆไปงั้น

 

 

 

 

 

 

 

 

คุณย่า: เรานี่มัน น่าตีจริงๆเลย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ฟางขอตัวไปเข้าห้องน้ำก่อนนะค่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คุณย่า: เอางี้ ให้ป๊อบปี้ไปเป็นเพื่อนนะ เดี๋ยวย่าไปรอในร้านเพชรตรงนั้นน่ะ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ไม่ต้องหรอกค่ะ เดี๋ยวฟางไปเอง 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คุณย่า: ไม่ได้ๆ ไปเถอะ พาหนูฟางไปได้แล้ว 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                       ระหว่างทางที่เดินมาห้องน้ำ ป๊อบปี้ก็แกล้งฟาง เห็นฟางมองหาป้ายห้องน้ำ เพราะรู้ว่าฟางคงไม่เข้าห้างหรูๆแบบนี้ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: อยู่ไหนเนี่ย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

                   ฟางมองซ้ายมองขวาแล้วเดินไปด้วย เลยไปชนกับรถเข็นที่กำลังเข็นของอยู่เลยทำให้เกือบล้ม แต่ป๊อบปี้ก็มารับไว้ได้ทัน ป๊อบปี้กับฟางสบตากันนาน จนฟางรู้สึกแปลกๆ เลยขยับตัว ออกมา 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ซุ่มซ่าม (พูดจบก็เดินนำไป)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: นายแกล้งชั้นใช่มั้ย 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: แกล้งไร

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ก็ตรงนี้เดินผ่านมาแล้วตั้งสองรอบ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: เปล๊าาาา

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ไอ !!! โอ๊ยฝากไว้ก่อนเถอะ 

 

 

 

 

 

 

 

                            จากนั้นทั้งคู่ก็กลับไปหาคุณย่า ก็เห็นท่านกำลังเลือก สร้อยเพชรอยู่ 

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: คุณย่าอยากได้เหรอครับ 

 

 

 

 

 

 

 

คุณย่า: เปล่าหรอก ย่าจะซื้อให้หนูฟาง 

 

 

 

 

 

 

 

 

ฟาง: ซื้อให้หนู !!! ไม่ต้องค่ะคุณย่า หนูไม่เอาค่ะ 

 

 

 

 

 

 

คุณย่า: ย่าตั้งใจจะซื้อให้หนูอยู่แล้ว ย่าเห็นมันน่ารักดี เป็นจี้เล็กๆสวยดี ย่าว่าเหมาะกับหนูนะ ไหนลองใส่ดูซิ 

 

 

 

 

 

 

 

 

                        ยื่นให้ป๊อบปี้ป๊อบปี้ก็ทำท่างงๆ

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: ให้ผมใส่เหรอครับ 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คุณย่า: ใส่ให้หนูฟาง

 

 

 

 

 

 

 

ป๊อบ: คร้าบบบบบบ