[Fic Attack On Titan ] ฝ่าดงไททันพิชิตรักนายเย็นชา

อะไรกันความรู้สึกสับสนและความรู้สึกที่อยากจะปกป้องเขาและดูแลเขามันดันเกิดขึ้นที่ฉันซะงั้น! ไม่ได้ๆเขาเป็นถึงที่พึ่งของคนทุกคนเราจะคิดแบบนั้นไม่ได้! ไม่ได้ๆ!ฉันจะทำยังไงล่ะเนี่ย?!นี่ฉันเป็นทหารอยู่รึเปล่า! ฉันจะต้องไม่คิดเรื่องนี้!

ฉันเข้าใจแล้วว่าบนโลกที่ฉันยืนอยู่นั้นไม่ต่างอะไรกับนรกที่อ่านเจอในหนังสือเลย เบื้องหลังของมันมักมีสิ่งที่น่ากลัวอยู่และไม่สวยหรูเหมือนเปลือกนอกที่ฉันเห็นอยู่ เอเรนที่ฉันรัก...เขาไม่ได้อ่อนแออย่างที่ฉันคิด เขาแข็งแกร่งขึ้นและฉันก็อยากจะปกป้องเขาต่อไป หัวหน้ารีไวล์..ฉันอยากบอกความจริงกับเขาเหลือเกิน...ว่าฉันไม่ได้รู้สึกแบบนั้นกับเขา

ความรู้สึกที่สูญเสียคนที่รักไปเยอะ นั่นทำให้ผมยิ่งต้องอยากปกป้องเธอและพวกพ้อง แต่โดยเฉพาะแค่เธอเท่านั้นที่เป็นตัวแทนทั้งหมดที่ผมสูญเสียไป ถึงแม้เธอจะเป็นคนหัวแข็งดื้อดึงก็เถอะ ผมเองก็ยังอยากเดินไปกับเธอจนกว่าเราจะสิ้นลมหายใจ ส่วนไอเด็กเหลือขอนั่นน่ะหรอ...ผมคงปล่อยมันตามทางให้เป็นอิสระ

เฮ่อ~ แค่ได้เห็นเพื่อนทั้งสองของเรามีความสุขผมก็มีความสุขตามไปด้วยแล้วล่ะ แต่เอ๊~เอเรนกับมิคาสะช่วงนี้ไม่ได้คุยกันเลยแถมยังห่างเหินกันมากขึ้นเรื่อยๆซะด้วย ผมคงต้องปรับความเข้าใจให้สองคนนั้นอีกแล้วงั้นหรอ?! สงสารจริงๆที่โชคชะตาให้สองคนนี้เข้าใจผิดกันตลอด

โหยๆ! ไม่อยากจะคิดเลย! ไอรีไวล์จะมีท่าทีเขินกับเขาเป็นด้วยหรอ?!ฉันล่ะอยากจะเก็บรูปซะจริงๆอยากจะให้สองคนนี้คู่กันซะจริง! พูดมากไม่ได้ละเดี๋ยวฉันจะนั่งไม่ได้อีกยาว

สิ่งที่รีไวล์ขาดน่ะก็คือความรักและความอบอุ่นแล้วเราจะให้ความรักกับอันธพาลอย่างมันได้ไงหนอ?~ ท่าทางคงจะต้องบังคับสินะ จะได้เลิกกัดกันสักที จะเป็นใครไปไม่ได้นอกนอกจากทหารหญิงคนนั้น ยิ่งเกลียดก็ยิ่งเจอหน้ากันบ่อยนั่นคือวิธีแก้ไขที่ดีที่สุด

ตาที่มีประกายที่เป็นเอกลักษณ์ว่านั่นคือเธอ เจอเธอครั้งแรกผมคิดว่าเธอเป็นคนเงียบๆ แต่ที่ไหนได้เธออยากจะปกป้องและแข็งแกร่งเหมือนกัน ความอ่อนโยนที่น้อยคนนักจะได้เห็นเธออ่อนโยนและมีเมตตาอย่างนี้ ผมคงโชคดีมั้งที่ได้เห็นเธออ่อนโยนและดูเหมือนจะไร้เดียงสาด้วยซ้ำ