fic gintama อาตี๋โซโกะ กะ ยัยหมวยคางูระ

       ขณะนั่งในรถไฟ กินโทกินั่งข้างโซโยะ เเละชินปาจินั่งตรงข้าม ข้างๆมีอะไรไม่รู้ (คนเเต่งไม่รู้ เเล้วใครจะรู้ล่ะคร๊าป : ชินปาจิ) ซึ่งกินโทกิไล่ คางูระไปนั่งกับ โซโกะ ซึ่งตรงข้ามทั้งสอง เป็นที่วางสัมภาระอันมหึมาของคางูระ

     "นี่ๆ ยัยหมวยฉันจะนอนละ อย่ากวนล่ะ" โซโกะพูดพลางหยิบผ้าปิดตาลายกวนประสาทมาใส่ ก่อนจะ (เเกล้งหลับ)

     "หึๆ คิดว่าอั๊วะไม่รู้รึไง ว่าลื้อเเกล้งหลับ" คางูระกระซิบกับตัวเอง เเต่โซโกะผู้เเกล้งหลับก็ยังได้ยิน 

    ผ่านไป 10 นาที คางูระเฝ้ามองโซโดะที่หลับอยู่ด้วยสายตาอาฆาต ก่อนจะคิดอะไรดีๆออก จึงตัดสินใจเขย่าตัวโซโกะเบาๆ (เขย่าเบาๆของมัน เหมือนคนปกติตบกันอ่ะ)  เขย่าไปพอสมควรไม่มีทีท่าว่าเจ้าชายดาว s ของเธอจะตื่น

เธอจึงหยิบปากกาเมจิค สีเเดงออกมาจากกระเป๋า พร้อมรอยยิ้มโลกจิต

ก่อนจะค่อยๆเขียนหน้าอันสวยงามของคนข้างๆ เเต่พอจะเขียน โซโกะจับเเขนเธอไว้ ทำให้เธอตกใจเผลอทำปากกาตกพื้น  

    "เธอจะทำอะไรฉัน คิดว่าฉันไม่รู้รึไง" พูดพลางเปิดผ้าปิดตาขึ้น

    "ชิ อั๊วะก็ไม่ได้ทำอะไรซักหน่อยน่อ"

    "อย่ามาทำไขสือ จะเขียนหน้าคนอื่นทั้งทีให้เนียนๆหน่อยเซ่" พอเถียงกันไปเถียงกันมา จนถึงที่หมาย ทั้งหมดรีบลงจากรถไฟ เเละเดินไปอีกประมาณ 600 เมตรกว่าจะถึงสุสาน พอถึงโซโยะรีบเดินตรงไปยังสุสานของบรรพบุรุษเธอ เเละสวดมนต์ ประมาณ 15 นาทีก่อนตะลุกขึ้นด้วยสีหน้ายิ้มๆ 

    "คุณกินเป็นอะไรเหรอคะ ไม่สบายเหรอ ตัวสั่นเชียว" ทุกคนหันไปหากินโทกิพร้อมกัน ก็เห็นเขาตัวสั่นมานาน

    "ผมว่าไม่ใช่นะ น่าจะกลัวผี" โซโกะ

    "ไม่ใช่ซักหน่อย ใครกลัวกัน กลางวันเเสกๆ" กินโทกิพูดพลางลูบขนเเขนตน

    "นั่นมันก็กลัวผีไม่ใช่เหรอคร๊าป" ชินปาจิตบมุก ทำเอาทุกคนหัวเราะ

    "ฉันว่าเราไปเที่ยวดีกว่านะคะ เเถวนี้มีเทศกาล ฉลองฤดูใบไม้ผลิ ที่วัดเทนโนคุ เดินไปอีกนิดหน่อยก็ถึงเเล้วค่ะ" ทุกคนเห็นด้วย ก่อนจะรีบเดินไปงานเทศกาลกัน.      ......ติดตามตอนต่อไปน่อ เเซ่ปเว่อร์!!!