ใจเผลอ

 

 

" ค่ะ พี่อัคร แล้วถึงห้องแล้วนะ พี่อัครอยู่ไหนแล้ว " เธอพูดเสียงหวานให้กับหนุ่มปลายสาย จนคนปรุงอาหารต้องเงี้ยหูฟัง

 

 

" ส่งพี่อาชาแล้วหรอคะ " เธอถามต่อ โทโมะขมวดคิ้วไม่พอใจทันทีที่ได้ยินแก้วถามถึงอาชา เขาได้แค่คิดรังเกียจแก้วในใจที่เป็นผู้หญิงจ้องแต่จะยุ่งกับคนมีเจ้าของ

 

 

 

" ถึงบ้านแล้วโทรหาแก้วด้วยนะคะ " เธอพูดจบก็วางสายไป 

 

 

 

ใบหน้าหล่อส่ายไปมาด้วยความระอากับหญิงสาวที่เขาเข้าใจว่าเธอเป็นหญิงสองใจ

 

 

" นายยย ฉันช่วยอะไรไหม " เธอวางโทรศัพท์แล้วเดินไปหาโทโมะที่ปรุงอาหารอยู่ ใบหน้าสวยยื่นเข้าไปใกล้ๆกระทะ แล้วสูดกลิ่นอาหารอย่างฟิน " ห๊อมหอม " เธอยิ้มกริ่มด้วยความพอใจในกลิ่นอาหารก่อนจะเหลือบมองอีกคนที่ทำหน้าเคร่งขรึมในการปรุงอาหาร สายตาเธอจับจองมองเขาเป็นเป็นประกาย

 

 

" อย่ายืนเฉยๆ ไปเอาจานมาใส่ ฉันทำเสร็จแล้ว " เขาทักขึ้น แล้วทำท่าตักอาหารใส่จาน อีกคนยังคงตกอยู่ในพวัง เธอยังคงมองเขาอยู่ 

 

 

 

" เธอ ไปเอาจานมา " เขาดูอึ้งๆไป ก่อนจะย้ำอีกครั้งให้คนตรงหน้าไปเอาจานมา จนหญิงสาวสะดุ้งแล้วหันหลังไปหยิบจานมาสองใบ

 

 

 

เธอทำท่าทางเก๋ไก๋กลบเกลื่อนความเขิลอายที่โดนจับได้ว่าแอบมอง แล้วยื่นจานให้ 

 

 

 

" โห... สปาเกตตีผัดขี้เมาทะเลหรออ " เธอไม่รอช้ารีบเดินไปนั่งที่โต๊ะทันที ก่อนจะหยิบรีโมททีวีมาเปิด

 

 

 

" นาย มานั่งกินตรงนี้นะ ฉันเช่าหนังมาดูด้วย จะได้ดูด้วยกัน " เธอว่า แล้วชายหนุ่มก็เดินตามมานั่งใกล้ๆ 

 

 

เมื่อหนังเริ่มฉาย 

 

 

" นาย นายทำอาหารอร่อยมากเลยนะ นี่ถ้าได้กินอาหารรสชาติดีงามแบบนี้ทุกวันมันคงเป็นอะไรที่วิเศษมาก " เธอว่า พลางช้อนสปาเกตตีเข้าปาก แล้วดูหนังต่อ

 

 

 

ชายหนุ่มนิ่งไปก่อนหวนนึกถึงเพชรพลอย เมื่อตอนที่เขาคบกันกับเพชรพลอย อดีตแฟนสาวของเขาปฏิเสธการดูหนังที่ห้องทุกครั้งด้วยคำว่ามันไม่ได้บรรยากาศ และมักจะชวนเขาไปดูหนังที่โรงหนัง เธอมักปฏิเสธการทำอาหารของเขาทุกครั้ง เพราะอยากทานอาหารร้านหรูๆมากกว่า

 

 

 

" นายยย ... เป็นไรอะ " หญิงสาวหันหน้ามามองเมื่อคนข้างๆนิ่งเงียบไป ก่อนที่เธอจะทักขึ้น

 

 

 

" อะอ่อ เปล่าๆ ฉันดูหนังอยู่หนะ " เขาพูดโกหกเปลี่ยนเรื่องไปเรื่อย

 

 

 

" อะ น้ำส้ม ฉันคั่นตั้งไว้เมื่อเช้า กินดูสิ อร่อยไหม " เธอวางแก้วน้ำส้มให้โทโมะ แล้วก็หยิบแก้วตัวเองมาซดพรวดเดียวจนหมด  " เออะ " แล้วเรอออกมาอย่างไม่อาย " คริๆ โทษนะ ฉันคิดว่าเราสนิทกันมากพอที่นายจะมาได้ยินเสียงฉันเรอแล้วหละ " เธอว่าพลางหัวเราะ 

 

 

 

" หึ " เขาแค่นขำในลำคอ ก่อนจะยกแก้วน้ำส้มมาดื่ม แก้วเหล่ตามอง อยากรู้ว่าอีกคนจะพูดอะไรหลังจากที่ดื่มน้ำส้มฝีมือเธอไป แต่ชายหนุ่มกลับเงียบกริบแล้วกินต่อ

 

 

 

 

" นายยย จะไม่พูดอะไรหน่อยหรอ " เธอทักขึ้น

 

 

 

" แล้วจะให้พูดว่าอะไร " เขาย้อนถาม 

 

 

 

 

" จิ๊ " เธอขัดใจแล้วหันหน้าไปดูหนังต่อ อีกคนยิ้มมุมปากแล้วกินข้าวกินน้ำต่อจนหมด 

 

 

 

" กินเสร็จแล้วไม่ต้องล้างนะ เดี๋ยวฉันล้างเอง นายกลับห้องไปได้ละ " เธอไล่

 

 

 

 

" จะกลับได้ไง หนังยังไม่จบเลย " เขาดื้อ ไม่ยอมไป แล้วดูหนังต่อ 

 

 

 

 

 

ไม่นานนักโทรศัพท์แล้วก็มีสายเข้า

 

 

 

" พี่อัคร ถึงบ้านแล้วใช่ไหมคะ " เธอถามก่อน " โอเคคร้าา จร้าา ครับผม " แล้วก็วางสายไป

 

 

 

" เธอกับพี่อัครเป็นแฟนกันหรอ " โทโมะถามตรงๆ 

 

 

 

 

เธอเหล่ตามองเล็กน้อยเหมือนจะถามว่าโทโมะถามทำไม 

 

 

 

" ฉันก็ถามดู เห็นมีโทรรายงานกันด้วย " เขาพูดต่อ

 

 

 

 

" ก็... ไม่ได้เป็นอะไรกันน " เธอว่า แล้วแอบดีใจที่โทโมะถามเรื่องของเธอ 

 

 

 

 

" แล้ว.. มีแฟนยัง " 

 

 

 

 

O_O 

 

 

 

ตึกตัก ตึกตัก ตึกตัก 

 

 

 

" นาย ... " เธออึ้งๆไป

 

 

 

 

" หนังจบแล้ว ฉัน.. กลับห้องก่อนละกันนะ " เขาพูดจบก็เดินหนีออกจากห้องไปเลย ทิ้งให้อีกคนนั่งหน้าเหวอต่อไป