Confused รักเธอหรือเเค่สับสน ?

 

 

 

 

 

                KAEWJAI 

 

 

 

 

 

            เธอเลือกที่จะมาหยุดที่รถของตัวเอง เธอร้องโห่ออกมาทันทีที่เข้าไปนั่งบนรถ น้ำาใสๆไหลออกมาช้าๆเธอเหนื่อยเหลือเกินตอนนี้ทางไหนมันก็มืดไปหมดสำหรับเธอ ทำไมฟางถึงทำกับเธอเเบบนี้ กำลังปิดบังอะไรเธออยู่ อาการมันเริ่มชัดเจนขึ้นเรื่อยๆจนเธอไม่เเน่ใจซะเเล้วว่าฟางยังรักเธออยู่ 

 

 

 

 

 

              รถตัดสินใจขับรถออกจากโรงเรียนมุ่งตรงมาที่คอนโดของเธอทันที เธอสะอื้นไปตลอดทางความรู้สึกมันสับสนไปหมด มันเหมือนขาดฟางไปไม่ได้ มันเหมือนขาดไปเหมือนจะดีเเต่มันก็โหยหา จนเริ่มไม่เเน่ใจซะเเล้วว่านี้มันคือรักหรือเเค่ความผูกพันธ์ มันไม่เเปลกเลยสักนิดที่จะคิดถึงเรารู้จักกันมาหลายปีเเล้วเวลาคนหนึ่งหายไปมันก็เคว้งขว้างไปหมด 'หรือจริงๆเเล้วเธอไม่ได้รักฟาง ? '

 

 

 

 

 

            " เฮ้อ "  เธอใช้เวลาคิดทบทวนเรื่องนี้พอสมควร ก่อนที่จะหยิบโทรศัพท์ของเธอขึ้นมาเลื่อนเล่นอะไรต่างๆ 

 

 

 

 

 

 

            เธอไปสดุดกับรูปรูปหนึ่งในเพจเฟสบุ๊คของโรงเรียนเธอ มันเป็นเพจที่ถูกสร้างโดยนักเรียนที่ชอบสอดรู้สอดเห็นเรื่องชาวบ้าน มีข่าวอะไร ใครในโรงเรียนเป็นอะไรก็รับรู้จากเเฟนเพจเพจนี้หมด มันมีทั้งเรื่องดีเเละเรื่องไม่ดี เเต่สิ่งที่เธอเห็นนี้สิ มันไม่ดีเอาซะเลย.. 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

            ' ตั่ยลั่ยย ตั่ยลั่ย ข่าวสดข่าวร้อนน ว่าที่เเฟนสาวหล่อที่ฮอตที่สุดในตอนนี้ เธอกอดกับชายหนุ่ม อึบอิบ อึบอิบ ไม่เอ่ยชื่อนะคะใบ้ให้ว่าเป็นเด็กทุนซะด้วยย อื้มม?เเล้วเธอเอาสาวหล่อของเราไปไว้ไหนน หรือเลิกกันเเล้วน่าาาา " 

 

 

 

 

 

 

              มันคือรูปที่คนที่เหมือนกับฟาง เข้าไปคุกเข่าตรงหน้าผู้ชายคนนั้นเเล้วโอบกอดเขาอย่างเเน่น.. ถ้าเธอจำไม่ผิดนั้นนนมันป๊อปปี้... 

 

 

 

 

 

 

             เธอตกใจไม่น้อยที่เห็นข่าวนี้ มันเกิดอะไรขึ้น เรื่องมันเป็นมายังไง ทำไมว่าที่เเฟนของเธอถึงได้กอดกับเขาอย่างสนิดสนมกันขนานนั้น เธอเลือกที่จะอ่านดูความคิดเห็นที่มีผู้คนมากมายไม่ว่าจะในโรงเรียนเเละนอกโรงเรียนวิจารเกี่ยวกับเรื่องนี้ 

 

 

 

 

 

             ........ : เห้ยย เมื่อเช้ายังเห็นนางมากับเเฟนนางอยู่เลย 

 

 

 

 

         ....... : ใช่คนที่พี่ฟางไปด้วยตลอดตอนช่วงที่พี่เเก้วไปเเข่งวิชาการหรือป่าวว 

 

 

 

 

 

         ..... : ดี กูเห็นกิ๊กกันมานานเเล้ว ปล่อยพี่เเก้วไปเหอะสงสารพี่เขา 

 

 

 

 

 

       ..... : เลิกกันเลยคะะะ กูรอเสียบต่ออยู่เเล้วว เเก้วใจของข้าาา 

 

 

 

 

 

 

 

             เธอนั่งอ่านคอมเม้นคนที่มาวิพากวิจารเธอ ฟาง ป๊อปปี้ อย่างหนักนี้มันเกิดอะไรขึ้น ยิ่งเธออ่านมันก็ยิ่งทำให้เธอรู้ว่าฟางไม่ได้มีเเค่เธอ ความเชื่อใจที่เธอมีให้มันไม่มีความหมายอะไรเลยหรอ... 

 

 

 

 

 

 

           เธอไม่รอช้ารีบขับรถไปที่โรงเรียนอรชีกครั้งทันที เท้ายาวๆรีบเหยียบคั่นเร่งให้รถมีความเร็วมากที่สุด เธอร้อนใจจ เเละเธอต้องการเห็นกับตาว่ามันเกิดอะไรขึ้นน

 

 

 

 

 

         เมื่อเธอมาถึงหน้าห้องดนตรีห้องนั้น เธอพอจะดูออกว่ามันคือห้องไหนที่ฟางเเละป๊อปปี้อยู่ เธอมองผ่านบานพับกระจกหน้าต่าง เเละเธอเห็นอย่างที่เเฟนเพจบ้านั้นโพสจริงๆ

 

 

 

 

 

 

 

           ฟางกำลังหยอกล้อเล่นกับป๊อปปี้อยู่ มีการหยิกเเก้ม หอมเเก้ม นั่งใกล้ชิดกัน อะไรมันคืออะไร ?

 

 

 

 

 

            มันเป็นคำถามที่ต้องการฟางคนเดียเท่านั้นที่มาให้คำตอบเรื่องนี้ได้ เธอเดินเลียงออกมาจากตรงนัั้นเข้าไปยังห้องว่างๆห้องหนึ่ง ก่อนที่จะโทรไปหาอีกคนที่อยู่ห้องข้างๆเธอ..

 

 

 

 

 

           ประตูห้องนี้เป็นประตูกระจกทึบ สามารถมองทะลุจากด้านในเห็นด้านนอกได้ ตอนนี้เธอเห็นฟางเดินออกมาจากห้องนั้นเเล้ว พร้อมๆกับกดรับสายของเธอ

 

 

 

 

 

 

           ( ว่าไงเเก้ว ) เสียงของฟางหวาดระเเวงเป็นระยะๆ มองประตูที่เธอเดินออกกมา ถ้าดูไม่ผิดเธอกำลังเเอบป๊อปปี้คุยโทรศัพท์กับคนที่มีฐานะเป็นเเฟนของเธอ!

 

 

 

 

 

 

          " อยู่ไหนคะ ? " เธอเปล่งออกไปพร้อมกับสายตาที่จับจ้องคนที่ยืนคุยโทรศํพท์กับเธอ

 

 

 

 

 

 

         ( เเก้วอะอยู่ไหน เด่วฟางลงไปหา )

 

 

 

 

        " เเก้วว่าเเก้วเดินไปหาฟางจะดีกว่ามั้ย ฟางรออยู่นั้นเเหล่ะ ตอบได้ยังว่าอยู่ไหน  "

 

 

 

 

 

 

         ( เอ่อ.. ฟาง ฟาง กำลังจะเดินออกไปหน้าโรงเรียนอะ ) เธอจำเป็นที่ต้องพูดโกหกเเก้วไปเพื่อไม่ให้อีกฝ่ายสงสัยอะไรในตัวเธอ

 

 

 

 

 

           " อ่ออ " เหอะ น่าโรงเรียน เธอถึงกับน้ำตาคลอเมื่อคนที่เธอรักโกหกเธอเเบบนี้ ตั้งเเต่ที่คบกันมาฟางไม่เคยโกหกเธอเลย มีเเต่เธอด้วยซ้ำที่โกหกฟฟาง พอโดนกลับตัวทำไมมันเจ็บเเบบนี้

 

 

 

 

 

         ( เเก้ว ฟางมีเรื่องจะคุยด้วย )

 

 

 

 

 

        " ไว้เจอหน้ากันค่อยคุยไม่ได้หรอฟาง "

 

 

 

 

 

 

       ( ไม่อ่ะ อยากคุยตอนนี้ )

 

 

 

 

 

 

       " อื้ม "

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

    ( เรื่องตอนเช้าอะ ฟางขอโทษนะ ฟางไม่ได้ตั้งใจชวนทะลาะ ฟางมีเรื่องหงุดหงิดนิดหน่อยขอโทษน่ะ )

 

 

 

 

 

             " อื้มมม ไม่เป็นไร " เธอเช็ดน้ำตาพร้อมสะอื้นเบาๆ มือน้อยๆอีกข้างถูกยกขึ้นมาปิดปากเพื่อไม่ให้คนในสายได้ยิน

 

 

 

 

 

            ( เเก้วเป็นอะไรหรือป่าว ) เธอได้ยินเสียงสะอื้นเบาๆจากคนที่คุยอยู่ในสายจนเธอเริ่มใจคอไม่ดีขึ้นมา 

 

 

 

 

 

 

 

         " ปล่าว เเก้วขอกลับบ้านก่อนนะ ไม่ค่อยสบายกลับเองได้ได้ไหม " 

 

 

 

 

 

 

 

 

       ( อื้มม ได้สิ รักเเก้วนะ รักเเก้วคนเดียว ดูเเละตัวเองด้วยเป็นห่วง)

 

 

 

 

 

 

           "อืมม " เมื่ออีกฝ่ายตัดสายเธอกเเถบทรุดลงทันที เธอไม่ดีใจเธอเเม้เเต่น้อยที่ฟางโกหกเธอ

 

 

 

 

 

 

           เธอเเค่อยากจะรั่งฟางไว้ให้นานที่สุด นี้เป็นเเค่ความผิดครั้งเเรกที่ฟางทำให้เธอเสียใจ.. เธอพร้อมให้อภัยเสมอถ้าฟางบอกความจริง เธอยังรอวันนั้น วันที่ฟางจะพูดทุกอย่าให้เธอฟัง ต่อไปเธอคงต้องทำตัวให้เป็นปกติที่สุด ความรู้สึกมันพังไปหมดเเล้วเหลือเเต่ความไม่เชื่อใจกันเเละกัน

 

 

 

 

 

           มันไม่ใช่เพียงระยะสั้นๆหรอกนะที่เธอจีบฟาง ฟางหลงรักเธอ ตลอดจนกระทั้งเราเป็นเเฟนกัน มันเป็นช่วงเวลาที่นานเเละเราสองคนรู้ดีว่านี้มันคือรักเเท้ 3 ปีเลยนะเว้ย 3 ปีเธอลืมรักเราง่ายขนานนี้เลยหรือ ?