Secretly in love รักฉันคู่กับเธอ

32 THE END
 
“ป๊าตื่น ตื่น”เด็กหญิงภาธนันต์เรียกคนเป็นพ่อ ตอนนี้เธออายุได้สองปีเศษแล้ว
 
“หืมครับ น่ารักจังเลยลูกใครหว๊า”ป็อปปี้ตื่นก่อนจะอุ้มลูกแล้วหยอกล้ออย่างหมั่นเขี้ยว
 
“คิกๆๆ เอิ้ก”เด็กหญิงหัวเราะอย่างถูกใจ
 
“แม่ไปไหนครับฟ่าง”ป็อปปี้ถามลูกสาวที่ชื่อข่าวฟางก่อนจะได้คำตอบที่ชี้ออกไปข้างนอก
 
“เอ้าลงมาแล้วเหรอค่ะ เสร็จพอดีเลย”ฟางร้องทักเพราะตอนนี้ป็อปปี้กำลังอุ้มลูกสาวลงมาทานข้าว
 
“ครับ ได้ไอ้แสบไปปลุกนี่แหละทำไมมันเหม็นล่ะฟาง”ป็อปตอบก่อนจะให้ลูกนั่งแล้วตัวเองก็มานั่งก่อนจะร้อง
 
“ไม่นิป็อปออกจะหอม สบายรึเปล่า”ฟางก้มลงด้มก่อนจะถาม
 
“คงงั้นมั้ง ไม่ไหวๆฟางทานเถอะเดี๋ยวป็อปไปหาอะไรรองท้องดีกว่า ฟ่างทานเยอะๆนะครับเดี๋ยวป๊ามา”ป็อปปี้ปิดจมูกก่อนจะพูดแล้วไปหอมแก้วลูกสาว
 
 
“สวัสดีค่ะน้องฟ่าง”เฟย์เดินเข้ามาก่อนจะทักทายหลานสาวที่เล่นอยู่
 
“อ้าวเฟย์มาแต่เช้าเลย ซื้อมาเต็มเลย”ฟางได้ยินเสียงก็เดินมาดู
 
“ก็ไปซื้อของมาบ่นว่าหิวถามว่ากินอะไรก็หยิบๆจนเป็นงี้เลย”เขื่อนบ่นก่อนจะชูถุงที่ถือมาเต็มไม้เต็มมือ
 
“5555ธรรมดาคนท้องแหละ มาเดี๋ยวฟางไปจัดให้”ฟางพูดแล้วนึกถึงตัวเองตอนท้องก็ทายเยอะจนป็อปปี้ต้องสั่งงดแล้วหาอาหารที่บำรุงขุ้นจนเธออ้วนไปอีกก็เหมือนกับตอนนี้เฟย์ที่กำลังท้องได้6เดือนเพราะหลังจากที่โทโมะแต่งงานไปเขื่อนกับเฟย์ก็แต่งงานหลังจากนั้น
 
“ไหงสภาพเป้นงั้นว่ะไอ้ป็อป”เขื่อนทักป็อปปี้ที่เดินดมยาดมมา
 
“มึนหัว ไม่ไหว”ป็อปปี้พูดก่อนจะนั่งลงหมดแรงข้างเขื่อนเพราะตั้งแต่เช้าก็วิ่งไปอ้วกหลายรอบทานอะไรก็ไม่ได้ แต่สองสามวันก่อนแค่มึนหน่อยอาการไม่หนักเท่าวันนี้
 
“กูบอกแล้วอย่าหนีเมียไปดื่มเยอะ”โทโมะเดินอุ้มลูกเข้ามาก่อนจะได้ยินก็แซว
 
“กูไม่ไปมานานล่ะอย่ามาใส่ร้าย”ป็อปปี้หันไปมองโทโมะก่อนจะพูด
 
“ผลไม้มาแล้วค่ะ สวัสดีแก้วนั่งก่อนสิโทโมะ”ฟางยกผลไม้มาวางก่อนจะทักกับคนมาใหม่
 
“สวัสดีครับข้าวฟ่าง มาเล่นกับน้องแก้มมาเร็ว ฮาๆคงจะถูกใจดูสิยิ้มแป้นเลย”แก้วทักก่อนจะอุ้มข้าวฟ่างมาเล่นกับน้องแก้มลูกของเธอกับโทโมะหลังจากแต่งงานได้สักพักเธอก็ท้องได้ลูกผู้หญิง
 
“ไอ้ป็อปไม่มีอีกสักคนเหรอว่ะข้าวฟ่างเหงาแย่”เขื่อนถามป็อปปี้
 
“ก็ไม่ติดนิ การบ้านก็ทำ”ป็อปปี้มองฟางก่อนจะยิ้ม
 
“ไม่รู้พูดอะไร ไหนแก้วซูซิที่ฟางฝากซื้อล่ะ”ฟางหน้าแดงก่อนจะพูด
 
“นี่อ่ะ ซื้อมาเผื่อยัยเฟย์ด้วย”แก้วยื่นถุงให้ฟางก่อนเขื่อนจะอาสาไปจัดจานให้
 
“แล้วนี่เฟย์ใกล้คลอดแล้วสิ ผู้หญิงผู้ชายจ้ะ”ฟางยิ้มก่อนจะหันมาถามเฟย์
 
“งานนี้คงจะสามสาวแล้วล่ะ55555”เฟย์ยิ้มก่อนจะพูดแล้วหัวเราะอย่างมีความสุข
 
“แสบๆทั้งนั้น”แก้วพุดก่อนจะส่ายหน้า
 
“ว้าวหน้าทานจัง อ่ะฟางป้อน”ฟางเห็นซูซิก่อนจะตักมาป้อนป็อปปี้
 
“แหวะ เหม็น อุปส์”ป็อปปี้กำลังจะทานแต่ปิดจมูกก่อนจะวิ่งไปห้องน้ำ
 
“มันเป็นไรว่ะ งานก็ไม่ยุ่งเหล้าก็ไม่แดก”โทโมะมองก่อนจะพูดตามหลัง
 
“โอเคมั้ยป็อปไปหาหมอดีกว่าทำไมอ้วกจัง”ฟางบ่นก่อนจะพยุงป็อปปี้มานั่ง
 
“ไม่เป้นไรหรอก เฟย์กินด้วยดิ”ป็อปปี้ตอบก่อนจะหันไปเห็นเฟย์นั่งกินมะม่วงก็หยิบมากิน
 
“ไม่เปรี้ยวเหรอไอ้ป็อป”เขื่อนถามเพราะเขาชิมแล้วก่อนจะวางเพราะเปรี้ยว
 
“ไม่นะกำลังดีเลย”ป็อปปี้ตอบก่อนจะแย่งเฟย์กิน
 
“กูว่ามันไม่ปกติล่ะ”โทโมะมองเพื่อนก่อนจะพูด
 
“ฟาง แก้วว่าฟางลองหน่อยมั้ย”แก้วเรียกฟางที่นั่งเล่นกับลูกก่อนจะยื่นที่ตรวจครรภ์ให้เพราะโทโมะเพิ่งออกไปซื้อมา
 
“แต่ฟางยังไม่มีอาการเหมือนตอนข้าวฟ่างเลยนะ”ฟางมองที่ตรวจครรภ์ก่อนจะพูด
 
“ฟางไม่เป็นแต่ไอ้ป็อปดิ”แก้วพูดก่อนจะมองปอปที่นั่งกินมะม่วงที่ฝากโทโมะไปซื้อมาก่อนฟางจะรับแล้วเดินเข้าห้องน้ำไป
 
“เป็นไงบ้างฟาง”ป็อปปี้เดินไปมาหน้าของน้ำพอฟางเปิดประตูมาก็เข้ามาถาม
 
“ป็อป 2 ขีด ”ฟางโผกอดป็อปปี้แน่น
 
“จริงเหรอฟาง ขอบคุณนะครับ”ป็อปยิ้มดีใจก่อนจะจูบหน้าผากเบาๆ
 
“เป็นไงบ้างฟาง”พอฟางเดินมาแก้วก็ถามทันที
 
“ขยันทำการบ้านก็งี้แหละ”ป็อปปี้ตอบแทนก่อนจะโดนฟางทีเบาๆ
 
“โห้ลูกสองล่ะ คนนี่น่าจะแสบเล่นเอาพ่อมันไม่เหลือเลย”โทโมะพูดติดตลก
 
“เฟย์จ้าพอคลอดปุ้ปมีใหม่เลยเนาะ”เขื่อนเห็นก็มาอ้อนเฟย์ที่เล่นอยู่กับข้าวฟ่างแล้วก็แก้ม
 
“55555 รอให้คลอดก่อนเออะ”เฟย์พูดก่อนทุกคนจะนั่งเล่นกัน
 
 
 
 
“ฟางลูกนอนแล้วเหรอ”ป็อปปี้ถามฟางที่เดินเข้ามาในห้องทำงาน
 
“เพิ่งหลับเมื่อกี้เอง แล้วทำไมยังไม่นอนละหืม”ฟางเดินเข้ามาก่อนจะเอานมมาให้ป็อปปี้
 
 
“แปปนึงนะ ไม่เอาได้มั้ยมันเหม็น”ป็อปปี้ตอบก่อนจะดึงฟางมานั่งตักแล้วเอานมออกไปไกลๆ
 
“แล้วป็อปไม่กินอะไรแบบนี้เดี๋ยวก็ป่วยหรอก นะดื่มหน่อย”ฟางตอบก่อนจะหยิกแก้มป็อปปี้เบาๆแล้วยื่นนมให้
 
“มันเหม็นนะฟาง อีกอย่าง ก็ได้”ป็อปปี้ตอบแต่พอเห็นฟางมองมาก็ใจอ่อนก่อนจะดื่มนมอย่างพะอืดพะอม
 
“อื้อ ไปนอนได้แล้ว”ป็อปปี้ดื่มนมเสร็จก็รีบหาความหวานทันที
 
“ครับ ลูกป๊าคงง่วงแล้ว”ป็อปปี้พูดแต่มือจะลูบหน้าท้องฟางไปมา
 
“ขอบคุณนะป็อปที่ยังรักฟางอยู่ไม่ทิ้งฟางไปไหน”ฟางเห็นก็น้ำตาไหลก่อนจะร้องออกมา
 
“หืม ป็อปรักฟางยังไงก็ไม่ทิ้งหรอกไม่ร้องดิเดี๋ยวลูกขี้แยเหมือนแม่กันพอดี”ป็อปปี้เงยหน้ามาก่อนจะเช็ดน้ำตาให้ฟาง
 
“ว่าฟางเหรอ ไปเลยไม่คุยด้วยแล้ว”ฟางย่นจมูกก่อนจะลุกขึ้นเดินแต่ป็อปปี้อุ้มฟางเข้าห้องทันที
 
“เมียงอนเราก็ง้อสิ ถูกมั้ย”ป็อปปี้คร่อมฟางก่อนจะพูด
 
 
“ป็อปฟางท้องอยู่นะ”ฟางมองหน้าป็อปปี้อย่างเขินๆ
 
“ก็ต่อแคลเซียมให้ลูกไง หืม”ป็อปปี้ตอบก่อนจะก้มลงจูบฟางก่อนฟางจะเอามือคล้องคอป็อปปี้ไว้
 
“อ้ะ ป็อป เบาๆเดี๋ยวลูกตื่น อื้อ”ฟางร้องอกมาก่อนจะโดนป็อปปี้ปิดปากหลังจากนั้นป็อปปี้ก็ง้อเมียและต่อแคลเซียมให้ลูกทั้งคืน
 
 
“ป็อป ไม่เอาพอแล้วฟางเหนื่อย”ฟางร้องออกมาก่อนจะหลับตา
 
“หึๆแค่นี่เหนื่อยแล้วเหรอ”ป็อปปี้ยิ้มเจ้าเล่ห์
 
“ฟางรักป็อปนะ อย่าทิ้งฟางไปไหนนะค่ะ”ฟางมองหน้าป็อปปี้ก่อนจะพูด
 
“ป็อปก็รักฟางรักทั้งลูกด้วยป็อปไม่ทิ้งหรอก แค่นี่รักจนหัวปักหัวปลำแล้ว”ป็อปปี้มองฟางที่กอดตัวเองก่อนจะจับจมูกฟาง
 
“ขอบคุณนะที่อยู่ๆข้างกัน”ฟางยิ้มก่อนจะพูดออกมาแล้วซบที่อกกว้าง
 
คนเราหากจะคู่กันจริงจะผ่านมานานแค่ไหนก็ยังหากันจนเจอไม่จำเป็นต้องขวักไว้มากมายแต่ในเมื่อคนที่ไม่ใช่แค่อยู่ๆใกล้ๆกันเค้าก็ไม่มองมาอยู่ดี ถ้าไม่อยากเสียเพื่อนไปจงเก็บความรู้สึกที่มีไว้ให้ดีที่สุดแม้กระทั่งคนที่ไว้ใจที่สุดก็อาจไม่เชื่อได้ เจ็บที่สุดคือการแอบรักเพื่อนตัวเอง ถ้าไม่สมหวังมีแต่เจ็บช้ำแล้วเสียเพื่อนไป ยอมให้เค้าอยู่ในความทรงจำตลอดไปกับคำที่ว่าเพื่อนดีกว่า
 
 
เฮ้ จบแล้วสำหรับเรื่องแรกภูมิใจที่อัพจบ5555ถึงไม่สนุกก้ตามแต่ก็ได้ทำในสิ่งที่อยากทำ ขอบคุณทุกคนที่ติดตามนะคะ อยากลงเรื่องใหม่แหละแต่ดูเวลาก่อนนะเพราะกำลังเป็นพี่ใหญ่ในรั้วโรงเรียนมันก็จะยุ่งๆ ยังไงก็รอเนาะอยากอัพแล้วอัพให้จบเพราะเข้าใจฟิวที่แบบมันไม่ต่อเนื่อง555555บายไๆนะแล้วเจอกันเน้อรีดเดอรืที่น่ารักทู๊กโค่น จุ๊ปๆ