Secretly in love รักฉันคู่กับเธอ

7. 27.ตกลง

 

“เอ้าฟาง”ฟางมาเดินซูเปอร์มาเก็ตก็เจอกับพิมก่อนพิมจะเดินเข้ามาทัก

 

“เอ้าพิมไปไหนเหรอ สบายดีนะ”ฟางหันไปก็ยิ้มทักทายพิม

 

“สบายดี พิมมาธุระหน่ะแล้วเลยจะมาซื้อของนิดๆหน่อย ฟางสบายดีนะ”พิมยิ้มก่อนจะช่วยฟางไปร้านกาแฟข้างๆก่อนจะถามฟาง

 

“ฟางสบายดีแล้วนี่มาคนเดียวเหรอ”ฟางตอบก่อนจะถามพิม

 

“มาคนเดียวแหละแล้วนี่ป็อปไม่มาด้วยเหรอ”พิมถามก่อนจะหันมอง

 

“อ่อ เดี๋ยวก็มาแล้ว เออไปทานข้าวด้วยกันสิป็อปคงดีใจที่เจอเพื่อน”ฟางมองนาฬิกาก่อนตอบและชวนพิม

 

“ไม่เอาพิมไม่อยากขัด”ฟางพูดก่อนจะส่ายหน้าทำให้ฟางหัวเราะ

 

“ไหงมานั่งนี้ล่ะเรา อ้าวพิมไม่เจอกันนานคิดถึงจัง”ป็อปปี้กำลังจะเดินขึ้นไปคอนโดแต่เห็นฟางก่อนจะถามแต่หันไปเจอพิม

 

“สบายดี ไม่เจอกันนาน”พิมลุกขึ้นกอดจะกอดป็อปปี้

 

“สบายดีแล้วพิมล่ะ ป็อปได้ข่าวมาไปต่างประเทศมากลับเมื่อไร”ป็อปปี้นั่งลงข้างๆฟางก่อนจะถาม

 

“อืมกลับมาได้สักพักแล้ว อ่ะไหนก็เจอ เชิญด้วยนะ”พิมยิ้มกอดจะตอบแล้วยื่นการ์ดให้ป็อปและฟาง

 

“อย่าบอกนะ”ฟางก้มดูการ์ดก่อนจะยิ้ม

 

“555เดือนหน้าเอง”ฟางหัวเราะเพราะฟางนั่งจ้องก่อนจะไปดูการ์ดกับป็อปปี้

 

“ยินดีด้วยนะพิม ป็อปไปอยู่แล้ว”ป็อปปี้ดูก่อนจะยื่นให้ฟางแล้วหันมาพูดกับพิม

 

“แล้วป็อปล่ะเมื่อไรจะแต่ง พิมจะได้หาเพื่อนเล่นเล่นคนเดียวเผื่อเหงา”พิมพูดก่อนจะก้มมองที่ท้องพิมถ้าสังเกตดีๆจะเห็นท้องนู้นมานิดนึงก่อนจะยิ้ม

 

“เอ้ยจริงดิกี่เดือนแล้ว”ฟางยิ้มก่อนจะดีใจแล้วพูด

 

“เดือนกว่าๆไม่ต้องยิ้มอย่างนั้นฟางอยากได้เล่นเล่นดิบอกป็อป”พิมบอกฟางอย่างรู้ทันก่อนจะส่ายหน้าขำๆ

 

“ช่วงนี้ไม่ว่างทั้งสองคนแหละ แต่คนแถวนี้เค้าขอกันไปหลายรอบบอกจะแต่งก็ยังไม่มีวี่แวว”ป็อปปี้พูดก่อนจะทำหน้างอนๆใส่ฟาง

 

“เอ้าก็ฟางยังสนุกกับงานนิ อืมไปฉลองกันพิมฉลองให้เจ้าตัวเล็ก”ฟางย่นจมูกใส่ป็อปปี้ก่อนจะมายิ้มกับพิม

 

“อ่ะก็ได้แต่ป่องก่อนไม่รู้นะโอ้ย5555นะพิมไปถือเลี้ยงรับขวัญหลาน”ป็อปปี้พูดก่อนฟางจะหน้าแดงแล้วตีป็อปปี้

 

“อืมแต่วันนี้เหรอ อ่ะๆก็ได้”พิมทำท่านึกว่ามีอะไรบ้างก่อนจะเห็นสายตาฟางแล้วตอบตกลง

 

“ดีเลยป่ะเดียวเราไปพร้อมกันขึ้นไปบนห้องก่อนฟางขออาบน้ำแปปทำงานทั้งวันเหนื่อย”ฟางพูดก่อนจะจูงมือพิมขึ้นไปด้านบน

 

 

 

“โห้!!!พิมจะแต่งแล้วเหรอ”โทโมะได้รับการ์ดก่อนจะร้องออกมาเพราะป็อปปี้โทรชวนพวกเค้าออกมา

 

“รอไม่ไหวล่ะรอมาตั้งแต่มัธยม555555แล้วเมื่อไรจะมีข่าวดีเนี่ย”พิมยิ้มก่อนจะหัวเราะแล้วหันไปถามโทโมะและแก้ว

 

“คงอีกสักแปปกำลังเครียงานอยู่”แก้วยิ้มก่อนจะตอบ

 

“อะไรพวกนี้บ้างานกันหมดเลยเหรอห้ะ”พิมเลิกคิ้วถามก่อนจะดูเพื่อนๆ

 

“น่าเก็บเงินตั้งหลัก”โทโมะยิ้มเจื่อนๆก่อนจะตอบ

 

“ทีเมื่อก่อนแล้ว หื้อ อย่าให้พูด เขื่อนล่ะ”พิมเบะปากก่อนจะมองป้อปปี้อยากหมั่นไส้ทีเมื่อก่อนแล้วตัวติดกันแจนึกว่าจะมีข่าวดีเร็วๆที่ไหนได้ก่อนจะหันไปถามเขื่อน

 

“รอเฟย์กลับมาก่อนปีเดียวแต่งแน่”เขื่อนยิ้มก่อนจะชนแก้วกับพิม

 

“เบื่อๆพวกนี้เนี่ย”พิมพูดก่อนจะส่ายหน้า

 

“คงอีกไม่ได้หรอกพิมให้พิมแต่งก่อน”ฟางพูดก่อนจะเหล่มองป็อปปี้

 

“อะไรนะฟางพูดใหม่ดิ”ป้อปปี้หันมายิ้มก่อนจะถามฟาง

 

“อะไรไม่ต้องมากอดเลย รอไปนะจ้ะพ่อหนุ่มทำตัวดีๆน่ารักๆอาจจะไม่นาน”ฟางตอบก่อนจะหยิกป็อปปี้เบาๆ

 

“เห็นม้ะพิมม่ใช้ไม่อยากแต่งแต่สาวๆดิไม่ยอม”โทโมะพูดก่อนจะเหล่มาทางแก้ว

 

“เอ้า ก็เก็บเงินให้มากๆทำตัวดีๆดิ”แก้วพูดก่อนจะหันมานั่งกินต่อ

 

“เนี่ยพ่อตาบอกถ้าไม่สามารถทำให้แก้วแต่งงานได้จะไม่รับเป็นลูกเขยแล้วเนี่ย”ทโมะตอบหน้ามุ่ยๆ

 

“ง้อเมียก็ไม่เป็นไม่มีน้ำยา5555”เขื่อนหัวเราะก่อนจะโดนโทโมะเอาไก่ยัดปาก

 

“ทำดีต่อไปนะจ้ะเบๆ”แก้วลูบผมโทโมะก่อนจะกินข้าวต่อ

 

 

“อือฟางพรุ่งนี้วันหยุดจะไปไหนรือเปล่าครับ”ป็อปปี้เดินมาถามฟางก่อนกอดจากด้านหลัง

 

“ฟางว่าจะกลับบ้านหน่อยอ่ะ ไปบอกให้ท่านหาฤกษ์”ฟางพูดก่อนจะกพลิกตัวมากระซิบประโยคหลัง

 

“หาฤกษ์ทำไมเหรอฟาง เอ้ย”ป็อปปี้ถามแต่ฟางวิ่งไปก่อนป็อปปี้จะนึกได้แล้ววิ่งอุ้มฟาง

 

“อะไรป็อป55555”ฟางร้องก่อนป็อปปี้จะอุ้มฟางแล้วหมุนทำให้ฟางจับบ่าป็อปปี้แน่น

 

“ขอบคุณนะฟาง ป็อปรักฟางที่สุดเลยว่าที่เจ้าสาวป็อป”ป็อปปี้ปล่อยฟางลงมาก่อนจะกอดแล้วพูด

 

“ฟางรักป็อปนะอย่าทำให้ฟางเสียใจที่เลือกผู้ชายคนนี้เข้าใจมั้ยค่ะ”ฟางยิ้มก่อนจะเช็ดน้ำตาให้ชายหนุ่มก่อนจะหยิกแก้มป็อปปี้ก่อนจะสองจะหัวเราะออกมา

 

 

“ป็อปไม่ทำฟางเสียใจหรอกน่ารักแบบนี้ต้องให้รางวัลแล้วสิ”ป็อปปี้ยิ้มก่อนจะพูดแล้วดันฟางลงที่นอนแต่ฟางก็ไม่ขัดขืนก่อนทุอย่างจะดำเนินไปตามความรักและความต้องการของทั้งคู่

 

“เฟย์เขื่อนคิดถึงเฟย์จัง”เขื่อนเปิดสไกด์ก่อนจะพูด

 

“เขื่อนก็คิดถึงรออีกแปปนะที่รัก กินข้าวยัง”เฟย์ตอบก่อนจะยิ้มหวาน

 

“กินแล้วไปทานกับไอ้ป็อปไอ้โมะแล้วก็พิมมา”เขื่อนตอบก่อนจะยิ้ม

 

“อ้าวพิมมาเหรอ ฮั่นแน่ไม่เศร้านี่เดี๋ยวเฟย์ส่งอันนี้ไปให้นะเขื่อนน่าจะชอบ”เฟย์พูดก่อนจะหยิบกล่องแล้วเอานาฬิกาให้เขื่อนดู

 

“แต่เค้าไม่ซื้อให้กันนิ”เขื่อนมองแล้วยิ้มก่อนจะทัก

 

“เฟย์เห็นอันก่อนเฟย์ก็เป็นคนซื้อให้เราก็รักกันปกตินิ มันอยู่ที่คนใช่สิ่งของ”เฟย์เก็บก่อนจะมองเขื่อนแล้วยิ้มก่อนจะพูด

 

“มันก็จริง เออย์พิมกำลังจะแต่งงานเดือนหน้าอ่ะแล้วก็มีลูกแล้วด้วย ”เฟย์ยิ้มก่อนเขื่อนจะชูการ์ดให้ดู

 

“เอ้า เดือหน้าเหรอเดี๋ยวดูก่อนว่าถ้าเฟย์ไม่ติดอะไรเฟย์จะไปนะ เขื่อนก็ไปดูๆงานคนอื่นก่อนนะจะได้เก้บเป็นประสบการณ์”เฟย์พูดก่อนมองเขื่อนแล้วแอบแซว

 

“นี่นะก็คนมันรักนิ คิดถึงด้วยถ้าเฟยืไม่มาเดี๋ยวเดือนหน้าบินไปหาพอดีไม่มีงาน คิดถึงใจจะขาดแล้ว”เขื่อนพูดเพราะตอนนี้ก็เกือบสองเดือนแล้วที่เฟย์ไปอยู่นู้ถึงแม้จะคุยกันทุกขึ้นไลน์กันทุกวันก็ไม่เท่ากับเจอตัวจริงหรอก

 

“ค่าเฟย์จะรอนะ”เฟย์ยิ้มก่อนจะคุยกันไปเรื่อยเปื่อย

 

 

 

“แก้วนี่ไม่แต่งจริงเหรอ”โทโมะเดินตามแก้วมาก็ถาม

 

“แต่แต่ไม่ใช่ตอนนี้ไง”แก้วตอบก่อนจะเดินดื่มน้ำ

 

“แล้วเมื่อไรล่ะเนี่ยโมะจะโดนพ่อแก้วไม่เอาทำลูกเขยแล้วนะ”โทโมะพูดเพราะพ่อแก้วบอกถาไม่มีหลานให้ท่านอุ้มเร็วๆจะหาแฟนใหม่ให้แก้ว

 

“โทโมะยอมเหรอที่แก้วไปกับคนอื่น”แก้วแกล้งแหย่โทมะเล่น

 

“ไม่หรอกเมียทั้งคนไม่ยอม”โทโมะโวยวาย

 

“งั้นก็อยู่ที่โทโมะจะพยามแล้วนะ5555”แก้วเดินเข้ามาใกล้ๆก่อนจะเอามือเกลี่ยอกกว้างโทโมะไปมาแล้วเดินหนี

 

“เล่นงี้แก้วบอกแล้วว่าเดี๋ยวป่องๆ”โทโมะพูดก่อนจะเดินตามแก้วแล้วรวบแก้วไว้ก่อนทุกอย่างจะอบอวลไปด้วยความปรารถนาของทั้งสอง