Secretly in love รักฉันคู่กับเธอ

20.มาหา

 
 
“อีกไม่กี่วันก็จบแล้ว ดีจาย”เฟย์กอดคอเพื่อนทั้งสองก่อนจะดินไปร้านเล็กๆแถวมหาลัย
 
 
“ดีใจอะไรขนาดนั้นหน่ะ555555”ฟางถามก่อนจะส่ายหน้า
 
“อืมใช่สิจบกันแล้วก็แยกย้ายกันสิเนาะอดเจอกันแน่ๆ”แก้วพูดเศร้าๆก่อนจะยื่นปาก
 
“ฟางก็ทำงานที่บริษัทแหละช้วยพ่อกับแม่อ่ะ คิดถึงก็ไปหาดิ”ฟางตอบก่อนจะมองหนพื่อนทั้งสอง
 
“แต่ชั้นกะจะไปนอกเลยอ่ะ ไปเรียนเพิ่ม”เฟย์ตอบก่อนจะยิ้มน้อยๆให้เพื่อนทั้งสอง
 
“แก้วก็คงต้องช่วยพ่อกับแม่เหมือนกัน แกไปกี่ปียัยเฟย์”แก้วหันไปถามเฟย์
 
“ปีเดียวเอง ชั้นสัญญาจะไม่หายไปไหน โอ๋เพื่อน5555”เฟย์ชูนิ้วก้อยก่อนทั้งสามจะกอดไว้
 
“ทำตัวเป็นเด็กไปได้”ฟางผละก่อนจะย่นจมูกใส่
 
“ฟางแล้วป็อปล่ะหายไปนะวันนี้”แก้วยิ้มก่อนจะถามฟาง
 
“ป็อปไม่มีเรียนแต่บอกจะทำงานหน่ะ ทำไมเหรอ”ฟางเดินมานั่งก่อนจะถาม
 
“เปล่าเห็นไม่ค่อยจะติดกเท่าไร แล้วนี่ไอ้กบล่ะ”แก้วถามก่อนจะนั่งแล้วถามเฟย์
 
“บ่ายมีเรียนอ่ะ แล้วโทโมะล่ะ”เฟย์ตอบก่อนจะถาม
 
“มาแล้วครับ เหนื่อย”โทโมะเดินเข้ามานั่งเพราะตัวเองรีบไปส่งงานอาจารย์และเรียนคณะเดียวกับแก้ว
 
“กำลังนินทา5555 มาหลังจ่ายนะจ้า”ฟางแซวก่อนจะสั่งอาหาร
 
“เย็นนี้ว่าจะไปหาไอ้ป็อปสักหน่อย มันอยู่ไหนเหรอฟาง”โทโมะหันมาถามฟาง
 
“เห็นว่าอยู่บ้านเพราะต้องทำโปรเจคจบ”ฟางตอบก่อนจะนึกถึงป็อปปี้ที่ช่วงนี่เจอกันน้อยแต่เค้าก็มักหาเวลาให้เธอเสมอ
 
“ฮาฮ่ะ ใกล้จะจบก็วุ่นกันใหญ่หลังจากนี่ก็จบแล้ว สบาย”โทโมะตอบพลางนึกถึงชีวิตมหาลัยในช่วงตอนปลาย
 
“จบแล้วแต่งหรือเปล่าล่ะจ้ะ ชั้นจะได้ออกแบบชุดให้”เฟย์แอบแซวก่อนจะมาสบตากับฟางเพราะเฟย์เองก็เป็นว่าที่ดีไซเนอร์
 
“ยัง แต่จองไว้ก่อนแล้วกัน”โทโมะเห็นแก้วหน้าแดงก็ตอบ
 
“ฟางว่านะเฟย์ต้องรีบออกแบบแล้วล่ะดูเหมือนโทโมะจะรอไม่ไหว”ฟางแซวก่อนแก้วจะโยนหมอนใส่ฟาง
 
“เออใช่ฟางเย็นนี้ไปไม่ได้แล้วลืม พอดีนัดพ่อกับแม่ไว้”โทโมะมองไลน์มี่เข้ามาก่อนจะบอกฟาง
 
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวฟางบอกให้ ฮั่นแน่ ดูตัว ไปล่ะ”ฟางตอบก่อนจะชี้ไปที่แก้วเกิดแก้วจะค้อนใส่วงใหญ่
 
 
“สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ ป็อปอยู่รึเปล่าค่ะ”ฟางเดินเข้ามาก็เจอพ่อกับแม่ป็อปปี้ก็ยกมือไหว้
 
“อยู่จ้ะลูก อยู่ด้านบนหน่ะเห็นกำลังทำงานอยู่”แม่ป็อปปี้รับไหว้ก่อนจะตอบ
 
“งั้นฟางขออนุญาตนะค่ะ”ฟางตอบก่อนจะยิ้มกับผู้ใหญ่ทั้งสอง คงไม่แปลกที่เธอมาบ้านนี้เข้าออกได้สบายเพราะเธอเป้นเพื่อนกันมานานแล้วยิ่งเมื่อสามเดือนก่อนป็อปปี้ก็พาฟางมาพบกับพ่อแม่ก่อนจะบอกเรื่องของทั้งสองให้ฟัง ทำให้ผู้ใหญ่ทั้งสองทราบกันดี
 
“อ้าวฟาง มาไงเนี่ยขอโทดนะที่ป็อปไม่ได้ไปหาเลย”ฟางเปิดประตูเห็นป็อปกำลังออกแบบอะไรสักอย่างอยู่ก็เดินไปหาก่อนป็อปปี้จะกอดฟาง
 
“ไม่เป็นไรหรอกอ่ะซื้อมาฝากจะได้ไม่เคลียด”ฟางยิ้มก่อนจะยื่นช็อกโกแลตที่เป็นของโปรดป็อปปี้ให้
 
“ขอบคุณครับ แหน่ะแอบไปกินอีกแล้วไม่ชวนเลยนะ”ป็อปปี้รับก่อนจะจับจมูกฟาง
 
“นิดหน่อยคลายเครียดเออตอนแรกโทโมะจะมาแต่มีนัดเลยอดมา”ฟางอียงคอตอบอย่างน่ารักก่อนจะโดนป้อปปี้หอมแก้ม
 
“ป่ะลงข้างลงกัน ป็อปอยู่ห้องนี้ทั้งวันแล้ว”ป็อปปี้พูดจบก็จูงมือฟางออกมาก่อนจะให้คนใช้ไปจัดขนมใส่จานแล้วพาฟางมาที่ศาลาข้างสระน้ำ
 
“ไม่ต้องมาอ้อน 55555 เอาจริงเหรอ”พอฟางนั่งลงป็อปปี้ก็หนุนตักฟางแล้วหลับตา
 
“ปวดหัว”ป็อปปี้ตอบเสียงอ้อนๆก่อนฟางจะคลึงข้างๆขมับให้เบาๆ
 
“อ่ะสบายยัง โน้นขนมมาแล้ว”ฟางพูดเพราะเห็นป็อปปี้เริ่มจะเคลิ้มหลับก็เรียก
 
“น่าทานอ่ะมาทานด้วยกันดิ เดี๋ยวป้อน”ป็อปปี้ลุกขึ้นก่อนจะป้อนฟาง
 
“อ้าวหนูฟางอยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิลูก”เมื่อฟางเดนเข้าในบ้านแม่ป็อปปี้ทัก
 
“เอ่อฟางว่า ก็ได้ค่ะ”ฟางอึกอักเพราะเกรงแต่พอหันไปป็อปปี้ก็ส่งสายตาเชิงให้ฟางอยู่ต่อ
 
“ดีเลยลูก ป็อปปี้บ้าแต่ทำโมเดลนั้นแหละข้าวเที่ยงก็ยังไม่ลงมาทาน”พ่อป็อปปี้พูดก่อนจะเดินไปโต๊ะอาหาร
 
“จริงเหรอป็อป ดูแลตัวเองหน่อยดิ”ฟางหันมามองหน้าป็อปปี้ก่อนป็อปปี้จะยิ้มแหย่ๆ
 
“พอกับแม่สบายดีมั้ยลูก”แม่ป็อปปี้ถามฟาง
 
“สบายดีค่ะ ฟางว่าเสาร์อาทิตย์นี่จะกลับบ้านสักหน่อยเพราะหลังจากนั้นก็ไม่ว่างแล้วค่ะติดสอบ”ฟางตอบก่อนเพราะหลังจากอาทิตย์นั้นเธอคงต้องสอบ
 
“ใกล้จะจบแล้วสินะ ดีเลยจะได้ให้ตาป็อปทำงานแล้วหนูล่ะจบแล้วจะทำอะไร”พ่อป็อปปี้ถาม
 
 “ฟางว่าจะช่วยงานที่บ้านค่ะจะได้ให้คุณพ่อกับคุณแม่พักบ้าง ขอบคุณค่ะ”ฟางตอบก่อนจะขอบคุณป็อปปี้ที่ตักอาหารให้
 
“ป็อปก็ว่าจะมาช่วยพ่อกับแม่นั้นแหละแต่พ่อกับแม่ต้องช่วยป็อปก่อน”ป็อปปี้มองสายตาคนเป็นพ่อก่อนจะพูดก่อนแม่จะเลิกคิ้วถาม
 
“เอ้าแม่ไม่อยากได้ลูกสะใภ้เหรอครับ”ป็อปปี้พูดก่อนจะหันมาที่ฟางที่หน้าแดง
 
“555555ให้แกเรียนจบพ่อก็ไม่เกี่ยง พร้อมยังล่ะเรา”พ่อป็อปปี้หัวเราะก่อนจะถามฟาง
 
“ฟางว่าเรื่อยๆดีกว่าค่ะฟางอยากทำงานก่อน”ฟางที่หน้าแดงก็ตอบ
 
“อะไรอ่ะฟาง ป็อปรอนานแล้วนะ”ป็อปปี้พูดอ้อนๆ
 
“พอเถอะตาป็อปหนูฟางเขินหมดแล้ว”แม่ป็อปปี้ห้ามก่อนทุกคนจะทานข้าว
 
 
“กลับแล้วจริงเหรอ”ป็อปปี้ถามฟาง
 
“กลับสิป็อป พรุ่งนี้ฟางมีเรียนเช้าด้วย”ฟางตอบก่อนจะมองหน้าป็อปปี้
 
“ใช่ พรุ่งนี้ป็อปมีเรียนด้วย ดังนั้นไปกับฟางดีกว่า”ป็อปปี้ได้ยินฟางพูดก็นึกขึ้นได้ก่อนจะรีบเก็บของ
 
“เดี๋ยวป็อป เอ้าแล้วงานนี้ล่ะ”ฟางรีบห้ามแต่ดูเหมือนจะไม่ทันก่อนจะชี้ไปที่โมเดล
 
“พาไปด้วยไปเปลี่ยนบรรยากาศ”ป็อปปี้พูดก่อนจะถือโมเดลออกมาแล้วลาพ่อกับแม่
 
“ถึงสักที ง่วงมาก”ฟางเปิดห้องก่อนจะทิ้งตัวลงบนโซฟา
 
“งั้นป็อปทำงานต่อดีกว่า”ป็อปนั่งลงข้างๆฟางก่อนจะทำงานต่อ
 
“แล้วส่งเมื่อไรล่ะ”ฟางลุกขึ้นก่อนจะเอาคางเกยบนไหล่ป็อปปี้
 
“อีก2-3วันหน่ะ ไปอาบน้ำนอนได้แล้วป่ะ”ป็อปปี้ตอบก่อนจะหยีหัวฟางเบาๆ
 
“มาฟางช่วยดีกว่า”ฟางลุกขึ้นมานั่งตรงข้ามป็อปปี้
 
“ไม่มีงานเหรอเรา”ป็อปปี้ถามเพรางานเค้าส่งไปแล้วแต่กลับมาแก้นิดหน่อย
 
“ของฟางส่งแล้ว อืมไปชงโกโก้ดีกว่าเนาะ”ฟางตอบพลางลุกขึ้นไปชงอะไรร้อนให้ป็อปปี้ก่อนจะยืนให้ป็อปปี้แต่ช่วยทำงานป็อปปี้
 
“ใกล้แล้ว55555”ฟางตอบอย่างสนุกแต่ตอนนี้ก็ปาไปเกือบเข้าวันใหม่แต่เธอก็ยังสนุกอยู่เลยเพราะตอนแรกเธอก็สอบได้สถาปัตย์แต่เพราะที่บ้านทำให้เธอต้องเลือกเรียนบัญชีแทนอีกอย่างถ้าเป็นบริหารเธอก็ชอบไม่เท่าบัญชี
 
“ไปอาบน้ำนอนได้แล้วฟาง เดี๋ยวที่เหลือค่อยทำพรุ่งนี้”ป็อปปี้มองฟางยิ้มก็เอ๋ยเพราะตอนนี้ใกล้จะเสร็จแล้ว
 
“อีกนิดนะป็อปฟางกำลังเพลิน”ฟางตอบแต่ไม่มองหน้าป็อปปี้
 
“พรุ่งนี้มีเรียนเช้าไม่ใช่เหรอ”ป็อปปี้พูดทำให้ฟางสะดุ้ง
 
“เออใช่ งั้นฟางอาบน้ำก่อนนะ”ฟางรีบลุกขึ้นไปห้องน้ำทันที
 
“จริงๆเลยเตี้ยเอ้ย”ป็อปปี้ยิ้มก่อนจะเก็บของเพราะตอนนี้เค้าก็เริ่มตาลายแล้วและความง่วงก็กำลังเข้ามาแทนที่