Secretly in love รักฉันคู่กับเธอ

1. 20.มาหา

 

 

“อีกไม่กี่วันก็จบแล้ว ดีจาย”เฟย์กอดคอเพื่อนทั้งสองก่อนจะดินไปร้านเล็กๆแถวมหาลัย

 

 

“ดีใจอะไรขนาดนั้นหน่ะ555555”ฟางถามก่อนจะส่ายหน้า

 

“อืมใช่สิจบกันแล้วก็แยกย้ายกันสิเนาะอดเจอกันแน่ๆ”แก้วพูดเศร้าๆก่อนจะยื่นปาก

 

“ฟางก็ทำงานที่บริษัทแหละช้วยพ่อกับแม่อ่ะ คิดถึงก็ไปหาดิ”ฟางตอบก่อนจะมองหนพื่อนทั้งสอง

 

“แต่ชั้นกะจะไปนอกเลยอ่ะ ไปเรียนเพิ่ม”เฟย์ตอบก่อนจะยิ้มน้อยๆให้เพื่อนทั้งสอง

 

“แก้วก็คงต้องช่วยพ่อกับแม่เหมือนกัน แกไปกี่ปียัยเฟย์”แก้วหันไปถามเฟย์

 

“ปีเดียวเอง ชั้นสัญญาจะไม่หายไปไหน โอ๋เพื่อน5555”เฟย์ชูนิ้วก้อยก่อนทั้งสามจะกอดไว้

 

“ทำตัวเป็นเด็กไปได้”ฟางผละก่อนจะย่นจมูกใส่

 

“ฟางแล้วป็อปล่ะหายไปนะวันนี้”แก้วยิ้มก่อนจะถามฟาง

 

“ป็อปไม่มีเรียนแต่บอกจะทำงานหน่ะ ทำไมเหรอ”ฟางเดินมานั่งก่อนจะถาม

 

“เปล่าเห็นไม่ค่อยจะติดกเท่าไร แล้วนี่ไอ้กบล่ะ”แก้วถามก่อนจะนั่งแล้วถามเฟย์

 

“บ่ายมีเรียนอ่ะ แล้วโทโมะล่ะ”เฟย์ตอบก่อนจะถาม

 

“มาแล้วครับ เหนื่อย”โทโมะเดินเข้ามานั่งเพราะตัวเองรีบไปส่งงานอาจารย์และเรียนคณะเดียวกับแก้ว

 

“กำลังนินทา5555 มาหลังจ่ายนะจ้า”ฟางแซวก่อนจะสั่งอาหาร

 

“เย็นนี้ว่าจะไปหาไอ้ป็อปสักหน่อย มันอยู่ไหนเหรอฟาง”โทโมะหันมาถามฟาง

 

“เห็นว่าอยู่บ้านเพราะต้องทำโปรเจคจบ”ฟางตอบก่อนจะนึกถึงป็อปปี้ที่ช่วงนี่เจอกันน้อยแต่เค้าก็มักหาเวลาให้เธอเสมอ

 

“ฮาฮ่ะ ใกล้จะจบก็วุ่นกันใหญ่หลังจากนี่ก็จบแล้ว สบาย”โทโมะตอบพลางนึกถึงชีวิตมหาลัยในช่วงตอนปลาย

 

“จบแล้วแต่งหรือเปล่าล่ะจ้ะ ชั้นจะได้ออกแบบชุดให้”เฟย์แอบแซวก่อนจะมาสบตากับฟางเพราะเฟย์เองก็เป็นว่าที่ดีไซเนอร์

 

“ยัง แต่จองไว้ก่อนแล้วกัน”โทโมะเห็นแก้วหน้าแดงก็ตอบ

 

“ฟางว่านะเฟย์ต้องรีบออกแบบแล้วล่ะดูเหมือนโทโมะจะรอไม่ไหว”ฟางแซวก่อนแก้วจะโยนหมอนใส่ฟาง

 

“เออใช่ฟางเย็นนี้ไปไม่ได้แล้วลืม พอดีนัดพ่อกับแม่ไว้”โทโมะมองไลน์มี่เข้ามาก่อนจะบอกฟาง

 

“ไม่เป็นไรเดี๋ยวฟางบอกให้ ฮั่นแน่ ดูตัว ไปล่ะ”ฟางตอบก่อนจะชี้ไปที่แก้วเกิดแก้วจะค้อนใส่วงใหญ่

 

 

“สวัสดีค่ะคุณพ่อคุณแม่ ป็อปอยู่รึเปล่าค่ะ”ฟางเดินเข้ามาก็เจอพ่อกับแม่ป็อปปี้ก็ยกมือไหว้

 

“อยู่จ้ะลูก อยู่ด้านบนหน่ะเห็นกำลังทำงานอยู่”แม่ป็อปปี้รับไหว้ก่อนจะตอบ

 

“งั้นฟางขออนุญาตนะค่ะ”ฟางตอบก่อนจะยิ้มกับผู้ใหญ่ทั้งสอง คงไม่แปลกที่เธอมาบ้านนี้เข้าออกได้สบายเพราะเธอเป้นเพื่อนกันมานานแล้วยิ่งเมื่อสามเดือนก่อนป็อปปี้ก็พาฟางมาพบกับพ่อแม่ก่อนจะบอกเรื่องของทั้งสองให้ฟัง ทำให้ผู้ใหญ่ทั้งสองทราบกันดี

 

“อ้าวฟาง มาไงเนี่ยขอโทดนะที่ป็อปไม่ได้ไปหาเลย”ฟางเปิดประตูเห็นป็อปกำลังออกแบบอะไรสักอย่างอยู่ก็เดินไปหาก่อนป็อปปี้จะกอดฟาง

 

“ไม่เป็นไรหรอกอ่ะซื้อมาฝากจะได้ไม่เคลียด”ฟางยิ้มก่อนจะยื่นช็อกโกแลตที่เป็นของโปรดป็อปปี้ให้

 

“ขอบคุณครับ แหน่ะแอบไปกินอีกแล้วไม่ชวนเลยนะ”ป็อปปี้รับก่อนจะจับจมูกฟาง

 

“นิดหน่อยคลายเครียดเออตอนแรกโทโมะจะมาแต่มีนัดเลยอดมา”ฟางอียงคอตอบอย่างน่ารักก่อนจะโดนป้อปปี้หอมแก้ม

 

“ป่ะลงข้างลงกัน ป็อปอยู่ห้องนี้ทั้งวันแล้ว”ป็อปปี้พูดจบก็จูงมือฟางออกมาก่อนจะให้คนใช้ไปจัดขนมใส่จานแล้วพาฟางมาที่ศาลาข้างสระน้ำ

 

“ไม่ต้องมาอ้อน 55555 เอาจริงเหรอ”พอฟางนั่งลงป็อปปี้ก็หนุนตักฟางแล้วหลับตา

 

“ปวดหัว”ป็อปปี้ตอบเสียงอ้อนๆก่อนฟางจะคลึงข้างๆขมับให้เบาๆ

 

“อ่ะสบายยัง โน้นขนมมาแล้ว”ฟางพูดเพราะเห็นป็อปปี้เริ่มจะเคลิ้มหลับก็เรียก

 

“น่าทานอ่ะมาทานด้วยกันดิ เดี๋ยวป้อน”ป็อปปี้ลุกขึ้นก่อนจะป้อนฟาง

 

“อ้าวหนูฟางอยู่ทานข้าวด้วยกันก่อนสิลูก”เมื่อฟางเดนเข้าในบ้านแม่ป็อปปี้ทัก

 

“เอ่อฟางว่า ก็ได้ค่ะ”ฟางอึกอักเพราะเกรงแต่พอหันไปป็อปปี้ก็ส่งสายตาเชิงให้ฟางอยู่ต่อ

 

“ดีเลยลูก ป็อปปี้บ้าแต่ทำโมเดลนั้นแหละข้าวเที่ยงก็ยังไม่ลงมาทาน”พ่อป็อปปี้พูดก่อนจะเดินไปโต๊ะอาหาร

 

“จริงเหรอป็อป ดูแลตัวเองหน่อยดิ”ฟางหันมามองหน้าป็อปปี้ก่อนป็อปปี้จะยิ้มแหย่ๆ

 

“พอกับแม่สบายดีมั้ยลูก”แม่ป็อปปี้ถามฟาง

 

“สบายดีค่ะ ฟางว่าเสาร์อาทิตย์นี่จะกลับบ้านสักหน่อยเพราะหลังจากนั้นก็ไม่ว่างแล้วค่ะติดสอบ”ฟางตอบก่อนเพราะหลังจากอาทิตย์นั้นเธอคงต้องสอบ

 

“ใกล้จะจบแล้วสินะ ดีเลยจะได้ให้ตาป็อปทำงานแล้วหนูล่ะจบแล้วจะทำอะไร”พ่อป็อปปี้ถาม

 

 “ฟางว่าจะช่วยงานที่บ้านค่ะจะได้ให้คุณพ่อกับคุณแม่พักบ้าง ขอบคุณค่ะ”ฟางตอบก่อนจะขอบคุณป็อปปี้ที่ตักอาหารให้

 

“ป็อปก็ว่าจะมาช่วยพ่อกับแม่นั้นแหละแต่พ่อกับแม่ต้องช่วยป็อปก่อน”ป็อปปี้มองสายตาคนเป็นพ่อก่อนจะพูดก่อนแม่จะเลิกคิ้วถาม

 

“เอ้าแม่ไม่อยากได้ลูกสะใภ้เหรอครับ”ป็อปปี้พูดก่อนจะหันมาที่ฟางที่หน้าแดง

 

“555555ให้แกเรียนจบพ่อก็ไม่เกี่ยง พร้อมยังล่ะเรา”พ่อป็อปปี้หัวเราะก่อนจะถามฟาง

 

“ฟางว่าเรื่อยๆดีกว่าค่ะฟางอยากทำงานก่อน”ฟางที่หน้าแดงก็ตอบ

 

“อะไรอ่ะฟาง ป็อปรอนานแล้วนะ”ป็อปปี้พูดอ้อนๆ

 

“พอเถอะตาป็อปหนูฟางเขินหมดแล้ว”แม่ป็อปปี้ห้ามก่อนทุกคนจะทานข้าว

 

 

“กลับแล้วจริงเหรอ”ป็อปปี้ถามฟาง

 

“กลับสิป็อป พรุ่งนี้ฟางมีเรียนเช้าด้วย”ฟางตอบก่อนจะมองหน้าป็อปปี้

 

“ใช่ พรุ่งนี้ป็อปมีเรียนด้วย ดังนั้นไปกับฟางดีกว่า”ป็อปปี้ได้ยินฟางพูดก็นึกขึ้นได้ก่อนจะรีบเก็บของ

 

“เดี๋ยวป็อป เอ้าแล้วงานนี้ล่ะ”ฟางรีบห้ามแต่ดูเหมือนจะไม่ทันก่อนจะชี้ไปที่โมเดล

 

“พาไปด้วยไปเปลี่ยนบรรยากาศ”ป็อปปี้พูดก่อนจะถือโมเดลออกมาแล้วลาพ่อกับแม่

 

“ถึงสักที ง่วงมาก”ฟางเปิดห้องก่อนจะทิ้งตัวลงบนโซฟา

 

“งั้นป็อปทำงานต่อดีกว่า”ป็อปนั่งลงข้างๆฟางก่อนจะทำงานต่อ

 

“แล้วส่งเมื่อไรล่ะ”ฟางลุกขึ้นก่อนจะเอาคางเกยบนไหล่ป็อปปี้

 

“อีก2-3วันหน่ะ ไปอาบน้ำนอนได้แล้วป่ะ”ป็อปปี้ตอบก่อนจะหยีหัวฟางเบาๆ

 

“มาฟางช่วยดีกว่า”ฟางลุกขึ้นมานั่งตรงข้ามป็อปปี้

 

“ไม่มีงานเหรอเรา”ป็อปปี้ถามเพรางานเค้าส่งไปแล้วแต่กลับมาแก้นิดหน่อย

 

“ของฟางส่งแล้ว อืมไปชงโกโก้ดีกว่าเนาะ”ฟางตอบพลางลุกขึ้นไปชงอะไรร้อนให้ป็อปปี้ก่อนจะยืนให้ป็อปปี้แต่ช่วยทำงานป็อปปี้

 

“ใกล้แล้ว55555”ฟางตอบอย่างสนุกแต่ตอนนี้ก็ปาไปเกือบเข้าวันใหม่แต่เธอก็ยังสนุกอยู่เลยเพราะตอนแรกเธอก็สอบได้สถาปัตย์แต่เพราะที่บ้านทำให้เธอต้องเลือกเรียนบัญชีแทนอีกอย่างถ้าเป็นบริหารเธอก็ชอบไม่เท่าบัญชี

 

“ไปอาบน้ำนอนได้แล้วฟาง เดี๋ยวที่เหลือค่อยทำพรุ่งนี้”ป็อปปี้มองฟางยิ้มก็เอ๋ยเพราะตอนนี้ใกล้จะเสร็จแล้ว

 

“อีกนิดนะป็อปฟางกำลังเพลิน”ฟางตอบแต่ไม่มองหน้าป็อปปี้

 

“พรุ่งนี้มีเรียนเช้าไม่ใช่เหรอ”ป็อปปี้พูดทำให้ฟางสะดุ้ง

 

“เออใช่ งั้นฟางอาบน้ำก่อนนะ”ฟางรีบลุกขึ้นไปห้องน้ำทันที

 

“จริงๆเลยเตี้ยเอ้ย”ป็อปปี้ยิ้มก่อนจะเก็บของเพราะตอนนี้เค้าก็เริ่มตาลายแล้วและความง่วงก็กำลังเข้ามาแทนที่