Secretly in love รักฉันคู่กับเธอ

12.กลับสู่โลกความจริง

 
“ทะเลจ๋าเฟย์กลับก่อนนะ เดี๋ยวจะแวะมาเยี่ยมบ่อยๆทั้งฝั่งตะวันออกลัตะวันตกเลย”เฟย์พูดพลางเดินมาทีรถ
 
 
“ไม่ดราม่าหน่ะยัยเฟย์แต่ไม่รู้เมื่อไรเราจะได้เจอกันอีกเนาะ”แก้วเดินมาตบบ่าเฟย์
 
“แกก็อีกคน ไปกลับกันเดี๋ยวรถติดแย่เลย”ฟางบอกเพื่อนทั้งสองก่อนจะเดินขึ้นรถไป
 
“ไอ้โมะอ่ะฝากรถหน่อย ไปฟาง”ป็อปปี้เรียกโทโมะก่อนจะดึงกุญแจรถจากฟางแล้วโยนให้โทโมะรับ ฟางที่กำลังจะขึ้นรถของโดนป็อปปี้ลากขึ้นไปรถตัวเอง
 
“จะสวีทหร่า”เฟย์แอบแซวก่อนป็อปปี้จะออกรถไป
 
“อะไรเนี่ยะป็อปลากฟางออกมาทำไม แล้วนี่จะขับรถไปไหน”ฟางร้องออกมาเพราะป็อปปี้ขับรถเร็วมาก
 
“เมื่อคืนฟางเป็นอะไร ร้องไห้ทำไม”ป็อปปี้ชะล้อรถให้ช้าลงแล้วหันมาถามฟาง
 
“ฟางเปล่าสักหน่อย”ฟางตอบพลางหันหน้าไปทางอื่น
 
“ฟางมีเรื่องไม่สบายใจฟางบอกป็อปดิ”ป็อปหันมาถามอีกครั้งด้วยน้ำเสียงจริงจัง
 
“ป็อป เรื่องราวทั้งหมดที่มันเกิดขึ้นถือว่าเป็นเพียง/ฟางจะให้ป็อปลืมเหรอ ความรู้สึกละฟางความรู้สึกของป็อปกับฟางล่ะ”ฟางชั่งใจอยู่นานก่อนจะพูดแต่โดนป็อปปี้แทรก
 
“แต่ป็อปคบกับพิมแล้วจะให้ฟางทำยังไง ให้ฟางเป็นอะไร”ฟางน้ำตาเอ่อล้นแล้วหันไปถามป็อป
 
“ฟางไม่ต้องทำอะไรหรอก ป็อปจะทำทุกอย่างเอง”ป็อปปี้มองฟางสลับกับถนนแล้วกุมมือฟางไว้
 
“แล้วพิมล่ะป็อป ฟางไม่อยากจะทำผิดแย่งของๆใครมานะ ฟางรู้ว่าแค่เรื่องตอนไปทะเลมันก็หนักแล้ว เราหยุดแค่นี้ดีกว่า”ฟางสะอึกแล้วหันไปมองหน้าป็อปปี้
 
“แต่ป็อปไม่ยอมหรอกนะ”ป็อปปี้พูดน้ำเสียงจริงจัง
 
“ก็ทำเหมือนเดิมไงป็อปทำเหมือนที่ป็อปเคยทำ แต่ตอนนี้เราแค่เดินถอยออกมาคนละก้าวเอง”ฟางถอนหายใจเพราะดูท่าทางของป็อปปี้แล้วเค้าคงไม่ฟังที่เธอพูด
 
“มันต้องไม่เป็นแบบนั้นหรอกฟาง นอนเถอะถึงแล้วป็อปจะปลุก เรื่องทุกอย่างป็อปเป็นคนก่อป็อปก็ต้องจัดการเอง”ป็อปปี้พูดก่อนฟางจะพลิกตัวนอน
 
 
“ฟางถึงแล้ว ฟางถึงแล้วครับ”ป็อปปี้จอดรถก่อนจะปลุกฟาง
 
“อืม ถึงแล้วเหรอ”ฟางขยี้ตาไปมาก่อนจะหันไปถามป็อปปี้
 
“ถึงแล้วป่ะ”ป็อปปี้ลงไปเปิดประตูให้ฟางก่อนจะเดินเข้าห้องไป
 
“ป็อปจะรอโทโมะกับเขื่อนก่อนใช้มั้ย งั้นดูโทรทัศน์ไปพลางๆนะ”ฟางเปิดประตูมาแล้วพูดก่อนจะเดินเข้าไปในห้อง
 
“ป็อปเข้ามาห้องฟางได้ไงนี่มันห้องส่วนตัวฟางนะ”ฟางเดินออกมาจากห้องน้ำก็เห็นป็อปปี้นั่งอยู่ปลายเตียง
 
“ก็ไงอ่ะเข้าห้องแฟนนี่ไม่ได้เหรอ”ป็อปปี้คว้าฟางไปนั่งตักตัวเองก่อนจะหอมแก้มฟาง
 
“ป็อปฟางว่าเราน่าจะคุยกันรู้เรื่องแล้วนะ”ฟางหันไปทำหน้าดุใส่ป็อปปี้
 
“ป็อปก็บอกฟางไปหมดแล้วเหมือนกันเราน่าจะคุยกันรู้เรื่องแล้วเหมือนกัน”ป็อปปี้พูดก่อนจะหน้าฟางแล้วพลิกตัวฟางไว้บนที่เดินแล้วคร่อมฟางไว้
 
“แต่ อื้อ”ฟางจะแยกแต่โดนป็อปปี้ปิดปาก
 
“เชื่อป็อปนะป็อปจะจบเรื่องนี้ให้เร็วที่สุด”ป็อปปี้ถอนจูบออกมาก่อนจะพูด
 
“ฟางเชื่อป็อปได้ใช่มั้ย”ฟางถามป็อปปี้พยักหน้า
 
“ฟางจ้าเมื่อยจังเลย หิวด้วย”ป็อปปี้ยิ้มก่อนจะแกล้งทับฟางลงไป
 
“หิวก็ไปกินดิ นี่ลุกขึ้นนะป็อปฟางหนัก”ฟางยิ้มก่อนดันป็อปปี้ออก
 
“ไปหาไรกินกัน”ป็อปปี้ลุกขึ้นก่อนจะจูงมือฟางออกจากห้อง
 
“กินอะไรล่ะ ไม่รอสี่คนนู้นก่อนเหรอ”ฟางถาม
 
“ก็ทำเผื่อด้วยไง เชื่อป็อปเหอะมาถึงยัยเฟย์กับยัยแก้วต้องหิวแน่ๆ โทรสั่งด้านล่างดีกว่า”ป็อปปี้พูดเสร็จก็โทรสั่งอาหาร
 
 
“ห๊อมหอม”แก้วเปิดประตูมาก่อนจะร้อง
 
“เห้นมั้ยฟางป็อปเดาไว้ไม่มีผิด”ป็อปปี้ที่ยกอาหารมาเตรียมก็หันไปคุยกับฟาง ฟางได้แต่มองแล้วขำ
 
“อะไรๆไอ้ป็อป อย่าคิดว่าแกจะเป็นมากกว่าเพื่อนกับเพื่อนชั้นแล้วชั้นจะยอมนะ”แก้วเดินมาทีโต๊ะอาหารก้บ่น
 
“เอ้าแล้วชั้นไม่ใช่เพื่อนแกเหรอ”ป็อปปี้จัดโต๊ะเสร็จก็ถาม
 
“เฟย์ว่ากินกันเถอะ อย่าทะเลาะกันเลย”เฟย์นั่งลงก่อนจะกินอาหาร
 
“เออไอ้ป็อปไอ้โมะคืนนี้ไปเที่ยวกันป่ะ คิดถึงดนตรีมันๆล่ะ”เขื่อนเอยชวนเพื่อนทั้งสอง
 
ไปดิว่ะแต่ต้องขอก่อนไม่งั้นหัวขาด”โทโมะพูดก่อนจะชี้ไปที่สามสาวที่ช่วยล้างจานกันอยู่
 
“อะไรกลัวเมีย ไม่เอาน่าไอ้โมะเสียชื่อหมด”ป็อปปี้หัวเราะก่อนเขื่อนจะหัวเราะตาม
 
“หัวเราะอะไรกัรค่ะ”เฟย์เดินนำสองสาวมาก่อนจะถาม
 
 “ก็ไอ้โมะดิกลัวยัยแก้ว”เขื่อนบอก
 
“ไม่ได้กลัวเรียกว่าให้เกียรติ”โทโมะยิ้มก่อนจะซบไหล่แก้ว
 
“ยิ้มแบบนี่มีไรกันหรือเปล่า”ฟางหันไปถามป็อปปี้ที่ยิ้มแปลกๆ
 
“ไม่มีไรหรอกฟางคิดมากไปแล้วนะ”ป็อปปี้พูดก่อนฟางจะย่นจมูก
 
“ไม่ได้แอบจะคิดหนีเที่ยวใช่มั้ย หึ”ฟางหันไปถามทำให้ป็อปปี้ยิ้มกว้างกว่าเดิมอีกเพราะฟางรู้ทัน
 
“ให้ไปป่ะล่ะ”ป็อปปี้ถาม
 
“ไหนบอกกูไม่กลัว อะโด้วก็เหมือนกันแหละ”โทโมะแซวป็อปปี้
 
“ยังไม่ได้เลยไอ้โมะมึงอ่ะมั่ว”ป็อปปี้หันไปค้อนใส่โทโมะก่อนจะหันมามองฟาง
 
“อ่อนี่จะไปเที่ยวกัน”เฟย์เห็นเขื่อนยิ้มก็ถามขึ้น
 
“แน่นอนจ้ะ”เขื่อนตอบ
 
“ไปสิค่ะ เฟย์แก้วฟางว่าเราไปหาธามดีกว่าไม่เจอนานคิดถึง”ฟางยิ้มหวานก่อนจะตอบป็อปปี้
 
“ไม่ได้”สามหนุ่มตอบพร้อมกัน
 
“อะไรจะไปเที่ยวพวกเราก็ให้ไปยังจะอะไรอีก”แก้วถาม
 
“ไม่เอาไม่ให้ไป ห่วงอ่ะจบป่ะ”โทโมะตอบก่อนจะหอมแก้ว
 
“เขื่อนไม่ไปก็ได้นะเฟย์”เขื่อนหันไปอ้อนเฟย์ก่อนจะเฟย์จะป้อนขนมให้
 
ครืน ครืน
 
“เอ่อ…”โทรศัพท์ป็อปปี้สั่นขึ้นก่อนป็อปปี้จะหันไปมองฟาง
 
“รับเหอะน่า”ฟางยิ้มออกมานิดนึงเพราะคนที่โทรมาคือพิม
 
“ฟาง”แก้วเรียกชื่อฟางพลางมือโอเค
 
“ไม่เป็นไรนิเดี๋ยวฟางไปเอาขนมมาให้อีกเนาะ”ฟางมองป็อปปี้ที่ไปรับโทรศัพท์ด้านนอกระเบียงก็เดินไปเอาขนมในครัว