ฤดูที่เปลี่ยนไป

 
 
ภายใต้ร้านกาแฟสีชมพูอ่อนรายล้อมไปด้วยดอกไม้นานาชนิด เจ้าของร้านเป็นสาววัย20ต้นๆ
 
 
 
กริ๊งงง
เสียงกระดิ่งของร้านดังขึ้น
 
 
 
"รับอะไรดี.. คุณฟาง!!"พนักงานสาวเอ่ยก่อนที่จะหันมาเจอกับเจ้านายสาวที่ไม่ได้เจอมาเกือยปี
 
 
 
 
"ตกใจอะไรกันจินนี่"ฟางถามอย่างสงสัย
 
 
 
"ก็จินไม่ได้เจอคุณฟางมาเกือบปีนี่คะ"จินรีบวิ่งมาหาฟาง
 
 
 
 
"น้อยๆหน่อยนะพี่จิน ฉันก็ไม่ค่อยได้มานะ"เฟย์พูดอย่างงอนๆ
 
 
 
 
"โอ๋ คุณน้องเฟย์ พี่จินก็คิดถึงคุณน้องเฟย์ด้วย"จินนี่พูดอย่างเอาอกเอาใจ
 
 
 
"พอๆเลย พี่จินหน่ะ ที่ร้านเป็นยังไงบ้างคะ"เฟย์ถาม
 
 
 
 
"ลูกค้าเข้าไม่ขาดสายเลยค่ะ นี่เดี๋ยวจะมีลูกค้ามารับเค้กสั่งไว้50ชิ้นด้วยนะคะ"จินนี่รีบบอก
 
 
 
"ทำไมเขาสั่งเยอะจังคะ"ฟางถาม
 
 
 
"เอาไปเลี้ยงเด็กที่มูลนิธิหน่ะค่ะ เขาสั่งแบบนี้ทุกอาทิตย์เลย"จินนี่บอก
 
 
 
"ใจดีจังค่ะ"เฟย์บอก
 
 
 
"หล่อด้วยนะคะ โอ้ยๆ"จินนี่ทำหน้าเคลิ้มก่อนจะโดนฟางตีกับสีหน้าท่าทางของเธอ
 
 
 
 
"ไปเลยพี่จิน เข้าครัวเลยเดี๋ยวฟางช่วยทำขนม"ฟางบอกก่อนจะลากจินนี่ไปให้เฟย์รับลูกค้าแทน
 
 
 
 
 
 
กริ๊งงง
 
 
 
 
"เค้กที่สั่งไว้50ชิ้นครับ"ชายหนุ่มใส่แว่นกันแดดท่าทางดูดีมีชาติตระกูลเดินมายืนอยู่หน้าเคาท์เตอร์กาแฟ
 
 
 
 
"นี่ค่ะเค้ก50ชิ้น เอ๊ะคุณ..."เฟย์หยิบเค้กให้ก่อนที่จะสังเกตชายหนุ่ม
 
 
 
"อ่าวคุณคนสวย"เขาถอดแว่นกันแดดออกก่อนจะยกยิ้มให้เฟย์
 
 
 
"หน้าตาแบบคุณไม่น่าเป็นคนใจดีเลยนะคะ"เฟย์พูด
 
 
 
"ทำไมล่ะครับ"เขาถาม
 
 
 
"กะล่อนไงล่ะ"เฟย์บอก
 
 
 
"คุณนี่ปากร้ายจริงๆเลยนะคุณเฟย์"เขาบอก
 
 
 
"คนเขาช่วยยังจะฉวยโอกาส ตาบ้า"เฟย์บอกก่อนจะนึกถึงเมื่อคืน ใช่คนที่อยู่ตรงหน้าเธอคือเขื่อนนั่นเอง
 
 
 
"เขาบอกว่าผู้หญิงว่าบ้าคือผู้หญิงรักนะ"เขื่อนแซว
 
 
 
"ไปม่อแฟนคุณเลยไป๊ ฉันไปละ"เฟย์บอกก่อนจะเดินหนีไปหลังร้าน เพราะเห็นสายตาของผู้หญิงที่ยืนรอเขื่อนอยู่นอกร้าน