พี่น้องครับ<3

ฟางยืนรอป็อบปี้หน้าโรงเรียนเหมือนที่เธอทำเป็นประจำ แต่วันนี้ป็อบปี้กลับเมินเธอแล้วเดินผ่านไปเหมือนคนไม่รู้จักกัน
ฟาง/พี่ป็อบ!
ฟางตะโกนเรียก แต่ป็อบก็ยังคงเดินต่อและไม่หันกลับมาหาต้นเสียงนั้น ฟางเลยวิ่งไปดักข้างหน้าผู้ชายที่เมินเธอ
ฟาง/เฮ้ ไม่เห็นฟางหรอไง
ฟางทำหน้าบึ้ง
ป็อบ/...อ่อ..โทษที..พี่กำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่อะ
ฟาง/...ไม่เป็นไรค่ะ เราไปกินข้าวกันเหอะฟางหิวแล้ววงะ
ป็อบ/..เอ่อ..พี่นัดกับเพื่อนไว้อะ ฟางไปกินเลย
ฟาง/พี่จะปล่อยให้ฟางไปกินคนเดียวอะนะ?
ฟางทำหน้างงๆ
ป็อบ/ฟางก็..ชวนเพื่อนไปกินไง
ฟางพยักหน้าสองสามที 
ฟาง/ก็ได้ งั้นฟางไปละนะ
ป็อบ/อื้ม
ละป็อบก็เดินไป ฟางรู้สึกว่าป็อบแปลกๆไป แต่ไม่อยากคิดมากเลยไม่ได้พูดอะไร แล้วก็เดินไปกินข้าวคนเดียว
     ณ โรงอาหาร
ฟางเห็นเฟย์นั่งอยู่คนเดียว เลยเดินเข้าไปทัก
ฟาง/อ่าวเฟย์
เฟย์/หวัดดีค่ะพี่ฟาง
ฟาง/ทำไมมานั่งคนเดียวละ?
เฟย์/..เอ่อ..เฟย์เห็นที่สนามบาสคนเยอะอะ ก็เลยมานั่งนี่ดีกว่า
ฟาง/อ่อ งั้นพี่นั่งด้วยคนนะ
เฟย์/ได้เลยค่ะ ละนี่พี่ฟางมาคนเดียวอ่อ?
ฟาง/ใช่ พี่ป็อบไปหาเพื่อนอะ
เฟย์/อ่อออ
ฟาง/พี่ไปซื้อข้าวก่อนละ เอ้อ ละเฟย์กินข้าวยัง
เฟย์/เฟย์ยังไม่หิวอะ
ฟาง/โอเค งั้นเดี๋ยวพี่มานะ
ละฟางก็เดินไปซื้อข้าว ทำให้เฟย์รู้สึกว่าป็อบกำลังทำสิ่งที่เฟย์กำลังทำอยู่เหมือนกัน...