พี่น้องครับ<3

ฟางยืนรอป็อบปี้หน้าโรงเรียนเหมือนที่เธอทำเป็นประจำ แต่วันนี้ป็อบปี้กลับเมินเธอแล้วเดินผ่านไปเหมือนคนไม่รู้จักกัน

ฟาง/พี่ป็อบ!

ฟางตะโกนเรียก แต่ป็อบก็ยังคงเดินต่อและไม่หันกลับมาหาต้นเสียงนั้น ฟางเลยวิ่งไปดักข้างหน้าผู้ชายที่เมินเธอ

ฟาง/เฮ้ ไม่เห็นฟางหรอไง

ฟางทำหน้าบึ้ง

ป็อบ/...อ่อ..โทษที..พี่กำลังคิดอะไรเพลินๆอยู่อะ

ฟาง/...ไม่เป็นไรค่ะ เราไปกินข้าวกันเหอะฟางหิวแล้ววงะ

ป็อบ/..เอ่อ..พี่นัดกับเพื่อนไว้อะ ฟางไปกินเลย

ฟาง/พี่จะปล่อยให้ฟางไปกินคนเดียวอะนะ?

ฟางทำหน้างงๆ

ป็อบ/ฟางก็..ชวนเพื่อนไปกินไง

ฟางพยักหน้าสองสามที 

ฟาง/ก็ได้ งั้นฟางไปละนะ

ป็อบ/อื้ม

ละป็อบก็เดินไป ฟางรู้สึกว่าป็อบแปลกๆไป แต่ไม่อยากคิดมากเลยไม่ได้พูดอะไร แล้วก็เดินไปกินข้าวคนเดียว

     ณ โรงอาหาร

ฟางเห็นเฟย์นั่งอยู่คนเดียว เลยเดินเข้าไปทัก

ฟาง/อ่าวเฟย์

เฟย์/หวัดดีค่ะพี่ฟาง

ฟาง/ทำไมมานั่งคนเดียวละ?

เฟย์/..เอ่อ..เฟย์เห็นที่สนามบาสคนเยอะอะ ก็เลยมานั่งนี่ดีกว่า

ฟาง/อ่อ งั้นพี่นั่งด้วยคนนะ

เฟย์/ได้เลยค่ะ ละนี่พี่ฟางมาคนเดียวอ่อ?

ฟาง/ใช่ พี่ป็อบไปหาเพื่อนอะ

เฟย์/อ่อออ

ฟาง/พี่ไปซื้อข้าวก่อนละ เอ้อ ละเฟย์กินข้าวยัง

เฟย์/เฟย์ยังไม่หิวอะ

ฟาง/โอเค งั้นเดี๋ยวพี่มานะ

ละฟางก็เดินไปซื้อข้าว ทำให้เฟย์รู้สึกว่าป็อบกำลังทำสิ่งที่เฟย์กำลังทำอยู่เหมือนกัน...