เรื่อง เพื่อนมันจิ้น(แต่จริงๆกูชอบกัน)

EP.0เมะ:เอ่อ…ไอ้เคะวันนี้มึงว่างป่าวว่ะ//มองเคะ:ก็…ว่าง นะมึงมีไรว่ะ//มอง หยิบบุหรี่เมะ:กูจะชวนมึงไปงานเลี้ยงงานแต่งพี่ชายกูว่ะ//แย่งบุหรี่มาจุดเคะ:อ้าวว??!!ไอ้สัสเมะ บุหรี่กูนะ //หยิบบุหรี่มาจุดใหม่ แล้วทำไมกูต้องไปว่ะงานพี่มึงไม่ใช่พี่กู//พ่นควันเมะ:มึงไปเป็นเพื่อนกูไม่ได้หรอว่ะห่ะ//ทิ้งบุหรี่ลงพื้นแล้วเหยียบเคะ:ก็ได้ๆ กูไปกับมึงก็ได้ แต่ก่อนอื่น มึงช่วยกูหา เกียร์ ก่อนได้มั้ย ไม่รู้ว่ามันหายไปไหน//มองรอบๆเมะ:เกียร์นั่น มันสำคัญกับมึงมากหรอว่ะ //หรี่ตามองเคะ:สำคัญดิ เพื่อนกูซื้อให้ตั้งแต่กูอยู่ ป.6 จนตอนนี้กู ม.5 แล้ว แต่กูแม่ง….เสือกทำหาย//ก้มหน้าเมะ:เออๆ เดี๋ยวกูช่วยหาให้ แต่ตอนนี้กูว่าเรากลับบ้านเหอะ//ยีหัวเคะเคะ:อื้ออ //ก้มหน้าเมะ:ไหน มึงยิ้ม ให้กูดูก่อนไม่งั้นกูไม่ช่วยมึงหา เกียร์นะ//จับเคะเงยหน้าเคะ:ยิ้มตาปิด// พอใจยังล่ะ //มองเมะเมะ:ดีมากกกกก // ยิ้มเมะ TALKไม่รู้ว่าผมคิดยังไง ถึงไปชวนไอ้เตี้ยไปงานแต่งพี่ผม อย่าคิดนะครับว่าผมไปชอบมัน ไม่เรยคับผมไม่เคยชอบมันเรย แต่ดูไปดูมา มันก็น่ารักดีนะครับ ตัวมันทั้งขาว ทั้งบาง ปากสีชมพู สูงแค่อก ผมเอง นี่ท่ามันเป็นผู้หญิงนะ ผมจับมันเป็นเมียไปล่ะ แต่พอดี ผมแมนๆ มีแฟนเป็นผู้หญิง ตอนที่ผมชวนมันไปงานพี่ผมนะ ผมลุ้นแทบตาย นึกว่ามันจะไม่ไป แต่ตอนมันตอนผมแอบมองหน้ามัน หน้ามันดูเศร้ามาก จนมันพูดออกมาว่า เกียร์มันหาย ผมเรยถามมันไปว่ามันสำคัญหรอ ตอนมันบอกว่าสำคัญ ใจผมนี่เต้น ผิดปกติเรย เพราะอะไรไม่รู้ แต่พอมันบอกว่าเพื่อนมันซื้อให้ ผมที่ดีใจแทบจะประกาศให้โลกรู้เรย (ไรท์:ไหนแกบอกว่าไม่ได้ชอบเค้าไงไอ้เมะ นี่มันอาการของคนแอบชอบชัดๆ//ตบหัวเมะ)(เมะ:แค่เพื่อนป่าวว่ะไรท์//ยักคิ้ว)