เล่ห์ร้ายไฟรัก

 
6
 
 
 
 
 
          ฟางยืนอยู่บนบันได ขนข้าวของของภูวิศออกจากห้องมาปาทิ้ง กรอบรูปขนาดใหญ่ซึ่งเป็นรูปถ่ายของเธอกับภูวิศในชุดแต่งงานถูกปาลงพื้นดังเพล้งจนกรอบรูปแตกกระจาย!
 
 
 
 
 
"ทิ้งมันไปให้หมด เก็บไว้ก็เป็นเสนียดชีวิต" ฟางเดินเข้าห้องไปโกยของของภูวิศมาปาทิ้ง เสียงดังโครมคราม พวงหยกตะโกนสั่งนวลให้ช่วยกันห้ามฟางไม่ให้ปาข้าวของ พร้อมกับกระโดดโหยงเหยงหลบของที่ฟางปาลงมา เฟย์มองอย่างปลงเพราะรู้ว่าห้ามฟางไม่ได้
 
 
 
 
 
"ตายแล้ว! พื้นกระเบื้องจากอิตาลีของฉัน" พวงหยกกรีดร้องแล้วหันไปด่าฟาง "นี่ยัยฟาง! พอได้แล้ว ยังไงอีภูมันก็ตายไปแล้ว จะโกรธจะแค้นมันไปให้เปลืองยาแก้ปวดหัวทำไมล่ะ"
 
 
 
 
 
"แม่ไม่เข้าใจหรอก ว่าความรู้สึกของคนที่โดนผัวหักหลังซ้ำแล้วซ้ำเล่ามันเจ็บแค่ไหน" ฟางตอบเสียงสั่น น้ำตาคลอ
 
 
 
 
 
"ทำไมฉันจะไม่เข้าใจ พ่อแกทิ้งฉันไปมีเมียใหม่ ฉันยังสตรองเลี้ยงแกกับยัยเฟย์มาได้ แล้วนี่หยุดได้แล้วนะ! ดูซิเนี่ยพื้นบ้านฉันพังหมดแล้ว มีสติหน่อยยัยฟาง"
 
 
 
 
 
"ฟางมีสติอยู่แล้ว แม่ไม่ต้องห่วงหรอก" ฟางพูดจบแล้วเดินเข้าห้องภูวิศไป พวงหยกและเฟย์รีบวิ่งตาม ฟางเข้ามารื้อข้าวของของภูวิศนำมารื้อและขว้างกระจาย และใช้ไฟแช็คจุดไฟเผาเสื้อผ้าของภูวิศ พวงหยกและเฟย์วิ่งเข้ามาดึงไฟแช็คออกจากมือ นวลถือถังน้ำมาราดดับไฟ
 
 
 
 
 
"แกจะเผาบ้านถวายผัวเหรอยัยฟาง ดึงสติหน่อยสิ" พวงหยกแว๊ดใส่เริ่มไม่พอใจ
 
 
 
 
 
"ก็ดูสิแม่! มันอยากได้ของแพงขนาดไหน ฟางก็ปรนเปรอซื้อให้มทันทุกอย่าง แล้วดูมันทำกับฟาง! ดีนะที่มันตายโหงตายห่าไปแล้ว ไม่งั้นฟางตามไปฆ่ามันสองตัวถึงเตี้ยงแน่" ฟางใส่เป็นชุดอย่างปริ๊ดแตก ฟางพยายามแย่งไฟแช็คมาจากพวงหยก จะเผาต่อ
 
 
 
 
 
"เอาไฟแช็คมานะแม่ ฟางจะเผาให้หมด ฟางไม่อยากเห็นของมันให้เจ็บใจ" พวงหยกจับแขนฟางมาเขย่า
 
 
 
 
 
"มีสติหน่อยสินังบ้า เอาแต่ใช้อารมณ์อย่างนี้ไง ชีวิตถึงได้พังหมด"
 
 
 
 
 
"ฟางมีสติ ไอแฮฟสติ! ที่ชีวิตฟางพังมันไม่ได้มาจากตัวฟาง แต่มันมาจากอีสารเลวอย่างอีภูแล้วก็อีผู้หญิงชั่นต่ำนั่น" ฟางร้องไห้อย่างสติแตก พวงหยกเห็นดังนั้นจึงเข้ามากอดปลอบลูกสาวด้วยความเห็นใจ