[Tomo x Keaw] Dark Moral...

 
 
บทนำ
 
 
               "ฮึก...อ่า อ๊า"
               เสียงครางกระเซ่าดังเล็ดลอดออกมาจากริมฝีปากบางที่เม้มแน่น ฟันขาวเรียงตัวสวยขบลงอย่างพยายามกักกลั้นเสียงน่าอับอายไม่ให้ดังขึ้นมา ทุกครั้งที่ตัวตนของใครอีกคนแทรกลึกเข้ามาในร่างกายของเธอ แต่คล้ายกับว่าอีกฝ่ายจงใจแกล้ง เมื่อซบหน้าลงกับหมอนนุ่มอย่างเหนื่อยอ่อน เผลอผ่อนแรงที่ขบริมฝีปากไว้ ตัวตนอันร้อนรุ่มแทรกเข้ามาอย่างเร็วรวด พลางบดเบียดกับช่องทางอ่อนนุ่มภายใน ความรู้สึกอันลึกล้ำพุ่งเข้ากระแทกจนไม่สามารถอดทนต่อไปได้อีก
 
          "อ๊ะ!! ช้าๆหน่อย อือ อืมมม"
          ริมฝีปากที่กรีดร้องระบายความเสียวซ่าน ถูกบดเบียดด้วยริมฝีปากสีแดงสดอย่างคนสุขภาพดีของคนที่ว่าเป็น 'หลานชาย'
 
          'อับอายบ้างหรือเปล่า...แก้วใจ'
 
          "อ๊ะ!!! ผมจะไม่ไหวแล้วน้า อ๊า"
 
          'ทำเรื่องต่ำทรามแบบนี้กับคนที่ขึ้นชื่อว่าเป็นหลานอับอายบ้างหรือเปล่า รังเกียจตัวเองบ้างไหม'
 
          "อึก ฮ๊า อ่ะ อ๊าาา"
          ความรู้สึกร้อนหวาบที่ช่องท้องภายในบ่งบอกว่ากิจกรรมที่ดำเนินต่อเนื่องมามากกว่า 3 ชั่วโมงได้สื้นสุดลงสักที แก้วใจทิ้งศีรษะลงบนหมอนนุ่มด้วยความเหนื่อย หอบหายใจแรงเพื่อระบายความร้อนระอุภายในร่างกาย ก่อนจะรู้สึกถึงตัวตนของอีกฝ่ายที่ค่อยๆถอดถอนออกไปจากร่างกายอย่างช้าๆ ความเสียวหวาบเล่นงานจนต้องเม้มริมฝีปากแน่น เมื่อตัวตนถูกแยกออกจากกัน หยาดน้ำเหนอะหนะบริเวณซอกขาทำให้ใบหน้าสวยของหญิงสาววัย 29 ปี ร้อนวูบด้วยความละอายใจ
 
          นี่มันครั้งที่เท่าไหร่แล้ว ที่เธอทำเรื่องแบบนี้กับหลานชายตัวเอง
               
          ทั้งที่เธอควรห้ามเขา ทั้งที่ควรหยุด 'โทโมะ'
 
          แต่เธอกลับเผลอไผลหลงใหลไปกับความสุขที่โทโมะมอบให้ แล้วมารู้สึกละอายหลังจากที่ไฟราคะดับหมอดไป
 
          เป็นอย่างนี้ทุกครั้ง ทุกครั้ง...ทุกครั้ง
 
          ใครก็ได้ ช่วยหยุดตัวเธอที ช่วยหยุดความผิดบาปนี้ที...