รักของเรา เอางัยดี

**ที่โรงเรียน**ขนมปัง:หิวน้ำเย็นๆอ่ะเรา:ไปเอาน้ำในตู้เย็นดิเอาแอบแช่ไว้ในช่องฟริซอ่ะขนมปัง:ดีมากเพื่อนนนปังมันก็เดินไปที่ตู้เย็นแล้วมันก็เดินกลับมาด้วยสีหน้าที่ไม่ค่อยดีเท่าไหร่ ขนมปัง:ออย มึงจะแกล้งกุทำไมเนี่ยกุหิวน้ำอยูนะเว้ย!!!เรา:บ้า!!! กุไม่ได้แกล้งมึงนะเว้ย กุแช่น้ำไว้จริงๆ เราก็เดินพาปังไปดู พอเปิดตู้เย็น...เรา:อ้าว!! น้ำเราหายไปไหนอ่ะเราก็หันไปหาครูเรา:ครู น้ำหนูไปไหนอ่าาาครู:ครูอีกคนเอาไปทิ้งละมั้งเรา:ห๊ะะะ มีสิทอะไรอ่ะ น้ำหนูอุตสาห์ซื้อมาตั่งแต่เช้าแล้วมาทิ้งน้ำหนูงี้ได้ไง!พอเราโกรธมากจนสติแตกเราก็วิ่งออกไปหน้าห้อง(เร็วมากกก)เพราะเราจะไปดูที่ถังขยะ แต่! บอสเดินมาพอดี เจน:ออยระวัง!!โครม!!!!!!เราก็วิ่งไปเจอบอสพอดีเราก็เลยเหยียบเท้าบอสแล้วเราก็ล้มไปด้วยกันรู้อีกทีเราก็นอนอยู่บนตัวบอส แล้วพอได้สติเราก็พลิกตัวออกจากมันปีโป้:555 สมน้ำหน้า:p อยากบ้าดีนักเรา:ฮือออออ อีโป้เงียบไปเลยปัง:ถ้ามึงจะรักกุมากขนาดนี้นะ กุไปกินน้ำปล่าวดีกว่าบอส:เป็นไรป่ะเรา:ไม่เป็ไรหรอกปีโป้:ไอ้บอส เจ็บป่ะว่ะบอส:เจ็บตีนอ่ะ กุว่าเมื่อกี้กุต้องโดนช้างเหยียบตีนแน่เลย555เรา:ชิเราก็ลุกขึ้นบอส:ดึงหน่อยเรา:ห๊ะะะ.....เราหรอบอส:เออ...แกอ่ะแหละเราก็ยื้นมือไปหามัน มันก็จับมือเรา๏~๏ แล้วเราก็ดึงมันขึ้นมาขนมปัง:อ๊ายยยยยยยยยยย
อยู่ดีๆปังมันก็กริ๊ดออกมาโดยไม่ทราบสาเหตุนนท์:ไรปัง!ขนมปัง:ตุ๊กแก!ปีโป้:ออยไปดูปังดิเรา:ไม่เอา!!!ถึงเราจะรักเพื่อนมากแค่ไหนแต่เราขอเรื่องนึงคือ ตุ๊กแก! เราเคยโดนพี่แกล้งเอาตุ๊กแกมาเกาะตอนเด็กแล้วเกือบเอาไม่ออกเราก็เลยฝังใจมาตั่งแต่ตอนนั้นมา จากนั้นมาเราก็ไม่เคยแม้แต่มองหรือเข้าใกล้ตุ๊กแกอีกเลยเรา:คือ....เรากลัวตุ๊กแกอ่ะ แกไปดูมันดิโป้มันก็วิ่งไปดูขนมปัง เราก็ยืนอยู่กับบอส แล้วตัวเราก็เริ่มสั่นเบาๆ แล้วโป้มันก็วิ่งมา หน้าแบบเหมือนเจอผีอ่ะ โครตตลกปีโป้:เห้ยยย ตัวใหญ่มากอ่ะเรา:ทำหน้าเหมือนคนไม่ได้ขี้อ่ะ5555ปีโป้:อยากไปดูไหมละคับคุณออยเรา:ไม่เอา!!ยิ้มอย่างนี้หมายความว่าอะไรย๊ะ แล้วโป้ก็จับมือเราปีโป้:มานี่!เรา:ไม่เอาโป้ เค้าพูดเล่นเฉยๆ ขอร้องงงงงงแล้วมันก็ลากเราไปเราก็พยายามจับโต๊ะ จับเสาร์ไว้แล้วแต่แรงไอ้โป้มันเยอะกว่านี่ดิ เรา:อีโป้ กุขอโทษ กุไม่ปายยยยย ฮืออออออปีโป้:555 สม! น้ำ! หน้า!แล้วพอมันลากเราไปถึงหน้าห้องที่มีตุ๊กแก เราก็เห็นหางมันโพล่ออกมา พอเรามองเห็หางมันเราก็เห็นภาพเมื่อตอนเด็กๆ แม้จะผ่านไปเป็นสิบกว่าปี แต่เราก็รู้สึกเหมือนมันเพิ่งเกิดขึ้นเมื่อกี้ เรารู้สึกได้ว่าตอนนี้ทั้งตัวเราเย็นเหมือนน้ำแข็ง ตัวสั่นเหมือนเครื่องจักรอะไรซักอย่าง แล้วสติก็ไม่อยู่กับเนื้อกับตัว แล้วนัยต์ตาก็คงลอยเหมือนคนบ้าละมั้ง แล้วตอนนี้ไอ้โป้มันก็คงน่าจะรู้แล้วปีโป้:ออย.....ทำไมตัวสั่นขนาดนั้นอ่ะ แล้วตัวก็เย็นเจี๊ยบเลย เป็นอะไรรึป่าว กลัวขนาดนั้นเลยหรอเรา:ไม่เอา......ไม่ไป......ไม่.....อย่า.....บอส:เอาออยกลับเหอะโป้ ออยไม่ไหวหรอกปีโป้:เออ ไปออยกลับๆๆๆโป้มันก็พยุ่งเรากลับห้อง บอสเดินตามมาข้างหลัง พอถึงที่นั่งโป้ก็ต้องพยุ่งเรานั่งอีกที ตัวเรายังสั่นแล้วก็เย็น อยู่ใช่เวลาสักพักมั้งถึงจะหาย พอโป้พยุ่งเรานั่งเสร็จมันก็นั่งตรงพื้นข้างๆเราปีโป้:ออยเราขอโทษนะ เราไม่คิดว่าแกจะกลัวขนาดนี้อ่ะ เรา:ไม่.....เป็น......ไร......ปีโป้:งั้นเดียวเราลงไปข้างล่างก่อนนะแล้วมันก็เดินลงไป เราก็นั่งอยู่กับบอสสองคนบอส:ออยเป็นไงบ้าง กลัวขนาดนั้นเลยหรอเรา:อืมบอส:แล้วนานไหมอ่ะกว่าจะหายเรา:สัก.....พัก...มั้งเราก็พยายามพูดแล้วนะแต่ตัวมันก็ยังสั่นอยู่อ่ะ แล้วสักพักเราก็เริ่มหนาวน่าจะเป็นเพราะตัวเย็นอ่ะ แล้วเมื่อไรฉันจะหายเนี่ยตัวสั่นจนเหนื่อยหมดแล้วววว แล้วจู่ๆ บอสก็เอามือมันจับมือเราแล้วดึงไป เราพยายามดึงมือออกแต่ก็ไม่มีแรงพอบอสก็ดึงมือเราไปแล้วเอามือมัน ประกบมือเราเรา:ทำ..อะ..ไรบอส:ก็เธอหนาวไม่ใช่หรอเราก็ทำให้เธออุ่นไง สัมผัสอุ่นๆจากมือบอสทำให้เราเริ่มอุ่นขึ้นเลยละ